Wat te doen met nare ‘roddel’ (?) over collega?
Ik geef les op een middelbare school. Gisteren vertelde een heel nabije collega me iets wat ik liever niet gehoord had: een jonge collega heeft recentelijk staan zoenen met een eindexamenleerlingen een lokale uitgaansgelegenheid. Daar zijn foto’s, die klaarblijkelijk op school circuleren....het zoemt rond onder een aardig deel van de eindexamenleerlingen.
De jonge collega is overigens recentelijk getrouwd.
Of het echt waar is allemaal kan ik natuurlijk niet helemaal traceren, maar de collega van wie ik het gehoord heb vertrouw ik volkomen. Die heeft dit niet verzonnen, maar daadwerkelijk gehoord van haar leerlingen. Dat verhaal kan natuurlijk overdreven zijn, maar of het nietwaar, niet waar of half-waar is...invaller gevallen vind ik het een bijzonder onplezierige toestand. De collega doet er niks mee heeft ze me verteld. None of her business, ze zoeken het maar uit.
Ondertussen wilde ik dat ik niks gehoord had, maar nu ik het weet ligt het me zwaar op de maag. Mijn gut feeling zegt dat het best wel eens waar zou kunnen zijn. Niet aardig misschien, maar hij is er wel het type voor. In dat geval lijkt het me goed dat collega op een of andere manier aangesproken wordt op iets wat in mijn ( en ik denk iedereens) ogen echt niet kan.
Als het niet waar ( of zwaar overtrokken) is lijkt het me minstens net zo belangrijk dat er iets gedaan wordt, en collega de kans krijgt om zijn reputatie een beetje te zuiveren.
De enige optie die ik eigenlijk kan bedenken is de stoute schoenen aantrekken en collega vertellen wat ik gehoord heb. Zodat hij er iets mee kan doen. Maar tegelijkertijd voelt het als een raar soort ‘bemoeien met’ , met ook nog eens het bijkomend risico dat ik in een vervelend parket terecht kom. Stel dat het wel waar is? En dat het dankzij mijn bemoeienis uit de hand loopt? Stel dat hij toegeeft dat het idd echt gebeurd is? Dan heb ik nog meer ‘belastende informatie’. Wil ik helemaal niet eigenlijk. In theorie kun je voor zoiets ontslagen worden lijkt me.
Ik kan natuurlijk ook niks doen, en hopen dat ik het weer vergeet. Maar dat voelt ook niet echt goed.
Bah. Eigenlijk wilde ik dat ik niks gehoord had.
Wat is wijsheid? Wat zouden jullie doen?
Docent
Jonge collega
Ik kan me zon jonge collega ook wel voorstellen. Het voelt allemaal ongemakkelijk en wat moet je er mee en is dat dan wel jou zaak? Misschien moet je daar ook wel een voorbeeld voor zijn als het je wel lukt om dit op een respectvolle manier aan de orde te stellen.
Ik zou er vroeger ook beslist meer moeite mee hebben gehad en het eerder als kennisgeving hebben aangenomen. Nu niet meer.
Ligt erg aan de collega
Als ik het minste vermoeden zou hebben van machtsmisbruik (wat het in zekere zin uiteraard altijd wel enigzins is, maar jullie snappen vast wat ik bedoel) van de kant vd leraar zou ik denk ik naar directie of vertrouwenspersoon stappen.
Zou ik de leraar vertrouwen en eerder denken aan 'onhandig gespeeld' dan zou ik leraar zelf aanspreken. Die ik dan wrs wel zou adviseren zich zelf te melden.
Ligt eraan
Het is weinig professioneel en verdient hoe dan ook geen schoonheidsprijs. Mijn reactie zou afhangen of de leerlinge in kwestie een kwetsbaar typeje of een zelfverzekerde jonge vrouw is, van het leeftijdsverschil, en of het een eenmalige exercitie betreft of een herhalingsoefening.
Als docent zou ik me geroepen voelen kwetsbare leerlingen te beschermen, niet collega's die met wederzijdse instemming iets uitvreten wat tegen de fatsoensnormen indruist. Als het balletje toch al aan het rollen is,wil ik niet hem het doel inschoppen. Dan zou ik eerder de betrokken collega zelf inseinen dat er een roddel circuleert zodat hij zelf actie kan ondernemen. Jouw andere collega snap ik ook; een vette roddel in de koffiekamer is niet netjes, maar voor heel wat mensen onweerstaanbaar.
En ergens wil het er bij mij moeilijk ingaan dat iemand in de kroeg en plein public gaat staan tongen met een leerling. Hoe dom - of hoe zat ben je dan wel niet.
Kenfan
Ik weet niet wie ‘de leerling’ is. Dus daar kan ik niks over zeggen. Het leeftijdsverschil bedraagt sowieso een jaar of 10.
En idd. Hoe dom of dronken kun je zijn. (Ik schat deze collega trouwens wel in als iemand die al dan niet met een slok op in staat is hele onnozele afwegingen te maken)
Voor zover ik weet is de vertrouwenspersoon niet iemand die niet perse een actieve rol gaat spelen in welke follow up dan ook. Dus de actie ‘collega aanspreken en adviseren actie te ondernemen’ (/of er nou wel of niet echt iets gebeurd is) is dan nog steeds een optie.
Ik ga er zelf een beetje van uit dat het meisje in kwestie niet gedwongen is te zoenen met haar docent. Zeker weten doe ik dat natuurlijk niet, maar het verhaal klinkt niet zo. Dat maakt het natuurlijk wel iets minder dramatisch, maar nog steeds niet echt goed te praten. Zeker vanwege de nogal publieke setting en de daaropvolgende social media aandacht. Het zal idd je kind maar zijn. Of je man. Zucht. Wat een domme actie.
Docent
Niet
ik zou de docent inseinen dat er een roddel door de school gaat, aan hem om te kijken wat hij ermee doet.
Het gaat niet om een jong kwetsbaar kind èn het blijft een uiteindelijk een roddel
Maar Dendy
Noem een meisje van 16-18 (eindexamen leerling middelbare) maar eens niet kwetsbaar.
En oh ja, er zitten vast bijdehante tantes bij, maar dan blijven ze nog steeds kwetsbaar op die leeftijd en met dat leeftijdsverschil.
Boink
Ik heb niet het idee dat het hier gaat om een viespeuk die via internet verlegen pubers lastigvalt.
Om die reden zou ik zelf niet meedoen met de roddel en de betreffende docent aanspreken.
leraar aanspreken
ik denk dat ik eerst de betreffende leraar zelf zou aanspreken, hem vertellen welke roddel er over hem en de leerlinge rond gaat.
Kwetsbaarheid
In sommige reacties is hoe kwetsbaar de leerling in kwestie is een punt van afweging. Stevige, niet-kwetsbare tante - dan is het minder erg.
Ik vind dat niet meewegen. Al lag het iniatief grheel bij de leerling en is de docent met inzet van alle middelen verleid, dan nog had de docent moeten afhouden en vriendelijk maar beslist moeten weigeren. Dat er is gebeurd wat er is gebeurd zegt iets over de houding en inzichten van de docent en die is niet oke. Als mijn kind daar op school zat zou ik zeker willen dat dat daar iets mee gebeurde, minstens een gesprek tussen docent en directie met nog eens uitleggen van de beroepsgedragregels en een soort van verscherpt toezicht want blijkbaar is dat (nog) nodig.
Dit kan niet en nooit hoe dan ook, zoals als eerder werd gezegd net als dokter en patient niet en nooit kan, ook niet met instemming van beide kanten.
Heeft iemand al gezegd...
...dat er ook een mogelijkheid is dat het meisje de leraar gewoon heeft 'gepakt' om het zo maar te zeggen? Kan ook nog.
Maar waarom zou je hier gaan zitten speculeren over de toedracht en de emotionele toestand van meisje / docent? Het enige dat je weet is dat er een roddel de ronde gaat. Dat moet deze docent weten en hij moet (snel) herstelwerkzaamheden gaan verrichten.
En verder weet je dat er mensen zijn die liever over een ander praten dan met een ander en die grensoverschrijdend / ongewenst gedrag niet zien als iets wat moet worden bestreden, maar wel als smeuïge gespreksstof. Lekkere collega's, fijne docenten.
Maar dan nog
Stel dat er geen enkele schuld bij de docent ligt, dat het voor mijn part een gefotoshopte foto is en de docent er volkomen ingesluisd is. Dan nog is de mogelijke impact voor de school, de docenten en leerlingen zo groot dat ik vind dat de directie op de hoogte moet zijn. Ik zou het als ouder sowieso waarderen als er in een geval als dit (dus een roddel die rond gaat) door de directie aan waarheidsvinding gedaan wordt en er over gecommuniceerd wordt.
Ja maar Tijgeroog
Ts heeft alleen maar het verhaal van haar collega. Heeft zelf het voorval niet gezien, de leerlingen er niet over gehoord en de foto’s niet gezien. Àls dit echt waar zou zijn dan is de roddelende docent erg onproffesioneel bezig.
Vandaar dat ik het zelf bij het onderwerp van de roddel zou neerleggen en het hem zou laten uitzoeken
trix
jij geeft aan waarom een leraar kwetsbaar is (of beter: vooral mannen). Een beschuldiging kunnen ze zomaar krijgen, al dan niet terecht.
En mede daarom dus actie ondernemen, om erachter te komen of er idd iets is geweest of dat er iets anders speelt. (bv. misschien kennen ze elkaar van buiten school). Is de leraar over de schreef gegaan, heeft de leerling iets verkeerd gedaan of lijkt het anders dan het was.
Natuurlijk moet er iets mee gedaan worden!!
Maar ik zou mijn collega die nu in de kijker staat, op zijn minst de kans geven om zelf de nodige stappen te nemen. En met hem praten, in plaats van over hem. En nee, daar zou ik het niet bij laten.
Inderdaad, in belang van alle betrokkenen en in belang van de school moet dit bij de directie komen. Maar stap 1 is op die persoon afstappen.
Verder zou ik ook de roddelende collega willen aanspreken op haar gedrag. Oncollegiaal en onprofessioneel.
Oh en Margaretha
Ik wilde met mijn suggestie vooral laten zien dat speculeren zo weinig oplevert. Er kan van alles spelen. Dat doet er eigenlijk niet toe.
Vertrouwenspersoon
Ik vind dat dit helemaal geen taak is voor de TS, om zelf naar de "zoenende collega" toe te stappen. Het brengt TS sowieso in een lastig parket als ze (?) dat doet. Bovendien, dit blijft rondzoemen en het kan ook waar zijn. Wat nu als je de signalen hebt genegeerd en er blijkt meer aan de hand te zijn? Of je hebt het neergelegd bij de "zoenende collega" en die doet er niks mee? Dan is er iets ernstigs aan de hand en je had er over gehoord, maar niks gedaan. Stel dat het gaat escaleren of het nog een keer gebeurt.
Nee, naar de vertrouwenspersoon.
vertrouwenspersoon
De vertrouwenspersoon is er vooral om je opties af te helpen wegen in zo'n lastige situatie. Die mag niet zomaar zelf naar de directeur.
Taak?
Ik zie het zelf als een gedeelde verantwoordelijkheid om te zorgen voor een open en veilig werk- en leerklimaat, om het zo maar te zeggen. En "Dat is haar / mijn taak niet" vind ik een ergerlijke uitspraak, waneer het gaat om het omgaan met incidenten.
Ik snap verder niet wat er lastig is aan haar parket wanneer ze dat doet, zolang ze zelf maar neutraal blijft en niet gaat speculeren en/of veroordelen. Een beetjs zoals ik in mijn eerste bericht voorstelde, eigenlijk.
En zoals ik ook al zei, daar moet je het natuurlijk niet bij laten.
Roddel
Het is op dit moment natuurlijk maar een roddel. Je weet niet of het waar is. Daarom zou ik zeker niet zelf naar de directie stappen. Ik zou mijn collega informeren over de roddel zodat hij zelf actie kan ondernemen. In dit geval lijkt me dat de meest nette oplossing.
Ik zou nooit achter de rug van een collega om naar de directie stappen op basis van geroddel.
Het kan namelijk heel goed waar zijn (dit komt voor) maar het kan ook heel goed niet waar zijn (dit soort dingen verzinnen of aandikken komt ook voor).
Update
Ik heb vanmorgen met de vertrouwenspersoon gepraat. Die heeft ( met mijn toestemming en zonder mijn naam te noemen) de betreffende docent aangesproken. Die was volledig in shock. Had niet het flauwste benul waar dit vandaan zou kunnen komen. Zij zijn onmiddellijk met zijn tweeen naar de rector van de school gestapt om het verhaal uit de doeken te doen en te overleggen hoe er kan worden uitgezocht hoe dit verhaal in de wereld is gekomen. En of die foto daadwerkelijk bestaat. Om in die richting onderzoek te doen is de vertrouwenspersoon vandaaag ook naar de collega gestapt die mij het verhaal had verteld met de vraag of zij kon helpen met bv een paar namen van leerlingen om meer duidelijkheid te krijgen over wat daar nu precies circuleert. En nu is collega over de zeik dat ik actie heb ondernomen. Klaarblijkelijk had ze het dus nog niet aan hordes anderen doorverteld, en was het voor haar klip en klaar dat ik ‘de bron’ was. In mijn allerslechtste fantasieeen verdenk ik haar er, gezien haar reactie , zelfs een beetje van het verhaal zelf uit sensatiezucht of wat voor dubieuze andere reden dan ook wat te hebben aangedikt. Je weet t niet, maar het maakt ook eigenlijk niks uit.
Enfin. Ze is chagrijnig. Tja. Jammer dan. Dan had ze het me maar niet moeten vertellen. Ik ben zo ontzettend blij dat ik dit gedaan heb vandaag. Het lijkt er ernstig op dat het een of ander uit verband gerukt fantasieverhaal is. Ik hoop dat het snel en vakkundig rechtgezet gaat worden. En ik ben blij dat het niet verder uit de hand is gelopen.
Docent
Wat goed zeg!
Ja jammer voor de roddeldame, maar jij hebt wel een goed voorbeeld gegeven en belangrijker nog: het gif niet verder verspreid. Ik denk dat de jonge collega jou heel dankbaar is, al weet hij niet wie je bent.
Trix, taak
Ik vind het inderdaad een taak (of om jou blij te maken, ieders verantwoordelijkheid) om elkaar onderling aan te spreken op gedrag. Echter, dit gaat veel verder dan "gedrag". Het gaat hier om een mogelijke grond tot ontslag.
Ik ben blij te horen dat het nu zo loopt en hoop heel erg dat het inderdaad een (enorm schadelijke) roddel is.
Pirata
Ik ga alleen uit van het feit dat er een roddel rond gaat. Dat is namelijk het enige dat je weet. Over de inhoud ervan hoef je niets te vinden en daarin heb je als collega inderdaad geen taak. Je hoeft hem dus helemaal niet aan te spreken op zijn gedrag, maar kunt volstaan met melding maken van deze roddel. Plus evt. het advies om zelf stappen te ondernemen richting de directie.
Maar goed, zoals het nu is gedaan, via de vertouwenspersoon, is natuurlijk ook prima en komt op hetzelfde neer. Die heeft het waarschijnlijk net zo aangepakt.
Ik vond het heel prettig....
Om het via de vertrouwenspersoon te laten lopen. Ze is integer, professiioneel en onpartijdig. Als ik zelf op de collega was afgestapt had ik meer het idee gehad me te ‘bemoeien’ met iets waar ik in principe niks mee te maken had.
En zijn vervolgstappen, naar de rector toe, is ook veel correcter en zakelijker met de vertrouwenspersoon erbij. Laat mij daar maar buiten.
Ik vind het wel vervelend dat mijn collega lichtelijk pissend of is. Heb alleen een kortaffe app van haar gehad, waar ik op gereageerd heb. Heb haar nog niet gesproken. Ik had haar natuurlijk vooraf kunben vertellen wat ik ging doen. Maar ik vind niet dat ik haar verantwoording schuldig ben of zo. Nee. Jammer dan. Belang van de betreffende collega is een stuk groter.
Docent
Jammer.....
....dat je collega zo reageert. Maar het signaal van jou is duidelijk: geen geroddel ten koste van een collega. Dit soort verhalen kunnen iemand onnodig helemaal kapot maken. Ik hoop dat ze dat gaat inzien.
Docent
Mocht je mijn mening nog willen horen. Goed gedaan, voor dit soort dingen is zo'n vertrouwenspersoon toch ook aangesteld?
Docent
"Ze is integer, professiioneel en onpartijdig."
Mooi zo. Zo hoort het. Ik heb helaas een andere ervaring. Maar da's een heel ander verhaal. Kleurt misschien wel mijn opstelling: wat ik zelf kan, doe ik zelf.
"Als ik zelf op de collega was afgestapt had ik meer het idee gehad me te ‘bemoeien’ met iets waar ik in principe niks mee te maken had."
Ik deel die opvatting niet, maar als het zo voelt is het zeker fijn dat het anders kan.
Misschien is het voor je pissige collega nog fijn om te weten dat je hetzelfde zou doen als er over haar zo'n soort roddel rond zou gaan. Maar inderdaad, je hoeft je zeker niet te verantwoorden.
Trix
Wij hebben 2 vertrouwenspersonen op school. Laat ik ze A en B noemen. Ik weet heel goed waarom ik een afspraak met A heb gemaakt en niet met B. Als we alleen B hadden gehad had ik het zelf opgepakt. Dus ik kan me levendig voorstellen dat je idd een andere afweging maakt afhankelijk van bij wie je dat dan ‘dropt’. Gelukkig hadden wij ook nog ‘A’. En realiseerde ik me voor het eerst hoe belangrijk het is dat je in zo’n situatie inderdaad je ei veilig en prettig kwijt kunt....
Docent
Dank je!
Niet leuk
Ik had over de app kort contact gehad met de collega die de ‘bron’ was van het verhaal. Toen klonk ze al vrij kortaf. Deze week heb ik haar weer gezien. Ben even haar klaslokaal ingelopen om te zeggen dat we misschien nog maar even moesten praten die dag. Zevkeek me aan met een blik of ik ter plekje dood neer kon vallen, met de mededeling ‘ik praat niet met jou’.
Tja. Daar sta je dan met je ‘goede’ gedrag.
Ik heb bij de vertrouwenspersoon nagevraagd ( die had ik ook nog niet weer gesproken. Wil ook eigenlijk helemaal niet weten wat er verder gebeurd. None of my business) wat er eigenlijk gebeurd was, de dagen daarvoor. Ze vertelde dat ze de bron- collega in vertrouwen benaderd had met de vraag of ze ( aan de schoolleiding) wilde vertelden waar de info / foto(?) nu precies vandaan kwam. Haar naam was daar nog niet genoemd. Collega pissig. Wilde dat niet. Weigerde. Blijkt dat de rector echt druk geeft uitgeoefend via de vertrouwenspersoon om bron- collega te min of meer te pushen zelf te melden dat het bij haar vandaan kwam, en waar zij het verhaal nu gehoord had.. geloof zelfs dat er een soort van ultimatum aan te pas is gekomen. snappen julllie het nog? De vertrouwenspersoon had bijna haar geheimhoudingsplicht verzaakt, omdat mijn collega weigerde om haar mond open te doen?
Enfin. Ze is dus woest. Op mij. En op de vertrouwenspersoon.
En het is een directe (vak) collega. Ik zie haar normaal gesproken bijna elke dag dat ik werk. Ik ken haar langer dan vandaag, ze is extreem zwart wit in haar denken, en zeer halsstarrig als ze haar oordeel over iemand gevormd heeft. Ze is in staat me nu een jaar dood te zwijgen ben ik bang. Meer haar probleem dan het mijne in eerste instantie, maar leuk is anders.
Ik heb haar een mail gestuurd waarin ik heb uitgelegd hoe het verhaal vanuit mijn kant gelopen is, maar ik vind dat ik niet zoveel redenen heb om uitgebreid excuses aan haar te maken. Knullig dat ze aangesproken werd voor ik de kans had haar te vertellen dat ze gevraagd zou worden wat informatie te delen. Dat heb ik ook gezegd. Maar verder? Ik weet het echt niet.
Docent