Wat leg je vast vooraf- ICE
Pas geleden had ik een gesprekje met mijn broer. Ik heb hem gevraagd of hij mijn ICE (In case of emergency) contact wil zijn. Hij wil dat wel, maar zou graag van mij willen weten hoe ik een en ander geregeld zou willen zien als ik kom te overlijden of hulpbehoevend of ...wordt. Ik heb nogal een ingewikkelde familie, dus het compleet aan het inzicht van mijn familie over te laten is geen goed idee.
Nu ligt er al veel vast. Als ik kom te overlijden, zullen de kinderen automatisch onder de zorg van hun vader komen te vallen. Daar heb ik geen enkele invloed op. Het gaat dan ook niet zo zeer om invloed te hebben of dingen vast te leggen voor later (controle hebben over de toekomst). Het gaat er meer om dat binnen mijn familie bekend is wat mijn wensen zijn als het gaat om:
- Begrafenis
- Contact van de kinderen met mijn familie
- Langdurige ziekte: hoe de zorg dan vorm moet krijgen
- Opleiding van de kinderen
- Wat wil ik dat met mijn geld gebeurt
- ...
Maar ook wat de wensen zijn van mijn kinderen, zodat mijn familie hen daarin steunen kunnen. De vader van mijn kinderen is weinig flexibel en mijn kinderen kunnen vaak niet tegen hem op (ik ben gescheiden en mijn kinderen zijn pubers).
Mijn vraag aan jullie: hebben jullie wat vastgelegd? Zo ja, wat? En zijn daar dingen bij die jullie testamentair vast hebben gelegd of is dat gewoon in een document dat gedeeld is met familie/vrienden. En ook stel je zou in mijn schoenen staan...wat zou je vastgelegd willen hebben?
Niets
Ik heb niets vastgelegd. Inmiddels is de oudste 20 dus ik neem aan dat zij beslissingsbevoegd is in geval van nood.
Hier
Ik ben ook gescheiden en heb een deel vastgelegd bij de notaris. Mijn dochter zal bij mijn overlijden helemaal bij mijn ex gaan wonen, wat prima is, maar ik heb mijn zus verantwoordelijk gemaakt voor het financiële deel van de erfenis tot mijn dochter 26 zal worden.
Omdat ik niet wil dat de erfenis gelijk aan mijn dochter toekomt, en daarmee dus ook aan haar vader, zolang zij minderjarig is.
Mijn huidige partner heeft dat ook zo geregeld. Maar bij gebrek aan een warme band met zijn broers/zussen heeft hij het ondergebracht bij een soort bewindvoerder die de erfenis voor de zonen van mijn man zal beheren tot ze 23 zijn.
Jouw lijstje klinkt plausibel eigenlijk.
Ben benieuwd
Je noemt een aantal zaken op waar je mogelijk weinig invloed op hebt. Als de kinderen naar hun vader gaan, als jij mocht komen te overlijden, dan beheert hij ook hun erfenis van jou. Ik ben benieuwd of je daar wel wat mee kunt. Of wilt. Want hij zal ook kosten moeten maken.
De opleiding is ook een zaak van wie dan leeft, die dan zorgt.
Tenzij je natuurlijk geld apart kunt laten zetten. Bijvoorbeeld in een rekening die pas vrij komt als ze 18 jaar zijn en het geld zelf kunnen beheren.
Met een moeilijke man kun je wel afspraken proberen te maken wanneer de kinderen contact hebben met jou familie, maar daar ga je dan ook niet meer over, en heb je ook geen invloed op.
Hier zou het in overleg tussen exman en familie zijn opgelost. En exman is ook onmogelijk om mee om te gaan.
Het enige dat ik hier besproken heb is met mijn kinderen. Wat mijn begrafenisverzekering is. Een belletje is genoeg. Wie ze van mijn familie moeten bellen. En waar mijn adresboekje is, met wachtwoorden, dat wel, niet handig maar toch. Dat moet ik nog eens ergens apart neerleggen/bewaren.
Ik heb ook besproken dat ik niet in alle gevallen geresusciteerd wens te worden en geen organen doneer. Ik wil niet op het einde van mijn leven met loeiende sirenes nog even naar een IC. Bel eerst maar de huisarts en overleg daarmee. Als er zaken zijn die medisch nog handig zijn dan kan dat, maar laat het over aan de huisarts wat nog nuttig is.
Vooral dat laatste is handig. Vandaag nog gehoord van iemand die op het laatst van zijn leven, door de paniek van haar partner nog met toeters en bellen naar het ziekenhuis is gebracht. Dat heeft de familie uiteindelijk wel veel goed gedaan, in het ziekenhuis kon nog uitgebreid afgescheid genomen worden, al was de patient al niet meer bij.
Maar dat heb ik liever niet. De rest is over je graf heen regeren.
beheerder erfenis
Hoeft natuurlijk niet hun vader te zijn. Daar kun je ook iemand anders voor aanwijzen in je testament als het om een relevant bedrag gaat en je hun vader daarmee niet vertrouwt.
Begrafenis.
Die kan je zelf helemaal vastleggen, uitvaartondernemers hebben daar kant en klare boekjes voor.
Zus
Bij mijn zus in de kluis heb ik een envelop met daarin een afschrift van mijn testament, een lijstje met gegevens en een simpel overzicht van mijn wensen bij mijn uitvaart. Mijn kinderen zouden naar hun vader gaan, dat betekent zo lang ze nog jong zijn verhuizen een uur verderop, dat is niet fijn maar dan is er geen andere optie. Mijn zus staat tevens in mijn testament benoemd om alle financiën te regelen.
En ik heb een bedrag gespaard voor mijn uitvaart.
Om de paar jaar kijk ik in de envelop om te kijken of alles nog actueel is en bedenk me dat het nu ook weer hard nodig is. Een lijst met adressen en wachtwoorden zou een aanvulling zijn.
Fijn jullie reacties
@AnneJ: het is niet mijn bedoeling nu al vaste afspraken met ex te maken of over het graf heen te regeren. Het is meer de bedoeling dat mijn broer duidelijk heeft wat mijn wensen zouden zijn geweest, zodat hij in gesprek kan gaan.
Denk bijvoorbeeld aan het steunen van de kinderen als het gaat om contact met mijn familie. Of de besteding van de erfenis wel/niet aan de studie van de kinderen.
Ik ga inderdaad een testament op laten maken waarin ik mijn broer als beheerder van erfenis benoem.
En eventuele wensen vastleggen voor de begrafenis is ook een goed idee. En mijn begrafenisverzekering nakijken.
De tip van een adresboekje (evt digitaal) is ook een goede, daar had ik nog niet aan gedacht.
Zijn er nog dingen waaraan ik zou moeten denken als ik handelingsonbekwaam/ernstig ziek zou zijn? Het gaat me dan vooral om de kinderen. Die gaan dan waarschijnlijk bij hun vader wonen...en dan. Hij kan dan bijvoorbeeld niet verplicht worden om hen te helpen mij regelmatig te bezoeken (als ze dat willen). Maar vaak helpt het wel als een derde (in dit geval mijn broer) hen kan steunen in het gesprek met hun vader, dat ze dat wel graag willen.
Zijn er meer zaken die belangrijk lijken of zijn wat mijn broer zou moeten weten? Of wil ik dan teveel?
