Wat is wijsheid, wie denkt er mee...?
Laat ik maar gewoon onder mijn eigen nick posten want het is inmiddels een publiek geheim dat ik thuis zit met een flinke burnout n.a.v. jarenlange overbelasting en "in de overleef-stand leven". Resultaat: begin oktober sloegen alle stoppen door en ik ben nu zeer beperkt (als in: niet) belastbaar, enkele lieve OOL-vriendinnen helpen me met eten en huishouden, en dat is ook wel nodg want het enige dat ik nog kan is schrijven (en dan nog met heel veel nadenken).
Mijn werk als ZZP-er staat op een extreem laag pitje, en mijn loondienstwerk van 9 uur per week tegen miniumloon ligt nu ook plat.
Twee weken geleden moest ik naar de arbo-arts, die zonder te luisteren bepaalde dat ik vanaf deze week weer 2 x 2 uur moest gaan werken. I.o.v. met mijn werkgever, met wie ik zojuist poortwachtergesprek had, is dat een weekje opgeschoven.
De arboarts is de enige die vindt dat ik weer 2 x 2 uur kan gaan werken, die uurtjes stellen volgens hem niks voor. En de arboarts is God de Heer Himself in Werkland, daar kan niemand tegenin, behalve het UWV.
Mijn werkgever heeft zojuist zonder veel moeite geconstateerd dat Fladder werkelijk op de bodem zit en dat zelfs die 2x2 uur eigenlijk niet kan. Morgen moet ik weer naar de arbo-arts, van wie ik weinig verwacht. Hij is de enige die me weer aan het werk wil hebben. DOkter, psych, maatsch.werk, zelfs werkgever ziet in dat mijn belastbaarheid momenteel nul is, maar wat hij zegt moet gebeuren.
Er zijn nu enkele mogelijkheden (met de kanttekening dat mijn contract eind januari afloopt).
* ontslag nemen. Hiermee verspeel ik al mijn rechten op ww, ziektegeld, whatever. De kans bestaat ook dat het tegen me zal werken als ik volgend jaar mijn spaargeld tot de vermogensgrens heb ingeteerd en naar de bijstand moet, want het ziet er niet naar uit dat ik op korte termijn (als in: binnen enkele maanden) weer gewoon kan werken.
* 2nd opinion bij UWV. Dit is in het topic van Fianna al besproken. Nadeel: dan stopt mijn loon. Ik krijg dat met terugwerkende kracht wel weer terug als het UWV mij in het gelijk stelt, maar de kans bestaat (zei ook mijn werkgever) dat daar net zo'n bureaucraat zit als bij de arbodienst, die bepaalt dat bij een gemiddelde burnout iemand na 4 weken weer licht te belasten is. In dat geval blijf ik zonder geld zitten (200 euro, maar voor mij is dat best veel) en ook dat kan tegen me worden gebruikt als ik later bijstand aanvraag (als in: verwijtbaar en zo). En het hele gedoe levert nieuwe stress op waar ik nu niet bepaald bij gebaat ben.
* toch 2 x 2 uur aan het werk tot eind januari = einde contract. Mijn werkgever is dan verplicht vervangend werk te zoeken. En dat is er niet, maar ze denken met me mee en zeggen: ja, ga dan inderdaad in vredesnaam maar paperclips rechtbuigen 
Aanvankelijk wilde ik daarmee instemmen, maar toen ik mijn agenda pakte om het in te plannen, werd ik enorm gestressed en sloeg ik helemaal dicht. Het lijf & hoofd lieten duidelijk weten dat ik zelfs aan 2 x 2 uur paperclips rechtbuigen niet toe ben. En ook mijn werkgever merkte dat.
Werkgever ziet het dilemma. Werk is zo heilig tegenwoordig...
HEt meest verstandig is ontslag nemen, voel ik, maar tegelijkertijd ook het stomst wat ik kan doen. Ik verlies dan alle rechten, en met het geld dat via de ziektewet (of hoe dat ook heet) binnenkomt kan ik mijn gang naar de bijstand (= nog meer gedoe aan mijn hoofd) nog verder uitstellen en in alle rust vanaf de bodem mezelf weer omhoog werken.
Van de arbo-arts hoef ik niks te verwachten (tenzij iemand morgen om 10 uur met me mee wil gaan om me te helpen, maar ik besef dat dat erg kort dag is & best veel gevraagd).
Graag jullie 2 cents.
Sterkte
Mijn verhaal voegt niets toe maar ik herken zoveel in de draadjes van Fladder, Fianna en Elisa en er komen zoveel emoties naar boven als ik ze lees dat ik moet reageren om het van me af te schrijven
Ook wij zitten momenteel verwikkeld in een rechtzaak tegen het UWV.
Het verhaal in het kort :
Acht jaar geleden werd mijn man voor 100% afgekeurd door het UWV als gevolg van een (ongeneeslijke) ziekte en kwam hij in de WAO terecht. Na vijf jaar (nu 3 jaar geleden) werd hij bij een herkeuring van de één op de andere dag weer voor 100% goedgekeurd. En dit terwijl zijn gezondheid alleen maar verslechterd was in die 5 jaar ... Er is een bezwaarzitting geweest bij het UWV dat niets op heeft geleverd. Daarop hebben wij een rechtzaak aangespannen die we in eerste instantie verloren hebben. Uiteraard waren wij het hier niet mee eens en hebben we hoger beroep aangetekend. Door de rechter is er een second opinion bij een onafhankelijk arts aangevraagd en die heeft nu een paar weken geleden zijn bevindingen gerapporteerd. Hij komt gelukkig tot een geheel andere conclusie dan de UWV arts want die keurden man voor 100% goed terwijl de onafhankelijke arts van mening is dat man in het geheel niet geschikt is voor enige vorm van loonvormende arbeid!
Het ziet er nu dus een stuk beter voor ons uit dan de eerste keer want nu hebben we natuurlijk de bevindingen van die onafhankelijke arts.
Toch waarschuwde onze advocaat ons dat we toch nog niet al te optimistisch mogen zijn want het gebeurt namelijk regelmatig dat een rechter toch besluit zo'n rapport naast zich neer te leggen en anders te oordelen ....
Nou, ze kunnen zeggen wat ze willen maar ik ben toch wel enigzins optimistisch nu betreffende de afloop. Hoop doet leven toch
Het is nu bijna drie jaar geleden dat we te horen kregen dat man weer goedgekeurd is en het zal nog wel een aantal weken tot maanden duren voor de uitspraak van de rechter er eenmaal is.
Al met al dus spannende en emotionele tijden voor ons die er (vooral emotioneel) behoorlijk ingehakt hebben ...
Klein (financieel) lichtpuntje in de duisternis is wel geweest dan man na veertien maanden WW zijn hand brak waarop hij voor ruim drie maanden in de ZW terugviel en dat hij daarna/daardoor weer recht bleek te hebben op nog eens de max WW duur (18 maanden in zijn geval).
Over 3 maanden is die WW ook afgelopen en we hopen echt dat het dan allemaal geregeld is met die rechtzaak (en dat we winnen natuurlijk) want anders zitten we gewoon zonder inkomen van zijn kant. Nu werk ik ook 3 dagen per week dus omkomen van de honger zullen we niet maar toch ....
Sorry moest het effe spuien
Kaatje
PS Lieve Fladder, ik ken je niet persoonlijk maar heb erg met je te doen. Het moet heel moeilijk voor je zijn en dan krijg je ook nog eens zóveel tegenwerking dat het je allemaal te veel wordt. En dat terwijl het enige dat je wilt is een beetje rust om te herstellen maar zelfs dat word je niet gegund! Heel veel sterkte, kracht en wijsheid gewenst voor de komende tijd en ook voor jou geldt,... hou je taai!!
Het wordt uitgezocht
Ik heb gelukkig mensen om me heen. Ook professionals, die net zo machteloos zijn en zich duidelijk uitspreken over de gang van zaken, maar niks meer kunnen doen.
Ik moet blijven vechten, ik wéét het. Mijn kinderen kunnen dan naar mijn ex, die ziet de ernst van de situatie ook in.
Het is een soort van escalatie van jaren op mijn tenen al die ballen in de lucht houden, en nu dat niet meer lukt, moet ik er nog meer in de lucht houden.
Om verder te kunnen heb ik even een tijd rust nodig. En die krijg ik niet nu.
Er gaat e.e.a. uitgezocht worden nu, ook om te kijken of ik dan niet van de regen in de drup kom, en of er misschien andere mogelijkheden zijn. Het wachten is op het UWV, maar ten eerste heb ik de puf niet meer om te wachten, ten tweede heb ik de energie niet meer om de strijd aan te gaan als die negatief beslissen.
Ik moet nu nieuwe energie opdoen, iets dat ik twee maanden geleden al had moeten doen maar waar ik de kans niet voor kreeg door die lamlul.
Kaatje
Dank je, jij ook heel veel sterkte.
Ik snap werkelijk niet wat de toegevoegde waarde is van mensen zó weer aan het werk te schoppen en medische adviezen gewoon in de wind te slaan... Ik snap het echt niet...
Rechtsbijstand
Misschien is het al eens gezegd in dit draadje (of in een van de vorige draadjes) maar het lijkt me toch het beste om je rechtsbijstand te bellen Fladder!?
Toen ik ze belde voor advies hebben zij ons direct bijna alles uit handen genomen. Elke brief die binnenkwam moesten we doorsturen naar de advocaat en die reageerde dan namens ons (uiteraard wel in overleg met ons natuurlijk). Dat gaf toch wel een hoop rust en rust zou jij nou juist zo goed kunnen gebruiken!?
Kaatje
Fladder
Fladder, ik snap dat je ernaar snakt om even er tussenuit te gaan; om de sores de sores te laten en om tot rust te komen en die broodnodige nieuwe energie op te doen. Dat heb ik ook. Dat heb ik al minstens vijf jaar want zo lang ben ik al bezig met al die ballen tegelijk in de lucht proberen te houden. En dan is er een bal minder en dan komen er twee zware bij...
Helaas; het zit er niet in; nu niet en voorlopig niet. Mijn arts had het ook over een tijdelijke opname maar dat valt praktisch niet te regelen en bovendien is er niemand anders die al die toestanden kan overnemen incl. de bureaucratische zooi.
Het is vrees ik een kwestie van tot het naadje gaan en door blijven knokken. Volhouden. Ik hou me eraan vast dat er licht is aan het einde van die inktzwarte tunnel en dat er gerechtigheid gaat geschieden.
Maar ook ik leef allang niet meer; het is overleven. Iedere dag opnieuw het vanuit mijn tenen halen, de dag door zien te komen op de automatische piloot, zorgen voor zoon, van behandelaar naar therapeut naar dokter naar instantie zus en instantie zo, het huishouden en in de weinige tijd die ik overhou voor mezelf slapen.
Die vakantie voor mezelf komt er ooit wel; ik ben al in geen 17 jaar weggeweest, in geen 10 jaar iets leuks voor mezelf gedaan; geen hobby meer, veel vrienden kwijtgeraakt maar dat gaat in de toekomst echt wel ten positieve veranderen. Eerst de dingen doen die gedaan moeten worden.
Maar ook ik heb al te vaak de neiging om gewoon wat spullen in een koffer te gooien en heel hard heel ver weg te rennen. Maar dat lost niets op en bovendien heb ik een kind wat totaal afhankelijk is van mij omdat er niemand anders is die hem kan opvangen. Dus ga door! Je kan het.
Schakel zoveel mogelijk instanties in die je kunnen helpen, leef bij de dag. Doe het hoogstnodige en laat de rest maar liggen. Ik leef heel erg met je mee en ik geef je van hieruit een warme knuffel {hugs}!
Fladder
Hoewel ik heel je situatie niet ken, wil ik je toch even veel sterkte en vooral veel succes wensen. Het gaat er soms maar net om hoelang je adem is, of je het lang genoeg kan opbrengen om je te verzetten.
Probeer nog even vol te houden!
Fladder
Ik weet even niet wat ik moet zeggen, eigenlijk. Maar ik wilde je laten weten dat ik aan je denk en dat ik met je meeleef..
Vaste forumgast
Vaste forumgast
Dank je. Ik heb me even teruggetrokken achter een muur van medicatie (helaas nodig), ex houdt dit etmaal de kinderen in het zicht. Er is nu niks te doen, alleen afwachten en hopen op een redelijk iemand bij het UWV.
Fladder
wat zal jij je machteloos voelen. Heel veel sterkte!! En heel veel succes met het UWV traject. En denk er om: wees je zelf en zorg dat je bereikbaar bent 
Fianna
Vooral héél erg lam en bang. Ik zit sowieso zowat vastgegroeid aan mijn mobiel, maar ik heb geen voicemail (daar moet je voor betalen en dat loopt snel op, heb ik gemerkt). Ik zal ze dat ook zeggen. Op mijn telefoon kan ik ook mail lezen.
Wat een willekeurige puinhoop is het toch, he... 
Fladder
Ik las dat je nu medicijnen krijgt? Welke? Bij mij heeft het enorm geholpen, begonnen met Oxazepam en Citalopram. Oxazepam gebruik ik al een tijdje niet meer en de Citalopram werkt kennelijk goed. Ik ben echt vrolijk en zie het weer redelijk zitten allemaal, veel minder snel geirriteerd. Mijn kinderen kennen me niet terug . Had ik niet gedacht een maand geleden. Ben nog wel extreem moe. En aan eind van de dag kun je me bij elkaar vegen.
Nou sterkte lieverd!
Sini en fianna
Fianna het is lorazepam, omdat oxazepam niet sterk genoeg werkt.
Sini, dank je. Ik heb net wat op mijn hyves geschreven. Ik weet niet of het slim is om dat op een openbaar forum te zetten, dat doe ik dan ook niet maar ik heb er geen moeite mee als de "ondergrondse tamtam" het laatste nieuws doorbazuint aan de mensen die het willen weten via mail of chat.
Fladder
Heel veel sterkte meid. Ik hoop dat je goede mensen om je heen hebt, dat je je rust kunt nemen. Ik voel me heel machteloos als ik je berichtjes lees en ik voel diep met je mee.
Niet te geloven...
Ben net gebeld door een norse UWV-meneer (vanwege het deskundigenoordeel), die van mijn werkgever heeft gehoord dat ik keurig rustig, aangepast werk heb gehad in een aparte ruimte en dat ik zelf ben weggelopen. Ik zei dat dat absoluut niet waar was en vertelde wat de werkelijke werkomstandigheden waren.
"Wat voor belang heeft de werkgever erbij om zoiets dan te vertellen?" zei de man.
Tja...
Ik weet het allemaal niet meer...
A la fianna
Fladder, helaas komt het bij UWV wel vaker voor dat de werkgever op zijn blauwe ogen wordt geloofd en de werknemer niet. Heel vervelend.
Je kan dit - ik gaf dit advies ook al aan Fianna - ook terugspelen aan de werkgever 'jij zegt dat je passend werk in een aparte ruimte hebt, en dat ik zelf ben weggelopen. Dat laatste is kul en wat dat eerste betreft: laat maar zien dan'' - of woorden van vergelijkbare strekking maar dan iets minder bot.
Wat voor belang de werkgever erbij heeft? Nou nogal wiedes lijkt me, als de werkgever onvoldoende reïntegratieinspanningen verricht kan-ie een sanctie krijgen van UWV. Dus alle belang om de zwartepiet naar de werknemer door te spelen lijkt me. Als die UWV man dat niet snapt is ie of dom, of enorm naief.
Sterkte ermee. En heb je die rechtsbijstandverzekering nou al eens gebeld? Je betaalt die premie toch niet voor P. Snot?
Groeten,
Temet
Getuigen?
Idd werk voor de rechtsbijstand. Je hebt in een drukke hal gewerkt en er zijn mensen die je daar hebben gezien en waar je zelfs mee gesproken hebt. Zij hebben jou gezien en kunnen de echte gang van zaken bevestigen. Laat de rechtsbijstand die mensen opsporen als getuigen.
Rechtsbijstand
is al aangemaakt & op de hoogte. Willen eerst wachten op UWV-oordeel, wat waarschijnlijk in januari komt. Inmiddels ook afspraak bij uwv-arts gemaakt, mijn gezinscoach heeft dat geregeld en gaat mee. Tenslotte net na de kerst een intake bij het herstellingsoord waar de psychologe me inmiddels heeft aangemeld.
Update
UWV oordeelt in mijn voordeel. Brief is onderweg.
Ik moet het nog even laten inzinken, kan het mog niet bevatten. Heb eerder de neiging heel hard te gillen en te huilen, dan blij te zijn, maar de opluchting komt denk ik nog wel.
Volgende week moet ik de confrontatie met werkgever aangaan en mijn salaris vragen. Zie ik enorm tegenop aangezien ik emotioneel als een natte krant ben.
Ik neem er vanavond een wijntje op en probeer het nu los te laten.
Eerst de feestdagen en de intake voor het herstellingsoord, en dan dat varkentje wassen.
Moois
Da's hartstikke fijn, Fladder! Een hele opluchting, en erkenning, en duidelijkheid.
Fladder
Dat is goed nieuws! Fijn hoor. Ik hoop dat je een beetje kunt genieten van de feestdagen en succes volgende week!
Fladder
Ik pink een traantje weg. Ik ben zo blij voor je!
Yes!
Blij om dat te horen Fladder, ik gun je dit goede nieuws voor de feestdagen! Laat de rest nou alsjeblieft aan je rechtsbijstandsverzekering over!!!!
Hoera
Wat een mooi kerstkadootje! Maar ik kan me voorstellen dat je je nu voelt als iemand die een deur wil inrammen die open blijkt te staan.
Mooi!
Geweldig nieuws Fladder, het is je zó ontzettend gegund om goed nieuws te krijgen!
Asa: "Maar ik kan me voorstellen dat je je nu voelt als iemand die een deur wil inrammen die open blijkt te staan."
Nou, die deur is net weer open gezet, en inderdaad, da's even wennen.
Nou moet ik dus zelf achter terugbetaling aan als ik straks die brief heb. Kan ik dat rechtsbijstand laten doen (dossier is al aangemaakt) of is dat schieten met een kanon op een mug? Ik moet bekennen dat ik niet bepaald sterk in mijn schoenen sta voor een face to face confrontatie... *schaam*
Enne...
Dank voor de leuke reacties! Ik begin het langzaam te beseffen... Een stapje dichterbij genezing!
Ook blij
Ik stond in de supermarkt toen ik Fladders berichtje per sms kreeg en stond te glunderen tussen de blikken soep. Manlief vroeg wat er aan de hand met me was toen ik grijnzend binnen kwam met de boodschappen.
Ik ben zoooo ontzettend blij dat er nu eindelijk een beetje gerechtigheid is. Mooie afsluiting van dit Kwalitatief uitermate Teleurstellende jaar.
Super!
Super nieuws zeg! Ben heel blij voor je.
Liefs
Pneumi
Ja fladder
Wat fijn! Ja, ik zou lekker mijn rechtsbijstand inschakelen daarvoor, als je er zo tegenop ziet.Gun jezelf dat gewoon! Het is hun vak, ze kunnen dat vast heel goed..
Tuurlijk
Stuur daar lekker een advocaat op af, Fladder. En van harte gefeliciteerd met deze uitkomst, wat zul jij de feestdagen anders ingaan. Heerlijk.
Groetjes
Massi