Verpleegkundige - 10 jaar uit de zorg - gezin gerund - wil weer aan de bak !
Goedemorgen,
Ik zou tips willen en/of ervarings deskundige treffen op dit forum.
Ik heb circa 13 jaar als verpleegkundige gewerkt.
Ik kreeg een gezin en met de komst van de 2e hebben we ervoor gekozen dat ik ging stoppen. Mede omdat man ook onregelmatige diensten heeft (dag-,avond,-nachtdiensten). Twee mensen met een gezin en onregelmatigheidsdiensten was/is niet te doen. Daarnaast had ik geen leuk team. Heb, voordat ik hier werkte, in een ander ziekenhuis gewerkt met wel een topteam.
Ik heb afgelopen tien jaar met hart en ziel voor de kinderen gezorgd. Mijn man verdient niet verkeerd maar wel minder nu hij een baan heeft met enkel dagdiensten. Onregelmatigheidstoeslag is eraf. Ik merk al een tijdje dat af en toe mijn wereld zo klein wordt en de muren op mij afkomen. Ik mis mijn kontakten en werk. Nu mijn kinderen 10 en 12 zijn, de ene in groep 7 zit en de andere net op de middelbare school is gestart worden ze steeds zelfstandiger en krijg ik meer ruimte. Ik zou dolgraag weer buiten de deur willen werken. Punt is: mijn BIG registratie ie verlopen omdat ik langer dan 10 gestopt ben. Ik zou wel in de zorg willen maar twijfel wel of ik nog als verpleegkundige wil werken. Ik was goed in mijn vak maar de onregelmatige diensten braken mij op (roofbouw) en zorgde ook voor stress. Ik kreeg destijds steeds meer last van de werkdruk en gedrag van sommige mensen (patienten, bezoekers,collega's) . Ik zou wel als afdelings assistent aan de slag willen. Ik zie precies wat er moet gebeuren maar heb de druk niet op mijn schouders van de verantwoordelijkheid die ik als verpleegkundige zo vaak heb ervaren. De druk van angst om fouten te maken . Je hebt met mensen te maken immers. Heeft iemand hier ook ervaring mee? Dus gewerkt in de zorg , gezin gerund en tijdelijk gestopt en weer aan de bak? Heb je weer een opleiding gedaan? Ben je iets anders gaan doen ? In mijn zoektocht naar wat ik het beste kan doen , ben ik op zoek naar ervaringen van anderen.
tip
Kijk eens naar de functie doktersassistente en dan in het ziekenhuis op de poli chirurgie of iets dergelijks?
Wat ik deed
Ik ben gaan werken als oproepkracht in het verpleeghuis in onze gemeente. Ik was bevooroordeeld ten opzichte van verpleeghuizen ( werkte het laatst in de gehandicaptenzorg), maar ik vind het heel leuk werk. De verpleeghuiszorg is erg veranderd ten op zochten van vroeger. Het is kleinschaliger en clientgerichter geworden. er wordt bijvoorbeeld lekker gekookt en er kan van alles. Het is wel zo dat de werkdruk hoog is.
Ik ben weer begonnen voordat mijn big registratie verliep, dus dat probleem had ik niet. Volgens mij kun je bij verschillende opleidingen je laten herscholen om je big registratie weer te herstellen. www.novacollege.nl/cursus/big-scholing-herregistratie-voor-verpleegkundigen/
Ik zou als ik jou was, eerst gaan bellen met een instelling waar je eventueel zou willen werken. Bij ons in het verpleeghuis zoeken ze bijvoorbeeld erg veel personeel voor de zorg. Het uitzendbureau kan de vraag niet aan.
Ik herinner me nog goed mijn eerste dienst toen ik na vijf jaar weer was begonnen. 'Yes, dit is mijn vak, dit kan ik.'
Heel wat bevredigender dan het opvoeden van kinderen.... Haha
Bedankt voor je reakties
Beste Zorgmedewerker en Faya,
Bedankt voor jullie reakties. Daar kan ik wel wat mee !
PGB-er
Is werken als PGB-er bij een gezin met een zorgintensief kind wat voor je? Hier is veel vraag naar. Of bij ouderen?
doktersassistente huisarts
Idd doktersassistente. Man heeft een ex-verpleegkundige in dienst genomen en ze zijn heel blij met elkaar. Normale tijden, want 's avonds neemt de huisartsenpost het over. Kan vaak zelfs part-time. En vaste contacten met artsen en patiënten.
Er is wel een speciale opleiding voor doktersassistent, maar man heeft daar niet moeilijk over gedaan. Het is niet verplicht namelijk.
Doktersassistente
Tja, dat is natuurlijk iedereen zijn eigen keuze, maar dat vind ik wel een heel ander beroep. ik ken een collega die zich noodgedwongen tot doktersassistente heeft laten omscholen, maar zij vindt het een stuk eenzamer en zij vindt het ook best lastig om zo administratief bezig te zijn.
Als oproepkracht in een verpleeghuis bijvoorbeeld, kun je je eigen werktijden bepalen. Bij mij op het werk is er zo veel vraag naar oproepkrachten, dat ik echt zelf kan zeggen wanneer ik wil werken. Ook in de wijkverpleging kun je overdag werken.
Het is natuurlijk belangrijk om te weten wat je wilt. Persoonlijk vind ik het langdurige aspect van verplegen juist zo leuk. Praktisch bezig zijn, waarbij de cliënten je heel dicht in hun persoonlijke levenssfeer toelaten. Ik vind dat nog steeds magisch om te doen. Iemand die zich naar voelt, helpen om zich beter te voelen. Iemand helpen met keuzes maken over de gezondheid. Mensen echt goed leren kennen, zodat je kunt communiceren met iemand die geen woord meer kan zeggen. Iemand gerust kunt stellen die zo angstig is. Dat stukje is voor mij wat mijn beroep zo mooi maakt.
Nog even
Ik ging weer werken, omdat ik een stuk op de tv zag over de zorg. Ik zag een verpleegkundige iemand helpen met eten. En ik weet nog dat ik dacht: 'Dat kan ik, ik wou dat ik dat macht doen.' Toen ben ik werk gaan zoeken.
Doktersassistente kijk uit
Het is een heel ander beroep, je ligt er lang uit,en dat diploma gaat toch waarschijnlijk verplicht worden en een registratie ook. Dat laatste kan niet zonder diploma.
Ik ben van verderweg gekomen, dwz langer er uit geweest als doktass. Be stage gaan lopen en mocht blijven.
Misschien kun je een opfriscursus vinden. Mensen roepen dat er veel veranderd is, ik moet het nog tegenkomen en er komt vast zo weer kennis boven!
Weleens aan praktijkondersteunster huisarts gedacht? Posthbo opleiding en dan specialiseer je je.
Verouderde kennis
Ik vond dat ook erg meevallen. Veel dingen waren snel weer opgefrist bij mij. En bepaalde zaken veranderen eigenlijk niet. Het begeleiden van een verward persoon, iemand helpen met toiletgangers, wassen of douchen, iemand helpen met eten geven.
Dossiers zijn digitaal geworden, teams zijn zelfsturend geworden, de regeldruk is toegenomen. En de zorg is clientgerichter geworden. Maar het leuke van verplegen vind ik dan weer dat je dat bijna altijd in een team doet, waarbij je elkaar ondersteunt. Echt goed verplegen is zo moeilijk, daar kan iedereen wel ondersteuning bij gebruiken. Hierdoor is het niet rampzalig als je nog (weer) moet leren. Elke verpleegkundige moet continu bijleren vind ik. En een verpleegkundige die geen fouten maakt heb ik nog nooit ontmoet. Als iemand zegt dat hij geen fouten maakt, liegt hij.
Wat vond je vroeger het leuke van je beroep? Waar werd jij enthousiast van? Daar zou ik mee starten, met dat gevoel en die gedachte. Dan kun je daarmee zoeken naar een werkomgeving waar je dat kunt vinden.
aan MoedervanTwee
gisteren was ik met mijn zus aan t bellen. Heel toevallig komen we in het gesprek dat in het ziekenhuis in Tiel er geen verpleegkundige te krijgen is ... geen idee waar je woont, maar mss een tip om daar eens te informeren
Bedankt
Bedankt voor alle reakties en ook de laatste tip. Tiel ligt helaas te ver bij mij vandaan !
