tips voor neutraal ontvangen (slecht) nieuws

bij voorbaat al

Bij voorbaat jezelf al vergeven mocht je wel emotioneel worden. Anders leg je de lat zelf hoog (en mogelijk onhaalbaar in een situatie als deze) en zet je jezelf onder spanning. Onder spanning heb je minder toegang tot het deel in je brein waar de planning gebeurt en waar emoties gereguleerd worden.
Neem je voor dat je voorlopig nog niets toezegt en ondertekent: je zal over elk voorstel nadenken. Voel je je onder druk gezet, bedenk dan dat het niet in jouw voordeel kan zijn als 'zij' meteen een reactie van je willen maar in hun voordeel.

Maar

Je moet gewoon nergens ja of nee op zeggen maar dat betekent toch niet dat je mag laten zien dat je teleurgesteld of geschrokken bent op wat ze te zeggen hebben? Maak het je zelf niet zo moeilijk!

goed luisteren

Door je voor te nemen goed te luisteren en misschien ook dingen op te schrijven, neem een schrijfblok en pen mee, kun je wat van de emoties kanaliseren.
Er is altijd een sociaal plan, er zijn opties, en je wil goed weten wat die zijn.
Vraag in ieder geval of de opties ook op schrift zijn als dat niet al spontaan aangeboden wordt. En luister naar het antwoord. Schrijf het op.
Als je nu al vragen hebt kun je die ook opschrijven en er in het gesprek op toezien dat je daar ook antwoord op krijgt.
Natuurlijk word je er onzeker van en ongerust. De kunst is om de realiteit in je op te nemen en je mogelijkheden realistisch in beeld te krijgen. Maar natuurlijk moet je daarover nadenken en zaken overleggen en bespreken. Ook met de vakbond.
Goed dat je die afspraak al hebt. Het is soms moeilijk om een goed contact te krijgen bij de vakbond of een gedoe om dat te leggen, maar dat contact heb je al.
Neem zonodig wat valium in als dat voor joud een optie is.

annej

er is lang niet altijd een sociaalplan, was het maar waar.

piepklein stichtingtje

Hoi

bedankt voor jullie reacties

ik werk bij een piepkleine stichting (2 medewerkers, ieder 0,5 fte), dus sociaal plan: geen kans.

het lastige is dat ik nog niet weet wat de plannen zijn, en ik die plannen te horen krijg in een bijeenkomst met meerdere mensen (o.a. externe adviseurs)

Daarna volgt een bespreking waarin beslissingen genomen worden, ik denk niet dat ik daarnaartoe ga.

Maar die eerste bijeenkomst ben ik wel bij, en als het dan over de personele bezetting gaat, moeten collega en ik even de gang op

Dus eigenlijk een rare constructie, waar ik me echt even op voor moet bereiden

Dihanne

eens met Tihama

Ik denk dat Tihama weer eens een zeer nuttig en praktisch advies geeft! Ik wens je sterkte en nee, je hoeft je niet emotioneel bevroren te houden, hoor! Geef jezelf daarin rustig een beetje ruimte!

lastig zeg

'Dus nu zit ik te denken hoe ik zo'n neutrale houding kan bereiken.
Ik moet echt proberen in de gesprekken wat afstand te nemen, en me niet als een dolle op het gesprek te storten.
Iemand tips hoe ik dat kan bereiken?'

Bah, dat is nog eens een lastige situatie om in te zitten! Wat misschien helpt, is om je twee dingen te bedenken:
1. niemand kan je verplichten om meteen in te stemmen met wat dan ook. Hoor het aan, neem het mee, slaap er een nachtje/weekendje/weekje over.
2. alles sal regt kom: howel je nu misschien nog geen flauw idee hebt hoe de toekomst er uit zal zien, mag je er best vanuit gaan dat jij op een of andere manier op je pootjes terecht komt. Je hebt het leven tot nu toe ook 'overleefd', niet waar? Dus heb vertrouwen in je eigen veerkracht!

Enne, sterkte!

Nou ja zeg

Inderdaad: Wat een rare constructie. Dus dan word je als een klein kind de gang op gestuurd en moet je daar maar gaan zitten afwachten terwijl ze het gaan hebben over jouw toekomst. Ik denk dat niemand van je mag verwachten dat je daarna nog iets zinnigste gaat zeggen, jezelf incluis. Mocht er tijdens het gesprek toch een reactie van jouw verwacht worden, dan kun je hooguit vooraf met jezelf afspreken dat je dan zegt dat je er nog op terug zult komen. De beste voorbereiding heb je al gedaan en dat is de vakbond erbij betrekken.

pokerface niet nodig

Ach, ik zeg het gewoon ook nog maar even (een tikje overbodig inmiddels): je hoeft helemaal niet neutraal te blijven in de zin dat je je emoties niet zou mogen laten blijken. Je moet alleen duidelijk maken dat je geen beslissingen neemt over wat ze voorstellen maar dat je er eerst rustig over na wil denken en advies wil inwinnen. Zoals iemand al schreef: een fatsoenlijk werkgever zal dat begrijpen en accepteren. Als ze te grote druk uitoefenen dan zijn het horken of proberen ze je een oor aan te naaien.

Daarbij wel een kanttekening: het is niet ongebruikelijk om een termijn te stellen waarbinnen men een reactie wil hebben. Een termijn van een dag is onfatsoenlijk kort, maar een week is bijvoorbeeld niet ongebruikelijk. Dat betekent helemaal niet dat je binnen die week ook een besluit genomen moet hebben, maar het is wel raadzaam om, als je je van rechtsbijstand voorzien, binnen die termijn te laten weten dat er aan gewerkt wordt. Bijvoorbeeld: ik heb volgende week een gesprek met een jurist en die zal van zich laten horen.

Zo'n termijn stelt de werkgever om duidelijk te maken dat als de werknemer niets doet en achterover leunt, er een ontslagvergunning zal worden aangevraagd en dat men dus niet eindeloos blijft wachten.

Heel veel sterkte

Temet