Tijdelijk contract
Nadat mijn contract van m’n vorige werkgever niet werd verlengd, kreeg ik via-via een full-time 6-maandencontract in de schoot geworpen. Het is werk waar ik noch de ervaring noch de opleiding voor heb. Slechts zijdelings heeft het te maken met wat ik deed. Omdat ik zo op zag tegen weer dat hele solliciteren en de afwijzingen, heb ik het met beide handen aangepakt. Ook al was het duidelijk dat het tijdelijk is, ik vervang een langdurig zieke.
Maar dit werk kost me erg veel energie, omdat alles nieuw is. De hele branche, de bijbehorende programma’s, de eigen werkwijze, de regels en de mensen waar ik mee werk hebben allemaal zo hun gebruiksaanwijzing. De organisatie is zoekende naar een efficiënte manier van werken, dus er verandert continu van alles en ze staan ook voor veel open. Het lijkt alsof iedereen naar behoefte werk bij me weghaalt (dat kan ook allemaal) wat ik net een beetje onder de knie heb (en waar ik niks over te zeggen heb ‘want jij bent tijdelijk’) of bij mij neergooit. En bij alles word je geacht om het (veranderde) proces te kennen, problemen op te lossen en vragen over te kunnen beantwoorden. In de vakantietijd vang ik ook taken van anderen op. Die sturen me dan een snelle instructie per mail omdat ze me niet meer treffen en daar te laat aan hebben gedacht. Ik moet steeds afwegen: slik ik de kritiek die ik krijg omdat ik niet goed in de materie zit, of lap ik mijn collega erbij omdat ze het zo makkelijk heeft overgedragen? Ik kies altijd voor het eerste.
Ik moet nu bijvoorbeeld een ingewikkelde website bijhouden, dat is iets wat ik vooral zelf heb moeten uitvogelen en wat best veel tijd heeft gekost. Omdat ik het ook wel zie als investering (ik kan in mijn cv nu wel benoemen dat ik die ervaring heb), heb ik er regelmatig thuis aan gewerkt, ook omdat ik anders met andere werkzaamheden in de knel was gekomen. Dat vind ik ook een dilemma, enerzijds is het terecht dat ik minder bergen verzet met steeds al die nieuwe dingen, anderzijds probeer ik dat recht te zetten met dan maar thuis wat dingen op te pakken. En is dat gat van productiviteit dan iets wat bij mijn werkgever ligt of bij mij? Hoe dan ook, die investering voelt steeds minder goed naarmate de einddatum van mijn contract in zicht komt omdat ik naast een full-time baan al weinig tijd heb om te solliciteren.
De organisatie is wel groeiende, dus ik begon er met de hoop dat ik misschien extra zal kunnen blijven als degene die ik vervang weer kan starten. Maar ik kom gewoon niet uit de verf. Mijn collega's zijn in veel dingen zo veel handiger en sneller en ik mis inzicht in de organisatie. De taken waarmee ik me kan profileren (die zijdelings te maken hebben met het werk wat ik deed) worden op de lange baan geschoven omdat het voor hen geen prioriteit heeft. Ik ervaar dat als: voor de leuke dingen is nooit tijd. Ik vraag me vooral af waar ik goed aan doe met de laatste maanden volgens het contract?
Zoek het uit
Wat ik begrijp is dat je heel breed ingezet wordt voor verschillende werkzaamheden die allemaal grotendeels nieuw voor je zijn; en dat je weinig waardering krijgt van collega's. Misschien kun je de komende maanden zien als een soort stage voor jezelf: waar liggen je mogelijkheden, wat vind je leuk, wat vind je leuk om te leren en waar liggen je grenzen. In een veranderende organisatie kun je nooit vooraf voorspellen waar het naartoe zal gaan, maar je kunt wel altijd aangeven welke kwaliteiten je graag binnen de organisatie zou willen aanbieden.
Tsjor
Nog even doorbijten
Ik zou de eer aan mezelf houden.
Dus gewoon stug doorwerken, en als dat een beetje in eigen tijd moet dan is dat maar zo.
Wel zou ik geen collega's erbij lappen, maar duidelijker vragen aan andere collega's gaan stellen als de instructie niet duidelijk is. Je hoeft er natuurlijk niet compleet jouw probleem van te maken.
Dat solliciteren komt wel weer als je contract afgelopen is. Heb je dan alle tijd voor. Voor nu zou ik voor de vorm een of twee standaardbriefjes de deur uit doen. Dat kan in de laatste maand. Wellcht dat je die als kantelpunt kunt gebruiken.
Waardering
Mogelijk dat die waardering er toch wel is. Ik zou er eens naar vragen. Van gebrek aan feedback kun je behoorlijk onzeker worden maar dat wil niet zeggen dat het dan negatief is.
En het is natuurlijk wel iets van deze tijd om te verwachten dat mensen 'foutloos' en zonder investering snel en efficiënt werken maar iemand met een beetje verstand weet wel dat dat toch niet realistisch is en dat jou inzet door sommigen wel gezien kan zijn.
Soms beoordeel je jezelf ten onrechte als onvoldoende vooral als je zelf hoge standaarden hebt en gewend bent met meer overzicht en greep op je werk te werken.
Maar invalwerk is nou eenmaal wat lastiger.
