Staking tnt

September?

of november?

Zucht

Jij zit goed en dat is zeldzaam, dus als anderen ook een goede ervaring hebben is dat raar. Tuurlijk, the world according to pelle.
Ik zeg NERGENS dat het goed gesteld is tussen bezorgers en bodes, ik zeg dat HUN ervaring goed is.

Ps postzegel

Hoe was je werkdag vandaag?

Fiorucci

Leuk dat je het vraagt. Mijn werkdag was rustig. Er was wel wat machinaal gesorteerde post en wat rouwpost en medische spoedpost. Dus toch gewoon mijn wijken gelopen maar met veel en veel minder post dan gewoon. Ik heb gewoon mijn fiets in het midden gezet en ik heb alles gelopen. Ik denk dat er morgen ook een groot effect merkbaar is, omdat vandaag geen brievenbussen gelicht zijn en er veel heeft stilgelegen. Donderdag komt er een grote golf nagekomen post. Ik ben wel benieuwd naar volgende week, of ze dan echt weer gaan staken en hoeveel effect het heeft.

Pelle

Het gaat dus niet over TOEN maar over NU. Of je laat het helemaal los of je eist ook dingen van de concurrent. Zo redt TNT het niet. ===
Waaruit we dus kunnen concluderen dat de Overheid het TOEN niet heeft losgelaten, aan de oude situatie vasthoudt ondanks veranderde omstandigheden, wat TNT NU opbreekt.
Persoonlijk vind ik trouwens niet dat je van personeel zoveel onbaatzuchtigheid mag verwachten dat ze plaats maken voor jonger personeel. De vriend van mijn man IS postbode. Een beetje van het slag van een aardig woordje en praatje bij het hek. Hij zou niet anders willen. Hij verdient er bovendien zijn hypotheek van bij elkaar. Waarom zou hij, in een eerder stadium waarin nog onduidelijk was hoe het zou gaan worden, uit zichzelf weg moeten gaan na 37 jaar dienstverband. Ik hoor op mijn werk ook bij de oudere garde. "We" zijn nog best met veel. Moeten wij ander werk gaan zoeken als blijkt dat het bedrijf het zwaar krijgt met zoveel ouder personeel?

Postzegel

Ik denk dat het best een pittige dag zal worden morgen met alle post die is blijven liggen. Ik ben ook benieuwd naar volgende week, en of er nog respons komt van tnt.

Pelle

Wij hadden ook meer post dan ik verwacht had. Ik had gerekend op een soort maandagrondje maar er zat toch nog wel machinaal gesorteerde zakenpost tussen. Wel veel minder dan gewoon maar je moest inderdaad je wijk echt helemaal lopen. Met alle mensen die kwamen vragen waarom je niet staakte ging het helemaal niet veel sneller dan normaal......

Pelle

Wat bedoelde je hier dan mee?
= Verder vind ik het moeilijk dat de postbodes zo reageren terwijl er echt velen allang weg hadden gekund en zo plaats hadden kunnen maken voor collega's.
(Ik merk even op dat ik zie dat je het inderdaad niet over oudere postbodes hebt.)

Maar dan nog

Ik had al gezegd dat je inderdaad niet over oudere collega's had geschreven. Maar dan ben ik nog benieuwd wat je met de opmerking bedoelde.

Pelle

Hij had toen een vast contract, en kreeg een fulltime jaarcontract aangeboden. Maar dat is altijd bij tnt, zo is hij ook begonnen daar, met een jaarcontract.

Dat ik ik me afvraag (pelle)

of je van iemand mag verwachten dat hij of zij omwille van collega's plaats maakt, terwijl hij of zij het nog naar zijn of haar zin heeft, of gewoon niet weet wat dan wel te doen. Bij een nieuwe baan begint het gesodemieter van een proefperiode en korte contractjes opnieuw en zit je zo bij het UWV omdat je contract niet verlengd wordt. En als je zelf ontslag neemt heb je nergens recht op, behalve bijstand als de omstandigheden dat toelaten. Ik heb er dus wel begrip voor dat mensen blijven zitten waar ze zitten tot het echt anders moet.

Kaaskopje

Ja,ik snap het ook, een vast contract is een groot goed.

Bezorgkwaliteit

"Het is al minstens 7 jaar duidelijk dat je beter kunt stoppen als fulltime postbode dus ik vind dat hoe jonger je bent hoe meer moeite je moet doen om weg te komen om de ouderen te helpen. Wat is daar nu zo moeilijk te begrijpen aan?"

Het zijn juist degene bij ons, die al wat ouder zijn (rond 50), die nu ervaren genoeg zijn om de boel draaiende te houden. Ik zal hun niet willen missen.

Wat mij namelijk bij deze discussie opvallt, is dat een onderwerp helemaal nog niet aan de orde gekomen is, namelijk de bezorgkwaliteit. En deze onderwerp is ook interessant voor mensen die niet bij TNT werken, iederen wil uiteraard post krijgen, en zo mogelijk niet de post van buren en overburen.

Mijn ervaring met de heel jonge postbezorgers is helaas dat hun hiermee niet zo nauwkeurig zijn als de oudere postbodes en bezorgers.

Door de invoering van Optivo komt nu veel meer verantwoordelijkheid bij de bezorger neer. Ik heb de laatste weken enorm veel sorteerfouten ontdekkt en kon gelukkig de meeste corrigieren op mijn route en de rest ging gewoon weer mee naar de vestiging.

Vroeger had je 90 minuten voor mijn wijk om te sorteren - nu moet mijn wijk in de helft van de tijd klaar zijn. Dat hierdoor meer fouten erin zitten is alleen maar logisch, maar als bezorger heb je nu de taak om extra scherp te zijn op fouten. Helaas brengen heel jonge postbezorgers deze nauwkeurigheid in mijn ervaring vaak niet op (in MIJN ervaring dan, he?).

Natuurlijk moet TNT bezuinigen - MAAR TNT bezuinigt op de foute plekken. Door Optivo gaat het sorteren misschien sneller en goedkoper, maar kwa kwaliteit zeker niet beter. Juist een heel stuk slechter dan eerder.

Optivo in combo met niet-motivierde bezorgers zal meer schade aanrichten dan "duure" maar wel nauwkeurige postbodes. Als er namelijk te veel bezorgfouten gebeuren, gaan mensen en ook bedrijven steeds minder post versturen en steeds meer digital regelen. Nog minder inkomsten voor TNT dus.

En dan kan het gebeuren, dat ook de nu geworvene postbezorgers (vooral die boven de 21) wegbezuinigt worden...

Pelle...

Dat klopt helemaal. Het zijn een heleboel problemen die hier bij elkaar komen.

Echter is TNT op dit moment nog steeds de winnaar kwa bezorgkwaliteit en dat is volgens mij ook erg te danken aan juist de ervarene postbodes en gemotivierde bezorgers.

Bij ons merk je trouwens weinig van een afkeur postbodes tegen bezorgers. De postbodes bij ons zijn een gezellig clubje. Natuurlijk heb je ook hier bezorgers die een beetje buiten het boot vallen, maar dat liggt vooral aan hoe deze zich opstellen. Tegenover mij heeft iig nog geen enkele postbode een opmerking gemaakt waar je ook maar tussen de lijnen een afkeur tegen bezorgers kon vinden. Ze noemen mij niet eens bezorger, maar meestal gewoon postbode of bij mijn voornaam (bij ons praat iederen iederen met voornaam aan).

Vandaag in mijn mailbox

een bericht van de sp, Emile Roemer:

Je kent vast nog wel de Balkenendenorm. Het gaat met hangen en wurgen, maar uiteindelijk verdient, als het aan de SP ligt, niemand binnen de publieke sector meer dan de minister-president.

Een goede afspraak, zo'n maximum. Maar hoe staat het met de norm als het om het minimum gaat? Met andere woorden, waar ligt eigenlijk de Ruttenorm? Ik vroeg het de premier in een debat, afgelopen donderdag.

Zou de Ruttenorm niet moeten zijn dat niemand een salaris krijgt onder het minimumloon? Een stevige norm voor hardwerkende Nederlanders als schoonmakers, cateraars, beveiligers, thuiszorgmedewerkers, mensen in sociale werkplaatsen en postbodes. Ik sprak afgelopen dinsdag nog zo’n hardwerkende postbode van zo'n concurrerend bedrijf. Zij vertelde mij dat zij, wanneer ze haar stukloon omrekent, nog maar €3 per uur verdient. Daar kun je niet van rondkomen, laat staan een gezin van onderhouden.

De Ruttenorm staat gewoon in de wet; dat is het minimumloon,’ zei Rutte in het debat. Dat kan niet kloppen, dacht ik. Die postbode vertelde toch echt iets anders: ‘Stel dat iemand door stukloonbetaling, met heel hard werken, netto €3,00 per uur verdient,’ vroeg ik hem. ‘Past dat binnen de Ruttenorm? En, heeft iemand die een arbeidsbeperking heeft, maar wel naar vermogen presteert, recht op het minimumloon?’

Rutte: ‘Zo kunnen wij alle regelingen wel langslopen! Het probleem in bijvoorbeeld de sociale werkvoorziening is dat de salarissen zo hoog zijn en zo ver boven het minimumloon liggen (...). Iedereen onderhandelt over zijn contract. Men kan een contract hebben op basis van stukloon.’

Aha, daar komt de aap uit mouw. Die 'veelverdieners' in de sociale werkplaats, die moeten maar eens aangepakt worden: dat zijn blijkbaar de zakkenvullers met hun riante salarissen??? En de postbezorger die op €3,- per uur uitkomt: die moet volgens Rutte gewoon beter onderhandelen...?!

Met dit kabinet slaan we de weg in naar Amerikaanse toestanden. De Ruttenorm kan voor hardwerkende mensen, die naar vermogen presteren, ver onder het minimumloon liggen. Het minimumloon dreigt daardoor een lege huls te worden. Thuiszorgwerkers en postbodes kiezen echt niet vrijwillig voor €3,- per uur. Met de Ruttenorm gaan we op weg naar uitbuiting van de laagstbetaalde mensen in dit land. Het is maar even dat wij weten waar dit kabinet, inclusief de PVV, voor staat.

Emile Roemer

Hoeft niet

Mijn vriendin werkte als postbezorger en gaf daarnaast muziekles. Beiden geen bijbaantjes, maar gewoon werk voor brood op de plank.

Bijbaantje

Het woord 'bijbaantje' zou uit het woordenboek moeten vind ik. Of het naast school is, naast het huishouden, of als extra baan... het is werk wat blijkbaar nodig is om te kunnen doen wat nodig of gewenst is. Ik hoorde een collega laatst zeggen: 'Ik heb het werk niet nodig voor het geld, maar anders verveel ik me.' Het zal mijn Hollandse inborst wel zijn die daar boos om werd, maar ik vind het schandelijk als je een betaalde werkplek bezet houdt, steeds klaagt over het werk wat je doet (dat doet ze namelijk) en vervolgens opschept dat je daar gewoon uit tijdverdrijf zit en niet omdat je het nodig hebt. Ga dan snél vrijwilligerswerk doen! Of geef gewoon toe dat je het geld ergens toch wel nodig hebt. Kan ook nog.

"baantje erbij"

Als je moeilijk werk kan vinden helpt alles om je uit de bijstand te houden. Ook een minimumloon-partime-"bijbaantje" dat maar een paar honderd euro oplevert. Een aantal scharrelbaantjes bij elkaar vormt ook een inkomen waar je de huur van kan betalen en van kan eten, als je om wat voor reden er niet in slaagt een "normale baan" te vinden

Pelle

Zulke bijbanen kunnen wel voldoende zijn om te zorgen dat je het finaciele plaatje rondgebreid krijgt. Dus wel degelijk essentieel.

Kaaskopje

Misschien heeft ze nu het inkomen niet nodig, maar ooit misschien wel. Misschien wil ze gewoon niet afhankelijk zijn en ook haar eigen inkomen hebben.

Ik vind het overigens vreemd dat jij van mening lijkt te zijn dat je enkel betaald werk mag doen als je het geld ook effectief nodig hebt. Of mag je gewoon niet zeggen dat je het eigenlijk niet nodig hebt?

Katrien

Katrien

Ook als je werkt voor een vakantie, vooral doen. Dat betekent blijkbaar dat je het van het inkomen wat binnenkomt niet kunt opbrengen. Maar als je er puur tegen de verveling zit, dan is er nog zát te doen op het gebied van vrijwilligerswerk. Ik zei al dat het mijn Hollandse inborst zal zijn, maar ik hou er niet van als iemand tussen allemaal collega's die zonder uitzondering het geld waarvoor ze werken hard nodig hebben, zit op te scheppen dat ze het geld niet nodig heeft, maar ja, ze moet toch wat en thuiszitten is geen optie. En als dit dan aangevuld wordt met gemopper over het werk wat ze moet doen, dan kan ik alleen maar denken 'voor jou 10 anderen die het wel nodig hebben en waarderen.'

Wat een zotte instelling kaaskopje

Zitten we een draadje beneden met zijn allen te discussiëren over hoe belangrijk het is om te blijven werken wil jij je collega weer achter de geraniums zetten.

Juist goed dat ze werkt en in het arbeidsproces blijft. Mijn man klaagt ook over zijn werk (soms) en we zouden het op mijn salaris ook heus wel redden, maar geen haar op zijn hoofd die eraan denkt te stoppen met werken

Nee

Niet achter de geraniums, of je moet vrijwilligerswerk daaraan gelijk willen trekken?
Op de een of andere manier vind ik het nogal respectloos naar andere collega's die ieder dubbeltje om moeten draaien (en dan heb ik het dus beslist niet over mezelf, maar over bijvoorbeeld alleenstaande ouders) om ten eerste het soort werk neer te halen (Ze wou die werk eigenlijk helemaal niet doen, maar tja... nu ze dan toch aangenomen is...), maar ook nog te verkondigen dat je het geld niet nodig hebt, maar je moet toch ergens je dag mee vullen. Ik kan daar flink geïrriteerd van raken.

Andere draadje

Ik heb het andere draadje hapsnap doorgelezen en kom inderdaad een stukje tegen wat gaat over werken terwijl het niet persé nodig is. Ik zie inmiddels (20 jaar geleden niet) wel in dat het nuttig is om in het arbeidsproces te blijven. Voor een stukje onafhankelijkheid, voor 'je weet maar nooit', maar op die manier kun je ook een eigen pensioen opbouwen. Niet onbelangrijk. Dus ook als het inkomen alleen al royaal is door wat de man binnenbrengt is het niet verkeerd om zelf ook te blijven werken. Mijn collega heeft deze instelling. En daar sta ik alleen maar achter. Tot zover positief dus. Maar als zo'n collega geen gelegenheid onbenut laat om te vertellen dat haar man zoveel verdient dat ze niet hóeft te werken, vind ik dat niet aardig. Maak het dan waar en zoek iets nuttigs in het vrijwilligerswerk. Het gaat mij dus meer om de houding van een collega die niet hoeft te werken dan om de vraag of zo iemand betaald werk hoort te doen.

Ach

Er zijn nog steeds mensen die niet toe durven te geven dat ze krap zitten en hun werk hard nodig hebben, en die liever de snob uithangen. Niet teveel aandacht aan geven.

Dat is waar

Daar heb jij gelijk in.

Kaaskopje...

"Maar als zo'n collega geen gelegenheid onbenut laat om te vertellen dat haar man zoveel verdient dat ze niet hóeft te werken, vind ik dat niet aardig. Maak het dan waar en zoek iets nuttigs in het vrijwilligerswerk. Het gaat mij dus meer om de houding van een collega die niet hoeft te werken dan om de vraag of zo iemand betaald werk hoort te doen."

Waar draait het nu om? Of je collega aardig is of niet? Of om het feit dat ze financieel gezien niet hoeft te werken? Of ben je niet aardig als je financieel gezien niet hoeft te werken.

Het maakt mij geen biet uit waarom iemand werkt. Brood op de plank, vakantie, pensioen, tijdverdrijf, etc. Aan jouw rijtje kan ik nog tig redenen toevoegen.
Voor mezelf: ik doe vrijwilligerswerk (veel zelf) maar ik wil ook de waardering en uitdaging van een baan op mijn niveau. Dat is trouwens heel wat anders dan status. Het zou jou sierern als het jou geen biet uit maakt waarom ik werk.

"Maar als zo\'n collega geen gelegenheid onbenut laat om te vertellen dat haar man zoveel verdient dat ze niet hóeft te werken, vind ik dat niet aardig. Maak het dan waar en zoek iets nuttigs in het vrijwilligerswerk."

Of je mij aardig vindt of niet, dat maakt mij geen bal uit. Maar ik vind het dus wel heel erg raar dat als je toevallig een partner hebt die lekker verdient je het dan 'waar moet gaan maken' en mezelf moet laten afvloeien richting vrijwilligerswerk omdat ik anders een betaalde werkplek bezet houdt. Dus: minder aardige mensen én mensen met een verdienende partner maken minder kans op een baan (bij allebei de eigenschappen wordt je vanzelfsprekend uitgesloten van enige, betaalde arbeid).

Chippie

Je begrijpt me niet goed. Je trekt een conclusie die je niet uit mijn woorden kunt trekken.
Ik werk in een bedrijfstak waar men tegen het minimumloon werkt. Als je dat werk doet verdien je zo'n 1200 euro per maand als je net begint en fulltime werkt. Het is ook werk waar je niet zo'n hoge opleiding voor gehad hoeft te hebben. Levenservaring (geen voorwaarde maar wel handiger), kunnen rekenen, computervaardigheid, goed kunnen uitdrukken in het Nederlands in zowel geschreven als gesproken woord en dat allemaal toch wel op mbo niveau. Het is geen werk om belangrijk over te doen, het is gewoon eerlijk werk waar iedereen net zo hard zijn best voor moet doen. Niet zelden zitten mensen bij ons omdat ze móeten werken. Vanwege scheiding, overlijden, werkloosheid, alleenstaand ouderschap met weinig opleiding en weinig geld voor kinderopvang... dat soort mensen. Persoonlijk vind ik dat iedereen die bij ons werkt trots mag zijn op wat hij of zij doet. Daarom komt het op mij verkeerd over als een collega daar nogal neerbuigend mee omgaat. "ach ik heb dit werk niet nodig hoor, ik ben hier ook maar per ongeluk beland." Dat komt niet lekker over. Het maakt mij ook niet uit of je werkt omdat je dat leuk vindt, of omdat je werkt om een vakantie bij elkaar te sparen, of omdat... nou vul maar in. Iedereen heeft recht op een baan. Als je niet tevreden bent met wat je doet, zoek dan iets anders, of ga in ieder geval niet iedere dag met een negatieve houding naar je werk. Het is frustrerend als je te maken hebt met collega's die de dag mopperend doorbrengen en vervolgens roepen dat ze dit werk eigenlijk niet hoeven te doen vanwege de inkomsten van manlief. Dan komt uiteindelijk toch de gedachte bij mij boven dat ze ook weg kunnen gaan en iets moeten zoeken wat ze wel leuk vinden. Vrijwilligerswerk bijvoorbeeld.