Spijt van nieuwe baan..
Ik heb de afgelopen tijd vaker topics geplaatst over toen mijn vorige baan waar ik sinds een maand weg ben. Deze baan vond ik heel leuk, vooral de gezelligheid met collega's was heel fijn. Ik had een heel goeie band met mijn teamleider, het was heel fijn om alles te kunnen bespreken en ook privézaken besprak ik. Verder was het team jong, net als ik, gezellig, humor en veel grapjes tussendoor.
Echter kon ik steeds slechter overweg met het MT. Er zijn wat dingen voorgevallen en na het zoveelste incident besloot ik te reageren op een andere vacature. Hier ben ik vorige week begonnen.
En ik kan maar niet stoppen met denken over mijn vorige baan en vorige collega's. De mensen hier zijn hartstikke aardig, maar ik mis de informele werksfeer bij mijn vorige baan. De mensen hier zijn ook wat ouder, de sfeer is totaal anders. Bij mijn vorige baan was er veel tijd om te lachen en was er veel humor, hier nauwelijks. De pauzes waren altijd heel gezellig en hier neem ik vrijwel nooit pauze omdat ik met niemand echt een klik heb bij wie ik kan/durf te zitten. Ik vind het heel moeilijk.
Terug naar mijn vorige baan wordt lastig omdat ik daar ook niet zonder reden weg ben gegaan en omdat ik dus niet zo goed meer overweg kon met het MT.
Misschien scheelt het als je wel pauze houdt bij je collega's; een klik in er niet van de ene op de andere dag.
Ook is het natuurlijk zo dat een nieuwe werkplek nooit exact hetzelfde is als je oude werkplek.
Als het echt geen match is kun je altijd verder solliciteren.
Gingergirl schreef op 13-06-2023 om 14:57:
Misschien scheelt het als je wel pauze houdt bij je collega's; een klik in er niet van de ene op de andere dag.
Ook is het natuurlijk zo dat een nieuwe werkplek nooit exact hetzelfde is als je oude werkplek.
Als het echt geen match is kun je altijd verder solliciteren.
Het zijn allemaal kleine tafeltjes in de kantine voor max 2 personen. Er zitten veel verschillende mensen, van productie tot kantoor, en ben toch bang dat ik dan alleen zit.
Is het zo niet leuk dat je al na een week kunt zeggen dat je spijt hebt?
Index224 schreef op 13-06-2023 om 15:06:
[..]
Het zijn allemaal kleine tafeltjes in de kantine voor max 2 personen. Er zitten veel verschillende mensen, van productie tot kantoor, en ben toch bang dat ik dan alleen zit.
Dat is raar, teamgenoten moeten toch bij elkaar kunnen zitten. Ik zou dat eens aankaarten.
Toch eens een stoeltje aanschuiven bij wat bekende gezichten, vriendelijk vragen of je er bij kunt komen zitten. Contact moet groeien, je werkt er net een week. Lachen, gieren en brullen heb ik ook niet op mijn werk, gewoon normaal contact en voor elkaar klaar staan en elkaar wat gunnen.
Mijn privé leven gooi ik nooit teveel op tafel, daar heb ik vriendinnen voor of die collega die ik ook buiten mijn werk zie. Leeftijd moet niet veel uitmaken, ik werk met jonger en ouder. Ik zou het zeker nog een tijdje aanzien, maar het staat je vrij om te gaan solliciteren natuurlijk.
Index224 schreef op 13-06-2023 om 15:06:
[..]
Het zijn allemaal kleine tafeltjes in de kantine voor max 2 personen. Er zitten veel verschillende mensen, van productie tot kantoor, en ben toch bang dat ik dan alleen zit.
Ik snap je gevoel maar als je op voorhand al bang bent...dan gebeurd er ook niks. Neem initiatief en vraag aan persoon X of je bij hem/ haar mag gaan zitten, dag later kies je iemand anders. Zo leer je de mensen kennen en zij jou, in je kantoor blijven zitten werkt ook niet.
Evt een stoeltje erbij bij een tafel van 2 etc.
Hoe weet je eigenlijk zeker dat de pauzes ongezellig zijn, als je er zo kort werkt en vrijwel nooit pauze neemt? Ik zou toch eens aanschuiven bij een tafeltje, te beginnen met directe collega's, niemand kent jou nog toch? Of valt het je misschien tegen dat niemand op jou af is gestapt om jou op sleeptouw te nemen?
Mijn ervaring, als het na drie maanden nog niet leuk is, wordt dat het ook niet meer. Een week is nog echt te vroeg om dat te zeggen, zeker als de mensen aardig zijn en het werk leuk. Je moet ook even je draai vinden en bekend raken met het werk.
Eens met anderen, geef het echt even tijd.
Hier veel verloop onder personeel. En het komt zo vaak voor dat er nieuwe mensen komen die me iei helemaal niet zo leuk lijken, maar dat na een poosje toch enorm blijken te zijn en er ontstaat vaak contact waarvan ik echt niet gedacht had dat dat er zou komen.
Ik ben in het najaar geswitcht van baan. Omdat het tijd was voor een andere werkgever (zat er al best lang) en deze werd in mijn schoot geworpen en ik wilde het proberen.
Maar het was erg pittig. Qua werk, wel leuke collega's. Dus eigenlijk het omgekeerde van jou. Stress, maar ik wilde het een half jaar geven voor ik een definitief oordeel zou vellen. Na krap een half jaar zag ik een geschikte vacature staan en daar ga ik over ruim een maand beginnen. En wat ben ik daar blij mee. Ik weet nu nog beter (ben bevestigd) in wat ik wil.
Hier wordt ik echt gillend gek, ik ben zo blij dat ik hier zo weg kan...
Maar een maand vind ik erg kort. En hoe kun je zeggen dat je geen klik hebt met collega's als je bij voorbaat al geen pauzes met ze neemt?
NB je bent niet voor niets weg gegaan in je vorige baan, ALS je terug zou gaan, zou je tegen dezelfde dingen aan lopen!
Bedankt voor de reacties. Ik zat gister best wel in een dipje. Miste m'n oude plekje gewoon even met oude vertrouwde collega's. En dat de omgang anders is, dat voel ik al wel. Met mijn oude collega's was het vanaf dag 1 fijn en vertrouwd en dat voel ik hier niet. Het is ook een totaal ander bedrijf. Ik vond het heerlijk om met m'n oude collega's tussendoor te praten en ouwehoeren over privé dingen, te lachen enzovoort. Hier gebeurt dat gewoon niet. Hier is het de hele dag stil en ben je aan het werk en wordt er tussendoor hooguit alleen over werk gepraat. Het is gewoon een hele omschakeling voor mij. Ik mis het sociale aspect van m'n oude werk echt.
Ik had sowieso best moeite om bij m'n oude werk weg te gaan. Maar ik had daar wel goede redenen voor. Ik miste vertrouwen vanuit het bedrijf, leuke/uitdagende projecten kwamen steeds minder bij mij te liggen en had de laatste tijd best vaak gesprekken over wat er niet goed zou gaan. Ik had dus al een gevoel dat mijn tijdelijke contract straks over een paar maanden niet verlengd zou gaan worden. Maar nu merk ik dat er ook bij deze nieuwe baan mindere kanten zijn en dat vind ik heel lastig.
Index224 schreef op 14-06-2023 om 07:18:
Bedankt voor de reacties. Ik zat gister best wel in een dipje. Miste m'n oude plekje gewoon even met oude vertrouwde collega's. En dat de omgang anders is, dat voel ik al wel. Met mijn oude collega's was het vanaf dag 1 fijn en vertrouwd en dat voel ik hier niet. Het is ook een totaal ander bedrijf. Ik vond het heerlijk om met m'n oude collega's tussendoor te praten en ouwehoeren over privé dingen, te lachen enzovoort. Hier gebeurt dat gewoon niet. Hier is het de hele dag stil en ben je aan het werk en wordt er tussendoor hooguit alleen over werk gepraat. Het is gewoon een hele omschakeling voor mij. Ik mis het sociale aspect van m'n oude werk echt.
Zeer herkenbaar. Paar maanden geleden van baan verandert en ik miste m’n oude werk ook heel erg, maar nu ik er een paar maanden weg ben heb ik dat niet meer. Ik begon ook de voordelen van m’n nieuwe baan te zien, en nu vind ik het wel best zo.
Als je het echt 3x niks vind zou ik nog even verder zoeken hoor!
Precies. Dit kan ook een tussenstap zijn.
Ik herken wel wat je zegt. Ik heb vorig jaar een soortgelijke overstap gemaakt en ik kon ook maar moeilijk wennen aan mijn nieuwe collega’s. Ze zijn niet onaardig, maar zoveel zakelijker dan mijn oude vertrouwde collega’s.
Omdat de werkomgeving echter veel beter is, heb ik geen spijt. Ik sluit echter niet uit dat ik nog een keer een overstap ga maken.
Fijn dat er wat herkenning is. Bedankt voor jullie reacties. Ik geef het hier even een paar maanden tijd om te wennen en anders kijk ik gewoon weer verder. Mis ook heel erg mijn leidinggevende met wie ik alles zowel zakelijk als privé kon bespreken. En wie ook kritisch was op mijn werk, maar wel behulpzaam waardoor ik daar veel van leerde. Hier moet ik het toch allemaal zelf doen en leer ik veel minder.