Sollicitatieplan

wat zoek je dan?

Het zou wel handig zijn denk ik als je ook even hier aangeeft wat voor je werk je zoekt en waar je goed in bent. Kunnen wij ook voor je meezoeken.

Zit je op Linkedin ook in discussiegroepen in je werkgebied? Op die manier kun je ook netwerken namelijk. Hoe "pakkend" is je Linkedin-profiel? Er zijn ook vacaturegroepen op Linkedin.
Op Facebook zijn ook vacaturegroepen trouwens.
Maar dit is waarschijnlijk oud nieuws voor je.

Vraagje - waarom werkt het op vacatures reageren niet voor je?

Over je vraag. Zelf accepteer ik eigenlijk alleen mensen die ik ken op Linkedin of het moeten mensen van detacheringsbureaus zijn in mijn branchd.

Ik niet

Ik zou het heel raar vinden. Vooral als je daarna toegang vraagt tot mijn netwerk. Helemaal trouwens als je nog nooit interesse getoond zou hebben in mijn functie en opeens allerlei vragen gaat stellen.

Ken ik je en geef je aan dat je inmiddels echt wanhopig wordt en nu met spoed een baan zoekt dan zal ik je helpen met het doorgeven van potentiele (interne) vacatures. En je desnoods even vooraankondigen bij de manager. Het kan dan wel zijn dat het functies zijn onder je niveau en talent. Maar ja, werk is werk en beginnen bij een grote werkgever met doorgroeimogelijkheden kan ook een optie zijn.

Mijn ervaringen met linkedin

Ik accepteer alleen contacten van mensen die ik ken (interessante bureaus benaderen mij tot nu toe niet, wel oninteressante bureaus).
Soms (2x per jaar of zo) krijg ik een direct verzoek van iemand die ik ken die een andere baan zoekt. Dat vind ik prima. Ik sla het op in mijn geheugen en mocht zo'n baan in mijn organisatie voorbij komen, dan zal ik zeker mailen.

Een verzoek tot een snuffelstage, meeloopdagen of zoiets heb ik nog nooit gehad. Ik zou daar wel voor open staan. Via Linkedin alleen via bekenden (anderen heb ik niet bij mijn contactpersonen) maar via brief of mail of telefoon door een vreemde zou ook kunnen. Dat laatste zou dan wel iemand moeten zijn die goed past in mijn werkomgeving. En het zou prettig zijn als we een wederzijdse kennis hebben.

In jouw situatie zou ik een wervende mail schrijven naar verschillende bedrijven in de branche dat je graag bekend wil worden bij bedrijven die bij jou passen. En dat je vraagt om een meeloopmaand (is dat een redelijke periode in jouw werk?) waarin je de organisatie leert kennen en zij jou.
Uiteraard stuur je je mail niet naar meerdere bedrijven tegelijk in één keer. Zorg dat je weet naar wie je mail toe moet.

het is heel moeilijk

Maar begin met de personen die je afgewezen hebben te benaderen en vraag om eerlijke feedback.

Ik ben nu zelf op mijn werk de eerste lijn in sollicitaties, en behalve een algemene beleefde mail, geef ik geen advies. Maar als iemand me opbelt, dan help ik graag. En ook, soms gaat het niet als gepland, en komt dezelfde vacature weer vrij. Als ik dan een positief beeld heb van de persoon die ik initieel afgewezen had, dan kan het gebeuren dat die toch nog voor een gesprek wordt uitgenodigd.

Wat ook helpt is je CV eens door iemand anders te laten herschrijven. Je ziet zelf vaak niet meer wat nou in het oog springt en wat je eigenlijk beter wat minder kunt benadrukken.

Ik weet niet of het mogelijk is in jouw branche, maar kijk ook eens of je als vrijwilliger aan de slag kunt. Goed voor je CV en je leert mensen kennen en kunt laten zien wat je waard bent.

Ik hoop dat je snel wat vindt! Het is echt vreselijk om steeds door anderen "beoordeelt" te worden, en dat is funest voor het zelfvertrouwen voor iedereen die het overkomt!

je netwerkplan klinkt voor mij aardig wanhopig, en niemand zoekt naar wanhopige mensen. Daar zou ik dus echt niet aan beginnen.

Tip

Het schijnt op zich niet echt ongewoon te zijn wat je vraagt.

Tip van een kennis: bekijk iemands profiel op LinkedIn, als iemand dan ook jouw profiel bekijkt, geef dan een leuke, positieve reactie terug en vraag of je mag connecten. Dat schijnt verrassend goed te werken. Bovendien zijn er blijkbaar complete supportgroeps op LinkedIn waarin mensen interessante vacatures naar elkaar doorzetten.

Ik zou niet zo'n moeite hebben met je verzoek, mits er een duidelijke zakelijke connectie is. Het is brengen en halen op LinkedIn.

Het netwerkplan

kwam van een coach. En die presenteerde het als doortastend en vond me op die manier overkomen als iemand met lef... eh, het tegengestelde van wanhopig dus?! Zo kun je het misschien ook zien en daarom deed het me weifelen of het een betere aanpak zou zijn. Maar dat houd je natuurlijk toch, dat je nooit van tevoren weet welke aanpak werkt bij welke persoon/welk bedrijf. Even los van het feit dat ik denk dat ik niet zoveel lef heb en los van het feit dat het wanhopig zou overkomen... het past niet bij mij geloof ik.

Moni, die wervende mail schrijf ik nu. En dan ook echt één die speciaal voor dat bedrijf of die persoon is geschreven. Ik kan best aardig schrijven en met mijn cv is ook niks mis. Ik schrijf erbij dat ik over twee weken bel... en het wisselt hoe je iemand dan aan de telefoon krijgt. Ik bied aan om op een later tijdstip te bellen als dat beter uitkomt, maar vaak voelt iemand zich toch lastiggevallen. Soms ook, wordt mijn mail doorgestuurd naar een stagiair die reply-ed dat ze met vaste freelancers werken. Dat voelt helemaal vreselijk, stop je zoveel tijd in iets persoonlijks, krijg je dat terug.

Ik heb ook een tijdje aangeboden om vrijblijvend op proef te werken, maar dat vonden mensen in mijn kennissenkring weer wanhopig overkomen... heb je zoveel ervaring (20 jaar), dan hoef je je toch niet meer te bewijzen zeiden ze. Ik zou het dan nog illegaal doen ook, omdat het UWV er moeilijk over zou doen.

Goeie tip

Ginny, daar heb ik wat aan. Ik bekijk andermans pagina's anoniem, kan daardoor ook niet zien wie bij mij heeft gekeken. Dat is dus een optie die ik beter uit kan zetten.

Die supportgroups heb ik wel eens naar gezocht maar ik denk dat die toch een beetje onder water opereren. Extra ogen die met je meekijken zijn altijd fijn, al ervaar je alleen maar dat er met je wordt meegedacht. Maar het lijkt me ook fijn om onder mensen in hetzelfde schuitje te zijn en ook hulp kunt aanbieden want je voelt je soms ook zo nutteloos als je buiten het arbeidsproces staat!

Wel

Ik krijg vaak verzoeken op Linked In van mensen die ik niet persoonlijk ken. Ik accepteer eigenlijk iedereen. Het is geen Facebook of zo wat alleen is voor je intiemste connecties. Alleen als iemand een heel vreemd profiel heeft of ik echt geen enkele reden kan bedenken waarom die persoon mij toevoegt dan accepteer ik het niet Verder ben ik heel makkelijk en vind het ook prima. Ik vind het juist meer toevoegen om relatief vreemden op linked in te hebben dan alleen maar vrienden en collega's. Het gaat immers juist om het vergroten van het netwerk.

Toekomst

Ik moet mijn linkedin-profiel nog gaan opstellen, maar ik zie wel dat daar inderdaad veel mensen kijken.

Mij viel dit op: 'Ik heb ook een tijdje aangeboden om vrijblijvend op proef te werken, maar dat vonden mensen in mijn kennissenkring weer wanhopig overkomen... heb je zoveel ervaring (20 jaar), dan hoef je je toch niet meer te bewijzen zeiden ze. Ik zou het dan nog illegaal doen ook, omdat het UWV er moeilijk over zou doen.' Met het UWV kun je over veel dingen overleggen, is mijn ervaring.

20 jaar werkervaring in een bepaald soort werk, dat is het verleden. Kijk even naar de toekomst, wat wil je in de toekomst gaan doen? Ik heb zelf een nieuwe werksoort gevonden door een cursus te gaan doen, met stage. Een proefplaatsing past beter bij een nieuwe werksoort, waarin je nog niet zoveel ervaring hebt. Mij hielp het ook om lid te zijn van een beroepsvereniging, doe je kontakten op en krijg je vacatures.

Gelukkig heb ik vanaf deze maand weer voldoende uren. Twee banen, dat wel, allebei tijdelijk en met constructies, de betaling is in de loop van de tijd met 25% achteruit gegaan, dingen als pensioenopbouw zijn verleden tijd, doorbetaalde vakantiedagen staan op de tocht etc. Met andere woorden: je komt in guur weer terecht als je nu de arbeidsmarkt opgaat. Maar ik ben er trots op dat het me toch weer gelukt is om aan het werk te komen.

Oh ja, wat ook helpt is door blijven gaan met solliciteren, ook als je al werk hebt gevonden.

Maar goed, je moet nu eerst aan de slag. Laat je schroom vallen, vergeet dat je op basis van het verleden ergens 'recht' op hebt en kijk hoe je die 20 jaar werkervaring kunt ombuigen naar de toekomst toe. Of juist een andere weg kunt inslaan.

Tsjor

Ook linkedin

Ik zou er totaal niet mee zitten om je toe te voegen aan mijn netwerk en vragen te beantwoorden. Misbruik van mijn netwerk? Zie ik ook niet. Vragen staat vrij toch? Iedereen kan zelf kiezen of hij of zij op je verzoek in gaat of niet. Eigenlijk vind ik het ook wel een slim idee. Het idee dat je je netwerk vergroot om zo de kans op een baan te vergroten, en dat je dat dan doet via hét zakelijke netwerk, LinkedIn. Logisch! Het anonieme moet je dan natuurlijk wel uitzetten ja En waarom niet ook hier bekendmaken wat je zoekt en in welke regio? Wie weet!

Reacties

Nur, het kan zijn dat vooral mensen met een ondernemende inslag zo denken als jij. En ik zou me ook kunnen voorstellen dat het per branche verschilt inderdaad. Misschien ook wel per persoon. Wat maar weer bewijst dat er eigenlijk geen regels zijn. Zoals iemand al zei: probeer gewoon dingen uit. Misschien sla je de plank mis, maar als je niks doet, gebeurt er sowieso niks (en daar ben ik het mee eens, alleen betekent het wel dat je weer een adres minder hebt om open bij te solliciteren).

Tsjor, ik vind het ook knap dat je je uren bij elkaar hebt weten te sprokkelen! Combineren is misschien nog wel moeilijker. Veel mensen doen het natuurlijk noodgedwongen en ook ik heb me jarenlang aan een part-time baantje vastgeklampt, wat nu dus ook is gestopt. Je hebt inderdaad gelijk, ik kan geen recht ontlenen aan het verleden. Ook wel een interessante kijk om die stage te verantwoorden (ook voor jezelf) als je daarmee een nieuwe richting in slaat. In mijn geval is het een verbreding van mijn huidige werkzaamheden, niet heel gek als ik me in dat nieuwe stuk als leerling op zou stellen.

Lou, je hebt gelijk. Meerdere mensen hebben me erop gewezen: zie een afwijzing niet persoonlijk. Niet bij een sollicitatie, maar ook niet als ze niet willen toevoegen op LinkedIn. Alleen hier bekend maken? Ik heb geen idee wie en hoeveel hier mee lezen! Okee, ik zoek (ontwerp)werk in de marketing/reclame (Amsterdam) en de verbreding is in mijn geval websites. Het zou wel heel bijzonder zijn als ik via OO een soort van ingang zou vinden!

Geen probleem

Ik zou er geloof ik geen probleem mee hebben, zeker niet als duidelijk is waarom je precies contact met mij zoekt (dus dat uit je profiel duidelijk wordt wat onze gemeenschappelijke link is). Wie weet klop je wel precies op het goede moment aan en zijn we net om iemand verlegen. Volgens mij is het ook vaak simpel het feit van geluk hebben.

Ik zou, mits goed gekozen, een toenadering dus echt niet als wanhopig of ongewenst opvatten. Ik zou je zelfs stiekem bewonderen omdat ik het wel moedig van je zou vinden (zelf ben ik niet zo initiatiefrijk vrees ik). Het kan zijn dat ik niets voor je kan betekenen, maar dat zal ik dan ook zeggen.

Ik ben heel benieuwd of je wat zult vinden!

Geef de moed niet op! En nog wat eigen ervaringen

Hoi werkzoekende,
Ik weet uit ervaring hoe ongelofelijk frusterend het is om afwijzing na afwijzing te krijgen, alleen op basis van een brief. Ik kreeg er serieus een deuk van in mijn zelfvertrouwen.

Wat betreft je netwerkplannen: ik accepteer iedereen op linkedin, tenzij het een vaag iemand is uit een ver land, soort van spamachtig. Dat is juist de kracht van dit zakelijke netwerk, vind ik. Ik vraag zelf regelmatig mensen om te connecten die ik zelf interessant vind om te volgen.

Lid worden van specifieke groepen op linkedin is ook handig, maar dat doe je wellicht al. Bv Frankwatching, Amsterdam Communicatie Professionals ed, komen ook regelmatig vacatures langs.

Ken je iemand van een werving en selectiebureau die eens kan kijken naar je linkedin profiel, op het wat te pimpen? Zodat je opvalt. Ook reageren op zaken die voorbij komen is goed, dan blijf je onder de aandacht. En zelf 'posten' over de zaken die je opvallen in je werkveld. Get noticed!

En ik heb nu twee keer aan een werkrelatie gevraagd of ik een dag 'stage' mocht lopen, met die persoon. Een keer een creative director van een groot communicatiebureau, omdat ik alleen ervaring heb in communicatie aan de klantzijde (non profit) en een keer aan een directeur van een klein en erg creatief internetbureau om eens samen te brainstormen over wat ideeën die ik had. Beide heren zeiden meteen ja! Ze vonden het ook zelf leuk, én ik had ook wel wat te bieden, namelijk mijn denkkracht. Heb er veel van geleerd.
En natuurlijk is het gemakkelijker om dit aan een bestaande werkrelatie te vragen, maar niet geschoten is altijd mis!

Geef de moed niet op, en veel succes!