Nieuw: Ontdek nu alle events en workshops bij jou in de buurt op het Ouders Eventplatform
Werk, Recht en Geld Werk, Recht en Geld

Werk, Recht en Geld

Sandra_

Sandra_

13-10-2014 om 16:41

Sociale fobie en solliciteren

Ik ben 43 jaar en moeder van twee pubers. Ik werk al bijna 20 jaar in dezelfde baan bij een kleine uitgeverij. Ik voel me er prettig omdat het vertrouwd is, maar ik word steeds minder gewaardeerd. Loonsverhoging heb ik al minstens 10 jaar niet meer gehad bijvoorbeeld, maar ik doe dan ook hetzelfde als 10 jaar geleden.
Omdat ik ooit hulp zocht voor problemen in de privésfeer, weet ik dat ik een vermijdende persoonlijkheid heb in combinatie met een sociale fobie. Buiten mijn gezin/familie en werk, heb ik nauwelijks sociale contacten.

Er wordt gezegd dat je tegenwoordig niets bent zonder netwerk. Dat kan ik beamen geloof ik. Ik heb vanwege mijn achtergrond geen netwerk. Ik heb ook geen (noodzakelijk?) linkedinprofiel, want wie zou ik aan mijn contacten moeten toevoegen? Als iemand me zou opzoeken denk ik dat het alleen maar tegen me werkt dat ik zo’n beperkt cv heb en geen contacten, of zie ik dat verkeerd?

Ik zou mezelf een schop onder mijn kont willen geven, maar als je jarenlang moeilijke situaties hebt vermeden, is het echt een hele grote stap om bijvoorbeeld naar een netwerkborrel te gaan. Zelfs een sportclub lijkt me al eng, en dat is dan ook nog eens ver verwijderd van mijn doel. Moet ik toch maar door blijven gaan met (veilig) reageren op vacatures? Maar hoewel dat heel dubbel is (want soms ben ik gewoon opgelucht dat ik een afwijzing heb gekregen en niet op gesprek hoef) wil echt uit deze situatie. Wat raden jullie me aan?

guera

guera

13-10-2014 om 18:59

begin es

bij een psycholoog of een coach zou ik zeggen, want er is wel wat meer nodig dan een linkedin profieltje denk ik....

mirreke

mirreke

14-10-2014 om 18:54

Wat ik wel weet

is dat je jezelf niet moet forceren. Als je een vermijdende persoonlijkheid hebt en sociale situaties uit de weg gaat moet je bijvoorbeeld geen sociale functie ambiëren.

Wat ik zou doen: maak een mindmap van jezelf. Jij in het centrum. Wat zijn je interesses, wat kun je goed, wat doe je graag. Wat zou je graag willen kunnen, wat kun je beslist niet.

Dan krijg je steeds meer een beeld van jezelf en van je wensen en mogelijkheden. Kun je gerichter gaan zoeken wat bij je past.

Er is niets mis met mensen zoals jij hoor, een LinkedIn profiel is niet verplicht (kom nou toch, ik vind LinkedIn eigenlijk vrij walgelijk, met als die kijk-mij-nou-mensen) en absoluut niet noodzakelijk om goed te kunnen functioneren. Voor mij, zzp'er, is LinkedIn meer een soort Gouden Gids. Je moet erin staat zodat mensen met wie je in contact komt je kunnen checken. Maar verder... neuh...

Eventueel kun je naar een bureau dat jou op weg kan helpen naar het soort banen dat bij je past, bij jouw persoonlijkheid en eigen mogelijkheden.

Kijk, en als je zelf LAST hebt van jouw eigenschappen, je wilt helemaal geen vermijdende persoonlijkheid zijn, dan zou ik zelf eerlijk gezegd eerst daaraan gaan werken. Laat je werk dan nog even fijn doorkabbelen, begin met werken aan jezelf, en ga daarna op zoek naar nieuwe mogelijkheden...!

Probeer ook helder te krijgen: heb je last van de situatie of van jezelf vanwege jezelf, of omdat je last hebt van de mening van anderen...

mirreke

mirreke

14-10-2014 om 18:58

Vergeet niet:

Je neemt jezelf mee! Ook naar een nieuwe baan. Dus als je last hebt van jezelf zoals je nu bent, dan moet je daar eerst aan werken.
Of je accepteert jezelf, en kijkt binnen die situatie of er andere mogelijkheden zijn.

Als je wilt veranderen maar je kunt je werksituatie nog wel verdragen, dan zou ik eerst op sociaal vlak beginnen. Ik heb gemerkt dat het hebben van werk ook veel stabiliteit en tevredenheid biedt, een goede veilige situatie om veranderingen bij jezelf door te voeren. Daarna kun je dan vol zelfvertrouwen verder gaan zoeken.

En sportclubs? Tja... zijn ook niet mijn ding, eigenlijk...

Nickie

Nickie

15-10-2014 om 00:32

psycholoog

Ook ik heb een sociale fobie en een vermijdende persoonlijkheid. De laatste jaren begint dit me steeds meer in de weg te zitten en daarom ben ik in behandeling bij een psycholoog. Ik moet zeggen: het gaat beter. Het is erg fijn om er openlijk over te kunnen praten omdat ik me erg schaam voor de eenzaamheid waarmee ik door deze fobie kamp. Bij de psycholoog ben ik o.a. met taak-concentratieoefeningen bezig geweest en ik heb een aantal EMDR sessies gedaan. Ik twijfel of het verstandig is om tegelijkertijd met deze behandeling van baan te wisselen. Hoewel...je hebt dan wel meteen veel oefensituaties! Want dat is wat je moet doen, confronteren die angst, anders wordt hij steeds groter.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.