Scheve verdeling?

Ik denk

dat je van een gemiddeld inkomen moet uitgaan. Dus als die toeslag niet op regelmatige/vaste basis is, dan een jaargemiddelde nemen.

En verder: de alimentatiekosten zijn natuurlijk voor zijn rekening.
Maar ik begrijp niet zo goed wat haar gedachtegang is. Je woont en leeft samen. Je brengt allebei een deel in en je zorgt dat je samen een gelijkwaardig leven hebt toch? Het kan toch niet zo zijn dat (stel) de 1 een minimum loon heeft (of veel geld kwijt is aan alimentatie) en de ander een fors salaris, dat de 1 in tweedehands kleding rond loopt en de ander in dure merkkleding? Dat is toch raar? Je bent toch samen.

gemiddelde

Er is volgens haar een site waar staat dat het zo moet, dus basisinkomen + toeslag. Zij werkt 3 dagen en mijn broer 5. Na verdelen vaste lasten (naar rato) blijft er voor haar een zakcentje over. Voor mijn broer ook maar dat gaat voor het grootste gedeelte op aan alimentatie en benzinekosten. Dus nu met al 3 maanden geen toeslag redt hij het niet. Een gemiddeld jaarinkomen nemen vind ik al een goeie. Bedankt!

Maar

Het is natuurlijk niet het probleem van zijn vriendin dat hij moet betalen voor 3 kinderen en ervoor kiest om de enige te zijn die zo ver rijdt.
Ik kan me ook niet helemaal voorstellen dat zijn geld daarna op is als hij de vaste lasten deelt. Als de kinderen bij hem hadden gewoond had hij ze dus ook niet kunnen betalen? Om de week 4 lange ritten valt mee. Genoeg mensen die dat ook uitgeven aan hun hobby. Iets klopt er dan toch niet?

partnerschapsvoorwaarden lezen

Hij moet de partnerschapsvoorwaarden lezen en doen wat daar in staat. Daar moet in staan wat bij het inkomen hoort en ook welke uitgaven tot de "huishoudelijke" uitgaven behoren (bijvoorbeeld reiskosten voor werk). Er zijn nog wat wettelijke minimumvoorwaarden (zorgplicht) maar ik neem aan dat de notaris die over genomen heeft in de partnerschapsvoorwaarden. Alimentatie als "prive" uitgave van een van de partners, kan, en is de default als je niet expliciet uitwerkt wat je onder huishoudelijke uitgaven verstaat.

Als ze geen partnerschapsvoorwaarden hebben, dan leven ze in gemeenschap van goederen. Dat betekent dat als ze uit elkaar gaan, dat hij recht heeft op de helft van "haar" vermogen. En andersom.

Beetje dom

om de verplichte alimentatie en de reiskosten die hij heeft niet in het totaalplaatje mee te nemen, zodat hij ze van zijn 'zakgeld' moet betalen. Voor hem zijn dat vaste lasten, dus die horen naar mijn idee boven de streep. Wat er onder de streep overblijft, dát is zakgeld.

En als zij vindt dat ze dan mee moet betalen aan de alimentatie: ze wist waar ze aan begon, je broer had die kinderen al en is daar natuurlijk financieel verantwoordelijk voor.

En hoe zit het met de kosten die je broer maakt als de kinderen bij hem zijn? Betaalt hij die ook zelf?

De vraag hoe ze de kosten voor dagelijks leven moeten verdelen daar moeten ze samen uit komen. Dan is een verdeling naar rato naar mijn idee wel eerlijk. Maar, nogmaals, de alimentatie is een verplichting, die wordt berekend aan de hand van het inkomen van je broer. Ik vind dus dat je die eerst van zijn salaris af zou moeten halen voor je kunt berekenen hoeveel ieder inbrengt.

Als hij ervoor gekozen heeft weg te verhuizen van de kinderen dan is het niet meer dan billijk dat hij de kosten en moeite van het halen en brengen heeft.

Het klinkt niet alsof je broer erg assertief is, dat jij het gevoel hebt dat je voor hem op moet komen.
Begrijp ik dat de vriendin minder bijdraagt omdat ze minder werkt en dus minder verdient? Want dat vind ik niet redelijk als zij samen geen kinderen hebben. Zij heeft dan veel vrije tijd, vriend moet veel werken en nog eens extra betalen daardoor. Zij zouden dan hun gezamelijke kosten moeten delen. En ja, zij begint een relatie met iemand die al kinderen heeft. Je kunt dan wel een beetje samen delen doen, lijkt mij . Maar het is een lastige.

Sterk punt, Sidonia

Ik had wel het gevoel dat er nog ergens wat wrong, en dat is het inderdaad. Omdat hij meer werkt, kan zij lekker 3 dagen werken. Woonden ze niet samen, dan had ze met haar 3 dagen denk ik niet voldoende verdiend om zelf een lekker huis van te bekostigen, dus zij profiteert zelf ook.

En die reiskosten, die noemde ik al. Dat is een gegeven. Zeker als hij ervoor gekozen heeft ver weg te verhuizen. Maar ook al is de moeder vertrokken, als zij samen hebben afgesproken dat vader de kinderen brengt en haalt en daar de kosten voor draagt, dan is dat dus zo. Heeft nieuwe vriendin in principe niets mee te maken.

Let ook op de aflossing van de hypotheek

Ik heb nog even gekeken in mijn eigen partnerschapsvoorwaarden. De verzorging van tot het gezin behorende kinderen valt onder de huishoudelijke kosten. De kosten (alimentatie) voor kinderen die niet in het gezin wonen, valt daar niet onder (maar kun je dus expliciet opnemen).

Maar nog een ander punt om goed op letten: de aflossing van de hypotheek. Dat is GEEN huishoudelijke uitgaven (het is ueberhaupt geen uitgave, het is geschuif met vermogen...). De RENTE van de hypotheek behoort tot de huishoudelijke uitgaven, en die moet je dus naar rato verdelen. Het algemene principe is dat goederen toebehoren aan degene die ervoor betaalt, dus als de ene partner 70% van "het huis" (de aflossing) betaalt, dan is het huis ook 70% van hem. Daar tegenover staat dat bij huizen de koopactie leidend is. Als je allebei 50-50 op de koopactie staat, kun je maar beter allebei 50-50 van de aflossing betalen. Maar als dat niet gebeurd, dan kan hij dat terugvorderen.

Nog even voor de duidelijkheid: hij moet zijn eigen partnerschapsvoorwaarden lezen om te kijken hoe het er bij hem staat. Maar ik denk dat dit redelijk standaard is want dit is gewoon wat de notaris voorstelde (m.u.v. wijziging door ons mbt niet-inwonende stiefkinderen). En ook het "zo hoort het" kulargument van de vriendin wijst toch wel in de richting van standaardvoorwaarden.