Ouderbijdrage voor 19 jarige zoon die nu bij vader woont
Mijn 19 jarige zoon woont sinds een maand bij zijn vader. Zoon zit niet op school, heeft een parttime baantje bij een supermarkt. Vader heeft altijd alimentatie betaald. Nu vraagt zoon aan mij alimentatie. Voortborduren op de afspraken die bij de scheiding gemaakt zijn, is niet mogelijk. Er is een bedrag voor vader bepaald, nergens is te vinden wat mijn deel is. Daarnaast ben ik 8 jaar geleden volledig afgekeurd. De alimentatie is daarop niet aangepast. Zoon heeft, toen hij nog hier woonde, zeer tegen mijn advies in, een auto gekocht, ik voorzag daarin financiële problemen. Vader betaalde alimentatie aan hem, dus erg gemotiveerd om een fulltime baan te zoeken, was hij niet. Nu hij bij vader woont, krijgt hij uiteraard geldnood, omdat vader nu niet meer aan hem betaalt (wat ik ook logisch vind). Zoon houdt nu bij mij zijn handje op. Hoeveel ik evt zou moeten bijdragen, is onduidelijk. En eerlijk gezegd heb ik niet zoveel zin zijn problemen op te lossen. Ga maar werken, is mijn oplossing. Maar ik wil de verstandhouding ook niet slechter maken dan deze nu al is. Ik heb wat onderzoek gedaan en eigenlijk is de enige oplossing dat zoon naar een advocaat gaat... Maar dat geeft mij ook een slecht gevoel...
Eigenlijk niets
Je hoeft eigenlijk alleen maar bij te dragen in het levensonderhoud van studerende kinderen tussen 18 en 21. Voor de lieve vrede zou ik hem 150 euro per maand geven en zeggen dat dit na zijn 21e verjaardag stopt. Ik neem aan dat je verder weinig kosten aan hem hebt?
150 euro?
Ik vind dat echt heel veel geld om te geven aan een 19-jarige die fulltime kan werken (ik lees niet dat dat niet kan).
Waarom is hij eigenlijk bij zijn vader gaan wonen?
Ook
bij niet studerende kinderen en na 21, een redelijke tijd om een studie af te maken.
https://www.ouders.nl/artikelen/onderhoudsplicht-voor-jongmeerderjarigen-18-21-jr
In dit geval
misschien aansluiten bij het kleedgeld en zakgeld? Dus eerder iets van 70 of 80 euro.
Formeel
Ik zou geen vrede regelen met geld, maar met formaliteiten.
De onderhoudsplicht van ouders voor studerende kinderen is begrensd op een bedrag dat volgens de overheid ouders geacht worden bij te dragen aan het kind.
Hier https://duo.nl/apps/rekenhulp-aanvullende-beurs/index.html#/profiel zou je een berekening kunnen maken wat dat in het theoretische geval zou kunnen zijn.
Daar staat wel tegenover dat het een bijdrage is voor een studerend kind.
Jouw kind studeert niet.
Een bijdrage in de kosten van levensonderhoud is voor de kosten van levensonderhoud: het kind zou dat geld krijgen en een deel daarvan moeten overmaken naar de ouder bij wie het kind verblijft vanwege het levensonderhoud (huis, eten en drinken etc.). Om te weten hoeveel dat is zou je een proefberekening kunnen maken, bijvoorbeeld hier: https://www.alimentatiewijzer.nl/berekenen/kinderalimentatie-behoefte.html .
Als je genoeg informatie verzamelt hebt over wat de mogelijkheden zijn zou je hem zelf kunnen vragen om het uit te zoeken: wat denkt hij dat jij verplicht bent om bij te dragen? Dus niet wat wil hij krijgen, want dat zal wel veel zijn. Geef hem de opties: DUO, kinderalimentatie, trema-normen etc.
Als een kind eigen inkomen verdient vervalt overigens de onderhoudsplicht.
Tsjor
Toevoeging
De alimentatie is in 2004 berekend. Ik heb de gerechtelijke beschikking hier en daarop staat alleen het bedrag wat vader moet bijdrage (geen vermelding van het percentage van het geheel). Zoals gezegd ben ik in 2011 ziek geworden en volledig afgekeurd. Zomaar een bedrag verzinnen lijkt me niet de juiste manier. Ik ben van mening dat je een kind niet helpt door geld te geven. Als we niet gescheiden waren, zou je je kind ook geen geld toestoppen als hij niet fulltime zou werken. Ik vermoed dan ook dat dit verzoek vanuit vader komt. Die dus weigert mee te werken aan een herberekening.
Aangezien ik een uitkering heb, is het hier geen vetpot. €150 per maand??? Daar doe ik 2 weken mee met mijn dochter. Voor boodschappen, kleding, niet vergoede medicatie...
Ik heb nu geen kosten meer aan mijn zoon en hij mankeert niks waardoor hij niet zou kùnnen werken.
reactie op emseflems
Er is als het goed is een alimentatie berekening gemaakt waarbij een tremanorm is vastgesteld.
De draagkrachtbereking geeft aan welk deel de vader moest betalen. Als je dat in mindering brengt op de vastgestelde tremanorm is het bedrag dat de moeder bij moest dragen voor 18 jaar.
Na 18 wordt van de uitwonende ouder verwacht dat hij gewoon het alimentatie bedrag moet doorbetalen. Nu zijn de rollen omgedraaid dus zou ik verwachten dat je jou deel van de alimentatie afdraagd aan je kind. Mocht er veel veranderd zijn in inkomsten aan beide kanten dan is het beter een draagkrachtbereking te maken.
Had je kind nog bij jou gewoond dan had de vader ook het bedrag van KA om moeten zetten naar oudetbijdrage. Dit is wat ik begrijp na verschillende artikelen gelezen te hebben.
Valentijn
Er blijft toch iets lastigs: als er een berekening is gemaakt van behoefte van het kind, en als er een ouder is waar het kind bij woont, dan wordt die behoefte in natura uitgekeerd. soms kan dat wel. Een kamer in huis bijvoorbeeld, de energie rekening etc. Maar als je die behoefte dan in een keer in geld moet uitkeren, dan wordt het lastig. Je kunt een kamer niet te gelde maken.
Met boodschappen kun je kiezen: voor 3 mensen koken, dan wordt het rijst met bonen. Voor twee mensen koken, dan kan er boerenkool komen. Maar dat wil niet zeggen dat je dan voor twee mensen rijst met bonen kunt gaan koken en het verschil in geld kunt overmaken naar zoon.
Het initiatief ligt bij zoon, hij zal naar de rechter moeten stappen om om alimentatie te vragen, er zal dan een berekening komen en daaruit zal volgen dat er financieel gezien niets bijgedragen kan worden, hooguit de spreekwoordelijke 25 euro. Je kunt ook nu al aanbieden om dat te betalen, zodat jullie allebei de kosten van een rechtsgang besparen.
Als vader onderdak etc. verzorgt, dan hoeft hij ook geen financiële bijdrage meer te leveren: levensonderhoud is levensonderhoud. Dus ik begrijp niet zo goed waarom hij bang is voor een herberekening.
Tsjor
Tsjor
De berekening uit 2004 geeft alleen de alimentatie voor vader aan. Geen bedrag incl mijn bijdrage en ook geen percentage van wat vader betaalt. Volgens mij werkten ze in 2004 nog niet met tremanormen, maar dat weet ik niet zeker. Volgens vader betaalt hij 60%, dan zou mijn deel dus 40% zijn. Maar die percentages kan ik nergens vinden en zijn dan bovendien gebaseerd op onze inkomens van toen (Ik werkte toen nog).
Als we een herberekening doen, waar ik een voorstander van ben, zal dat ook doorwerken op de alimentatie voor dochter die bij mij woont, lijkt mij. En dan wordt duidelijk wat mijn bijdrage voor zoon moet zijn.
En wat valt onder onderhoudsbijdrage? De medicatie voor zoon? Zn autoverzekering? Kosten tandarts? Of moet zoon die zelf betalen van zn parttime baantje?
Overigens, wat jij eerder schreef, dat de onderhoudsplicht stopt als hij een baan heeft, klopt niet. Je mag niet zomaar stoppen met betalen... De onderhoudsplicht geldt tot 21 (of nog langer als het kind studeert).
Onderhoudsplicht
Dat is bij mij de “Bed, Bad, Brood” regeling. Dat is mijn bijdrage in het onderhoud voor een 19 jarige die van alles wil behalve zijn verantwoording nemen.
De onderhoudsplicht houdt namelijk niet in dat je je kind maandelijks van X-euro moet voorzien. Je mag een kind namelijk ook in natura onderhouden. Bed, Bad, Brood dus.
Emseflems, ik zou zelf een berekening maken
Dan neem je jouw huidige inkomen en het inkomen van de vader van tijdens de scheiding, met een percentage erbovenop van de inflatie of zo.
Je neemt in die berekening beide kinderen mee, alsof ze allebei onder de 18 zijn. Anders wordt de 19-jarige niet meegenomen.
En dan kijk je wat daar uitkomt. Vervolgactie bekijk je dan.
Ik zag dat je bij berekenhet.nl dit kan uitrekenen. Het zal niet rechstsgeldig zijn maar geeft wel een indicatie (denk ik). Mijn ervaring met deze site is heel positief maar dit onderdeel heb ik nog nooit berekend.
https://www.berekenhet.nl/werk-en-inkomen/kinderalimentatie-berekenen.html
Je kunt de berekening doorsturen naar je zoon en ex. Dan kunnen zij zelf uitrekenen met de gegevens van ex of zij op een ander bedrag komen.
Ik ben wel benieuwd wat hier uitkomt. ......
Precies
Eens met Sinbads Vrouw; Waarom houdt hij zijn hand op bij jou? Moet hij bij zijn vader kostgeld betalen?
Voor zijn zorgverzekering kan hij toch zorgtoeslag aanvragen?
Zoon
Ik neem aan dat vader nu bed bad brood (oid) doet. Of hij kostgeld moet betalen, weet ik niet. Hij moest persé een auto en daarop loopt hij leeg. Ik heb dat dan ook sterk afgeraden, maar vader begreep het wel. Dus de auto kwam. Hij heeft sinds kort ook een vriendinnetje. Dan kom je financieel natuurlijk al snel krap te zitten als je weigert een fulltime baan te zoeken. Waarom hij bij mij zn hand ophoudt, zal gepusht worden door vader. En het is ook niet dat ik niks wil betalen (eigenlijk wel, hij moet gewoon gaan werken), ik wil gewoon een duidelijke berekening. Ik vermoed nl dat hij geen genoegen neemt met €25.
Heb je de berekening al gemaakt
Zo ja, dan kun je je zoon en ex inzicht geven in wat een redelijke bijdrage zou zijn.
Voor die tijd blijft het speculeren waar je zoon genoegen mee neemt.
Sas
Ik heb het netto inkomen van vader verzonnen. Zo ook ons inkomen in 2004. Het enige wat ik zeker weet, is mijn eigen inkomen en het feit dat zoon bij vader woont. Op basis van al deze fictieve gegevens hoef ik geen alimentatie te betalen.
Stuur je zoon naar die rekensite
Geef je inkomensgegevens aan je zoon en laat hem zelf uitzoeken wat redelijk is qua bijdrage. Hij kan dan zijn vadersinkomen navragen en de berekening uitvoeren. En dan is het duidelijk.
Afhankelijk van de uitkomst kunnen jullie een officiële berekening laten maken.
niet studeren - geen geld
Als je meerderjarige zoon niet studeert, hoef je hem ook niet te onderhouden. Hij werkt en als er geen (gezondheids)redenen zijn dat hij niet meer uren kan maken, dan is het niet jouw probleem dat hij te weinig geld heeft. Ik zou daar lekker duidelijk in zijn. En als vader vindt dat hij voor de kosten van jullie zoon opdraait moet die zoon maar pushen om meer te verdienen. Afkappen die discussie en opnieuw gaan voeren als zoon zich heeft ingeschreven voor een studie.
Vervolg
Ik heb zoon een app gestuurd met mijn bevindingen. Ik kreeg nl letterlijk te horen dat als zoon alimentatie van mij wil, hij naar een advocaat zal moeten. Dat heb ik hem gemeld en daarbij nog dat als hij dat allemaal teveel moeite vindt, ik bereid ben tot zn 21e €25 per maand bij te dragen. Dat werd me niet in dank afgenomen. Ik ben zijn moeder niet meer, zegt zoon.... En nu is het stil.
Afschuwelijk
Echt heel erg bekrompen en kortzichtig. Ik zou nu ook stil blijven en hopen dat hij iemand anders tegen komt die hem precies hetzelfde vertelt.
Je gaat geen liefde kopen.
Tsjor
Andere vorn van communiceren
Wellicht is een app niet jandig geweest en zou een kopje koffie beter zijn.
Tsjor
Ik hoop dat je app langer was
dan je bericht hier.
Zwart/wit.
#10 "En wat valt onder onderhoudsbijdrage? De medicatie voor zoon? Zn autoverzekering? Kosten tandarts? Of moet zoon die zelf betalen van zn parttime baantje?"
Ik zou als moeder daar eerst een persoonlijk gesprek over willen hebben. Op zich vind ik het niet heel schokkend als een kind wat financiële ondersteuning nodig heeft. Hij gaat niet naar school en werkt partime, dat is niet genoeg om zelfstandig te worden. Dus stimuleren om meer inkomsten te krijgen is zeker verstandig.
Maar 19 jaar is nog jong en misschien is hij nog niet zo zelfstandig.
Ik zou eerst willen weten wat hij van mij verwacht had als bijdrage en waarvoor. Is het voor de tandarts, rijdt hij inderdaad auto zonder verzekering of wil hij met zijn vriendin uit eten?
Nav dat gesprek was ik er liever samen met mijn kind goed uitgekomen. Nu zijn het aannames geweest waar het geld voor is gevraagd en daarna een negatief antwoord van jou.
Je bent zijn moeder niet meer zegt hij. Hij is 19 jaar, klinkt wat kinderlijk en is boos. Is via de app afgewezen, ik kan me er wel iets bij voorstellen. Het is je zoon, niet de buurman. Liefde hoef je zeker niet te kopen, maar persoonlijk vind ik je gedachtes erg zwart/wit.
Geen gezellige app met een vrolijke uitnodiging voor een goed gesprek maar gewoon:"nee, ga maar naar een advocaat, van mij geen rooie cent."
Tot slot
De manier waarop verdient absoluut geen schoonheidsprijs. Daar ben ik me ter dege van bewust. Zoon heeft jaren mijn grenzen gezocht en die uiteindelijk zeer ernstig overschreden. Dat is voor mij (in ieder geval nu nog) onvergeeflijk.
Uiteraard speelt er veel meer, maar daar ging deze vraag niet over.
"Die andere moeders doen ook maar wat" Deze regel heeft mij in tijden van onzekerheid en twijfel geholpen te relativeren. Geen situatie is hetzelfde.
Dank allemaal voor het meedenken, de tips en adviezen.