Ontslag nemen tijdens burn-out?

Ziek zijn

Als je ziek bent mag je geen ontslag nemen door middel van een vaststellingsovereenkomst. Je moet namelijk na je ontslag direct beschikbaar zijn voor de arbeidsmarkt. Ben je dat niet omdat je ziek bent dan ontvang je geen ww uitkering.

Niet doen dus. Je neemt pas zelf ontslag als je ook weer fit bent en als je een andere baan hebt gevonden.

Als je twee jaar in de ziektewet zit, word je niet automatisch ontslagen. Sommige werkgevers laten een arbeidsovereenkomst gewoon doorlopen. Voor sommige werkgevers is dat blijkbaar goedkoper dan de ander transitievergoeding te moeten betalen.

Ook nog een punt. Twee jaar is lang. Je kan ook best binnen twee jaar weer hersteld zijn. Ook krijg je na 1 jaar ziek zijn een keuring om je restverdiencapaciteit te berekenen.

Neem nu vooral de tijd om te herstellen. Vertrekken kan altijd nog.

vlinder heeft gelijk

Een paar dingen.

- recht op een transitievergoeding bestaat alleen bij opzegging door de werkgever. Een vaststellingsovereenkomst is geen opzegging maar een overeenkomst, en daarmee bestaat er geen wettelijk recht op een transitievergoeding. Een werknemer die een beetje heeft opgelet zal natuurlijk niet snel akkoord gaan met een overeenkomst als er geen vergoeding wordt afgesproken die ligt op of boven de transitievergoeding.
- een vaststellingsovereenkomst wordt gewoonlijk gesloten om te zorgen dat de werknemer na het einde van het dienstverband recht heeft op ww. Dat betekent ook dat die werknemer beschikbaar moet zijn voor werk. Je moet je dan dus beter melden (voor het einde van het dienstverband) en solliciteren naar nieuw werk. Als je van mening bent - en dat ben je, zo te lezen - dat je nu niet kan werken, ook niet in ander werk, dan moet je geen vaststellingsovereenkomst tekenen. Er is ook een risico als je tekent en wel ww aanvraagt: als je je snel daarna alsnog ziekmeldt met klachten die je eerder ook al had en de UWV arts oordeelt dat je eigenlijk nooit beter bent geweest dan kan dat problemen geven. Het komt niet heel vaak voor, maar onmogelijk is het niet.
Als je je nu beter meldt, een overeenkomst tekent, uit dienst gaat, ww claimt, braaf solliciteert en vervolgens uitvalt omdat je bij het onvoorzichtig oversteken door een scooter wordt geschept, dan is er uitkeringstechnisch niks aan de hand en heb je gewoon recht op ziektewet. Maar pas dus op met je te snel beter melden. Het is wel lastig, omdat niet altijd duidelijk is hoe iemand zal opknappen als hij/zij van de druk van het oude werk is verlost.

Zoals Vlinder al aangeeft: als iemand twee jaar ziek is, bestaat er recht op een transitievergoeding als de werkgever opzegt, maar veel werkgevers zeggen niet op want ze hebben geen zin in die vergoeding. Loon betalen hoeven ze na twee jaar niet meer. Dan heb je een zogenaamde 'lege dienstbetrekking'.
Er is een wetsvoorstel ingediend om de kosten van de transitievergoeding in deze situatie aan de werkgever te vergoeden (dat komt dan voor rekening van het UWV) en de verwachting is dat werkgevers dan de sluimerende dienstverbanden alsnog zullen beëindigen. Maar het wetsvoorstel moet nog door de Eerste Kamer, zie ik hier: https://www.bvdv.nl/voorwaarden-compensatie-transitievergoeding-langdurige-ziekte/
dus dat is nog niet rond.

En dan nog een gemenigheidje waar volgens mij niemand ooit voor waarschuwt (een stokpaardje van mij, want ik vind dit waardeloze wetgeving). Wie zw heeft - omdat hij ziek uit dienst is gegaan of vanuit de ww ziek is geworden - wordt al na een jaar beoordeeld om te zien of die zw wordt voortgezet. De toets lijkt als twee druppels water op die van de WIA. Er wordt niet gekeken of je je eigen werk nog kunt doen, maar ook of je ander werk kunt doen en wat je daarmee in theorie nog zou kunnen verdienen. En is dat meer dan 65% van je oude loon, dus ben je minder dan 35% arbeidsongeschikt, dan stopt je ZW. Ben je daarentegen in dienst, dan moet de werkgever zolang je je eigen werk niet kunt doen twee jaar lang je loon doorbetalen. Niks keuring na een jaar. Daarna komt die WIA-beoordeling pas. Je financiële positie als zieke is dus beter gewaarborgd binnen een dienstverband dan daarbuiten.

Bosjes mensen worden na een jaar uit de ZW geknikkerd op grond van theoretische verdienmogelijkheden die feitelijk onzin zijn (zie het "naar de keuringsarts-tips" draadje, dat op een gegeven moment over dit onderwerp gaat).

Groeten,

Temet

Er werd gezegd?

Door wie? Als dat je werkgever was snap ik dat je gaat hyperventileren van afspraken bij de bedrijfsarts 😠.
Gewoon blijven zitten waar je zit, volg de raad van bovenstaande posters op. Een vaststellingsovereenkomst is alleen een mogelijk verstandige optie als je zelf weg wilt bij je huidige werkgever en weet of verwacht dat je binnen korte tijd een andere baan hebt.

Sterkte, ik hoop dat de EMDR je helpt en dat je toch weer snel opknapt.

Eerstejaars toets ziektewet

Daar zit ik nu middenin. Als je al wat wankel op je benen staat, moet je die weg zeker niet zelf opzoeken. Blijf nu gewoon in de ziektewet en zing het in vredesnaam uit zolang dat nodig is.

Grote dank🙏🏼

Voor jullie reacties, dat doet me zo goed!! Dank, dank,dank.
Het was inderdaad de werkgever die dit voorstelde. Maar ik schijn ook een hele bijzondere casus te zijn. Ik heb tijdens mijn burn-out aangegeven niet verder te kunnen met vorige leidinggevende en gevraagd om mijn eerdere leidinggevende die ik 15 jaar heb gehad. Alleen gaat hij nu zelf ook vertrekken wegens gedoe en voor mij dus nu onzeker is welke manager mij nu in het ziekte proces gaat begeleiden.
Misschien eerst hoop vestigen op re-integratie bureau, ook al is dit geregeld door de bedrijfsarts..
Bedankt voor jullie steun in dit doolhof. Het is funest voor de klachten deze formaliteiten.
Dossier is ook niet op orde, er was helemaal geen plan van aanpak door wisseling manager tijdens mijn ziekte op mijn verzoek. Daarmee was de weg ook afgesloten naar terugkeer eigen team, en dat wil ik ook niet.
Bedankt!

@Kaaskopje

Wat is dan die keuring? Die heb ik helemaal niet....Arbeidsdeskundigonderzoek?
Dit vond de bedrijfsarts niet nodig en kon ze zelf wel inschatten zei ze. Maar zou ook deel uitmaken van het traject met re-integratie bureau.
Jij ook veel sterkte! 💪🏼

Zoals gezegd

Zoals door anderen gezegd is het niet verstandig om akkoord te gaan met een vaststellingsovereenkomst. Je bent nog ziek en in behandeling.
Mijn werkgever heeft dit ook bij mij geprobeerd. Lekker goedkoop voor ze.

Spoor 2 volgen is geen gek idee. Je zegt zelf dat het niet goed voor je herstel is om terug te gaan in je oude functie.
Mijn eigen ervaring is, is dat spoor 2 te vroeg kwam. Ik was helemaal niet in staat om na te denken wat ik wilde en wist niet wat ik aankon en was nog bezig met een revalidatietraject. Daar ging al mijn energie naar toe.

Ik begrijp alleen niet waarom er geen arbeidsdeskundig onderzoek komt. Is de verwachting van de bedrijfsarts dat je wel volledig kunt herstellen in eigen functie?

Veel sterkte.

Oregano

Ik ben vanuit de WW in de ziektewet terechtgekomen. Dan heb je zoals Temet aangaf na 1 jaar te maken met de Eerstejaars Ziektewet beoordeling. Temet legde al uit wat er dan kan gebeuren. Dat is bij mij ook gebeurt. Je krijgt een flut-onderzoekje (vond en vind ik) bij de UWV-arts, de uitkomst van dat onderzoek gaat naar een arbeidsdeskundige die jou niet persoonlijk heeft gezien. Deze ad doet de gegevens van de arts in een computersysteem en daar komt dan een lijst met beroepen uit. Bij mij zijn de meest onzinnige functies aangevoerd als bewijs dat ik meer dan 65 procent mijn eigen geld kan verdienen. (niet voor het eerst, in 1997 ook al) Ik heb daar bezwaar tegen gemaakt, de hoorzitting is achter de rug, ik wacht nu op de uitslag. Dit alles is erg stressvol.

Aanvulling

Ik heb ook een arbeidsdeskundigheids onderzoek gevraagd maar bedrijfsarts zegt dat dit bij het re-integratie bureau waar ze mij heeft aangemeld ook kan...
Ze heeft niks gezegd over mijn belastbaarheid.
Ik weet ook helemaal niet wat ik aankan dus ik dacht dat dan zo’n re-integratie bureau wel behulpzaam kan zijn?
Ik ben een jaar bezig geweest beter willen zijn i.p.v. met herstel. En heb ook een reintegratiepoging gedaan bij een andere organisatie echter na 4 weken waren alle klachten weer terug en hebben we onze vakantie moeten annuleren, zo angstig was ik weer. Dat was in april. Pas daarna kon ik accepteren dat ik ziek ben en ging het een stuk beter. Tot aan het laatste gesprek dus met de bedrijfsarts en ik toch wee ging piekeren over hoe het nu verder moet allemaal...
@ kaaskopje, ik begrijp je stress helemaal, wat ontzetten naar is dat toch zo’n systeem waar je dan inzit.....ik duim voor je !

Aap uit mouw

"Dossier is ook niet op orde, er was helemaal geen plan van aanpak "

Kijk, daar komt de aap uit de mouw. De werkgever wil waarschijnlijk dolgraag van je af, want als je ziek blijft kan het zijn dat de loondoorbetalingsverplichting na twee jaar nog doorloopt omdat hij zijn verplichtingen op grond van de Wet Poortwachter niet is nagekomen (een zogenaamde loonsanctie). Als hij er een erg potje van gemaakt heeft, kan hij ook nog mot krijgen met de verzekeraar die de kosten van jouw loondoorbetaling dekt.

Als jij een vaststellingsovereenkomst tekent dan zijn alle problemen voor de werkgever als sneeuw voor de zon verdwenen.

Groeten,

Temet

Dat idee kreeg ik ook

Niks doen dus.

Kwam ik tegen:

https://samenveerkrachtig.nl/hulpwijzer/vaststellingsovereenkomst-tekenen-ziekte/

Al doorlopen

Ik heb dat hele proces van ziek worden, reintegratie, bedrijfsarts en uiteindelijk UWV al lang geleden doorlopen. Met iets fysieks trouwens, geen burn-out. Iets fysieks is meetbaarder en daarom makkelijker voor de werkgever/bedrijfsarts om te 'handelen'.

In mijn geval werd het het WIA uitkering waarbij ik deels nog kon werken bij mijn eigen werkgever. Helaas is het aantal uren dat ik dat nog kon met de loop der jaren achteruit gegaan. Het UWV en werkgever zijn gelukkig blijven meewerken. Tot werkgever mijn afdeling ging outsourcen naar een ander bedrijf. Daar lukte het echt niet meer en inmiddels ben ik volledig afgekeurd. Nieuwe werkgever wil me niet ontslaan; mijn dienstjaren zijn doorgelopen en ik ben 'te duur'. Ik ga er nu dus wel uit met een vaststellingsovereenkomst. Met afspraken over toch nog een beetje geld dat ik mee krijg en een uitkering op de achtergrond. Ik heb veel uitgezocht over de VSO en inderdaad,.in mijn geval kan dat. In jouw situatie zou ik het niet doen. Luister naar de rest.

En Kaaskopje; iemand die ik ken heeft ook protest aangetekend. Ze ging van >35 afgekeurd gelijk naar de IVA.. wonderbaarlijk..

Evenie

Het zou me wat zijn! Ondertussen zijn ze een dag te laat. Ik weet nog niets.

Temet... en wat nu? 😳

Vanavond trof ik opeens twee brieven aan op UWV.nl. Deze zijn vanavond geplaatst. In de ene staat dat men bericht heeft ontvangen dat ik op en na 22 maart doorlopend arbeidsongeschikt ben bevonden en dat ik tot in mei recht op een Ziektewetuitkering heb, maar er is nog een brief waarin staat dat ik recht heb op 104 weken Ziektewetuitkering en dat deze 14 mei daarom beëindigd wordt. Nu lijk ik opeens geen uitkering meer te hebben, omdat deze niet is aangevraagd. Wat nu?

Ik moest net huilen van opluchting vanwege mijn kennelijk gewonnen bezwaar, werd daarna boos omdat ik de beslissing zelf nog niet eens gezien heb en vroeg me vervolgens geschrokken af wat dit betekent voor mijn inkomen van de komende maand(en). Waarop Roefel riep "Temet, we hebben je hulp weer nodig!" 😊

Hoera!

Hoera voor je gewonnen bezwaar! Maar even onduidelijk dus, maar kan je dus ook niet helpen hoe dit zit. Maar wel n opsteker voor jou!

Oh sorry

Ik zie opeens dat ik dit hier zomaar onderaan geplakt heb in plaats van mij draadje.

Ik kopieer het even en hou het verder bij mijn eigen draadje.

Ondertussen natuurlijk: bedankt Dorry! 😊

Update

Inmiddels heb ik contact met iemand van een reintegratiebureau. Het traject gaat ongeveer 9 maanden duren, eerste 2 maanden is een onderzoeks fase met testen invullen. Daarna wordt er een beroepsprofiel gemaakt en dan kijken ze naar een stage- of werkervaringsplek en hulp bij sollliciteren.
Zou dan spoor 2 zijn, maar ik wil spoor 1 ook open houden ook al is het misschien beter niet terug te gaan naar oude werkgever.... maar ja 25 jaar is ook niet niks om los te laten.
Het lijkt bij de bedrijfsarts nu alleen nog maar te gaan over de procedures en ze wil het rapport afwachten. Er is nog steeds geen arbeidsdeskundig onderzoek gedaan. Ik heb nog niks hoeven tekenen, dus geen 1e jaars evaluatie getekend in dossier en geen plan van aanpak.
Ik ben nu een jaar en 3 maanden ziek.
Ik heb geen idee meer welke kant dit opgaat , de werkgever vraagt niets van mij en ik hoef ook niet te reintegreren. Ik ben ook nog niet hersteld maar daar wordt ook niets over gezegd. Ik heb de indruk dat ze van me af willen via spoor 2 maar ik weet helemaal nog niet wat ik dan zou willen....
En dan na 2 jaar ? Dan krijg ik ontslag met een transitievergoeding? En wanneer komt het UWV in beeld? Pas na deze 2 jaar?
Het reintegratiebureau wordt betaald door werkgever ( 4800 euro....), met welk belang denk ik dan.
Iemand advies over wat ik nu het beste kan doen? Ik volg sowieso dit traject maar want dat kan mij misschien ook verder helpen...
Bedankt!
@ Kaaskopje hoe is het nu met jou, al meer duidelijkheid ?
Oregano

Vertrouwenspersoon

Hebben jullie vertrouwenspersonen bij je werkgever?
Dit zijn bij ons bij uitstek de aanspreekpunten bij dit soort vragen. Worden er ook voor opgeleid.

Ben je lid van de vakbond? Ook zij kunnen je bij dit soort processen bij staan.

Flavia

Er is een vertrouwenspersoon, ik durfde deze niet te benaderen maar misschien moet ik het toch maar doen. Wegens burn-out wat minder assertief en sneller beren op de weg zien...en dan laat ik me leiden door angst , voel me afhankelijk van bedrijfsarts en zijn beslissingen...
Ben geen lid meer van vakbond maar misschien ook weer lid worden. Bedankt!!

spoor 2 en transitievergoeding

Als je in spoor 2 komt wordt je in dat traject voorbereid op een baan bij een andere werkgever. Daar komen allerlei onderzoeken en cursussen aan te pas en die worden meestal betaald uit het bedrag dat je als transitievergoeding zou krijgen.

Ik zou een vaststellingsovereenkomst met een goede transitievergoeding samen met je werkgever op laten stellen. De transitievergoeding kun je voor de belasting uitsmeren over 3 jaar, dat moet je wel aanvragen bij de belastingdienst.
Met het geld van de transitievergoeding kun je extra hypotheek aflossen,

WW aanvragen en voorzichtig een beetje gaan werken, bv 1 dag in de week taarten verkopen bij de Hema of zo, in ieder geval iets waar geen grote verantwoordelijkheden bij komen kijken. Van daaruit kijken of je rustig weer iets op kunt bouwen.

Miekemieke

"Ik zou een vaststellingsovereenkomst met een goede transitievergoeding samen met je werkgever op laten stellen"

In het algemeen geen goed advies als de werknemer ziek is, want je kan dit alleen doen als je na het einde van je arbeidsovereenkomst direct aan het solliciteren kan slaan. Dat is bij TS nogal de vraag, ik krijg de indruk dat de burn out er behoorlijk heeft ingehakt.
Zie ook mijn eerdere reactie #3.

Groeten,

Temet

dat is wel zo Temet

Maar als je burn out bent geraakt door je werkzaamheden dan blijft zo'n werkplek ziekmakend. Het is een combinatie van factoren gerelateerd aan de werkomgeving en factoren in de werknemer zelf. In zo'n situatie wil ontslag wel helend werken. De arbeidsmarkt is gunstig, als het beter gaat kan ts een baan zoeken waar het werkklimaat beter bij haar persoonlijke kenmerken past.

Temet en Miekemiek

Wat denk jij van deze kwestie Temet? Het is lastig beslissingen te nemen als je nog niet helemaal hersteld bent, aan de andere kant mis ik het werken ook en voel ik me daardoor misschien minder ‘hersteld’...
Dus ik snap jouw argument ook Miekemiek. Alleen is het lastig dat een burnout zo’n grillig verloop heeft en ikzelf niet kan inschatten wat ik nu aan zou kunnen...
Zou het kunnen dat dit traject vanuit een transitievergoeding betaald wordt? Dan gaat wg er dus vanuit dat ik sowieso niet terugkom?
Bedankt voor het meedenken!

Wil graag weer wat doen maar zit geen schot in de zaak...

Ik voel me inmiddels dusdanig hersteld dat ik heel graag weer wil beginnen met reintegreren. Het traject via het reintegratiebureau schiet niet veel op, nog steeds onderzoeksfase. Ik heb 2 kleine testjes gedaan. Dacht zelf even aan vrijwilligerswerk en dat bleek hetzelfde als de werkervaringsplek die in het traject zit, later. Er is geen verschil. Dus ik vroeg me af wat nu het traject toevoegt... aan wat ik niet zelf kan. En dat zou in totaal dan 9 maanden duren en dan zijn mijn 2 ziektejaren om. Ik had een afspraak bij de FNV en daar werd ik heel fijn geholpen. Daar werd geadviseerd de zaak vooral niet op z’n beloop te laten en dat de reintegratie spoor 2 een papieren kwestie is. Dit klopt precies met mijn gevoel. Iedereen wacht op iedereen en dan ineens zijn de 2 jaar om. Er werd gevraagd: wat als je je beter zou melden? Dan moet de werkgever wel aan de slag terwijl iedereen nu achterover zit .
Allemaal wat verwarrend dus. Ik voel me beter genoeg om weet te gaan werken met een opbouw. Maar hoe kan ik dit het beste aanpakken. Morgeb heb ik weer een afspraak met het reintegratiebedrijf. Deze zou het vrijwilligerswerk regelen maar de FNV zei dat ik dit niet moest doen. Ze zouden me moeten begeleiden naar een betaalde baan en niet naar vrijwilligerswerk was hun mening. Ik voel ook steeds meer dat ik aan het werk wil. En daar vanuit sollliciteren ipv vanuit de ziektewet .
Wat is wijsheid vraag ik me af.
Bedankt!

Ik heb een besluit genomen, ga een VSO aankaarten

Ik heb vanmiddag een gesprek gehad met een andere reintegratie coach en dit klikte gelijk en zij sloot precies aan bij waar ik nu sta en nodig heb. Ik ga aankaarten dat ik met haar verder in zee wil. En dat ik wel een VSO wil. Ik wil niet terug en wil los komen van de organisatie. Ik voel me een stuk beter als ik weer in mijn kracht ben en dat voel ik ook nu al na dit besluit. Ik heb er verrouwen in dat ik kan solliciteren mbv deze coach en wel weer aan het werk kom én kan.
Nu nog uitzoeken of werkgever accoord gaat, lijkt mij voor beide partijen beter.
En een advocaat misschien nemen om bij te staan in deze onderhandeling als organisatie accoord is.
Er is een last van mijn schouders als ik weer gewoon ik ben en niet de patient en zélf weer de regie neem, dat voel ik nu al..
Maar nu moet het nog even gebeuren en het gesprek aangaan.
Maar ik ben er weer! Zo voelt het.
Het 2e spoor traject sluit gewoon niet aan bij waar ik sta.

goed idee

ik verkeerde niet in jouw gezondheids/burn-out situatie maar had ook keuze tussen vaststellingsovk en 'in dienst blijven met traject naar ander banen'. Allebei op zich aantrekkelijk en goed geregeld (grote werkgever), maar voor mij was heel duidelijk dat de vaststellingsovereenkomst veeeel beter voelde, veel positiever en veel meer iets 'van mij'.
Zet 'm op dus! Ik had ook een coach gevonden (twee sessies met haar toen ik nog in dienst was en toen besloten met haar door te gaan op eigen kosten) en dat was een hele goede zet.
gr Angela