omscholing 50-er
Hallo,ik zou graag ervaringen horen van mensen die zich op latere leeftijd hebben omgeschoold.Ter uitleg
p puberleeftijd heb ik een MEAO-opleiding gevolgd, diploma gehaald, maar in het laatste jaar kwam het besef dat dit tóch niet helemaal mijn beroep was. De zorg trok meer, maar ondertussen waren daar vaste baan en vervolgens huisje-boompje-beestje en dus geen financiële/praktische mogelijkheden voor een omscholing. Oftewel: blijven werken waar je zit...Nu echter is er dusdanig veel rust in het leven gekomen, met omgekeerd (na 25+ jaar bij hetzelfde bedrijf) enorm veel weerzin tegen het werk, dat ik de mogelijkheid van omscholing toch serieus wil gaan onderzoeken.Echter: ik ben al even uit het schoolse leven, nader de 50 met rasse schreden, heb wel een breed interessegebied, maar geen vervolgscholing/werkgerelateerde opleiding gedaan.En toen begon de zorg weer te "trekken", maar daarbij ook de vragen. Zit het nog in me om volledig vanaf 0 een BBL-opleiding te gaan volgen? Zijn er überhaupt nog bedrijven die je dan aannemen? Welk niveau zou mogelijk zijn?
Natuurlijk ben ik me ook al aan het oriënteren, wat-waar-wie: welk type zorg, welk type instelling, welke opleider...
Zijn er mensen die op latere leeftijd deze beslissing nog hebben genomen en die hier hun ervaringen zouden willen delen?
Ik zou het fijn vinden om van jullie te horen, natuurlijk liefst positief, maar ook de negatieve kanten, dingen waar ik eventueel rekening mee zou moeten houden.Alvast bedankt,Midlife_Maya
Ik ken zo al drie mensen voor wie dit geldt of gegolden heeft. Ik ken een verpleegkundige die tegelijkertijd met zijn moeder in de, destijds, inservice-opleiding gestart is. Een buitenlandse buurvrouw, die hier nog niet zo lang is, vind Nederland zo fantastisch omdat ze, na het krijgen en opvoeden van 3 kinderen aangenomen is, nu dus, voor een BBL opleiding in de zorg. Het afgelopen jaar deed ze, gezien haar vooropleiding ,een lager niveau, maar ze mag door naar niveau 3 en dan volgend jaar naar niveau 4.
En een familielid met een topbaan in de IT die afliep, en die op zijn leeftijd niet meer voor vast aangenomen werd in vergelijkbaar werk, is na een aantal jaren flexen in de IT in de gehandicaptenzorg gaan werken en kreeg een opleiding aangeboden. In de 2e baan die die daarin had, want aanvankelijk kreeg hij ook een beperkt contract ergens.
O ja, en een 'koud' familielid dat na jarenlange verkoopervaring ook aan een BBL in de zorg begon en gezien haar leeftijd al snel doorstroomde naar leidinggevende baan op een afdeling.
Mijn tante werkt als vrijwilliger in een zorginstelling. Ze hebben haar op haar 60e nog gevraagd of ze een opleiding wilde volgen, dus er is echt veel mogelijk. Ze heeft het niet gedaan omdat het salaris honderden euro’s scheelde met haar WW-uitkering en ze sowieso haar pensioen naar voren wilde halen.Een vriendin van 44 (ietsje jonger dus) is net aangenomen voor een ICT-baan met opleidingstraject, zonder enige voorkennis.
Het kan wel wisselend zijn. Nu zitten ze te springen om personeel maar er zijn ook periodes van ontslagen en gebrek aan vacactures geweest vanwege bezuinigingen en reorganisaties. In de afgelopen jaren.
Je kunt gebruikt worden als klapstoel. Zeker gezien de doorgaande trent om flexibel ingezet te worden over de diverse afdelingen of locaties.
En dat scheelt wel of je in landelijk gebied, een kleinere plaats, werkt of in grotere steden. Dat kan schelen. Het kan ook zo zijn dat je leuke baan in een kleinere plaats ineens ophoudt omdat het huis opgeheven wordt en iedereen ineens naar de grotere stad moet gaan.
Het idee dat mensen een band met elkaar opbouwen en van daaruit zorg verlenen en dat je oude bomen niet moet verplaatsen zijn vergeten begrippen geworden. Omdat ze niet te matchen lijken te zijn met efficiency en kosten drukken. Dat is misschien niet helemaal waar maar zo is het wel op dit moment.
