nieuwe hypotheek bij scheiding

Overwaarde

Als je hypotheekbedrag lager is dan de waarde van je huis is er sprake van overwaarde. Daarvan (en van alles, indien gemeenschap van goederen) hebben jullie ieder recht op de helft.
Weten jullie ook al of jij door de bank kunt worden ontslagen uit de hypotheekverplichting? Daarvoor moet hij het niet alleen kunnen betalen, maar moet hij ook aan de criteria van de bank voldoen om de hypotheek te mogen dragen.
Je mag alles regelen voordat de scheiding rond is, maar dat kan ook heel snel als jullie het over alles eens zijn.

Hypotheek

Even de verschillende punten aanhalen:
"Zijn plan is om een nieuwe hypotheek te nemen op zijn naam er zit een kleine onderwaarde op het huis..omdat de rente momenteel erg laag is"
Als de rente nu erg laag is en hij wil een nieuwe hypotheek afsluiten dan zal de boete op de huidige hypotheek waarschijnlijk erg hoog zijn. Het kan zijn dat de overwaarde dan in een keer verdampt is.

"de opgebouwde waarde uit de huidige hypotheek wil hij laten uitkeren"
Welke opgebouwde waarde? Is dat een waarde uit een beleggingsverzekering of spaarverzekering? Hou je dan wel rekening met een eventueel rentebestanddeel. Je kan niet zo maar geld uit een verzekering opnemen zonder dat dat fiscale gevolgen heeft.

"Dit lijkt me een heel goed plan , echter als hij dit regelt voordat de scheiding wettelijk rond is, heeft dat risico, s voor mij?"
Zolang jij eigenaar van de woning bent zal de nieuwe bank waarschijnlijk eisen dat je meetekent voor de nieuwe hypotheek. Als de scheiding rond is niet. Teken je mee dan ben jij ook hoofdelijk schuldenaar.

Dan nog wat aanvullende punten.
- Jij hebt net zo goed recht op de overwaarde en de waarde in de verzekering. Als hij alles opneemt hoe gaan jullie dat dan verrekenen. Als hij alles van je mag hebben zal de fiscus dat waarschijnlijk zien als een schenking.
- als je ex de overwaarde en de opgebouwde waarde opneemt voor iets anders dan is dat een comsumptieve lening. De rente is daarover niet aftrekbaar. Banken zijn daar niet happig op.
- Banken zijn tegenwoordig strenger met het verstrekken van hypotheken. Een maximale hypotheek zeker als je alle opgebouwde zekerheden eruit hebt gehaald en een deel consumptief is zal niet heel enthousiast ontvangen worden.
- ik zou zeggen eerst ontslag uit de hoofdelijke aansprakelijkheid daarna kan je ex doen wat hij wil zonder dat dat voor jou consequenties heeft.

rondkomen van ?

Wie heeft ervaring.?
Binnenkort betrek ik mijn eigen woning als alleenstaande.
Ik heb een inkomen van 900 euro netto.
Wie kan daar van rondkomen?
Heb geen idee op dat mogelijk is ?

snel?

Je hebt nog geen week geleden gehoord dat je man niet weet of hij nog wel wat voor je voelt en nu ga je al ergens anders wonen. Waarom allemaal zo snel? Neem nou rustig de tijd om je te bezinnen over hoe en wat verder. Het hoeft toch niet zo halsoverkop allemaal. Pas nou op dat je geen verhaaste dingen doet waar je straks spijt van krijgt.

jippox je mist iets

mijn man heeft onze relatie be- eindigt vorige week.
Aangezien ik de hypotheek niet kan betalen moet ik verhuizen.

Rana

Een inkomen van 900 netto ligt onder de bijstandsnorm. Jij hebt WW, weet ik uit je andere draadje, mogelijk kom je in aanmerking voor een aanvulling op grond van de Toeslagenwet. Kijk even op de site van UWV, voer Toeslagenwet in als zoekterm. Het is de enige uitkering die makkelijk is aan te vragen . Alleen kan je die pas aanvragen als je ook daadwerkelijk alleenstaande bent. Blijf je ook met een maximale UWV-uitkering onder de relevante bijstandsnorm, dan kan je nog aanvullende bijstand aanvragen.

Je zult in aanmerking komen voor huurtoeslag, zorgtoeslag etc. Ik verwijs even naar mijn antwoord aan Hortensia in het draadje over WW: ga naar het bureau Sociaal Raadslieden en laat je terdege voorlichten.

Verder kan je eens googlen op "Tips voor de Smalle Beurs", dat is een heel handig boekje dat ook online te vinden is met allerhande nuttige tips. Het is geschreven voor Amsterdam, maar ook de landelijke regelingen staan erin.

Sterkte ermee

Temet

ja maar

Hij kan de relatie wel beëindigd hebben, maar hij zal toch niet van je verlangen dat je per direct het huis verlaat?
Als de situatie zo onhoudbaar geworden is dat samen in 1 huis zijn niet meer gaat, dan kan hij ook tijdelijk ergens anders heen en jou rustig de kans geven je te bezinnen.
Nogmaals: doe geen overhaaste dingen. Je hebt er ook recht op e.e.a. een plek te geven en te onderzoeken wat je verder kan en wil.

Jippox

Ik waardeer je bezorgdheid. ik heb ruim de tijd om te verhuizen, ik hoef niet weg .Kan hier net zo lang blijven als houdbaar en nodig is. ik ben me tussen het verdriet door wel aan het oriënteren.
bovendien zit ik nu ziek thuis, dan kan ik op mijn bed gaan liggen wachten tot ik me beter voel. Daar pas ik voor. Ik moet bezig zijn, dat leidt ook af.
Ik ben veel uithuizig, praat met vriendinnen, met de kinderen, familie zoekt ook dingen voor me uit, en de momenten dat het me teveel wordt, pak ik mijn rust, huil ik, sla ik met mijn vuisten tegen de muur. Dit is mijn manier van omgaan met alles, ik kan niet lijdzaam af gaan zitten wachten, ik heb 1 zekerheid, de scheiding gaat door, van daaruit moet ik verder, en ik neem alle tijd. Maar elk stukje zekerheid voor de toekomst wat ik nu kan krijgen is ook een stukje rust in mijn gemoedstoestand. En in mijn hoofd.
De emoties en het verdriet zullen er zeker het eerste jaar( of nog veel langer)zijn, maar ik kan niet gaan zitten wachten met mijn leven opnieuw opbouwen tot ik alles verwerkt heb, begrijp je?

rana

Wat mij nog niet duidelijk is wat gaat er met de overwaarde en de waarde in de verzekering gebeuren? Je gaf aan dat je ex dat wil opnemen en daarvoor een nieuwe hypotheek wil afsluiten. Maar de helft van die overwaarde en de verzekering is toch van jou? Hoe gaat hij dat dan aan jou uitbetalen? (Uitkopen).

temet

Als ik recht heb op een aanvulling uit de toeslagen wet, wordt dat dan niet weer verhaald op mijn exman? Zoals bij de bijstandswet wel het geval is ?

Rana

Nee. Komt denk ik omdat de TW samenhangt met de werknemersverzekeringen (uit premies gefinancierd, uitgevoerd door UWV) en niet met de sociale voorziening/vangnet die de bijstandswet is (door belastingen gefinancierd).

Geen verhaal dus.

Overigens: verhaal is alleen maar aan de orde als er draagkracht is. De redenering is deze. De man (in dit scenario) heeft een onderhoudsplicht. Daar voldoet hij niet aan. Nu draait de gemeenschap (sociale dienst) ervoor op. Dat is de bedoeling niet, dus nu verhalen we dat deel dat hij eigenlijk aan alimentatie had moeten betalen.

Een bijstandsverhaalsprocedure lijkt dan ook als twee druppels water op een alimentatiezaak (minus eventuele emotionele verwijten, dat dan weer wel). Maar goed, we dwalen af.

Groeten,

Temet

Toeslagen

Temet, je wijst Rana nu op het bestaan van allerlei toeslagen, maar is het niet beter om te zeggen dat ze een baan moet zoeken, zodat ze zelfstandig haar broek kan ophouden en niet de samenleving haar onderhoudt. Verder neem ik aan dat haar binnenkort exman misschien allimentatie moet betalen.

zebedeus

iedereen krijgt hulp en ondersteuning van de staat zelfs met een goede baan. En ook met bijstand zal ze een baan moeten zoeken zo makkelijk is het niet meer.

Zebedeus

Ik begrijp wat je bedoelt, zo heb ik er ook altijd over gedacht, gewoon een baan zoeken.
Ik heb echter 3 problemen op dit moment.
Mijn huwelijk is zojuist stuk gegaan, niet mijn keuze. Ik ben er kapot van.
Mijn zzp werk heb ik acuut op moeten geven omdat ik veel te weinig verdien.
Ik val daardoor terug in de ww.
Mijn huis raak ik kwijt, ik moet hier weg.
Als ik al de energie zou kunnen vinden om nu op zoek te gaan naar werk,zou het niet verstandig zijn om daadwerkelijk aan de slag te gaan .
Ik ben een emotioneel wrak momenteel ,ik ben bang dat ik niet eens mijn proeftijd door zou komen.
ik denk dat de juiste stappen voor mij nu zijn, huis zoeken ,verhuizen, dingen verwerken en vanuit mijn nieuwe huis op zoek naar werk. Dus om de tussenfase even te overleven maak ik dankbaar gebruik van de ondersteuning die er is. Bovendien,ik heb inmiddels 33 jaar gewerkt aan 1 stuk,al mijn premies betaald, misschien mag ik dan nu het echt niet anders kan heel even gebruik maken van wat er is?

Rana

Ja, dat mag

dat mag jij zeker

Het is je gegund om in alle rust je leven aan en op te pakken op de manier die jij nodig hebt.

Zebedeus

Een baan zoeken is niet de oplossing tegen geldgebrek. Alleen een (redelijk betaalde) baan vinden. Het een leidt niet altijd tot het ander.

Maar jij weet een redelijk betaalde baan voor Rana, begrijp ik?

Groeten,

Temet

De samenleving

'en niet de samenleving haar onderhoudt.' Dat is het verschil tussen WW en sociale dienst: WW is een werknemersverzekering, waar je premie voor betaalt (de laatste jaren alleen via de werkgever). Sociale dienst is 'de samenleving de je onderhoudt', want dat geld komt uit de belastingmiddelen.
Als er nu niet genoeg geld in de WW pot zit, dan komt dat door slecht beleid van de overheid: de potten van de WW en de WAO zaten barstensvol geld na de lucratieve jaren '90. Er zat zoveel geld in, dat het geld aanjongde: de uitkeringen konden worden betaald van de rente en dan kwam er nog steeds meer geld aan rente bij.
Toen het iets minder werd bedacht een van de vorige regeringen dat de koopkracht van de werkende mens moest verbeteren. Zij schaften de premiebetaling door de werknemers af.
En toen het echt slecht ging (zeg maar: de tijd waarvoor die verzekeringen bedoeld zijn), toen bleek dat het geld uit de grote pot snel opging. En dan wordt de last daarvan afgewenteld op mensen die werkloos zijn: zij laten zich onderhouden door de samenleving. Dat kun je alleen maar zeggen als elk inzicht in de werking van uitkeringen en elk historisch besef ontbreekt.

Je kunt ook de krant lezen: zie wat er gebeurt met vrijwel alle betaalde banen als de gemeentes door middel van aanbestedingen verantwoordelijk worden voor veel werkgelegenheid. Alles gaat naar de goedkoopste en de goedkoopste kan alleen zo goedkoop zijn omdat ze geen personeel in dienst hebben, maar werken met ZZP-ers tegen een uurtarief, waarmee je géén basisinkomen kunt opbouwen. Dat gaat om duizenden mensen. En van die duizenden mensen zijn er heel wat die het werk graag doen, een andere bron van inkomsten hebben (partner) en dus het werk oppakken als zzp-er. Dat zij daarmee de arbeidsmarkt voor mensen die wel zelf een basisinkomen moeten verdienen volledig kapot maken deert hen helemaal niet. Zij hebben het gevoel dat zij goed werk doen, en dat ze het ook nog leuk vinden, en ach, dat geld, dat interesseert hen niet zo, wat hen in hun eigen gevoel nog een grotere morele meerwaarde geeft. Hetzelfde mechanisme zie je bij organisaties die dit werk zo opzetten: zij sieren zich met predicaten als sociaal en duurzaam, maar vernietigen ondertussen een fatsoenlijke arbeidsmarkt. En niet toevallig is dat grotendeels het gedeelte van de arbeidsmarkt waar veel vrouwen werken, want het zijn ook vaak vrouwen die (op basis van het inkomen van hun man) zo'n zzp-baan wel gaan doen. Ik heb daar ooit de term 'hobbywerkers' voor gebruikt, wat me niet in dank werd afgenomen. Ik zou er nu de term 'rampwerkers' of 'destructiewerkers' voor willen gebruiken.

Werk is er wel, dat is geen probleem. Er is werk genoeg. Maar je moet er een inkomen mee kunnen verdienen. En dat is een heel ander verhaal.

Tsjor

precies tsjor

een helder verhaal. Daar zou eindelijk eens iets aan moeten gebeuren.

Tip voor Rana

Houd op je computer een logboek/dagboek bij. Er is zoveel te regelen, te bedenken en te beslissen, je bent de hele dag druk en moe en aan het einde van de dag zie je niet dat je ook maar iets gedaan hebt. Dat is niet zo, je hebt vaak heel veel gedaan. Een beslissing nemen bijvoorbeeld vraagt veel tijd en energie.
Ik houd zelf een dagboek bij en dat doet me goed. Bijvoorbeeld over de beslissing om geen zzp-er te worden, daar kon ik dagenlang over in de knoop zitten met mezelf: wel doen, niet doen. Hier op het forum advies gevraagd, het uwv opgebeld en een beslissing genomen: ik word geen zzp-er.
Gisteren zag ik toevallig de werkgever die het me 'aangeboden' had: 'Jij wilde dat niet?'Ik : 'Nee, ik ben alleenverdiener en ik moet een basisinkomen hebben.' 'Nou, succes dan daarmee.' (met een lichte ondertoon van minachting).
Emotioneel doet me dat heel veel, want het gaat wel om het werk dat ik tot voor kort zelf met veel liefde en plezier deed, het gaat wel om de mensen met wie ik werkte, en het gaat wel om werk, wat ik zo graag heb. En er is nog geen perspectief op ander werk. Knagend, knarsetandend kapot ben ik daar dan van.
Dan noteer ik in mijn dagboek maar een ding: dat gesprek, heel kort. Maar het vreet energie voor een hele werkdag.

Aan de hand van zo'n logboek kun je jezelf ook terugvinden: waar was ik twee weken geleden mee bezig, waarom heb ik dat niet afgerond, of: goh, ik heb eigenlijk al heel veel gedaan.
Het helpt mij echt om de tijd te verslaan en jezelf terug te vinden.

Tsjor

Tsjor (ot)

Herkenbaar verhaal. Als ik een baan ziu zoeken zou ik ook een hobbywerker worden, want we leven al jaren tevreden op het inkomen van m'n man. Ik heb ervoor gekozen om in plaats van een betaalde baan vrijwilligerswerk te doen (wat ook wel eens commentaar oplevert, je weet wel, financieel onafhankelijk zijn enzo, maargoed). Inmiddels heb ik besloten om na een paar jaar op ziek te gaan naar ander vrijwilligerswerk. En daarbij hou ik er bewust mee rekening dat ik geen werk wil doen dat eerst door betaalde krachten gedaan werd. Hier op de peuterspeelzaal worden de betaalde assistenten ontslagen en vervangen door vrijwilligers. Daar kan ik me niet in vinden, dus dat wordt het niet. En zo zijn er veel meer vrijwilligersfuncties die naar mening door betaalde krachten gedaan zouden moeten worden. (Tijdens m'n stage in een ziekenhuis al: bedlegerige patiënten werden tussen de verpleegafdelingen en andere plaatsen in het ziekenhuis waar ze moesten zijn (voor onderzoeken, behandelingen etc) vervoerd door vrijwilligers, ipv door mensen in dienst van het ziekenhuis. Nooit begrepen...)

Evanlyn

'Daar zou eindelijk eens iets aan moeten gebeuren.' Op dit moment zijn er volop acties gaande van de ABVA KABO en de thuiszorg. Maar dat is slechts het begin en het puntje van de ijsberg.
Waarom gebeurt er verder nu niets?
Over de werknemersverzekeringen: daar is de doem overheen gekomen dat wij Nederlanders lui in de watten gelegd werden. In plaats van: dat wij Nederlanders zo slim waren om te sparen voor barre tijden. Alleen een conservatieve partij als de SP springt nog in de bres, maar daar zit geen toekomstvisie onder. PvdA loopt aan het handje van de VVD.
Over ZZP-ers heeft lang een stoer en sterk imago gelegen: word ZZP-er en je hebt alle vrijheid, kunt alles zelf bepalen en je verdient nog meer ook. Net zoiets als indertijd met beleggen: je bent stom als je het niet doet. Tot de beurs onderuit ging. Tot de hoeveelheid werk onderuit ging. Het sociale drama dat hierachter ligt is volgens mij nu nog nauwelijks te zien, maar ik ben bijzonder pessimistisch hierover: het wordt een sociale ramp die zijn weerga niet kent. En die overigens ook vooral op het bordje van de gemeentes terecht zal komen. Goedkoop nu is hele erge duurkoop later.

Wat kun je eraan doen?
Er is al een beweging gaande vanuit de uitzendbranche, die ervoor pleit dat werkgevers niet meer zo zwaar belast worden als ze iemand in dienst nemen. Met name de verplichting door te betalen bij ziekte (2 jaar salaris) en bij arbeidsongeschiktheid (kan tot 12 jaar oplopen) betekent dat een werknemer in dienst nemen voor een (kleine) werkgever bijna hetzelfde is als Russische roulette spelen. Het is dan ook volledig te begrijpen dat zij dat massaal niet meer doen. Ik denk dat het dus toch echt noodzakelijk is om de visie op die werknemersverzekeringen eens te gaan herzien. De vakbonden hebben er al lang voor gepleit, dat werknemers weer mee gaan betalen aan die werknemersverzekeringen. Waarom dat niet is gehonoreerd? Ik weet het niet. Maar het systeem van 'sparen voor slechte tijden'(met ziekte en werkloosheid) was helemaal geen stom idee. De wortels ervan liggen al in de Bijbelverhalen over David.
Mogelijk is één probleem: de toegenomen individualisering: iedereen wil zelf bepalen voor zichzelf en alleen maar zichzelf wat men wil doen met het geld. Mogelijk wordt dat de toekomst: zoek het zelf maar uit en kies zelf maar je eigen verzekering als je dat al wil doen.
Ik heb ergens nog steeds de hoop, dat er ook een beweging komt die zaken als solidariteit etc. waardeert en dat het besef dat het beter is om de rijken wellicht iets minder rijk te maken (door premies) en de armen wellicht iets minder arm (door goede uitkeringen en lonen) voor de hele samenleving en dus ook echt voor iedereen het beste is. Maar het is een hoop die gebaseerd is o de hoop dat inzichten veranderen. Want zoals nu de tendens is is het toch vooral: armen hebben eigen schuld, rijken moeten ervan kunnen genieten en wie ziek wordt heeft pech gehad, arbeidsongeschiktheid bestaat alleen als je dood bent. Ik ben echt voor minder voor het individu en socialer.

Een andere mogelijkheid is dat organisaties als vakbonden collectief verzekeringen gaan aanbieden. Een beetje eigen keuze en een beetje solidariteit.

Een andere mogelijkheid is dat er een wet komt die een minimumloon voor ZZP-ers vast stelt, zoals nu het minimumloon voor mensen in loondienst bestaat. Zoals ik boven al uitrekende zou dat minimumuurloon voor zzp-ers rond de E 26,00 moeten liggen willen mensen daar een laag, basaal inkomen mee verwerven. Dat is schrikken, want heel veel werk gebeurt nu voor een veel lager uurloon. Maar het is wel realistisch. Misschien wordt dan het voor opdrachtgevers toch aantrekkelijker om mensen in loondienst te nemen. In elk geval worden beide mogelijkheden dan iets gelijkwaardiger in de afweging.

Maar het allerergste vind ik, dat je daar volgende week dinsdag helemaal niets over zult horen in de troonrede en de nabeschouwingen.
Het is een sociale bom onder onze samenleving waar niemand aan wil denken. Kop in het zand.

Tsjor

daar ben ik ook bang voor, dat we er niets over gaan horen. De werkgevers vinden het wel best zo en de vakbonden zijn er toch vooral voor de werknemers die wel vaste contracten hebben. Een minimum "loon" voor zzp ers lijkt me eigenlijk een prima idee. Dan is er wel flexibiliteit zoals werkgevers graag willen, maar ook eeen "living wage".

De opdrachtgevers

Evanlyn, ik weet niet of de werkgevers wel echt de kwaaie pier zijn.
Bij alles waarbij het woordje 'aanbesteding' klinkt zijn de opdrachtgevers degenen die voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten. De werkgevers moeten dan kiezen: of zo laag mogelijk en hopen dat je werk krijgt, of de gewenste kwaliteit, maar dan geen werk. Deze werkgevers zijn nog niet zo handig met het 'regelen' van aanbestedingen als bijvoorbeeld de mensen in de bouw.
De vakbonden hebben zichzelf in een CAO-knoop geworgd: als er geen CAO is kunnen we niets voor je doen. En zo ontgaat hen een heleboel.
Dat minimumuurloon voor ZZP-ers moet er komen, ook al betekent het dat heel wat huishoudelijke hulpen, oppassen, klusjesmannen etc. in de particuliere sector fors duurder worden.

Tsjor

Tijgeroog

Of receptioniste bij een grote middelbare school. In de hoop dat er ooit een betaalde baan uit komt. Het gaat zo hard op dit moment.

Tsjor

Tsjor

Ja, hier is bij het wijkcentrum de betaalde receptioniste ook vervangen door vrijwilligers. Kansloos dat dat nog betaald gaat worden natuurlijk, anders hadden ze het meteen wel gedaan. Maar ik weiger om het te doen.