nieuwe collega... (was oude collega)

Zoek alvast contact

Ik zou nu al contact zoeken. Bijvoorbeeld via LinkedIn, als jullie daar allebei op zitten.
Dan kun jij hem welkom heten bij .... (naam organisatie) en dat je hoopt dat hij het erg naar zijn zin gaat hebben. Jij bent erg tevreden bij .......
Veel succes en tot de ..... (datum dat hij start)

Zo begin je zelf positief.
Hij komt in een nieuwe organisatie en dat is spannend.

Niet een hele cultuur

Hij neemt niet in zijn eentje de hele giftige cultuur mee. Dat zou hij niet kunnen. Ook al zou hij het willen en ook al zou hij het proberen, zo werken de dingen niet in het bedrijf waar hij binnenkomt. Hij gaat daar achter komen.

Ik zou inderdaad wel vrij snel contact zoeken, zo houd je het heft in eigen hand. Misschien kun je wel meteen uitspreken wat je zo bevalt aan dit bedrijf. Jij zit er al, vergeet dat niet, hij is nieuw dus voor hem is het minstens zo spannend om jou ineens tegen te komen.

Niet doen (advies van Triva)

Zo zou jij vooraf een negatief beeld geven een nieuwe collega. Dat is niet integer, not done. En dat is niet de indruk die jij moet geven aan het bedrijf als gevolg van een nieuwe collega.
Dat gaat tegen jou werken.
I

Negeren

Lijkt me een gevalletje negeren. Probeer je wel in te dekken, zo goed mogelijk taken precies verdelen als je moet samenwerken en expliciet verantwoorden.
Verder hoop je dat iemand meegaat in de afdelingscultuur en anders dat hij zichzelf wel onmogelijk maakt.

Innerlijke dialoog.

Ik vind je verhaal een vorm van innerlijke dialoog, waarin de negatieve aannames zich opstapelen tot een zeer negatieve conclusie. Zoals de man die een boormachine wil lenen van de buurman en dan gaat bedenken dat de buurman last zal krijgen van het lawaai, de boormachine zal weigeren etc. (het verhaal is sappiger) en uiteindelijk staat hij woedend voor de deur: houd die boormachine maar. Terwijl de buurman van niets weet en niet eens de kans heeft gekregen om ja of nee te zeggen.
Met andere woorden: heel veel van je vraag is opgebouwd op basis van je eigen innerlijke dialoog, waarbij je verbanden legt die mogelijk(!) enige link hebben met elkaar, maar ook volstrekt los van elkaar kunnen staan. je voegt nog wat als....dan..... toe en je komt uit bij het ergste scenario: de nieuwe collega komt op je huidige werk de slechte arbeidssituatie van je vorige werk overbrengen. Dat doe je met gedachtes als: ze zullen wel over mij gesproken hebben.... Bijvoorbeeld.

Om het voor jezelf kort en helder te houden: je kent hem van je vorige arbeidssituatie en aan je vorige arbeidssituatie heb je geen goede herinneringen. Dat zegt nog niets over hem, alleen over jouw associaties.

Uit je verhaal is helemaal niet duidelijk geworden of hij enige negatieve bijdrage heeft geleverd aan de slechte situatie in je vorige baan. Met een aantal vooronderstellingen bouw je dat beeld op, maar je geeft geen echte voorbeelden ervan.

Nu je geen idee hebt of iemand al roddelend en kletsend het voor elkaar heeft gekregen dat hij promotie (als dat het is) kan maken, of dat hij de situatie al langer zat was en blij is dat hij het nu heeft kunnen ontvluchten denk ik, dat je op dit moment geen enkele mening moet hebben over de persoon. als je nauw met hem moet samenwerken zou ik zo snel mogelijk na zijn indiensttreding (niet daarvoor) een gesprek aangaan met hem. In dat gesprek vooral aangeven, dat jouw ervaringen met de oude arbeidssituatie slecht zijn, dan kijken wat zijn verhaal is. Verder niet teveel emoties, zeker geen roddels, niet teveel informatie over je nieuwe arbeidssituatie, behalve dan dat je het naar je zin hebt.

Mocht je de gedachte krijgen dat hij zelf de slechte sfeer heeft bepaald en dit een soort promotie voor hem is, dan zou je snelinformatie moeten opzoeken over pesten op je werk, psychopaten op de werkvloer, of in het engels: bully's.

Tsjor

Tsjor, grotendeels eens, vooral over de eigen kronkels.

Maar waarom adviseer jij om niet vooraf contact te zoeken?
Als je uitgaat van geen persoonlijke problemen onderling, zou ik dat juist wel doen. Dat zou ik doen bij elke nieuwe collega die ik al ken vanuit een vorige werkkring. Het is een beleefde, nette reactie als welkom.
En in dit geval is het ook duidelijk maken dat zij er al werkt en al een positie heeft.

Lente

Nu ga je wel weer uit van het negatieve. Je kunt ook gewoon eens informeren met wie die nieuwe gaat samenwerken en als dat helemaal nog niet besloten is of als dit een manier is om voortaan met Pietje samen te werken omdat jij dat prettig vindt kan dat wellicht prima. Wie zegt dat je negatief moet doen?

oud-collega

Misschien schrikt Pietje zich wel een hoedje als hij jou tegenkomt op zijn nieuwe werk en denkt hij precies hetzelfde als jij.
Ik zou me niet te druk maken. De cultuur op dit werk is anders en dat blijft zo, ook wat jou betreft.

Ik zelf

werk in een (op en af gaande, maar toch wel redelijk) giftig werkklimaat.
Ik werk er ook al lang.
Maar ik doe er niet in mee.
Met mij een hoop collega's niet trouwens.
Mij kun je gerust tegenkomen op nieuwe werkplek

(ook al lukt het mij ook niet altijd alle roddels te ontwijken. Maar ze maken geen indruk op me.

Voor of tijdens

' Maar waarom adviseer jij om niet vooraf contact te zoeken?
Als je uitgaat van geen persoonlijke problemen onderling, zou ik dat juist wel doen. Dat zou ik doen bij elke nieuwe collega die ik al ken vanuit een vorige werkkring. Het is een beleefde, nette reactie als welkom.'

Ik ben het in elk geval niet gewend en het zou voor mij juist benadrukken dat er iets bijzonders aan de hand is, dat eerst opgehelderd moet worden voordat iemand aan het werk gaat. Maar iemand gaat toch aan het werk, dus het is iets wat opgehelderd moet worden als iemand aan het werk is.

Tsjor

wie weet waar hij in zat

Ooit, lang geleden, werkte ik voor een grote organisatie met meerdere vestigingen. In de organisatie was het heel belangrijk om telkens te leren en je te vernieuwen. Dat kon door studie of door na enkele jaren door te stromen naar een nieuwe functie. Dus toen er een interne vacature kwam heb ik gesolliciteerd, al was het maar alleen om mijn goede wil te laten zien, en ik had per slot van rekening de papieren voor die hogere functie. De manager van de nieuwe afdeling waar die functie vrij kwam en die het gesprek met mij had vond het juist als heel bedreigend overkomen dat ik toe was aan een nieuwe functie. Hij zou dat wel eens gaan bespreken met mijn huidige manager. Toen ik daar op het matje moest komen en uit moest leggen hoe ik mijn huidige manager bij die andere afdeling te kakken had gezet om op een andere functie te gaan solliciteren, was ik stomverbaasd. Hoe kortzichtig vond ik dat! Ze predikten het een en handelden naar het ander. Dat heb ik ze ook duidelijk gemaakt.
Binnen enkele maanden was er een reorganisatie en je raad het al, ik kreeg een functievoorstel onder het niveau van mijn huidige functie. Daar werd ik niet blij van. Het voelde als een straf. Het is een onstlagprocedure geworden want 'met mij was niets te beginnen' nu ik niet gelukkig was in mijn huidige en evt. toekomstige functie.
Het vrat aan me. Maar gelukkig vond ik als snel ander werk.
Enkele maanden daarna hoorde ik dat beide managers ook ontslagen waren. En sindsdien denk ik vaak als ik zoiets hoor, dat mensen op de werkvloer vaak bang zijn voor hun eigen positie, daardoor hele nare streken uithalen om er zelf maar beter uit te springen. Jouw nieuwe oude collega gaat niet voor niets daar weg moet je maar denken. Waarschijnlijk is hij/zij net zo blij van die akelige sfeer en onwerkbare situatie verlost te zijn. Ik zou zijn of haar komst rustig afwachten en kijken of er later nog een keer teruggeblikt kan worden op de situatie daar. Vooraf aankondigen zou ook niet zo mijn stijl zijn. Even kijken hoe die nieuwe /oude collega binnenkomt en zijn/haar draai vind. Dan zie je het vanzelf.

nee joh, maak je vooral niet sappel

De kans is veel groter dat hij komt werken en ongeveer hetzelfde denkt als hij jou ziet. Wie wil er nu niet op een nieuwe werkplek helemaal met een schone lei beginnen?
Ik zou er niet eens veel woorden aan vuil maken.
Je kunt als je de eerste keer hem tegenkomt iets bespreken in de zin van, wat achter ons is, laten we lekker daar. Maar je moet zeker niet denken dat hij de giftige cultuur met zich meeneemt. En is dat deels toch zo: dan zal hij het in die prettige organisatie niet gemakkelijk gaan krijgen en er snel uitliggen.