Nieuwe baan, zoveel stress…

Nou ja, ik kan je alleen een hart onder de riem geven. Ik ben net zo'n stresskip (ook huilen en overgeven) als het nou alleen nerveus was, maar dat dat er ook nog bijkomt, super irritant. Ook geen idee hoe je van dat gevoel afkomt. Kan je niet iets gaan doen om je zinnen te verzetten, hardlopen maakt mijn hoofd vaak wel leeg, of juist andersom, alles wat me dwarszit/nerveus over maak, opschrijven in mijn dagboek op de computer, dan heb ik het daar op een of andere manier 'geparkeerd' en ben ik het voor eventjes weer kwijt. Want het zal heus goed gaan, maar je maakt jezelf gewoon gek.

Sterkte, waarschijnlijk is het donderdag, zodra je er een paar uurtjes bent, helemaal over en denk je 'waarom heb ik me zo druk gemaakt'

Het is iets waar je toch doorheen moet. Ik kan het me heel goed voorstellen, je laat het vertrouwde achter je en stort je in een nieuw avontuur. Waarschijnlijk vinden mensen dat op oudere leeftijd ook moeilijker dan toen ze 20 waren. Houd vast aan het idee dat het je droombaan is, dat de nieuwe werkgever vertrouwen in je heeft en dat je het er naar je zin gaat krijgen 😀

en geef het tijd. Ik ben na de zomer begonnen met een nieuwe baan. De eerste 2, 3 weken heeft me dat zóveel energie gekost dat ik elke avond op de bank voor me uit lag te st a ren. Hhoe leuk ik t ook vond. Nu paar maanden later vind ik steeds meer mijn weg en gaat t veel makkelijker. Het kost tijd om te wennen en het zal anders zijn. Succes  

Tess

Het kan natuurlijk spannend zijn wanneer je nieuwe mensen moet leren kennen en vooraal op de werkvloer. Probeer tot donderdag zoveel mogelijkk leuke dingen te doen waardoor je niet aan hoeft te denken. Je hebt de ervaring dus je gaat je werk zeker goed doen. En je bent een mens dus natuurlijk kan je fouten maken en je zal ook van deze fouten leren. En vergeet niet om jezelf te zijn

succes morgen en je kan dit. Je hebt een reden gehad om te solliciteren en je bent aangenomen. Ze kijken er vast naar uit dat je komt. 

Het zal vast wennen zijn maar het wel goed. 

(Ik vond het ook heel eng om weer te solliciteren en ergens anders te gaan werken nadat ik mijn baan na 17 jaar verloor door een reorganisatie).

Ik ga zelf vrijdag in een nieuwe baan beginnen. Ik heb totaal geen last van zenuwen, dat vind ik zelf dan ook wel weer raar. Ik kwam deze vacature per toeval tegen, was niet echt op zoek. En ik zit bij een hele fijne werkgever, ik geef echt wel wat op. Ik ben bij mijn sollicitatiegesprek extreem eerlijk geweest, onder het motto, dan weten ze van tevoren wat mijn valkuilen en zwakke plekken zijn dus daar kunnen ze me niet op afrekenen straks. Dus ik ga er heel relaxt heen.
Slecht slapen is geen goed idee denk ik. Heb je geen slaappillen in huis? Neem je een kleine dosis (half of kwart pilletje). Ga je vrijdag ook werken? Hoe dan ook heb je max 2 dagen en dan weer een weekend om bij te komen, dat is te overzien. Zo’n eerste dag is veel handjes schudden, ontdekken waar het koffieapparaat staat en meestal leeswerk (website van het bedrijf, gedragsregels, handboek). Of heb je een introductiebijeenkomst? Dat is helemaal fijn, dan hoef je alleen maar te luisteren en af en toe een geinteresseerde vraag stellen.
Relax, ze hebben je niet voor niks gekozen, en je mag terugkomen bij je oude werkgever als het tegen valt (ik ook trouwens), dat geeft toch aan dat je huidige werkgever alle vertrouwen in je heeft? Dus dit kun je! Echt! Probeer ervan te genieten. In mijn ervaring is een nieuwe werkomgeving heel fijn, je brengt expertise mee vanuit je oude baan, je kijkt er fris tegenaan. Voor een werkgever zijn nieuwe medewerkers ook een enorme kans, die zijn nieuwsgierig, stellen vragen (waarom doen jullie dit zo, ik ben het anders gewend…) en kunnen daar hun voordeel mee doen.
Zet ‘m op! En veel plezier!

Als je al 20 jaar bij een zelfde werkgever hebt gewerkt is het te begrijpen dat je er tegenop ziet. Ik denk zelf als ik dat zo lees: "hoogste tijd om eens ergens anders te gaan kijken"
Zelf nu zo'n 6 banen gehad ( wel allemaal in de zorg maar wel heel wisselende functies en ook een aantal jaar in het buitenland, daar naar toe verhuisd terwijl ik daar geen hond kende, dat was me wat. Ook mega zenuwachtig geweest)
Zelf heel erg veel geleerd van de baanwissels. En ja ik ben ook echt zenuwachtig geweest al wordt dat wel minder. Dat ik echt dacht "dit kan ik geloof ik niet". Maar van een onzeker typje ben ik nu toch wel iemand geworden die véél en véél sterker in haar schoenen staat. 

Je begint morgen, als je nu niet kan slapen en je leest dit probeer dan eens te bedenken wat er nu eigenlijk mis kan gaan. Je hebt ervaring, je leert nieuwe mensen kennen, jij leert zelf weer andere dingen en als het tegenvalt kun je of terug ( wat ik persoonlijk niet zou doen maar goed dat ben ik) of je zoekt wat anders, het is niet het einde van de wereld toch? ook niet als het tegenvalt. 
En al is het zeker zo dat je ook trouwe werknemers nodig hebt, voor je zelf persoonlijk denk ik dat het veel en veel beter is om te wisselen af en toe en jezelf uit te dagen. Kom op TO... laat je niet kisten

Ik ben een paar jaar geleden ook overgestapt van mijn eerste baan waar ik 16 jaar heb gewerkt naar een nieuwe baan. Ik kan me niet herinneren gespannen te zijn, ik heb nooit beloftes gedaan aan mijn nieuwe werkgever waar ik van twijfelde of ik ze na kon komen geen andere indruk gegeven van hoe ik ben en wat ik kan.