Mijn slechtste baan ooit
Gewoon een luchtig topic over slechte bazen, banen en collega's.
Als 22-jarige met een zgn. projectontwikkelaar. De eerste dag toen ik zou komen werken, keek hij verbaasd, wist niet eens meer dat hij mij had aangenomen. Maand gewerkt en salaris gekregen. Eigenlijk was er helemaal geen werk meer, ik ben maar kasten gaan opruimen. Daar kwam ik brieven tegen van vorige werknemers die nog 6 maanden salaris tegoed hadden ... ik ben naar het arbeidsbureau gegaan (dat bestond toen nog, met aardige meedenkende mensen) om te overleggen. Zij zeiden dat ik er wel rekening mee kon houden dat ik ook diezelfde kant op zou gaan en dat ik me maar beter ziek kon melden, dat heb ik gedaan. De uitkerende instantie luisterde goed naar mij en stortte het 'ziektegeld' van die halve maand (en maand later) op mijn rekening. Werkgever belde mij woedend op dat ik dat geld op zijn rekening moest laten storten en hij zou het dan wel op mijn rekening storten. Ik heb gezegd dat hij nog een halve maand salaris moest storten. En ik heb ontslag genomen. Die halve maand heb ik nooit meer gekregen en daarna via uitzendbureau meteen weer aan de slag gegaan.
Als 22 jarige was ik aan het backpacken door Australië, een jaar lang rondtrekken en ondertussen allerlei baantjes om mijn reis te betalen. In Sydney vond ik een baantje als schilderijverkoper. Je werd in een buitenwijk gedropt en moest dan huis aan huis aanbellen en met een of ander verhaal je schilderijen verkopen. De eerste avond ging het nog wel alhoewel ik het vervelend om verhalen op te hangen. De tweede avond werd ik overal weggestuurd en toen ik in een huis belandde bij een man die erg opdringerig werd had ik het gehad. Uiteindelijk raakte ik met een aardige vrouw in gesprek en heb daar thee gedronken tot het tijd was om weer opgehaald te worden. Nooit meer gedaan, wat een verschrikkelijk werk. Wel heel hard gewerkt in andere baantjes, fruitplukken , horeca etc dat vond ik allemaal prima.
Ik heb 3 bijbanen gehad, het eerste: bollenpellen, bollenrooien, lelieskoppen. Dat heb ik zeker 15 jaar gedaan, en nog word ik wel eens gevraagd om een dagje te komen. Verdiende ook beduidend beter dan de supermarkt of in de bediening bij het lokale restaurant. (Ik verdiende toen 10-15 gulden per uur waar leeftijdgenoten 5-7 verdienden) met lelieskoppen haalden we ook wel eens 25 gulden per uur, maar helaas was dat maar een klein veldje (je kreeg betaald per regel, en afhankelijk van de lengte van de regel)
Grappig om te lezen dat anderen dat gedoe met die bollen vreselijk vonden, vooral het luisteren naar Radio Tour de France. Heerlijk vonden wij dat. Ik ben wel door mijn 2e werkgever weggekocht bij de 1e (zijn broer). Dus van manden vol pellen en op de kinderen van de boer passen kwam ik aan de lopende band met specialties te zitten. Zeg maar de dure bollen die met tederheid behandeld moeten worden.
Het vervelende aan het rooien was dat er in het veld er naast vaak ijsbergsla stond en dat wordt erg regelmatig bespoten, dat was gewoon niet gezond. En de vlak boven je hoofd kerende vliegtuigen van de vlootdagen in Den Helder was ook niet heel prettig. Maar een beetje met de trekker door het land rijden was wel helemaal prima.
Ik heb ook een paar weken schoongemaakt bij de Hoogovens. Werk was prima, want ik mocht een dame bijna aan haar pensioen vervangen. Dus wat zij in 4 uur deed, had ik wel in een uur of 2 gedaan. Het waren 2 kantoren en ik mocht niet voor tijd x bij het 2e kantoor beginnen. Ik heb veel boeken gelezen. Maar wat was dat kantoorpersoneel arrogant zeg. Ik heb me toen ook voorgenomen het schoonmaakpersoneel altijd te waarderen want door hun heb ik een fijne werkplek.
De koffiekopjes met schimmel stonden op het buro, de peuken naast de asbak (ja dat mocht toen nog) en dan verontwaardigd zijn als ik vroeg of ze zelf het kopje even in de vaatwasser wilde zetten want daar was ik niet voor aangenomen. Ik moest de buro's afnemen, stofzuigen en de vuilnisbakken legen. (naast natuurlijk de toiletten schoonmaken en dweilen). De heren van de smeerput daarentegen waren heel leuk om mee samen te werken. Daar was het door het werk mega vies natuurlijk, veel olie en lastig schoon te krijgen maar die probeerden het zelf al zo schoon mogelijk te houden. Daar heb ik werkelijk nooit een kopje hoeven opruimen.
En de derde was labeltjes schieten aan kleding die daarna naar de winkels ging. Krap, want de rails hangen natuurlijk zo dicht mogelijk op elkaar. Dan stond je dus in de zomer tussen de winterjassen opzoek naar het linker armsgat kruisings naad want daar moest het labeltje. Volgende klant wilde het aan de rechter mouw binnenkant, dan heel handig (not) aan het label boven in het midden. Maar daar kon je nauwelijks bij want de kleding hing hoog of zat nog in een beschermzak. Dat heb ik ook maar 1 vakantie gedaan.
Eén van mijn eerste bijbaantjes was in een drukkerij. Ze hadden een partij matrixborden die met het verkeerde plastic waren beplakt en dat moest er met de hand weer worden afgepulkt. De blaren stonden op mijn vingers! Ander bijbaantje was in een callcenter: Word Perfect verkopen aan Franse bedrijven. In die tijd (jaren 80) gebruikten Franse bedrijven vooral Wordstar en de verkoop wilde dan ook niet erg vlotten. We kregen taart toen na een week de eerste offerte uitgebracht mocht worden.
Heb lange tijd in de keuken van restaurants gewerkt als vakantie/weekendbaan. Dat was bij bijna alle bedrijven erg leuk. Je mocht dan ook wat eten of drinken als je trek of bv dorst had.
Bij 1 bedrijf mocht dat niet, daar werd iets te drinken gebracht. Nadat ik 2 x van de namiddag tot in de avond op 1 glas cola had gewerkt had ik het daar wel gezien. Ik moest om 17.00 tot een uur of 22.30 werken.
Voor de rest heb ik altijd wel erg leuk werk gehad, in de horeca, in winkels, brood inpakken in een grote bakkerij, bollen gepelt, kranten bezorgt.
Ik heb eigenlijk nooit vervelende baantjes gehad. Alleen mijn eerste baantje (ik was 15) had ik de eerste zomer één vreselijke collega die alles wat ik deed controleerde en niks wat ik deed goed vond (ze was niet eens leidinggevende of zo). Wat was ik blij dat die wegging. Het is meer dan twintig jaar geleden maar als er een artikel over pesten op de werkvloer verschijnt moet ik altijd nog even aan haar denken.
Deze bijdrage gaat meer over de slechtste werknemer ooit. Ik had net mijn opleiding afgerond aan de PA, diploma-uitreiking moest nog komen, het was juni. De congierge had een noodbericht ontvangen van een school in een stad in de regio waar men dringend iemand nodig had vanwege een overspannen personeelslid. Ik stemde toe, reisde per OV in alle vroegte naar de mij onbekende school en tja, daar was dan het lege lokaal waar straks allemaal volslagen onbekende kinderen voor me zouden zitten. Woensdag, een halve dag (dit was in het pre-continuroostertijdperk). Een medewerker gaf me wat info, er was geen plattegrond, dus hop in het diepe.
Ik bofte dat het een pc school was waar de dagen begonnen met een bijbelverhaal. Vertellen gaat me goed af en de klas was rustig. Maar ja, toen het vervolg... Lang verhaal kort: de propjes vlogen in het rond, ik kreeg de rust er niet meer in, het werd een lange ochtend.
Na de ochtend ging het personeel snacken, ik kreeg ook een frietje wat ik me goed liet smaken - en ze zouden tot de zomervakantie zou aanbreken iemand anders zoeken! Wel kreeg ik deze ene ochtend betaald, dat was toch aardig.
Gelukkig vond ik vrij snel een andere baan. Erg leuk, geen onderwijs, iets wat veel beter bij me paste. Heb toen ik een jaar of 12 ouder was en een gezin had incidenteel invalwerk gedaan op de school van onze kinderen, ook een aantal jaren textiele werkvormen gegeven. Maar als ik mijn leven kon overdoen, had ik een andere beroepskeuze gemaakt.
Mijn vakantiebaantje was bij de Politie bij de Verkeersgroep. Ik denk ongeveer 35 jaar geleden. Ik kreeg de filmpjes, foto's van auto's die te hard hadden gereden bij de flitspalen en moest dan de kentekens invoeren in een systeem voor de boetes. Goed te doen, zul je zeggen. Ik had daarnaast ook een lijst met de kentekens van de medewerkers, familie en vrienden die er daarna weer uit het systeem gehaald moest worden. Zo hypocriet vond ik dat, niemand staat boven de wet.
Ik heb eigenlijk alleen maar leuke banen gehad - wanneer het werk minder leuk was, werd dat gecompenseerd door gezellige collega's of flinke verdiensten.
Eén keer heb ik op staande voet ontslag genomen. Ik was toen een jaar of 17 en werkte sinds een paar dagen bij een lunchroom in een toeristische stad. Tegelijk met mij was mijn klasgenootje, laat ik haar Janneke noemen, ook aangenomen. De baas was een opvliegende tiran. Op een gegeven moment trakteerde hij deze klasgenoot op een compleet onterechte scheldkannonade. Midden in de zaak. Ze stond erbij te huilen en hij tierde maar door. Met een 'Kom op Janneke, dit pikken we toch niet?!', trok ik resoluut mijn schort uit, duwde het in de baas zijn handen en vertrok.
Alleen. Want Janneke durfde niet 
Na de vakantie vertelde ze me dat ze de dag daarna door haar moeder meegenomen was naar het uitzendbureau om het 'netjes' te regelen. Tsja. Dat kan ook.
Ysenda:
"En de derde was labeltjes schieten aan kleding die daarna naar de winkels ging"
Ja, zo'n baantje heb ik ook gehad. Een week lang, echt afschuwelijk. We waren net met een heel stel uitzendkrachten want er was een grote bulk te verwerken. We hebben de hele week de grootste lol gehad en met één van die mensen ben ik nog heel lang bevriend gebleven 🤣
Slechtste baan ooit... werken voor een webshop waar zooi uit China kwam. Tweederangs producten zonder kwaliteit waarmee klanten eigenlijk een kat in de zak kochten. Schaamde me daar altijd voor. Vervolgens kwam Corona en was de eerste reactie 'we moeten mensen ontslaan'... net op tijd weg gelukkig
Ik heb diverse baantjes gehad. In mijn studententijd via het uitzendbureau, dus dan heb je al snel verschillende 'werkgevers'.
Daarvan was er maar één echt vervelend: Ik deed vaak iets van vakantie-inval in de kantine van een bedrijf en toen was ik aangeboden bij een bedrijf dat op het bedrijventerrein in een naastgelegen stadje gevestigd was. Dat was probleem 1: mijn werk was van half 11 tot half 3 (of zo) en het OV ging alleen in de ochtend- en de avondspits. Er was wel een tram, maar die ging 1x in het uur en de halte zat ook op redelijke afstand van het bedrijf. En de fiets was te ver vanaf mijn huis.
Ik probeerde mij de kantine eigen te maken en tijdens de lunchpauze kwam iedereen natuurlijk naar de kantine, er was wel een prijslijst, maar geen kassa of rekenmachine, dus ik moest de - mij onbekende prijzen - uit mijn hoofd optellen. Maar goed, op zich ging het allemaal wel, dus so far so good, maar echt leuk was het allemaal niet. Ik kwam daar 2 of 3 dagen in de week, want de andere dagen kwam er een andere uitzendkracht (die had een brommer) die er al langer kwam en die had voor 'mijn' dagen weer een ander baantje geloof ik of zo.
Maar goed; op een ochtend werd ik gebeld om een uur of 9, of ik kon komen werken want de andere uitzendkracht was ziek. Daar had ik helemaal geen zin in, lastig om daar op stel en sprong weer te komen en ik had ook andere dingen bedacht voor die dag (leuke dingen), dus ik zei dat ik niet kon.
De volgende dag was weer mijn gewone werkdag, dus ik ging er weer heen. Toen ik in de kantine kwam, was het schoonmaakteam daar aan het werk. Het bleek dat het bedrijf het schoonmaakteam de dag ervoor ingeschakeld had voor de kantine (die hingen daar ook altijd al rond, ik vond ze ook een beetje vreemd) en dat ze dat zo wilden houden. Ik was dus voor niks gekomen. Ik naar de manager (of zo) die het verhaal 'uitlegde' en ik heb daar zitten janken van woede en frustratie. Ik had al die tijd zo mijn best gedaan om daar te komen en nu werd ik op zo'n manier aan de kant geschoven! Als 'vergoeding' werd ik wel door een medewerker met de auto naar de tramhalte gebracht (alwaar ik een half uur op de tram moest wachten).
Maar goed, omdat het uitzendbureau het zo vervelend voor mij vond, hoe het gelopen was, hebben ze daarna een leuk baantje voor mij geregeld bij een bedrijf, waar ik uiteindelijk ook in dienst ben gekomen en die mij een geweldige start van 'mijn carriere' heeft gegeven.
Eind goed, al goed dus. Maar bij de slechtste baan moet ik wel aan dit verhaal denken!
@nnemoon schreef op 10-07-2021 om 12:10:
Mijn vakantiebaantje was bij de Politie bij de Verkeersgroep. Ik denk ongeveer 35 jaar geleden. Ik kreeg de filmpjes, foto's van auto's die te hard hadden gereden bij de flitspalen en moest dan de kentekens invoeren in een systeem voor de boetes. Goed te doen, zul je zeggen. Ik had daarnaast ook een lijst met de kentekens van de medewerkers, familie en vrienden die er daarna weer uit het systeem gehaald moest worden. Zo hypocriet vond ik dat, niemand staat boven de wet.
Oh, dat is echt erg ja!
Ik heb het drie weken op een scheepvaartkantoor volgehouden waar ik mijn eerste secretaressebaantje had. Scheepvaart leek me altijd al verschikkelijk saai en dat was het ook. Echt zo'n debiteuren-crediteuren vibe, met mannelijke collega's met overhemden met korte mouwen en met door moeder de vrouw gesmeerde bammetjes en en appel én natuurlijk de krant in hun aktentas. En die om 9 uur zeiden: alsof het nooit half 5 wordt. En Zaagmans, op woensdag.
Eigenlijk heb ik nooit echt slechte banen gehad, wel banen waar ik als persoon niet erg geschikt voor was.
Onaangekondigd huis aan huis enquêtes afnemen voor het Nipo, bijvoorbeeld... Je moest beginnen vanaf een bepaald adres en dan maar doorgaan tot je genoeg respondenten had. Bij mij deed adres#2 al open, maar dat was een bejaard echtpaar dat kennelijk niet veel mensen ontving. Voor ik het doorhad werd er koffie gezet en was er gebak gehaald. Heel erg lief en leuk en gezellig, maar mijn richtlijn voor die dag heb ik niet gehaald. Betaald kreeg ik ook bijna niks, want je werd nu eenmaal betaald per afgenomen enquête.