Meebetalen aan financiële problemen bedrijf man??
Mijn man heeft samen met iemand anders een eigen bedrijf met een aantal werknemers. Het is een bedrijf wat redelijk goed loopt, maar een paar maanden geleden hebben zij 2 slechte maanden gehad, waardoor mijn man enkele maanden zijn deel van het maandelijkse bedrag niet kon storten op onze gezamenlijke rekening. Dit had als gevolg dat we erg krap zaten en dat ik al mijn spaargeld moest inzetten om onze kop boven water te kunnen houden. Het sparen gaat al niet erg hard, maar nu is alles op. Ook heeft hij geld van zijn moeder geleend om nog een aantal prive/zakelijke rekeningen te kunnen betalen.
Het is al een keertje eerder gebeurd dat ik mijn geld heb ingezet (toen nog een eenmanszaak), maar het geld nooit heb terug gezien.
Mijn man vindt het vanzelfsprekend dat ik bijspringen en vindt het onzin dat hij mij terug moet betalen. Hij wilde een eigen bedrijf, daar zitten risico's aan. Het kan toch niet zo zijn dat ik steeds moet opdraaien voor de zaken die hij niet goed voor elkaar heeft? Ik voel grote verantwoording t.o.v. mijn gezin met 3 jonge kinderen. Iemand moet de stabiele financiële factor zijn. We zijn gelukkig wel op huwelijkse voorwaarden getrouwd, maar ik weet niet in hoeverre ik het daar op kan gooien. Ik wil hem niet afvallen, maar het kan toch niet zo zijn dat ik maar spaar...niet voor een wasmachine of auto die stuk gaat, maar voor het bedrijf van mijn man. Ik ben bang dat dit vaker gaat voorkomen...die gedachte maakt me niet blij.
Zit ik nu zo te zeuren of zit hij "fout". Ik zou graag jullie mening en/of advies willen horen.
er is geen goed of fout
Volgens mij is er geen goed of fout. Het heeft alles te maken met jullie financiële ruimte, maar vooral met hoe jullie dit soort zaken samen willen regelen. Daar zal iedereen anders in staan.
Maar is er een alternatief? Kan hij het privé geld überhaupt terugbetalen?
financieel compleet gescheiden
Persoonlijk vind ik dat je loopt te zeuren.
Het lijkt er op dat je getrouwd bent (in voor en tegenspoed) maar dat je in financieel oogpunt alleen in voorspoed getrouwd wilt zijn. Zodra het financieel niet goed gaat met de zaak van je man en hij (tijdelijk) geen inkomen heeft wil je niet dat dat probleem (ook) bij jou komt te liggen en dat jij je spaargeld in moet zetten voor het gezin. Vind je het ook een probleem als het heel goed gaat met het bedrijf van je man en hij (tijdelijk) meer geld mee neemt?
Stel nu dat je man geen zaak had maar in loondienst was. Wat zou je dan bij een ontslag doen? Zou je het dan ook belachelijk vinden dat jij op dat moment meer geld binnen moet brengen?
Wel zou ik eens kijken naar de financiële beslissingen die, zowel voor het bedrijf als voor het gezin, worden genomen. In beide gevallen lijkt er nl niet veel buffer te zijn. Twee slechte maanden voor het bedrijf en hij kan zichzelf niet meer uitbetalen én al jouw spaargeld was nodig om dit op te vangen). Het lijkt me dat je bij een gezonde bedrijfsvoering 2 slechte maanden op moet kunnen vangen én dat je als zelfstandige weet dat je inkomen kan fluctueren en dat je dús een buffer opbouwt voor de magere maanden (jaren).
Beschermingsconstructie
Eens met Hanne. Het trouwen onder huwelijkse voorwaarden als een van de partners een bedrijf heeft gebeurt vaak om te voorkomen dat derden de draagkracht van het hele gezin onderuit kunnen halen. Maar je houdt in een huwelijk wel degelijk verantwoordelijkheid voor elkaar. Het leven kan beiden tijdelijk of langdurig op achterstand zetten. Dan ben je er in een huwelijk, zeker met kinderen, om het voor het hele gezin overeind te houden. Tenzij dat ook de bedoeling was bij het aangaan van het huwelijk dat ieders financiën gescheiden zijn en blijven. En dat komt ook voor.
Wat ik mij afvraag
Je zegt dat het bedrijf van je man is samen met iemand anders. Zijn zij beiden voor de helft eigenaar van het bedrijf? En levert die ander dan ook loon en spaargeld in om het bedrijf overeind te houden?
Als alleen jouw man privegeld gebruikt om de boel overeind te houden dan zou het eerlijk zijn als het geld terugkomt na verloop van tijd. Als beide eigenaren privegeld in het bedrijf steken dan hoort dat erbij voor jou als partner van iemand met een eigen zaak.
Ik heb er geen dingen over opgezocht dit is puur mijn eigen gevoel, hoe ik het eerlijk zou vinden.
Meerdere kanten
@half a twin: ook zijn partner gebruikt zijn privé geld. Hij is alleenstaand.
Wat betreft de andere reacties, heel erg bedankt....ik snap voor een groot deel wat jullie bedoelen en ben het met jullie eens. Het lastige is dat hij idd weinig tot geen buffer heeft. Ook nu,in tijden van krapte, ziet hij niet goed in dat we zuinig aan moeten doen. Hij wil bv iemand betalen om de voortuin te bestraten terwijl dat absoluut geen prioriteit heeft gezien onze situatie. Het lijkt alsof hij niet op de blaren wil zitten. Bovendien is hij zijn moeder geld vetschildigd en heeft hij al jaren een credietrekening lopen die hij af moet betalen (betaald al jaren alleen maar rente).
Aan ondernemen zitten risico's en dat kan betekenen dat je niet meer alles kan doen wat je wil en dat je op financieel gebied een pas op de plaats moet maken. Ik probeer dat zo goed als ik kan te doen, maar soms is dat heel lastig als hij met allerlei wilde plannen komt.
Jullie hebben gelijk dat zij als bedrijf beter voorbereid moeten zijn op maanden die minder zijn.
Er zitten dus meerdere aspecten aan dit verhaal waardoor het inbrengen van mijn geld een issue is.
Wanbeleid
Zo te horen is het probleem niet dat je niet wil bijdragen, maar dat er financieel wanbeleid is.
Mijn man is zzp, en in slechtere tijden vind ik het logisch dat ik meer bijdraag aan de huishoudpot.
Maar niet dat ik het gespaarde geld in een -zo te horen- ongezond bedrijf ga steken.
Als hij al zoveel schulden heeft, jouw spaarpot als reserve gebruikt, en in twee maanden zijn bedrijf zowat op z'n gat heeft liggen, en dan ook nog nutteloze grote uitgaven wil doen, dan zou ik ook dwars liggen.
Niet omdat ik niet bij wil dragen, maar omdat dit klinkt als geld storten in een bodemloze put.
Wat is het plan om uit de financiele problemen te komen? Hoe gaat het bedrijf een buffer opbouwen? Of gaat het op de oude voet door totdat iedereens geld op is?
Nee je zeurt niet
Als ik goed begrijp heeft je man dus geen enkele financiele buffer en leidt twee slechte maanden al bijna tot een persoonlijk faillissement.
Daar zou ik persoonlijk ook niet heel blij van worden.
Tuurlijk draag je bij, maar wie betaalt bepaalt. Nu mag je de portemonnee trekken, en verder niet zeuren. Daar zou ik ook voor bedanken.
Zakelijk zijn
Als je een zaak hebt moet je zakelijk zijn. Als je een zaak geld leent moet dat eerst terugbetaald worden voordat er over een nieuwe lening kan worden gesproken. En eerlijk gezegd zou ik dat nooit doen, geld lenen.
Jullie hebben twee inkomensstromen, die kun je beter gescheiden houden. Zodat als de zaak op de fles gaat er tenminste nog een buffer voor het gezin is. Heeft je man trouwens een BV?
Precies!
Jullie beschrijven precies wat ik bedoel en waar ik tegenaan loop! Mijn man had een bv, maar deze hebben ze niet lang geleden omgezet naar een VOF. Ook is er inmiddels iemand ontslagen om de kosten te kunnen drukken. Ze zetten nu ook geld aandelen kant voor de salarissen van de werknemers. Ze zijn er dus nu wel goed mee bezig, maar toch blijf ik wat wantrouwend... Ik pas er voor iedere keer bij te moeten springen. Dit onderwerp is ook een lastig punt tussen ons.
Waarom
Waarom zou je een bv omzetten naar een vof?
Ik zou je bijdrage beperken tot het huishouden
en geen geld besteden aan het bedrijf van je man.
Dat jij de huishoudelijke kosten opvangt, is al heel wat.
En dat betekent tegelijk dat je man geen opdrachten kan geven voor het bestraten van je tuin. Want daar heeft hij geen geld voor. En jij kan terecht besluiten om daar geen geld aan te besteden.
Ik snap het niet goed
Stop je nou geld in het bedrijf van je man? Of is het zo dat als je man een slechte periode heeft, dat jij dan in je eentje de vaste lasten moet ophoesten. En zie jij dat als een soort lening aan het bedrijf van je man, omdat jij dan als het ware zijn deel 'voorschiet'?
Dat laatste zie ik inderdaad dan toch anders. Als hij, om wat voor reden ook, geen inkomsten heeft, en jij wel, dan kan jij bijspringen als het gaat om kosten voor het gezin, huur, of wat dan ook. Dat lijkt me eerlijk gezegd logisch binnen een relatie. Het zou toch wat zijn als je daardoor een vordering op je man zou hebben.
Maar als jij hem ook geld leent concreet voor zijn bedrijf, dan is dat wat anders. Dan zou ik dat ook zien als een lening en dat geld terug willen. In dit geval lijkt het uit jouw omschrijving te gaat om geld voor hemzelf, dat hij niet uit het bedrijf kon opnemen.
Om nou gelijk te praten over wanbeleid, wat sommigen hierboven doen, tja... Ik ben zelf ook zzp'er, en in deze tijden kan werk ineens zomaar anders lopen. Je schrijft dat het nu weer beter gaat, en dat ze orde op zaken aan het stellen zijn. Dat is een goede lijn, die moeten ze voort zetten. Jammer dat ze iemand moesten ontslaan trouwens. In Duitsland is er nog steeds de regeling dat bedrijven mensen een tijdelijk op non-actief kunnen stellen zonder ze te hoeven ontslaan. De kosten hiervoor (ww en zo) worden door de overheid overgenomen. Nadeel van iemand ontslaan is vaak ook dat je daarmee ook knowhow wegdoet (los van het persoonlijk leed).
Ik zou voor mezelf, als ik jou was, helder krijgen hoe het nou precies zit. Leen jij aan het bedrijf? Of vang jij een situatie op waarin je man minder inkomen binnen brengt. Mijn partner en ik zijn allebei zzp-er, en als mijn partner om wat voor reden dan ook minder te makken heeft, vul ik dat aan, en andersom.
En ik zou, als dit een probleem is wat toch tussen jullie in staat, hierover eens echt goed praten, en dingen op papier zetten. Stel voor dat jij voortaan gaat over grote uitgaven en het spaargeld beheert, bijvoorbeeld.