management probleem
Ben benieuwd wat anderen die ervaring hebben met projectmanagement en opdrachtgevers hiermee zouden doen.
Ik zit nu ongeveer een jaar op mijn huidige werkplek. Ik ben projectleider van een aantal heel erg grote projecten, werk dat ik eerder elders ook deed en veel ervaring mee heb. Ik heb echter problemen met de communicatie met mijn directe leidinggevende. Ik werk ongeveer (niet rigide volgens het boekje) volgens projectmanagement richtlijnen Prince2. Dus wil ik graag regelmatig overleg met alle belanghebbenden in een project (“stakeholders” heet dat officieel maar dat vind ik zo’n suf engels hypewoord). Vooral ook met de directe opdrachtgevers, om goed af te stemmen of iedereen nog hetzelfde doel en plan voor ogen heeft, de planning nog klopt, er dingen aangepast moeten worden etc. Mijn huidige leidinggevende vindt dat niet goed. Zij wil alleen zelf met de opdrachtgevers spreken, ik mag dat niet. Vervolgens koppelt zij terug aan mij en aan een andere projectleider wat ze met hen afgesproken heeft. Waarna wij weer aanvullingen, vragen en opmerkingen hebben, die zij dan weer meeneemt naar hen, etc.
Overigens ken ik de meeste van deze opdrachtgevers zelf heel goed (ook uit vorig werk of andere projecten).
Het blijkt keer op keer, in het afgelopen jaar, dat deze indirecte communicatie niet werkt. Er zijn voortdurend misverstanden, miscommunicatie, vertragingen etc, tot conflicten aan toe omdat we beslissingen niet kunnen uitleggen of niet kunnen overleggen tot er bijv. een compromis of overeenstemming bereikt is oid. Mijn collega en ik hebben talloze keren uitgelegd dat dit niet gaat, voorgesteld hoe wij het willen (gezamenlijk regulier overleg), beargumenteerd met voorbeelden etcetc maar we krijgen geen voet aan de grond. Ze geeft geen duimbreed toe. Wat zit hierachter? Zou ze bang zijn dat zij zelk buitenspel gezet wordt? Een collega vermoed dat ze bang is door mij ingehaald te worden (ik heb wel meer ervaring met hele grote projecten dan zij, maar ben in het geheel niet van plan haar baan over te nemen).
Wat zouden jullie doen?
hoe is haar baas?
stapje hoger gaan, dus afspraak met haar en haar baas maken.
of de senior users/stakeholders laten escaleren dat zij vinden dat het niet goed gaat. . . .
of eerst proberen om - alleen, dus zonder andere projectleider erbij - te praten over de achtergrond van haar weigering en laten weten wat het met jou doet (oftewel het bij jezelf houden en aangeven dat je het gevoel hebt dat jij niet de kwaliteit kunt leveren die je vindt dat nodig is, dat je je belemmert voelt en of zij een reden heeft om het niet te willen etc.)
gr Angela
Is haar rol omschreven?
Ik werk ook als projectmanager maar dan bij de overheid. Prince2 ken ik niet. Maar ik ben wel bekend met taken, rollen en verantwoordelijkheden.
In elk project hebben we een bestuurlijk opdrachtgever (waarschijnlijk vergelijkbaar met jouw stakeholders), een ambtelijk opdrachtgever (vaak mijn leidinggevende) en een projectmanager. Dit is een soort driehoek waarbij de projectmanager de dagelijkse verantwoordelijkheid heeft. De ambtelijk en bestuurlijk opdrachtgever zijn eindverantwoordelijk voor het project. Als projectmanager koppel ik terug naar beiden, naar de ambtelijk opdrachtgever is dat zeer regelmatig. Dit is ook mijn contactpersoon als intern zaken niet goed lopen, ik vanuit de lijn iemand nodig heb, etc. Besluitvorming over het project vindt plaats in de stuurgroep. Daar zitten in ieder geval de ambtelijk en bestuurlijk opdrachtgever in en de projectmanager. Afhankelijk van het project kunnen dat nog externe stakeholders zijn. Projectplannen, voortgangsrapportages, besluiten, horen allemaal in de stuurgroep.
De projectmanager levert aan (eventueel na overleg met ambtelijk opdrachtgever).
Mijn indruk is dat jouw leidinggevende geen formele rol heeft en daardoor geen zekerheid in positie.
Angela en andere projectmanager
Zij is de opperbaas, heeft zelf geen directe leidinggevende boven zich.
Naar haar reden om het niet te willen heb ik wel gevraagd, meermaals zelfs. Het antwoord is altijd: "dat gaat niet werken" (directe communicatie met de opdrachtgevers dus), ze zegt dat dit haar ervaring is (niet met ons dan) en zij dit soort type opdrachtgever het beste kent. Mijn voorstellen om het eens een kans te geven / te proberen stuiten op een granieten muur.
Formeel ligt de overlegstructuur en verantwoordelijkheid ongeveer zoals bij jou, andere projectmanager (al is het geen overheid en gebruiken we niet dezelfde termen). Maar zij volgt die niet, volgens haar werkt het in praktijk zo niet.
Er is overigens wel een keer wat echt is gegaan in communicatie, door mij. Ik had een projectplan gemaakt met een onderdeel dat verkeerd viel bij een opdrachtgever, en zij had het gevoel dat ze dat allemaal moest sussen en oplossen. Misschien komt het daarom dat ze mij daarbij weg wil houden. Maar ik vond het toen al geen goed idee dat zij het zonder mij ging bespreken. Als ik gewoon zelf met die persoon had gesproken was het in no time opgelost geweest (het was echt een misverstand) en waren de verhoudingen en communicatie veel beter gebleven dan nu met die opdrachtgever het geval is. Maar dat mocht toen ook al niet. Het misverstand kwam zelfs in de wereld doordat ik niet zelf het plan mocht presenteren en toelichten aan die opdrachtgever.
Het is of er geen vertrouwen is in mijn kunnen. Hoewel ze intern wel heel veel aan mij overlaat, qua beslissingen en aansturing van de teams.
Mmmm
Wat kun je doen....
Ik denk dat dit niet gaat veranderen. Bij ons gaat het ook anders, en ook ik ken Prince 2 niet. Bij ons werkt het ongeveer zoals andere projectmanager aangeeft, al zijn de lijnen tussen het bestuur en de projectmanager wel wat korter. Het gaat er bij ons iets informeler aan toe.
Dit is haar visie, en daar houdt zij blijkbaar nogal aan vast. Ik geloof eigenlijk niet dat iets voorhand hebt dat haar haar mening kan laten herzien.
Dan blijft alleen slikken of stikken over. Ik zou heel veel energie steken in de communicatie. Maak het kant en klaar voor haar, in hakstukken brokken. Dat is meteen ook je beste kan om haar te laten zien dat jij dit wel in je vingers hebt. Bij communicatie retour zou ik heel goed doorvragen, zodat je haar iedere punt en komma hebt laten vertellen. Wellicht op het overdrevene af. Mogelijk dat dat haar ook laat inzien dat dit zo niet werkt. En mag je volgende keer mee.
Je kunt het ook laten stuklopen. Maar persoonlijk zou ik die weg niet kiezen. Dat zou mijn eer echt te na zijn.
Dan nog liever solliciteren....
Potverdorie
Hapklare brokken....
Verbaasd
Ik heb een assessment gedaan om te kijken of (project-) management iets voor me is, en kreeg toen ik interesse toonde gelijk allerlei brochures over Prince2 onder mijn neus geduwd. Bij ons (rijksoverheid) wordt je geen projectmanager zonder Prince2.
Ginny
Ik denk dat je gelijk hebt, Ginny. Het gaat niet zomaar veranderen. Mijn hele cursus effectief communiceren heb ik er al op losgelaten (ikboodschap, doorvragen, wat doet het met mij, niet oordelen etc). Geen effect. In hapklare brokken kan ik nog proberen. Maar in detail terugvragen is al lastig gebleken omdat ze ook nog eens heel weinig tijd voor ons heeft (neemt). Doordat ze alle communicatie met alle opdrachtgevers dus zelf wil doen heeft ze het natuurlijk ook heel druk. We missen dus geregeld ook hele stukken informatie en beslissingen of krijgen deze te laat. Dat is een van de redenen waarom dit niet werkt dus. Ik heb momenteel wel erg de neiging het een keer echt stuk te laten lopen, maar ja: het is dan wel MIJN project wat stuk loopt. Toon dan maar eens aan dat dit aan haar ligt.
Beetje hopeloos klinkt dit wel nu......: Iemand nog een ervaren projectmanager nodig ergens,met Prince2 kennis? 
Schaal 12?
Katniss
Ik denk dat Prince2 meer bekend is in technische en ICT projecten. Ik ben er overigens geen fervent aanhanger van hoor. Maar delen ervan zijn wel handig (niet de hele bureaucratie aan documenten in iedere fase, wel de goede afstemming over rollen, verantwoordelijkheden en doelen).
Stakeholders benaderen
Ik zou in dit geval een stakeholder informeren (je schrijft dat je ze kent). Je kunt voorzichtig uitleggen (ik-boodschap) dat je de directe contacten erg mist en het idee hebt dat je daardoor minder goed op de stakeholders in kunt spelen of zaken toe kunt lichten.
Het mooiste zou zijn als de stakeholders aangeven dat zij het anders willen. Het kan helpen om hen algemene info te geven hoe dit normaal gesproken verloopt.
formeel
Lastig. Ik denk dat er 2 dingen van belang zijn. Door deze manier van werken ben je zelf veel kwetsbaarder voor kritiek omdat je te weinig controle hebt over je project en te weinig inzicht in de wandelgangen en de omstandigheden. Dat wordt door je leidinggevende bij je weg gehouden. Ik begrijp alleen niet goed hoe het kan dat jou leidinggevende geen leidinggevende heeft.
Ik ben ook zeer benieuwd hoe je dit zou kunnen oplossen, anders dan een confrontatie via andere partijen.
Het beste dat je kunt doen is natuurlijk je werk goed doen en via de vereiste documentatie en rapportages communiceren met je opdrachtgevers.
Bijvoorbeeld via het herijken van de businesscase. Vaak is er niet eens een formele businesscase en dan kun jij via je leidinggevende naar de opdrachtgevers communiceren hoe professioneel je zelf bent. En als er wel een businesscase is kunnen de op te leveren producten allang achterhaald zijn.
Is er een vaag project dan kun je een voorstel doen voor een presentatie waarbij ook opdrachtgevers, stakeholders en fabrikanten aanwezig zijn om te testen of het op te leveren product nog aansluit op de businesscase. Daar heb je meestal vooraf al voldoende signalen van of kun je informeel van op de hoogte komen.
Je kunt voor de voortgang van je project zaken ter accordering voorleggen aan je opdrachtgever, zodat deze ziet hoe professioneel je bent. Of reactie vragen op je in houdelijke of financiele rapportage.
Maar sluit ook niet uit dat er legitieme redenen zijn of een geschiedenis in het verleden waardoor je leidinggevende zich zo opstelt. Hoe dysfunctioneel het ook kan zijn. Opdrachtgevers zijn ook niet altijd zo professioneel bezig, ze hebben meestal een andere prioriteit, en dan kan het voorgekomen zijn dat het nodig was dat je leidinggevende ze aan hun rol moest helpen herinneren.
Dat kun je navragen of binnen de organisatie te weten komen.
De vraag is dan of je leidinggevende dat moet oppakken. Het kan nuttiger zijn om opdrachtgevers te scholen door middel van documentatie of workshops.
Overigens
Is het niet de beste tijd voor een sollicitatie projectmanagement. Vanwege bezuinigingen in organisaties is dat vaak de eerste hoek waar de klappen vallen. Projecten worden gestopt, uitgesteld of afgeslankt. Dus het kan zeer zinvol zijn om vooral je leidinggevende te vriend te houden.
zelf geen leidinggevende (AnneJ)
Ze is de directeur van ons instituut.
instituut
Een instituut heeft vast ook een bestuur, die zijn haar opdrachtgever. Als je denkt dat het niet onmiddelijk tot je ontslag leidt kun je nog overwegen om met iemand van het bestuur te spreken.
Maar dan zou ik toch eerst meer te weten zien te komen van de situatie door dit mogelijk na te vragen bij mensen die je in de organisatie wel kent en die weet hoe het met je voorgangers bijvoorbeeld is gegaan.
Eerst zoveel mogelijk te weten komen.
maar
De IT kan een vreemde wereld zijn. Ik heb meegemaakt dat iemand weggestuurd werd vanwege dit soort samenwerkingsproblemen die tot chaos kunnen leiden en op een gegeven moment hakt iemand de knoop door. Maar even later werd dezelfde persoon toch weer aangesteld omdat ze de enige was die de complexiteit van de organisatie overzag, daar had ze dan wel goed voor gezorgd op eenzelfde manier.
Escalatie
Deze week is het inmiddels al stukgelopen in een van mijn projecten. Zij had in de opstart een inschattingsfout (soort ingewikkelde rekenfout) gemaakt naar de opdrachtgever toe (ik zat toen nog niet in dit project). Vanaf dat ik er bij kwam en het projectplan uitwerkte heb ik haar er opgewezen dat dit niet klopte en opnieuw berekent. Meerdere keren. Nu blijkt dat zij dit toch al die tijd niet doorgegeven of besproken heeft met de opdrachtgever. Nu pas, nu het over concrete opleveringen gaat, blijkt dit. En moet ik opeens van haar wel mee naar een bespreking met de opdrachtgever om er verantwoording over af te leggen?! Ik neig er naar dit te weigeren. Voel me een hondje dat gefloten of weggestuurd wordt naar believen. Bovendien is het tegelijk mijn eer te na om haar fout op mijn schouders te nemen maar ook om daar te gaan zeggen dat het haar fout is: ik win er hoe dan ook helemaal niks mee om nu mee te gaan. Alleen, als ik het echt weiger, escaleert het denk ik. Ik weet niet of het me dat waard is, vrees eigenlijk voor mijn baan.
Er zijn in het verleden al voorgangers (al zaten die niet helemaal in dezelfde functie) door haar ontslagen of bijna ontslagen (naar andere functies gezet).
oplossingsgericht
Probeer zo feitelijk mogelijk te blijven. Wat is de consequentie van de rekenfout. Hoe kan dit via de kortste route hersteld. Zijn er ook voordelen van de fout? Wat is er nodig om dit te herstellen. Zodat je zorgt voor een betere opbrengst die zo goed mogelijk in de businesscase past.
Dat leidt ook af van de schuldvraag. Daar kun je kort over zijn. Daar heb je haar al op gewezen. Punt. Daar blijf je buiten. Die fout is ontstaan voor jou tijd.
Zie jezelf als de hulp van je leidinggevende. Zij maakt ook fouten. Maar fouten kun je herstellen.
Durf je de vraag te stellen....
Waarom ze dit ondanks, herhaaldelijk aangeven, niet eerder naar de opdrachtgever gecommuniceerd heeft? Het antwoord zou je misschien kunnen verbazen. Ik zou de vraag dan trouwens wel anders, minder direct, stellen dan dat ie er nu staat. Tegen zoveel directheid zou het dan toch al gekwetste ego van mijn baas niet opkunnen.
Verder zou ik het antwoord van AnneJ aanhouden. Eerlijk gezegd vind ik dat je er best wel emotioneel in staat. Dat helpt je niet verder....
niets mis mee
Om je leidinggevende voor te stellen het gesprek met de opdrachtgever samen voor te bereiden. Jij maakt een conceptherstelplan en bespreekt dit met haar. En inderdaad, kan best zijn dat er een voor je directeur goede reden was om deze fout niet onmiddelijk te herstellen.
Misschien kun je er nog je voordeel mee doen door dit mee te nemen in je 'herstelplan'. Daarmee laat je ook zien dat je haar steunt. Kan best strategisch zijn geweest.
fout
En niet per se een 'fout'.
Dat neemt niet weg
Dat het niet echt handig overkomt maar jij moet roeien met de riemen die je hebt.
emotioneel
Dank voor al jullie tips en meedenken. Is goed om andere visies te horen en nog eens na te denken over de motieven van mijn leidinggevende
Ginny, op dit moment sta ik er inderdaad wat emotioneler in dan normaal, realiseer ik me door jouw opmerking. Mijn baan staat echt op het spel en dit project gaat me sowieso nogal aan het hart, het is erg mooi en waardevol mits goed uitgevoerd. De fout is echt een fout en niet goed meer te herstellen. Zeg zoiets als die wethouder in Amsterdam met 180 miljoen i.p.v. 1,8 miljoen. Natuurlijk maakt iedereen fouten, ik ook, het was wel handiger geweest (uit mijn oogpunt) die zo vroeg mogelijk te herstellen en een realistisch projectvoorstel te doen, zonder valse verwachtingen. Nu is erg (te) laat.
Mijn directeur kan best een strategische reden gehad hebben om het niet eerder te vertellen, en ik zal daar ook naar vragen, maar hoe dan ook is de opdrachtgever nu laaiend. Herstelplan is dat hij veel minder opgeleverd krijgt dan door haar oorspronkelijk toegezegd. Er is nog wat te bij te schabbelen hier en daar in het projectplan, dat reken ik al allemaal door, maar het wordt niet meer wat hij dacht. Nu is er dus een "shoot the messenger" van gemaakt, ik moet dat nu opeens wel komen verantwoorden. Leen ik mij daarvoor? Ik begrijp nu wel waarom ik eerder nooit met hem mocht overleggen. Het maakt me des te wantrouwiger waarom ik ook nooit met andere opdrachtgevers direct mag overleggen of communiceren. Het kan allemaal strategisch zijn, maar dat lijkt dan wel een in nevelen gehulde verdeel en heers strategie.
inspiratie
Kreeg opeens een vlaag van inspiratie, na bovenstaande hart luchten en door jullie reacties (AnneJ). Ik volg jullie advies nu: ben een nieuw plan aan het schrijven, echt op dit moment (zondagmiddag), met een creatieve ingeving waardoor de opdrachtgever misschien niet alles krijgt wat beloofd is maar wel iets heel nieuws / extra's. Morgen stel ik mijn directeur voor het overleg met de opdrachtgever uit te stellen tot wij dit nieuwe plan samen bekeken en eventueel aangepast hebben en het er in elk geval samen over eens zijn. Ik hoop wel heel erg dat ze dat ziet zitten.
Dank!
Daarmee is dit ad hoc probleem hopelijk opgelost, blijft wel dat probleem van die omslachtige indirecte communicatie...
Maak je onmisbaar....
En dat is eigenlijk wat je nu aan het doen bent.
Fijn dat je mijn opmerking zo goed oppakt. Ik wilde niet bot overkomen, maar het viel me gewoon op.
Eerlijk gezegd zou ik als ik jou was ook een tweede spoor volgen. En dat is de arbeidsmarkt weer eens gaan verkennen. Ik geloof niet dat je directeur echt gaat veranderen. En ik geloof ook niet dat jij hier op de lange termijn vrede mee gaat hebben. Zit er echt geen bestuur of stichting boven jullie bureau? Persoonlijk zie ik dit nog wel fout lopen eigenlijk.
bestuur
ja, wel een bestuur inderdaad. Maar is het tactisch daar nu achter haar om naar toe te stappen? Dat is nogal risicovol, vind ik. Ik kijk al een beetje naar de arbeidsmarkt en ook naar mijn oude werkgever zelfs. Ik zit hier pas een jaar, gaf ik in het begin aan, omdat ik zin had in iets nieuws. Dus niet omdat ik het bij mijn oude werkgever niet naar mijn zin had. En ik was erg blij dat het toen zo snel lukte, met de huidige arbeidsmarkt en mijn leeftijd. Afwachten of dat nu nog zo snel gaat.
Ik zou die afweging wel maken
Maar dan alleen of bij wijze van exit gesprek of als laatste redmiddel om het schip drijvende te houden.
Ik kan me namelijk niet voorstellen dat deze werkwijze op de lange termijn niet ernstig contraproductief gaat werken. Steeds niet soepel verlopende projecten kunnen niet goed zijn voor de verstandhouding opdrachtgever opdrachtnemer. Maar misschien speelt er wel veel meer dan waar jij je bewust van bent. Vandaar ook de tip om eens door te vragen. Op basis van het antwoord zou ik voor mezelf een stappenplan uitstippelen.
En verder zou ik er echt voor bedanken om het boetekleed aan te trekken. Laat de directeur maar de kastanjes uit het vuur halen. Dan kun jij daarna inspringen als reddende engel. Het feit dat jij nu meegaat zou ook als zodanig uitgelegd moeten worden.
Als ze vragen waarom ze niet eerder geinformeerd zijn
dan zou ik zeggen dat je het antwoord op die vraag aan je leidinggevende / opdrachtgever overlaat....
Als ze vragen hoe de fout heeft kunnen ontstaan, dan zou ik zeggen dat je het ontdekt hebt toen .... en .... en toen.......
Dit in volgorde waarin het gebeurt.
In vergelijkbare gevallen heb ik me weleens tot HR gewend. Of collega's naar HR verwezen. Wat er dan ook van komt is er ergens toch het verhaal bekend van de manier waarop je leidinggevende zich opstelt. Als het verder gaat dan dat en mensen ziek worden van dit soort verhoudingen kun je ook altijd de bedrijfsarts informeren.
Dat kan niet altijd voorkomen dat je zelf uit die situatie weg moet zien te komen maar soms lossen zaken zich later dan een keer op. Of niet, maar dat is dan aan de organisatie.
80% projecten overschrijft tijd en budget
http://www.computable.nl/artikel/nieuws/management/4418945/2379250/ictproject-wordt-verkeerd-aangestuurd.html
Je kunt ook altijd nog een plan maken waarin wel precies de gewenste opbrengst voor de opdrachtgever gerealiseerd wordt. Met een nieuwe tijdsplanning en budget.
Het is even slikken maar zoals je ziet is het niet ongewoon dat je tijdsplanning en budget bij moet sturen. Natuurlijk doe je dat door je verwachtingenmanagement tijdig te communiceren en dat is hier fout gegaan. Dat moet wel erkend worden.
Maar het is altijd nog beter om voor de gewenste inhoud te gaan.
Met een nieuwe realistische berekening kan de opdrachtgever alsnog overwegen zijn doelen te behalen.
Andere projectmanager / vastleggen
Andere projectmanager, ik concludeer dat jij als er "moeilijke" vragen komen door zou verwijzen naar de leidinggevende. Dat lijkt me een slimme. Laura, wat gaat jouw leidinggevende dan zeggen? Jou de schuld geven? Of erom heen draaien? Of met de billen bloot?
En het tweede: op de vraag antwoorden hoe de fout heeft kunnen ontstaan: als Laura dan eerlijk antwoord dat ze het toe en toe al zag en heeft gecommuniceerd naar haar leidinggevende, dan weet de opdrachtgever dus dat de leidinggevende die informatie niet heeft doorgespeeld.
Is dat handig? Wordt Laura's leidinggevende daar blij van?
Of is dat iets wat Laura van tevoren met leidinggevende moet bespreken?
Ik zou er overigens ook voor passen om de schuld op me te nemen als ik keer op keer gewaarschuwd heb en mijn werk dus wel goed gedaan heb.
Overigens als jurist nog een idee voor Laura: je zegt dat je herhaalde keren gemerkt heb dat het in de communicatie niet goed gaat omdat je leidinggevende ertussen zit. Lijkt mij logisch 
.
Heb je wel eens dingen in de mail vastgelegd. Niet heel beschuldigend, niet heel formeel, maar meer mailtjes als: goh leidinggevende, we spraken net over project X waar jij met opdrachtgever gesproken hebt. Fijn dat je me bijgepraat hebt over de bespreking d.d. Helaas is me een hoop nog niet duidelijk en gaf jij aan dat je geen tijd had om mijn vragen om helderheid nader toe te lichten. Ik snap dat je het druk hebt, geen punt.
Ik heb nog wel de volgende vragen, misschien kan je die deze week (of morgen als het meer haast heeft) toch nog beantwoorden, evt. per e-mail, maar bij voorkeur even een ander moment mondeling, want ik vrees dat het niet goed is voor het project als ik zonder goede informatie het project verder moet gaan.
Zoiets?
Als je dat doet ligt het in elk geval vast dat jij hebt aangegeven dat je denkt dat het niet goed is voor het project dat zij jou niet volledig informeert.
Daarnaast zou je (in een ander mailtje) een keer kunnen aangeven dat jij denkt dat het veel efficienter en effectiever is dat jij bij de bespreking bent omdat je al een paar keer hebt gemerkt dat je informatie mist en dat de opdrachtgever informatie mist. OF het niet een idee is dat je dan en dan er toch bij bent.
En een keer een mail dat je bepaalde cruciale informatie aan haar hebt gegeven maar begrepen hebt dat ze het niet aan opdrachtgever doorgespeeld heeft en dat je denkt dat dat toch beter is ivm verwachtingen opdrachtgever en succes project.
Steeds wel zo vriendelijk mogelijk en misschien verwerkt in mails waarin je nog een paar prakische dingen communiceert of vraagt.
Ligt het in elk geval vast dat jij je best doet en aan wie het ligt als het fout gaat.
Ik weet niet of je na zo'n mailtje meteen door haar de organisatie uitgewerkt wordt, maar als je daar niet bang voor bent, is het te overwegen.
Soms helpt het ook om dingen op de mail/op papier te zetten. Dan gaan mensen er toch serieuzer over nadenken en anders mee om dan als je dingen alleen maar tegen iemand zegt. Is mijn ervaring.
Maar ik zou vooral ontzettend benieuwd zijn waarom ze jouw signalen niet doorgeeft aan opdrachtgever. Waarom zou ze jou dat niet willen vertellen? Misschien heeft ze hele goede redenen, maar het zou fijn voor jou zijn om te weten wat die redenen zijn. Dat is ook handiger in het gesprek waar ze je nu bij wil hebben. Als je het zo vraagt, zou ze het dan vertellen?