man krijgt ontslag payrol werkzaamheden- beetje paniek, wie heeft raad?
Mijn man verdient onze hoofdinkomsten bij een bedrijf via een payrol constructie. Er zat een bezuiniging aan te komen, ontslagen, minder uren werk etc. We dachten niet dat hij weggestuurd zou worden: hij werkt al acht jaar daar en keihard, nachtdiensten, weekenden, feestdagen en altijd snel inzetbaar bij ziekte van anderen. Bovendien kan hij veel en daardoor op verschillende afdelingen verschillende soorten werk doen- overal goed inzetbaar. Maar nu kreeg hij toch te horen dat hij niet meer hoeft te komen werken. Meteen vanaf 1 juni al.
Sindsdien ben ik volledig in paniek, pas sinds vanochtend iets minder. We hebben al een hele zware tijd achter de rug; financieel dan. Ongeveer 12 jaar geleden moesten we ons huis verkopen en hadden we een grote restschuld. We hadden twee kleine kinderen en toen werd mijn man, bij een reorganisatie van zijn toenmalige werk, ontslagen. Sindsdien komen we allebei nauwelijks aan werk- in onze branche is het heel erg crisis, voor ons toen meteen al. Dus we werkten zo hard als we konden, baantjes vaak tijdelijk overal, ondertussen de schulden afbetalen en vaak heb ik gedacht dat we er nooit uit zouden komen. Het afgelopen jaar ging het met mijn werk beter (ik ben mijn hele leven al zelfstandige) en mijn man heeft er opeens ook wat zelfstandige klussen bij naast zijn payrol werk. Ons inkomen werd eindelijk een beetje normaal, de schulden zijn nagenoeg weg. Eindelijk wat licht aan de horizon. De kinderen gaan net naar de middelbare school en we gaan het allemaal redden. Misschien kunnen we zelfs eindelijk gaan sparen voor de kinderen en de toekomst. Dat dachten we, tot afgelopen week. Hemeltje, ik word toch weer emotioneel als ik dit opschrijf, het voelt zó onrechtvaardig. En mijn man werkt zo hard en is zo lief!
Mijn man heeft tussendoor al vaker geprobeerd ander werk te vinden maar dat lukt helemaal niet: hij is inmiddels 49 en het lijkt een onmogelijke opgaaf om er nog tussen te komen- niemand wil hem hebben.
De enige keer dat we een uitkering hadden was toen mijn man van zijn vorige werk ontslagen werd. Maar dat was vanuit een contract-situatie. Nu zit hij dus in een payrol werk constructie.We weten totaal niet waar hij recht op heeft. Zijn baas zegt dat het payrol contract niet beëindig hoeft te worden omdat ze hem in de zomer misschien nog wel eens een dagje kunnen gebruiken, en dan oproepen. Maar in principe stopt het werk. Dan heeft hij dus geen uitkering en geen werk! Ik las ergens dat na 1 juli de payroller beter beschermd is en dat hij dan recht heeft op dezelfde werkloosheidsuitkering als mensen met een contract. Is er iemand hier die er iets van weet? Waar heeft hij recht op? Hij wil nu eerst ook een gesprek met de verantwoordelijke- die had het klusje om het te vertellen aan iemand anders overgelaten en daarom heeft hij hem nog niet gesproken. Hij wil dan duidelijk aangeven dat hij meer tijd nodig heeft om iets anders te vinden: per 1 juni niks meer is gewoon niet op te vangen. Ook gaat hij zeggen dat hij niet weg wil en of geprobeerd is werk voor hem te vinden op een andere plek binnen het bedrijf. Wie heeft tips voor hem, wat moet je wel en niet willen, wat zijn zijn rechten?
Uiteindelijk komt het er wel op neer dat hij daar weg gaat. Dus hij moet nu alle hens aan dek zetten om ander werk te vinden, oftewel in dienst of zelfstandig. Ons leven staat op z'n kop maar vanmorgen bedacht ik me dat dit een keerpunt en een nieuwe start wordt. Zoals ik al schreef ben ik mijn hele leven als zelfstandig ondernemer, heb altijd mijn eigen geld verdiend, de laatste jaren samen met mijn man, en dat vind ik eigenlijk ook best knap. Mijn bedrijf gaat het laatste jaar goed maar het werk daar ben ik een beetje ingerold. Nooit een vooropgezet bedrijfsplan gehad ofzo. En nu denk ik dat er veel meer uit het bedrijf te halen valt, dat ik die steviger neer kan zetten met een duidelijk plan en een doel. Ik heb een heel goed idee hoe ik kan uitbreiden en succesvoller kan zijn. Hiervoor wil ik ook proberen om krediet te krijgen om zo te kunnen veranderen en investeren. Mijn man moet ook zijn koers gaan bepalen.
Maar voordat we zo ver zijn, weet ik niet hoe we kunnen voorkomen dat we alsnog onderuit gaan. Ik ben heel bang dat ik mijn bedrijf, zoals die nu is, kwijt raak. Ik heb een bedrijfsruimte die ik absoluut nodig heb voor mijn werk. Als ik de huur niet meer kan betalen dan raak ik dus alles kwijt. Als ik bedenk dat mijn man geen werk meer vindt, of zelfstandig niet genoeg, krijgt hij dan een bijstandsuitkering? En kan ik dan mijn bedrijf voort blijven zetten of krijgt ik sowieso niks omdat ik zelfstandig werk? Het afgelopen jaar niet, maar de jaren ervoor was mijn winst nihil. Ik heb dus wel veel omzet maar geen winst. Dit jaar zal het wel anders zijn vermoed ik, misschien 500 euro per maand over voor privé. Waar kijken ze naar als we in een bijstandssituatie terecht komen?
Wat veel vragen, ik hoop niet een te warrig verhaal (ik ben geen schrijver haha). Help! Wie kan ons helpen? Alvast veel dank voor het lezen van mijn verhaal, ik hoop erg op bruikbare informatie en tips.
Liefs.
3 maanden
Er is ook nog zoiets als een 3-maanden-regeling: als je drie maanden lang aantoonbaar een bepaald aantal uren werkt dan wordt dat geacht de grootte van je werkverband te zijn, ook al staat er een 0-urenkontrakt voor. Volgens mij is dat de basis van een eventuele WW-uitkering. Je hebt dan geen ontslag, maar je gaat wel minder uren werken (van 40 naar 0). Je kunt het UWV bellen, daar kunnen ze je advies geven.
Mijn grootste bezwaar is dat dit soort constructies in feite werkt op basis van de WW, met gebruikmaking (of misbruik) van die WW.
Ik zou ervoor pleiten om werkgevers die tijdelijke en flexibele arbeidskrachten inhuren via welke constructie dan ok een fors hogere ww-premie te laten betalen, zodat de kosten van een tijdelijke en flexibele arbeidskrachten even hoog zijn als de kosten van een vaste kracht en de ww-pot gevuld wordt door degene die er het meeste van profiteert (de werkgever die tijdelijk en flexibel wil).
Al snap ik op dit moment ook heel goed, dat de risico's van een vast kontrakt zo hoog geworden zijn, dat een werkgever zich wel drie keer achter de oren krabt voordat iemand daaraan begint.
Maar een hogere ww-premie bij tijdelijke en flexibele kontrakten maakt de afweging iets evenwichtiger en doet recht aan de feitelijke situatie, waarbij de werkgever het meeste profiteert van de ww-mogelijkheden.
Tsjor
Tsjor
Helemaal mee eens!
Jullie zijn super! Echt fijn. Misschien duurt het hele proces even maar voor wie het wil weten zal ik nog posten hoe het af loopt; hopelijk een goede.
enigszins ot...
Ik word er echt niet goed van hoe er de laatste jaren met werknemers wordt omgesprongen. Zelf ben ik in vaste dienst en loop ik op dit moment geen gevaar, maar je bent van de ene dag op de andere een gewaardeerde collega kwijt, of een prima begeleider op school. Payroll/tijdelijk/zzp'er, noem maar op, en opeens ben je ze kwijt. Alleen maar vanwege die stomme centen moet je steeds mensen troosten die zich het vuur uit de sloffen hebben gelopen en die je graag elke dag zou blijven zien. En de achterblijvers worden nog banger en gaan nog harder lopen. Echt walgelijk.
Sorry, moest ik even kwijt.
Evanlyn
Helemaal met je eens.
Ook met vaste medewerkers gaan sommige bedrijven schandalig om. Paar jaar voor pensionering bijv. eruit knikkeren, na jarenlang goed gewerkt te hebben.
Of mensen die al jaren goed functioneren opeens helemaal anders gaan beoordelen, alleen nog maar kijken naar wat fout gaat of ze overal de schuld van geven wat niet goed gaat (terwijl het niet - helemaal - aan hen ligt). Jak.
p.s.
In aanvulling op mijn laatste alinea: als mensen niet goed functioneren ben ik er natuurlijk voorstander van dat er gekeken wordt hoe mensen beter kunnen gaan functioneren. Maar dit moet wel op een faire manier gebeuren.
maar dat doen we toch zelf?
Ik word ook niet vrolijk van het idee dat ik tot de allerlaatste werkdag van mijn leven moet laten zien dat ik flexibel, creatief,leergierig, ondernemend en enthousiast ben. Maar dat hebben er als samenleving toch over onszelf afgeroepen. De meerderheid heeft gestemd op de partijen die dit een goed idee vinden. En we willen allemaal lage belastingen, lage zorgkosten, lage verzendkosten, goedkoop brood, goedkope kleding. Hoe denk je dat je dat voor elkaar krijgt? Toch door elk jaar bijvoorberld alle zorgaanbieders te dwingen zo laag mogelijk in te schrijven, zodat geen enkel bedrijf meer zeker weet dat er langer dan een jaar werk voor mensen is?
Mmm Yeti
Ik persoonlijk geloof er toch eerder in dat dat flexibele gedoe nu eenmaal gebeurt omdat het kan.
ginny
En het kan omdat de wetgeving de laatste jaren is aangepast. Door 'onze'poitieke partijen. Iedereen stond erbij en keer ernaar toen de NS, de postbezorging, de zorg werd geprivatiseerd, en er wetgeving kwam voor flexibele arbeidsrelaties.
Politieke drama
Yeti: 'De meerderheid heeft gestemd op de partijen die dit een goed idee vinden.' Was het maar zo'n democratisch feest. Wat je ook stemde, er leek geen ontkomen aan.
Het argument lag niet bij 'de kiezer wil', want de kiezer wilde helemaal niet. Als je zegt 'goedkoper' en je vraagt de man in de straat, ja, dan wil iedereen 'goedkoper'. De meeste privatiseringen (afgezien van de privatisering van het telefoonnet) hebben alleen niet geleid tot 'goedkoper', maar juist tot veel duurder en de meeste kiezers wisten dat ook op voorhand. Zie de zorg, de trein etc. Zoals de meeste kiezers op voorhand wisten, dat de flexwet uit zou pakken zoals die nu uitpakt (massale ontslagen). De kiezers waren tegen en kijken nu met grote verbazing toe, dat de politiek plotseling in rep en roer is over de voor hen onverwachte gevolgen van die flexwet. Terwijl elke oen die tot drie kan tellen op voorhand wist dat dit zou gebeuren.
Het politieke drama is juist, dat de kiezers blijkbaar geen enkele invloed hebben op wat er gebeurt. Het gaat door, ongeacht wat de mensen stemmen. De meeste mensen (waaronder ik) weten nu dan ook helemaal niet meer waarop ze moeten stemmen als ze dit niet door willen laten gaan. Groen links? Waarbij je moet afwachten 'welke woorden' de nieuwe fractievoorzitter gaat kiezen (vorm gaat voor inhoud en politieke visies kunnen blijkbaar niet meer worden gecommuniceerd)?
Het argument ligt niet bij 'de kiezer', maar bij 'Europa'. En van politieke beslissingen in 'Europa' hebben wij als kiezer nauwelijks weet, laat staan enige invloed. Weet jij wie in Europa welke visie heeft over de kromheid van komkommers, of de maatregel voor de plastic zakjes? Of (ingrijpender) de mogelijkheid om zaden voor voedsel te patenteren? Of de ingrijpende beslissingen rond de huurmarkt voor woningen?
Tsjor
onzin tsjor
Er zijn zat landen binnen de EU waar de marktwerking lang niet zo'n vlucht heeft genomen als in Nederland. Nederland volgt het Amerikaanse model, niet bijvoorbeeld het Zweedse model. Dat jij niet weet welke onderwerpen op de agenda van de EU staan, bevestigt mijn visie: veel mensen zijn te gemakzuchtig om verder te kijken dan hun neus lang is. We juichen als het goedkoper wordt, en gaan pas nadenken als het onze eigen man, zoon, buurvrouw is die de gevolgen van die goedkopere arbeid merken met flexibele arbeidsrelaties of uitgewrongen zorgcontracten. Net als met goedkope kleding (kinderarbeid, absurde arbeidsomstandigheden) en goedkoop vlees (bioindustrie). Pure gemakzucht.
Het braafste kindje van de klas
Yeti: 'Er zijn zat landen binnen de EU waar de marktwerking lang niet zo'n vlucht heeft genomen als in Nederland.' Het gaat er niet om of Europa ook echt bedoeld heeft dat alles geprivatiseerd wordt. Het gaat erom dat dat het argument is wat in Nederland gehanteerd wordt. Dat we het braafste jongetje van de klas zijn en dan ook nog overdreven is al lang duidelijk.
'veel mensen zijn te gemakzuchtig om verder te kijken dan hun neus lang is. We juichen als het goedkoper wordt, en gaan pas nadenken als het onze eigen man, zoon, buurvrouw is die de gevolgen van die goedkopere arbeid merken met flexibele arbeidsrelaties of uitgewrongen zorgcontracten.' Bedankt voor je compliment, maar je vergist je: mensen hebben helemaal niet staan juichen. Niet toen de euro ingevoerd werd, niet bij het verdrag (de enige keer dat we er direkt iets over mochten zeggen zeiden we 'nee'), niet over de flexwet (ken je iemand die juichte) en niet over de privatisering van de zorg, waarbij iedereen verplicht werd om met een commerciële partij in zee te gaan. Mensen zijn niet gemakzuchtig, maar ze kunnen hun 'niet-juichen' nergens kwijt.
En soms zijn er redeneringen die je kunt volgen, maar regeltjes die het dan weer absurd maken. Zorg inkopen, nou ja, stel dat je dat accepteert als principe om de zorg goedkoper te krijgen. Iedereen weet op voorhand, dat de kosten dan duurder worden, want die commerciële ondernemingen (zorgverzekeraars) moeten kosten gaan maken voor reclame en onderhandelaars (met dure juristen) gaan aanstellen. Dat zijn kosten waarvan elke oen weet dat die extra erbij gaan komen, zonder dat het betere zorg gaat opleveren, alleen maar duurdere zorg. Maar goed, stel dat je erin gelooft. Dan komt er het regeltje bij, dat huisartsen (individuele zorgverleners) niet samen in een verband mogen gaan onderhandelen. Ze moeten dat als individu doen, tegenover een commercieel bedrijf met dure juristen. Zo'n regeltje maakt zelfs een mogelijk goed project tot een afschuwelijke dictatuur. Waar kunnen wij daartegen protesteren? Ik heb al eens gevraagd of de huisartsen (bijvoorbeeld) niet in oktober/november een lijst naar buiten kunnen brengen waarin hun ervaringen met zorgverzekeraars worden weerspiegeld: met welke zorgverzekeraar kunnen zij als zorgverlener wel goed onderhandelen over goede zorg en welke zorgverzekeraar niet. Dat zou dan een lijst opleveren o basis waarvan wij als klanten onze keuze kunnen maken. Maar ergens is er schroom, terughoudendheid (of erger: plicht tot geheimhouding?) om zoiets naar buiten te brengen. En dus hebben we te maken met een volstrekt ontransparante markt waarin wij als consument geen rol kunnen spelen.
Niemand op de werkvloer heeft staan juichen bij de flexwet. Iedereen weet, dat het betekent dat je na maximaal twee jaar (liefst iets eerder) ontslag krijgt en dan 6 maanden niet meer terug mag komen. Dat de politiek schrikt, omdat ING nu alle flexwerkers eruit gaat gooien laat zien, dat niet de kiezer slecht geïnformeerd is, maar de politiek zelf. Waar moet de kiezer naartoe om de politiek de inzichten van de kiezer duidelijk te maken?
Tsjor
flex werkers - gezondheidszorg etc
Ik ben het er mee eens dat niemand erop vooruit is gegaan door al die flexwerkers. Werken is tegenwoordig behoorlijk stressvol. Bijna iedereen gaat van reorganisatie naar reorganisatie en overal worden continu mensen ontslagen. Customer Excellent heet dat dan. Maar dat betekent gewoon dat je met nog minder mensen hetzelfde werk moet doen. Efficiënter natuurlijk maar iedereen die het werk doet weet allang dat dat helemaal niet kan dus iedereen moet weer meer werken en uiteindelijk worden de ontslagen vaste, ingewerkte krachten vervangen door flexwerkers. Steeds weer nieuwe medewerkers. Het valt mij ook op dat de ontslagen altijd vallen op de afdelingen waar daadwerkelijk mensen met klanten werken. De werkvloer dus. Bij ons werken er tig managers, tig beleidsmedewerkers. tig juristen, tig compliance medewerkers en tig customer excellent experts etc. Daar gebeurt nou echt nooit wat mee.
De gezondheidszorg daar ben ik niet zo zeker van dat het vroeger nou zoveel beter was. Volgens mij is bijna iedereen vergeten hoe het was toen er nog ziekenfonds was en particuliere zorg. Ik weet dat nog wel degelijk. Ik was nog een kind toen mijn vader van ziekenfonds naar particulier ging. Er ging een wereld voor mij open. Er waren echt twee verschillende wachtkamers. Je kon voortaan ook gewoon de tandarts bellen en gelijk langskomen in plaats van twee weken wachten etc. etc. etc. ja, het is nu duur maar ik weet zeker dat de gezondheidszorg nu beter is. En veel duurder. En dat komt echt niet door verzekeringsmaatschappijen en managers. Dat is kletskoek. Er bestaan nu behandelingen die voor iedereen beschikbaar zijn. Kanker behandelingen worden steeds beter en steeds duurder. MRI scans etc. bestonden ten tijde van het ziekenfonds nog nauwelijks. Medicijnen, behandelingen. Er is zoveel verbeterd maar daardoor is de gezondheidszorg wel duurder.
Mensen brullen nu moord en brand als ze met een budgetpolis opeens niet meer overal terecht kunnen maar dat was in het ziekenfonds nog veel erger. Stel dat wij nu in een plaats 2 of 3 huisartsen aanwijzen waar mensen terecht kunnen met een budgetpolis. En bij de tandarts alleen nog maar 1 dag per week. Ook krijg je dan weer amalgaan vullingen want die zijn veel goedkoper. En in het ziekenhuis moet je met zo'n polis langer wachten en krijg je ook alleen een basis behandeling. De wereld zou te klein zijn. Maar zo was het wel in het ziekenfonds.
Mensen zijn dat alleen vergeten. Vroeger was alles goedkoper. Maar ook minder goed. Ik wil niet terug naar vroeger. Mijn schoonvader heeft door de moderne kankerbehandelingen nog jaren een goed leven gehad. Dat was vroeger echt anders.
en vroeger
Ik kan het me ook nog herinneren. Mijn vader werd als kleine zelfstandige op een gegeven moment uit het ziekenfonds gegooid. Ondanks zijn inkomen moest hij particulier verzekeren. Vanwege een ziekte in het verleden was een verzekering voor mijn ouders bijna onbetaalbaar. Bovendien blijven zaken die te maken hadden met de vroegere ziekte van mijn vader uitgesloten van de verzekering.
Nu mag dat gelukkig niet meer, verzekeraars mogen voor de basispolis geen risicoselectie toepassen, iedereen heeft daar recht op, hoe oud of ziek je ook bent. Door de zorgtoeslag en een deel inkomensafhankelijke premie worden de lasten op een redelijke manier verdeeld tussen rijk en arm.
Particulier
Er zaten ook vast negatieve kanten aan. Minimaal zouden particulieren ook in aanmerking moeten komen voor een ziekenfondsverzekering 'oude stijl' bij een zelfde plafond aan inkomen.
Verder kan ik mij niet heugen dat er veel verschil gemaakt werd in behandeling. Misschien in de 19e eeuw of je aan het hof was of uit de achterbuurt.
Ik werkte het liefst op een gewone zaal. Daar ging de koektrommel rond, men hielp elkaar en naast dat je veel van elkaar moest verdragen was er ook veel humor.
Op de klasseafdeling was het nog de gewoonte om sherry of dergelijken te presenteren als het bezoek op de privekamers kwam.
Verder kreeg iedereen dezelfde kankerbehandeling. Er was ook niets anders. Ik trok dezelfde spullen op voor het infuus op beide afdelingen.
Het was niet veel anders als nu businessklas in het vliegtuig en 1e klas in de trein.
Ik heug me alleen een schaarste aan tandartsen in Amsterdam toen ik daar ging studeren. Er waren enorme rijen als je je ergens kon inschrijven. Ik heb dan ook een aantal jaren de tandarts zelf betaald.
En verder had je geen sores met jaarlijkse wijzigingen, enorme bureaucratie en mistige procedures waarna enorme naheffingen of bijbetalingen.
Mieke
Als de politiek alleen maar een oplossing had gezocht voor het verschil tussen ziekenfonds en particulier, dan was dat prettig geweest. Verschil in behandeling is voor zover ik weet al langzamerhand in de praktijk verdwenen. Ik heb nooit verschil in wachtkamers gezien tussen particulier of ziekenfonds, maar als dat zo was dan zou dat gemakkelijk opgelost kunnen worden. De berekeningen van de premies zouden wel anders moeten, bijvoorbeeld een berekening naar inkomen.
Het grootste probleem in de oude vorm waren de wachtlijsten voor behandelingen, die zijn nu minder lang.
Dat de stijging van de kosten aan duurdere behandelingsmethoden ligt (die gewenst worden dor de verwende klanten) is minstens voor een deel een fabeltje. Zie het verhaal van de orthodontisten. Andere kosten zijn bovendien fors gedaald, bijvoorbeeld het aantal ligdagen in een ziekenhuis. Wat wel toenam zijn de winsten van zorgverzekeraars: 1,4 miljard in 2013 (na de invoering van het nieuwe stelsel). Wat ook toeneemt is het aantal mensen dat onverzekerd is. Onder verzekerden groeit de onvrede, omdat steeds meer zorg achteraf wel betaald moet worden, door allerlei verschillende regelingen. En onduidelijkheid over veel zaken. Bijvoorbeeld: mijn moeder krijgt haar medicijnen nu voor drie maanden in één keer, het huis staat er vol mee; en het is niet zeker of ze lang genoeg zal leven om alles op te maken. En ze krijgt plotseling veel duurdere zalf, terwijl de goedkopere beter voldeed. De zorgverzekeraar zal een afweging hebben gemaakt tussen de opbrengsten van een meer fabrieksmatige levering van gestandaardiseerde pakketten medicijnen tegenover het verlies van een paar euro op medicijnen die weggegooid moeten worden. Maar mensen zelf kijken naar wat voor hen staat als het gaat over de kosten van de zorg en denken dan: dat kan toch goedkoper.
Tsjor
Tsjor
"De berekeningen van de premies zouden wel anders moeten, bijvoorbeeld een berekening naar inkomen."
Waarom nog meer nivellering? Er is toch al een inkomensafhankelijke zorgtoeslag en een inkomensafhankelijke bijdrage zvw? Ik vind het wel genoeg zo.
inkomensafhankelijke bijdrage
Die inkomensafhankelijke bijdrage is gek genoeg alleen maar over de eerste 50.000 euro van je inkomen (en voor het huidige kabinet was dat zelfs nog een veel lager bedrag). Iemand die 100.000 euro verdiend betaald dus evenveel inkomensafhankelijke premie als iemand die 50.000 euro verdiend. Wat mij betreft had die drempel nog wel wat hoger gemogen. Aan de andere kant betaal je dan ook meer belasting.
Precies
Waarom alles weer koppelen aan inkomen? Die extra belasting wordt al betaald, waarom dan steeds meer vragen om nog meer te betalen? Waarom zou je dubbel moeten betalen? Daarmee ondermijn je het stelsel op de lange termijn.
Vergelijking
Nee, mijn opmerking ging niet over de vergelijking met nu, maar over de vergelijking met 'vroeger' toen er een gigantisch verschil zat tussen wat je betaalde in het ziekenfonds en particulier. Daar ging het over.
Tsjor
tsjor
Waar moet de kiezer naar toe? Wat dacht je van een burgerinitiatief? De SP? Actief lid worden van de PvdA en zo zorgen dat hun programma weer socialer wordt? Of desnoods zelf een partij oprichten? Een beetje mopperen op de bestaande politiek, maar vervolgens zelf lui op de bank blijven zitten helpt zeker niet.
Kunduz?
Zijn nou de veranderingen per 1 juli in ontslagrecht etc de gevolgen van het Kunduz akkoord dat oa door D'66 gesteund werd en waar de PvdA op tegen was?
Payroll constructie
Wat vervelend om te lezen dit, mocht het probleem nog niet opgelost zijn heb ik een bron gevonden die duidelijk ingaat op alles rondom payroll. Er is informatie te vinden over de rechten van de werknemers bij een payroll contract, over de voor en nadelen van payroll, over de payroll constructie (link verwijderd door forumbeheer)