Loonbeslag of schuldsanering
OK, toch maar even anoniem jullie advies vragen.. Korte situatieschets: pas getrouwd met een man die uit vorige relatie schulden heeft over gehouden (lening en niet betaalde rekeningen). Ik heb koophuis en kinderen, hij is bij mij ingetrokken. We zijn getrouwd op huwelijkse voorwaarden ('koude uitsluiting') om te voorkomen dat zijn schuldeisers bij mij kunnen komen aankloppen. Ook qua erfenis/huis/rekeningen e.d. is alles geregeld. We hebben echt niets gemeenschappelijk.
Man had al loonbeslag, tot de belastingvrije voet, omdat bedrag aan lening en schulden te groot was. Dat hebben we zo gelaten; hij draagt wat hij nog over houdt bij aan ons huishouden, verder leven we van mijn inkomsten. Da's op zich niet zo'n probleem en dat geeft hem de kans via het loonbeslag zijn schulden in te lopen. Er komt immers ook niets nieuws meer bij.
Maar... gezien de grootte van de totale schuld wordt dat schat ik wel zo'n 10 jaar betalen. En dat gaat in de buurt komen van zijn pensioengerechtigde leeftijd. Ik heb daarom gedacht aan schuldsanering. Dat zou inhouden dat hij met ca 3 jaar een schone lei zou kunnen hebben. En we leven toch al min of meer van wat ik verdien. Alleen.. man wil niet, want hij wil zijn schulden buiten mij en de kinderen houden. Bij schuldsanering zou ik (en het huis etc) ook betrokken worden?? Weet iemand of dat klopt? Kunnen we in onze situatie dan toch maar beter bij het loonbeslag blijven, zodat dit buiten mij om blijft gaan?
Wie hier iets meer van weet; ik hoor graag!
Afspraak is afspraak
Ik maak uit je verhaal op dat je man met zijn schuldeiser(s) een afspraak heeft. Dat men akkoord is met het afbetalen in delen.
Ze vallen hem niet lastig, zolang hij maar maandelijks via dat loonbeslag voldoende opbrengt. Ze hebben 10 jaar geduld. Dat is mooi!
"Dat zou inhouden dat hij met ca 3 jaar een schone lei zou kunnen hebben."
En dat zou dus betekenen dat die schuldeisers tevreden moeten zijn met een nieuwe afspraak waaruit voortvloeit dat ze niet al hun geld krijgen (ipv tien jaar loonbeslag nog maar 3 jaar). Dat gaan ze niet leuk vinden. Ze gaan niet akkoord en dat hoeft ook niet.
Je man is helemaal niet in de problemen. Samen hebben jullie het waarschijnlijk goed genoeg.
"Bij schuldsanering zou ik (en het huis etc) ook betrokken worden?? Weet iemand of dat klopt? "
Je huis niet, als ik het goed heb, maar jouw inkomen wel. Jij kan hem helemaal onderhouden. Hij heeft helemaal geen geld nodig. Jij doet hem niet de deur uit als hij zijn aandeel niet kan meebetalen. Ik denk dat de schuldeisers daarop zullen staan en dat ze daar gelijk in zullen krijgen.
Als je eerder van die schuld afwil, dan kun je je man voorstellen om nu al dat deel wat hij over heeft in die schuld te stoppen ipv in jullie huishouden. Maar eigenlijk denk ik dat je alles beter zo kunt laten als het is. Die afspraak is kennelijk van voor jullie huwelijk. Je hebt kans dat als de schuldeisers weten dat er nu een vrouw is met een goed inkomen, dat ze dan meteen maandelijks meer willen hebben.
Groet,
Miriam Lavell
Klopt niet helemaal
Dank je Miriam, jouw bijdrage werpt weer een licht op de zaak dat ik zelf nog niet had gezien en dat helpt... (waar is dit forum toch weer goed voor..
Jouw veronderstelling over die eerdere afspraken klopt niet helemaal. Er zijn geen afspraken met de schuldeisers. Alleen heeft hij ooit, voor mijn tijd, loonbeslag gekregen omdat hij een lening niet meer af kon betalen. Leven van de belastingvrije voet voor een alleenstaande betekent dat je de lopende rekeningen ook al snel niet meer kunt betalen. En als je dan de kop in het zand steekt en de aanmaningen negeert, tja.. laten we zeggen dat hij hier nogal erg onzorgvuldig en naief mee om is gegaan.
Ik probeer hem er nu uit te helpen door in kaart te brengen hoeveel schuld er precies is en bij wie. Hij heeft daar nl ook geen administratie over. Die 10 jaar is dan ook mijn inschatting, maar wel een die behoorlijk reeel is.
Maar ik zie wat in jouw commentaar, waarschijnlijk moeten we heb zo houden en al blij zijn dat de schuldeisers van mijn geld en goederen af moeten blijven. Wil graag mijn (studerende) kinderen kunnen blijven onderhouden...
'T is alleen dat dit zo verhipte zuur is. Er is een uitspraak van de rechtbank, man heeft een vordering op zijn ex. Maar die woont in het buitenland en daar houdt de bank (het was een gezamenlijke lening) geen rekening mee.. die komt alleen bij hem vangen. En de vordering is niet te innen. Zuur maar waar. We zullen door de appel heen moeten bijten!
Vordering halen
"Er is een uitspraak van de rechtbank, man heeft een vordering op zijn ex. Maar die woont in het buitenland en daar houdt de bank (het was een gezamenlijke lening) geen rekening mee."
Inderdaad, dat doet de bank niet. De bank heeft een vordering op jouw man, jouw man heeft een vordering op zijn ex. Die moet ie dan wel gaan vorderen. Ik weet niet over welk buitenland het moet gaan, maar als je iets kunt doen voor je man dan is dat uitzoeken of er nog wat te halen is.
Hoe langer er gewacht wordt, hoe kleiner die kans.
Helemaal niks doen, verzwakt de positie nog verder.
Groet,
Miriam Lavell
