Levenstestament, wel of niet?

Ik had nog niet eerder van een levenstestament gehoord maar door het draadje van Trudy werd ik daarop geattendeerd en ben ik eens gaan zoeken of wij dat ook zouden moeten doen. De eerste hit was van Hetlevenstestament.nl. Niet overtuigend voor mij.
‘Stel u staat onder de douche en de postbode belt aan om een aangetekende brief voor u af te geven. Uw partner of huisgenoot doet de deur open maar mag het stuk niet in ontvangst nemen. Daarvoor heb je een volmacht nodig of u moet onder de douche vandaan komen. Zo simpel kan de noodzaak zijn om een Levenstestament (aangeklede volmacht) te hebben.’
Ja, reuze handig als je partner dan gelijk zo’n testament uit de achterzak kan halen, zodat de bezorger weet dat hij geen juridisch gedonder krijgt als hij het pakje aan partner afgeeft. Hij zal ongetwijfeld de notarishandtekening als echt herkennen. Dit probleem hoeven wij dan eindelijk niet meer mee te maken en hoef ik niet meer onder de douche uit te springen.
‘Uw partner ligt in het ziekenhuis met een ernstige ziekte. U heeft een afspraak met de specialist om samen met uw partner de gevolgen van de ziekte te bespreken. U komt in een file en bent te laat voor de afspraak. U komt op de gang de specialist tegen die klaar is met het gesprek. U vraagt de specialist om een kort verslag. Hij mag dat niet vanwege de privacywetgeving. U heeft daarvoor een volmacht nodig.’
Ook hier, reuze handig als je het levenstestament dan direct uit de handtas trekt en de dokter onder zijn neus kan duwen. Die zal dan niet zeggen, wat vervelend dat u er niet kon zijn, u kunt alvast alles van uw partner horen en ik maak snel een nieuwe afspraak met jullie voor de vragen die u nog heeft. Nee, de dokter denkt dan sh*t een levenstestament nu moet ik hier en nu op de gang met die mevrouw in gesprek en de volgende patiënt moet wachten.
Oké, cynische modus weer even uit. Verder gezocht. Als je in een beslissingsonbekwame situatie komt zal de rechter een bewindvoerder of curator vaststellen die volmacht heeft over jouw zaken. In een levenstestament geef je óf nu iemand alvast een direct ingaande volmacht óf je beschrijft wie dan jou voorkeur heeft zodat de rechter daar rekening mee kan houden. Zonder dat wordt dat meestal partner of kinderen.
Dat lijkt mij vooral nuttig voor als je een bedrijf hebt waarvan de zaken niet zomaar een paar weken stilgelegd kunnen worden omdat de enige met teken- en/of beslissingsbevoegdheid dat even niet kan. Of als je geen partner (meer) hebt en je je kinderen niet goed genoeg vertrouwt.
Voor ons zie ik niet zoveel meerwaarde. Man en ik zijn al allebei gemachtigd op de bankrekening. Wij weten van elkaar hoe we in het leven staan en vertrouwen de ander in het nemen van goede beslissingen als we dat zelf niet meer kunnen. Zo wordt er volgens mij door artsen ook gehandeld, b.v. bij mensen die acuut niet meer zelf kunnen beslissen (zoals coma) wordt met de familie overlegd met de partner als eerste stem. Ook zonder dat die een officiële notariële volmacht heeft. Komt er een situatie waarin ik beslissingsonbekwaam wordt gelabeld dan mag de rechter van mij gewoon mijn partner als bewindvoerder aanstellen zoals nu gebruikelijk is. Pas nog meegemaakt bij vrienden waarbij hij jong en snel dementeerde .
Het levenstament is vrij nieuw terwijl er niet hele andere wetgeving is. Het lijkt er op of notarissen weer iets nieuws hebben bedacht om geld mee te verdienen, tja het standaard langstlevenden testament hoeft niet meer, die zijn ze kwijt.
Welk onheil gaan wij over ons afroepen door niet naar de notaris te rennen? Wie is al eens heel blij geweest dat er een levenstestament was of heeft het node ontbeert?