Kleuterschool-achtige praktijken op kantoor
Dit moet even heel algemeen ivm de herkenbaarheid.. maar het zit me zo hoog dat ik toch jullie mening/tips even wil vragen. Ik werk op een kantoor waar dossiers worden afgehandeld. Een soort van administratief productie-draaien; mijn collega's en ik worden allemaal geacht een bepaald aantal dossiers per dag af te sluiten. Ons management is erg op die cijfertjes. Sterker nog; onze 'hoofd-manager' wordt er op afgerekend. Collega's en ik worden alleen afgerekend op het aantal dossiers dat we hebben geproduceerd.
Jullie begrijpen dat ons management erg nerveus wordt als het aantal binnenkomende dossiers toeneemt; die productie moet immers wel gehaald worden. Dus hebben ze allemaal regeltjes verzonnen die ons als personeel zouden moeten 'helpen' de productie hoog te houden. Er mag niet prive-gekletst worden op het werk (da's nog te begrijpen), iedereen roept 'ssst' naar elkaar want de concentratie mag niet verstoord worden (lastig want er moet veel zakelijk worden gebeld voor die dossiers en we zitten in een soort van kantoortuin).
Maar de regeltjes gaan steeds verder.. zo is er onlangs ingevoerd dat we geen koffie meer voor elkaar mogen meenemen. Onder het motto 'af en toe van je buro weg is goed en dan kan de prive-klets bij het koffie-apparaat'. Ik heb daar zelf al behoorlijk moeite mee en vind het 'kleuterschool-gehalte' al behoorlijk stijgen. Maar nog erger wordt het als je toevallig toch een keer de koffie-beker van een collega meeneemt, een van de leidinggevenden dat ziet en je letterlijk wordt terug gevloten... Ik ben overigens doorgelopen en heb de koffie voor de collega met mijn eigen koffie meegenomen. Weer achter mijn buro vond ik een mailtje van de bewuste leidinggevenden; over de koffie. Of er soms iets niet duidelijk was..?? Ik heb een paar keer diep adem gehaald en toen besloten niet te reageren. Ik wens me niet te verlagen tot dat niveau.
Maar ik merk dat het me toch hoog blijft zitten.. daarom kom ik hiermee bij jullie. Wat zouden jullie doen? Alsnog reageren? Hoe dit dan het beste aan te pakken? Het afdelingsbeleid is duidelijk, daar hebben protesten niet zo veel zin. Zoals gezegd; alles voor de cijfertjes. Ja, solliciteren.. en geloof me, dat doe ik ook...-)
Zo ging het bij ons ook
Ik ben inmiddels weg bij mijn ex-werkgever, maar dit soort gedrag werd bij ons ook in toenemende mate vertoond. Bij ons ging het nog verder, we kregen er officiële waarschuwingen voor. En dat ging echt belachelijk ver. Zelfs als je je blik even op een stuk papier van de naastzittende collega liet rusten, kon je een officiële waarschuwing verwachten. Ook bij ons werd via een mailtje verteld dat we niet met elkaar over privé-zaken mochten praten. Met dat soort regels kan ik dus echt niet uit de voeten. Zijn ze nou helemaal mal. Dit soort regels waren er ook omdat ze niet wilden dat we tijdens het werk kritiek uitten over de regels. De sfeer werd daar zo negatief van. Tja, ze waren toch echt zelf de oorzaak van die negatieve sfeer.
Omdat ik zelf in zo'n situatie zat hoor je opeens dat dit soort gedrag momenteel schering en inslag is. Allemaal paniek vanwege de crisis en concurrentie. Het wordt er niet leuker van.
Jakkes
Ik lees dit draadje met stijgende verbazing. Wat een kolder om zo te moeten werken.
Klinkt me als een regime in de oren, waar de sfeer nou niet echt hoogtij lijkt te vieren. Gek.....
Ik denk dat je er niet zoveel mee kan, anders dan je aanpassen en doen wat er gevraagd wordt. En ondertussen solliciteren naar een baan die beter bij je past.
Zodra je gaat handelen naar je aversie tegen het huidige systeem, zit je alleen jezelf in de weg. Jij kunt in je eentje niet de regels op de werkvloer veranderen. En wil je daar energie in steken uberhaupt?
Anders is het wanneer er een OR is, waar je dit zou kunnen neerleggen, of een samen met je andere collega's een gesprek aangaan met het management.
Sterkte met dat regime daar... brrrr.
Jeetje
Wat erg om zo te moeten werken. Nu liggen de banen niet voor het opscheppen, maar toch... Kan een OR niets doen? Houd je dit vol tot je 67ste?
Sfeer
Dank voor jullie reacties, het sterkt me toch een beetje. Al is het alleen maar het idee dat ik niet 'gek' ben maar dat dit regime inderdaad als 'niet normaal' kan worden beschouwd.
Overigens is het bedrijf waarvoor wij werken een multi-national (met OR) die niet zo snel zal omvallen. Ik ben inderdaad al aan het kijken om intern te solliciteren naar een andere baan.
Gesprekken met het management hebben helaas niet zo veel zin.. af en toe doen ze 'akties', zoals individuele gesprekken met ons allemaal waarin wij onze ongenoegens kwijt kunnen (omdat in algemene vergaderingen altijd dezelfde mensen hun mond open trekken en de rest de mond dicht houdt) maar dat verandert niets.
Mijn werk vind ik op zich leuk en de collega's onderling zijn ook leuk, maar dit tot mijn 67ste.. nee.