kinderbescherming wie krijgt meestal de kinderen
Hallo,
Ik kom uit een relatie van huiselijk geweld. Uiteindelijk na een aantal jaren ben ik weg gegaan. De scheiding is rond maar we zitten nog steeds met gezeur omdat mijn ex overal een probleem van maakt. Puur omdat hij mij kwijt is. Nu hebben we hulp via maatschappelijk werk en doordat de situatie steeds uit de hand loopt zijn de instanties ongerust. We hebben al een gesprek met jeugdzorg gehad en daarbij is mijn ex al flink aangesproken op zijn agressie.
We hebben nu dus co-ouderschap (vraag me niet waarom, uit angst voor mijn ex daarmee akkoord gegaan).
Concreet is mijn vraag:
Hoe groot is de kans dat ik mijn kinderen kwijt raak? Dat ze uithuis geplaatst worden of dat ik volledige voogdij krijg?
(er zijn 5 meldingen van huiselijk geweld bij de politie bekend)
Zoals je ziet maak ik me vreselijk ongerust. Ik wil gewoon een stabiele omgeving voor mijn kinderen. Eentje waarbij er geen ruzies zijn zodat ze verder kunnen ontwikkelen in hun eigen ik.
Groetjes van een ongeruste moeder.
kans
Hopelijk heb je een goede advocaat. En een goed netwerk.
Dit is voor iedereen een slechte situatie. Van jou wordt verwacht dat je je kinderen beschermt maar ook dat je ze niet weghoudt bij hun vader. Voorlopig kun je een rustige situatie wel vergeten.
Dat worden spannende tijden.
Zorg in elk geval dat je zaken op orde zijn, je huis, financieel, je werk.
Zijn er mogelijkheden om de veiligheid bij vader te vergroten?
En is het mogelijk om met vader te bespreken wat hij kan doen om de veiligheid te vergroten? Kun je afspreken dat als hij het niet trekt dat de kinderen dan per direct naar jou gaan?
Hoe oud zijn de kinderen. Kunnen ze jou waarschuwen als het fout gaat bij hun vader? Of naar jou toekomen?
Als jij het niet kunt oplossen met je ex loop je inderdaad het risico dat je kinderen naar een ander gezin gebracht worden.
En als jij van mening bent dat je kinderen niet veilig zijn bij je ex dan zou ik het gevecht aangaan om ze daar weg te halen.
Meldingen
Zijn de 5 meldingen van huiselijk geweld van voor de scheiding of ook van daarna?
En wat betekent 'doordat de situatie steeds uit de hand loopt...'? Wat gebeurt er dan? Zijn dat conflicten tussen jou en je e-man of zijn dat situaties bij hem als de kinderen daar zijn?
Tsjor
Probeer het konkreet te maken
'Nu hebben we hulp via maatschappelijk werk en doordat de situatie steeds uit de hand loopt zijn de instanties ongerust.'
Ik weet niet of je nog gesprekken hebt staan met maatschappelijk werk of jeugdzorg. Een aantal tips voor je en die gaan vooral over:probeer het konkreet te maken.
- houd een dagboek bij: met wie spreek je wanneer en wat wordt er besproken;
- probeer van belangrijke gesprekken een verslag te maken, als het kan door iemand anders die erbij zit, als dat niet kan, maak dan zelf aantekeningen. Zet in het verslag konkrete afspraken. Stuur het verslag op en vraag om binnen 14 dagen te reageren als het verslag niet klopt. Daarna mag je aannemen dat je verslag klopt.
- wat zijn de konkrete zorgpunten? Probeer dat zo helder mogelijk te krijgen bij de instanties en probeer dat ook voor jezelf zo helder mogelijk te verwoorden. Bespreek dan met de instanties wat daar volgens hen aan te doen is. Zorg dat ook dat konkreet is. 'Zorgen voor een veilige situatie' is niet konkreet. Hoe doe je dat, wat moet er dan gebeuren? De kinderen een mobieltje meegeven is wel konkreet, of de wijkagent een schema geven van de dagen waarop de kinderen bij je ex zijn, dat is ook konkreet.
- laat je nooit negatief uit over je ex. De agressie van je ex is iets wat voor jou achter je ligt en wat voor je kinderen zorgen baart, zowel bij jou als blijkbaar bij de instanties. Probeer de instanties je bondgenoot te laten zijn in het oplossen van die zorgen.
Voor meer tips, zie de volgende brochure: hoe ga ik om met mijn hulpverlener? Te downloaden via http://www.dropjemening.nl/download/7/
Tsjor
slecht gedrag
Je kunt slecht gedrag niet altijd voorkomen. Je kunt je wel verdiepen in de omstandigheden waarin dat voorkomt en kijken of je daar wat aan kunt doen.
De meeste mensen zijn heftig of zelfs agressief uit angst en onmacht. Soms uit onwetendheid of rigiditeit.
Wij hadden een drama thuis omdat man met autisme niet tegen de onvoorspelbaarheid van een jong gezin kon. Dat probeerde hij op het laatst met harde stem en harde hand af te dwingen naar voorspelbaarheid. Onhaalbaar.
Maar ik wist dat als je er meer rust in bouwt, in ons geval was dat apart wonen, dat er minder kans op ongelukken was. En ik wist ook dat hij heel veel van zijn kinderen hield en nog al liet hij dat vaak fout blijken.
We hebben hele spannende jaren gehad, vooral omdat het zorgsysteem niets kon met de onmacht van vader.
Ik had zelf een omgangsregeling er door gedrukt van een dag in het weekend en 3 momenten door de week. Maar omdat vader 'normaal' wilde begon hij rechtzaken over co-ouderschap en het werd uiteindelijk een weekend in de 14 dagen en de andere week een dag.
Blij dat het over is. Daar heeft de kinderbescherming nog een aparte rol in gespeeld.
Door de foute opmerkingen in de rapporten voelde vader zich zo bedreigd dat we een aantal jaren geen tot weinig contact hebben gehad.
Dus ik zorgde dat vader in elk geval contact hield met zijn kinderen, dat vertrouwen gaf ik hem. En ik zorgde dat als het hem niet lukte dat ik ze altijd direct overnam, die geruststelling gaf ik hem ook, zonder daar consequenties aan te verbinden. En als de kinderen mij nodig hadden konden ze mij met hun mobiel inderdaad bellen. Dan kon ik kalm de zaak in goede banen leiden.
Verder zijn vrienden en familie veel met vader opgetrokken zodat de kinderen niet te lang met hem alleen waren.
Ik heb zelf nog een tijdje bij hem gelogeerd in het begin dat we de weekendregeling hadden. Gewoon gedaan en dat ging.
Beetje out of the box denken en denken in onmacht en niet in onwil.
Er kan een psychische conditie onder het gedrag van iemand met agressief gedrag zitten.
ruzie
Goede tips van voorgangers.
Ik denk dat je de meeste kans maakt, zeker op dit moment, door er echt alles aan te doen om geen strijd te krijgen met ex. Voor ruzies zijn er doorgaans 2 nodig. Je kunt nog zo in je recht staan, daar heb je niets aan als je de kinderen straks kwijt bent. Het gaat nu niet om de werkelijkheid maar om de indruk die men van je krijgt.
En uiteraard zijn de kinderen ook *echt* gebaat bij zo min mogelijk strijd. Richt je zoveel mogelijk op je eigen situatie.