Huis verkopen en schulden

Verhuurder benaderen

Wij huren ook in de vrije sectoe en onze restschuld na verkoop van ons huis was bijna € 50.000,=
Verhuurder keek eigenlijk alleen naar de maandlast die ons dat gaf. Dus mogelijk is er niet eens een probleem?

Anders zou je de verhuurder kunnen benaderen en je situatie uitleggen. Het kan nogal verschillen, maar er is best kans op begrip. Verhuurders doen die kredietcheck immers met een reden, ze willen weten of jij je huur gaat betalen. Als je ze daarvan kunt overtuigen,kun je jezelf misschien wel gewoon inschrijven.

Heb je al overlegd met een hypotheekadviseur

Vrije sector huren is meestal een stuk duurder dan een hypotheek

extra hypotheek op je huis?

Eens met de voorgangers. Verhuizen is hartstikke duur, zeker als je nog tijdelijk in een vakantiewoning of hotel moet bivakkeren.

Ben je al in overleg geweest met de hypotheekverstrekker? Als je veel overwaarde hebt, is er wellicht een mogelijkheid om een extra hypotheek te nemen en daar je lopende schuld mee af te lossen.

Overleg

'Nieuw koophuis zal niet mogelijk zijn door BKR-notering, maar ook bij huurhuizen is een kredietcheck.' Volgens mij is dit een aanname van je, en moet je eerst even toetsen of dat wel klopt. Dus inderdaad: ga in overleg met je hypotheekverstrekker.
Misschien zijn er ook mogelijkheden zoals rentemiddeling. Dat heb ik gedaan: dan krijg je het gemiddelde van het verschil tussen de oude rente en de huidige renten (als voorbeeld: stel dat de oude rente 5% is en de nieuwe 2%, dan krijg je 3,5%). Daarvoor betaal je wel eenmalig een vast bedrag, maar dat haalde ik er al snel uit. Gevolg: lagere hypotheeklasten en dus meer ruimte om schulden af te lossen.
Particulier huren is superduur.

Tsjor

Hypotheekverstrekker

Hypotheekverstrekker heb ik inmiddels gesproken en afspraak staat. Persoon aan de telefoon was nogal stellig. Ik kon wel een gesprek krijgen, maar dan zouden ze vooral gaan praten over wat er over een paar maanden mogelijk was, als die schuld was afgelost of als ik het huis had verkocht.

Heb de afspraak wel gemaakt, maar dat lijkt hem niet te gaan worden en dat maakt het lastig. In feite heb ik vermogen, maar dat zit in het huis. Als ik dat huis verkocht heb (na de overdracht), dan valt er te praten met de bank en ook de woningverhuurders die ik tot nu toe heb gesproken, geven aan dat ik dan pas op een woning kan reageren. Dat betekent dat ik dus op straat zou komen te staan met een zak geld als ik de woning verkoop en dus dat ik de woning niet moet verkopen.

Zo irritant als je vermogen in stenen zit, maar je door de schulden bijna geen geld voor eten hebt

goedkoper huis?

En je kunt niet dit huis verkopen en een goedkoper huis terugkopen? Of mag dat op een of andere manier niet, dan kan je namelijk de overwaarde gebruiken voor de aflossing.

Extra vragen

Hoe lang duurt het nog voordat je de laatste schuld hebt weggewerkt?
Is rentemiddeling mogelijk?
Is het mogelijk om het restant van de schuld mee te nemen in een verhoogde hypotheek?
Je kunt altijd enige tijd laten zitten tussen het voorlopige koopcontract of zelfs de definitieve koopovereenkomst en de daadwerkelijke sleuteloverdracht. Is het voldoende als je een voorlopig koopkontrakt hebt? Of een definitief koopcontract? Hoeveel tijd heb je dan nodig?
Als je 'gewoon' een huis verkoopt en een ander huis koopt zit er ook altijd een overgang tussen, waarbij je het geld van het ene huis nog moet 'krijgen' en het geld voor het andere huis al moet 'betalen'.
denk je dat je na verkoop en aftrek van de schulden voldoende geld overhoudt om een ander huis te kopen? Hoeveel wil de bank dan financieren?
Kom je in de problemen met de belastingdienst als je extra waarde van de overdracht steekt in het aflossen van schulden?
Heb je alternatieven? Bijvoorbeeld een kamer verhuren, waarbij je dat geld dan gebruikt om de schuld af te lossen? In 2018 mag je maximaal 5246 euro huur ontvangen belastingvrij.
Het zijn nu geen vragen voor jou, maar waar je over kunt denken voordat je met de bank gaat praten. Als je tot nu toe geen achterstanden hebt zou de bank welwillend moeten meedenken. Of anders een andere bank zoeken. Kan dat? Ben je wel eens bij een andere hypotheekverstrekker gaan kijken en praten?

Tsjor

Helaas

Dat gaat niet lukken. Wonen in Utrecht en een goedkoper huis dan dat van ons je hier in de buurt niet zo snel vinden. Bovendien houden we dan hetzelfde probleem. Overigens zijn de schulden niet zo hoog dat dat een oplossing zou zijn. Vervelende is alleen dat er nu loonbeslag loopt. Hebben ze natuurlijk groot gelijk in, maar voelt niet eerlijk omdat mijn deel van de schulden in feite allang betaald is en ik nu voor ex betaal. Gaat nu nog slechts om een bedrag van 10.000. Nog veel, maar met dat loonbeslag ben ik over een paar maanden schuldenvrij. Alleen die paar maanden zijn lastig.

Was reactie op #8

Mijn bericht was een reactie op #8. Zit nu in een bus, reageer straks verder.

jeetje

Ik krijg de indruk dat je eigenlijk niet per se verhuizen wilt, behalve dan om die schuld af te lossen.

Mijn eerste idee was ook: hypotheek ophogen. Maar nu ik je laatste posting lees denk ik: vreselijk zuur allemaal, maar ik zou die paar maanden uitzitten, als de bank de hypotheek niet verhogen wil.

Je hebt een koophuis met overwaarde in Utrecht. Je zit wat dat betreft op rozen, de huizen daar worden alleen maar duurder. Als je dat opgeeft om te huren ben je aan de dure particuliere huurmarkt overgeleverd, dat lijkt me op de langere termijn financieel een heel stuk beroerder. De geïncasseerde overwaarde, na aftrek van de afgeloste schuld, is onderworpen aan vermogensrendementheffing dus dat geld verdampt waar je bijstaat. En de huren worden alleen maar steeds hoger. Dan zou ik liever een paar maanden op een houtje bijten.

Ineens schiet me te binnen - kan je niet tijdelijk een kamer aan een student verhuren om zo bij te verdienen? Hetzij om wat minder krap te zitten (zolang de beslaglegger van niks weet, blijft het loonbeslag gelijk), hetzij om versneld af te lossen.

groeten,

Temet

Inderdaad

De voornaamste reden om te willen verkopen is inderdaad om van al het gedoe af te zijn.

Toch maar even de uitgebreide variant van het verhaal. Merk dat ik echt heel blij wordt van jullie reacties, heb veel te lang in mijn eentje lopen piekeren over dit onderwerp en ik ben al jaren blijven hangen in onmogelijkheden. Jullie reacties helpen me ook om alles voor mezelf op een rijtje te zetten.

De schulden zijn al jaren geleden ontstaan, eigenlijk al voor de geboorte van mijn jongste, die nu in groep 8 zit. Wij woonden in die periode in een mooi appartement in een wijk waar we onze kinderen liever niet naar school zouden laten gaan. Appartement had bovendien maar 2 slaapkamers en we hadden 2 kinderen, dus we keken uit naar wat anders. Dat werd dus dit huis, nieuwbouwproject en gekocht net voor de huizencrisis. Advies in die periode was nog om het oude huis niet meteen te koop te zetten, maar te wachten tot een half jaar voor de oplevering.

Dat hebben we gedaan, alleen op dat moment begon dus die huizencrisis. En toen kwam die crisis. Oude huis heeft 2,5 jaar te koop gestaan en hebben we uiteindelijk verkocht met een (klein) verlies. Net op het moment dat we met die 2 hypotheken kwamen te zitten, raakte mijn ex werkloos. Een uitkering kwam hij ook niet voor in aanmerking (terecht, eigenlijk wilde hij gewoon niet werken, al zei hij toen tegen mij wat anders). Beide hypotheken waren in die periode gebaseerd op 2 inkomens, maar we zaten dus met 1 inkomen en 2 hypotheken. Alleen de maandelijkse hypotheeklasten waren in die periode al hoger dan mijn inkomen en zo liepen we dus achterstanden op.

Kinderen zaten in die periode nog op de creche. Daar moesten ze in de eerste instantie wel ook blijven, want het idee was immers dat ex zo snel mogelijk weer aan het werk zou gaan. Een deel van die opvang werd vergoedt vanuit de kinderopvangtoeslag, maar een deel ook niet, de eigen bijdrage. Uiteindelijk de kinderen toch maar van de creche gehaald, omdat het gewoon niet te betalen was, maar in de eerste instantie lukte het niet goed om die toeslag stop te zetten en ook daarna gingen daar nog wat dingen mis.

Doordat de hypotheeklasten hoger waren dan mijn inkomen, konden we dat geld dat we ten onrechte ontvingen toen de kinderen van de creche waren, niet opzij zetten. En ook een deel van de periode dat mijn ex werkzoekend was, bleken we geen recht te hebben gehad.

Tegen die dubbele lasten konden we niets doen. Ja, had wel gekund, maar was niet eerlijk geweest. Als ex in die periode in ons oude huis was gaan wonen ipv bij ons, was alles veel gemakkelijker geweest, maar dat wil je ook niet.

Uiteindelijk het huis 10 jaar geleden met verlies verkocht en inmiddels dus een flinke opeenstapeling van schulden. Ex bleef werkloos en we bleven met alleen mijn inkomen. Veel aflossingsruimte was er niet en bovendien gaf ex achteraf aan dat hij me in die periode ook regelmatig bestolen heeft, als ik hem bijvoorbeeld geld gaf voor boodschappen. Toch namen de schulden mondjesmaat af.

Vier jaar geleden vertrok ex bij ons en liet de kinderen en mij achter. Dat verhaal heb ik afgelopen jaren ook zo nu en dan op dit forum beschreven en daar heb ik heel veel aan jullie antwoorden gehad. Kwam er op neer dat ex ons verliet en introk bij een nieuwe vriendin. Een dame die in de schuldhulpverlening zat en waar hij zich niet mocht inschrijven. Hier weigerde hij zich uit te schrijven, dat heb ik op een gegeven moment met een adresonderzoek voor elkaar gekregen en toen was hij een geval 'woon- en verblijfplaats onbekend'.

Op een gegeven moment kreeg ik een brief van ex dat hij eiste dat ik het huis binnen 6 weken van zijn naam af zou halen en dan zag hij af van zijn rechten en plichten van de kinderen (???). Natuurlijk lukte dat toen niet en bovendien sloeg dat stuk over de kinderen nergens op. Ex begon vervolgens een juridische procedure over de kinderen (eiste dat ieder weekend 1 kind bij hem zou komen, die regeling wilde ik niet, maar als ik aan ex vroeg of er een kind mocht komen, weigerde hij. Dat verhaal is uiteindelijk met een sisser afgelopen, omdat ex gewoon niets wilde, zak is nooit voorgekomen, helaas geen omgangsregeling met hun vader, maar ook geen kinderalimentatie voor ons).

Ex wilde gewoon graag van de woning af. Nadat ik hem had uitgelegd dat het om een woning met een hypotheek ging en dat die hypotheek op dat moment hoger was dan de waarde van de woning, wilde hij in de eerste instantie zelfs dat de woning van zijn naam af zou gaan, maar de hypotheek wel op beide namen, als hij maar van die woning af was. Natuurlijk wilde geen enkele notaris dat formaliseren.

Uiteindelijk hebben we 2 jaar geleden in overleg met de bank een soort conceptakte van verdeling opgesteld, die we ook beiden getekend hebben. Woning, hypotheek en gekoppelde beleggingsverzekering werden toebedeeld aan mij. Schulden werden niet eens benoemd, die lagen al hier. Helaas lukte het formaliseren van dat document bij de notaris niet, omdat er op dar moment nog teveel schulden waren om de hypotheek op mijn naam te krijgen. Het getekende document heb ik nog wel.

En dan zijn we in het nu. Ter indicatie zal ik even een soort fictieve bedragen noemen om een en ander in perspectief te plaatsen. Ik woon nog met onze 3 kinderen in de woning met een waarde van zeg 300.000. Op de woning rust een hypotheek van 200.000. Daarnaast is er een beleggingsverzekering gekoppeld van 20.000. Restschuld van die oude ellende is 10.000. Paar maanden geleden was dat nog 20.000 en op het moment dat ex vertrok was het nog rond de 40.000.

Eigenlijk dus echt de laatste restjes, maar ik ben er zo ontzettend klaar mee. Ik zou gewoon heel graag weer vooruit willen. Heb inmiddels een hekel aan mijn eigen huis, hebben er al die jaren weinig aan kunnen doen en heb het inmiddels gewoon echt gehad.

Krijg momenteel keurig netjes de beslagvrije voet, maar red het daar eigenlijk net niet mee. Een van mijn kinderen zit verder weg op school, waardoor ik maandelijks ruim 200 euro aan reiskosten voor haar heb en eigenlijk gaan is dat net de druppel dat ik het niet binnen die beslagvrije voet red.

Verder zijn mijn lasten sowieso erg laag. Hypotheekrente heb ik 2 jaar geleden opnieuw vast gezet en die is extreem laag. Auto heb ik niet en ik red het echt wel even een paar maanden zonder nieuwe kleren enzo.

In feite zou ik rationeel gezien dan misschien maar moeten wachten tot de zomervakantie. Als het goed is ben ik er dan vanaf. Veel sneller zal een verkoop en dergelijke vast ook niet geregeld zijn, maar juist nu heb ik gewoon het gevoel dat ik verder wil.

Heb inmiddels een afspraak met een makelaar staan, gewoon om eens te kijken. Afspraak met de huidige hypotheekverstrekker staat. Misschien toch ook nog eens juridisch advies inwinnen.

Excuses voor het lange verhaal, maar alle tips zijn dus welkom.

Met respect

Knap, zoals je je erdoorheen hebt geslagen, je niet gek hebt laten maken en op een goede manier gebruik hebt gemaakt van de middelen die je had. Alle respect daarvoor. Je gaat het redden! Echt waar.
Volgend jaar zomer ziet het er heel anders uit. Dan is het loonbeslag opgeheven, is de schuld weg, heb je wellicht weer een buffertje opgebouwd en kun je je huis misschien weer een beetje opknappen.
Ik weet niet wat er nu voor 200.000 of 250.000 in jouw buurt te koop staat. Of in de buurt van de school van je kind. En of je van klussen houdt.
Het is altijd goed om informatie in te winnen over de waarde van je huis en de hypotheek. Maar wellicht is het beter om definitieve beslissingen uit te stellen tot volgend jaar zomer, als alles achter de rug is en jij jezelf weer wat hervonden hebt. Nu drijven de negatieve emoties je nog heel sterk. Misschien dat je volgend jaar zomer alles wat beter in balans kunt zien en dan alsnog een beslissing kunt nemen.

Tsjor

Deze zomer zelfs al

Ellende is zelfs deze zomer al over. Dus misschien hebben jullie gelijk, misschien moet ik wachten. Ik ga me in ieder geval wel vast oriënteren, normaal duurt het dan toch ook nog een tijd voor je verder bent. Wie weet loop ik tegen mogelijkheden aan die ik nu niet zie.

Zo'n goedkoper huis ga ik hier in ieder geval niet vinden, tenminste niet met ongeveer genoeg slaapkamers. En dan hoeven we echt niet allemaal een eigen kamer, maar 2 slaapkamers in totaal gaat hem met 3 pubers niet worden.

Alle tips blijven in ieder geval welkom. Helpt me echt om uit mijn eigen hoofd te komen. En maar eens kijken wat de makelaar en de bank volgende week adviseren.

Visualiseer het

Je bent er bijna!

Ik geloof niet dat verkoop en verhuizen ooit goedkoper gaat zijn. Onderschat niet wat vehuizen kost.

Je bent er bijna. Visualiseer jezelf de zomer in. Nog even volhouden!
Maak een aftellijst! En streep iedere dag door. Je bent van zover gekomen, nog even doorbijten en je bent er.

Ik vind het zo ontzettend knap hoe je je hier doorheen gewerkt hebt en zou graag wat voor je willen doen. Hoe oud zijn je kinderen?

Inderdaad, hou vol!

Ik snap dat je emotioneel gezien weg wilt uit dit huis.
Maar financieel gezien is dit huis prima voor je. Veel beter dan een huurwoning op de particuliere markt.
Alternatief zou zijn om een plan te bedenken, iets om naar uit te kijken , hoe ga je je huis aanpassen aan je smaak en nieuwe inzichten en de groei van je pubers.
Maak plannen voor de korte en lange termijn, wat gaan jullie schilderen, welke meubelen wil je kopen, werke dakkapel wil je plaatsen ?
En als je dan een plan hebt, samen met je pubers, dan ga je een planning maken hoe jullie dat gaan realiseren. En weet je weer wat je het allemaal voor doet en komt er langzamerhand ook ruimte om het uit te voeren.

eens

Helemaal eens met de vorige drie posters. Nu geen gekke dingen doen. Nog een paar maanden doorbijten, en het loonbeslag is eraf. Als ik lees hoeveel er met dat loonbeslag is afgelost in relatief korte tijd, dan heb je kennelijk een flink inkomen, dus als dat loonbeslag weg is dan breken duidelijk betere tijden aan. Ik vermoed dat je huis er dan ineens een stuk leuker uitziet! En anders kan je inderdaad een plan maken voor verbeteringen.

Verhuizen nu, met drie pubers, lijkt me gekkenwerk. Niet alleen is verhuizen een dure grap, zoals Ginny al opmerkt (en een enorme bron van stress), het is de vraag of je kinderen er blij mee zijn, en bovendien zeg je zelf al dat het lastig wordt een huis te vinden dat goedkoper is en toch ruim genoeg voor je gezin.

Het moment om te verhuizen is niet nu, maar als je pubers volwassen zijn en uitgevlogen. Dan verhuis je van je eengezinswoning naar een goedkoper appartement, casht het verschil in prijs, en stuurt je ex een kaartje vanaf je vakantieoord in de Bahama's

Groeten,

Temet

Inderdaad, zet door!

Zijn er geen mensen in je omgeving die je af en toe een tas boodschappen willen toeschuiven? Ik zou het zo doen. Meer leningen aangaan lijkt me een slecht idee (je bent een intelligente vrouw, dat hoef ik je dus niet te vertellen), maar als familie of vrienden je kunnen en willen helpen, is dat nu misschien genoeg voor de laatste loodjes.

Ik sluit me aan bij de rest, je hebt het geweldig gedaan de afgelopen jaren! Je mag heel, heel trots op jezelf zijn. En straks zijn je schulden weg, dan ziet de toekomst er ineens een stuk rooskleuriger uit.

Vraag je werkgever om hulp!

Ga eens in gesprek met je werkgever. Zeg dat het loonbeslag je heel stress oplevert, dat je je heel veel energie kost, en dat je zelfs overweegt te verhuizen om er maar van af te zijn.

Vraag aan je werkgever of hij jouw schulden wil aflossen. Daarvoor sluit je dan natuurlijk een (nieuwe) lening af bij je werkgever, die je aflost dmv inhoudingen op het loon. Maar dat aflossen doe je dan in een wat rustiger tempo (vergeleken met loonbeslag) zodat jij weer wat rust krijgt in je hoofd, zodat jij je minder zorgen hoeft te maken en je beter op je werk kunt focussen.

Stel dit alleen voor als je dit werk echt wil blijven doen (lang genoeg om die schuld in rustig tempo af te lossen) en als je werkgever tevreden is met jou. Vertrek/ontslag worden erg ingewikkeld met een openstaande schuld.

Maar vragen staat vrij. Heel veel werknemers staan er open voor om 'kleine' schulden van werknemers over te nemen die ze graag willen houden. Zeker schulden die 'eenmalig' zijn ontstaan rondom huis en ex bij een werknemer die daarvoor nooit problemen had met zijn uitgavenpatroon.

Goed voorstel

Van Syboor. Mijn werkgever heeft daarvoor zelfs een personeelsfonds. Medewerkers die dat willen betalen maandelijks 1,50 voor collega’s die in (financiële) problemen zijn geraakt, min of meer buiten hun schuld.

Phryne

Wauw, wat een werkgever! Geweldig. Ik ga dat onthouden.

Tsjor

Phryne.

Dat is een mooi initiatief. School van zoon had ook zo iets dergelijks. Bij de vrijwillige ouderbijdrage kon je 2,50 extra betalen.
Dat geld werd dan gebruikt om ieder kind mee te kunnen laten gaan op schoolreisje of kamp.

Met zijn allen sparen doen wij voor een personeelsuitje. Dat geld zou prima gesplitst kunnen worden. Een wat bescheidener feestje en sparen voor collega's of jezelf als dat nodig is.

wil40

"Dat geld werd dan gebruikt om ieder kind mee te kunnen laten gaan op schoolreisje of kamp. "

Wow, mooie subtiele manier om onwillige ouders onder druk te zetten.

Ad Hombre.

Vond ik niet.
Alle losse onderdelen kon je aanvinken, waar je wel of niet aan wilde betalen. Ieder onderdeel met uitleg waar het geld voor was. Geen gegok hoeveel voor Sinterklaas of hoeveel voor het schoolreisje. En onderaan dus die 2,50. Niet aanvinken was ook een optie.

Ook duidelijk vermeld; de ouderbijdrage's zijn vrijwillig, dus zeker niet verplicht.
En geen persoonlijke herinneringen of aanmaningen. Hoogstens algemeen in de nieuwsbrief.

wil40

Zo is het netjes, inderdaad.