Hoeveel sparen ?

Zou toch wel moeizaam zijn zonder auto

Ik zou niet lenen voor een auto, behalve als ik anders ontslag zou moeten nemen. En zonder auto, daar wen je aan maar ik zou het toch wel heel moeilijk vinden. Als ik geen auto zou hebben zou ik niet op tijd bij de bso kunnen zijn om de kinderen op te halen, niet 's avonds naar vrienden en familie kunnen die afgelegen wonen of alleen door het donker op de fiets terug moeten en inderdaad op de sportclubs van de kinderen zou het ook een "gedoe" zijn, ten eerste omdat er weinig gecarpoold wordt en ten tweede omdat ik het leuk vind om mee te gaan. Ik rijd een auto helemaal op en koop een zoveelste hands auto waar ik jarenlang voor spaar en dan een kleine zodat de belasting ook laag is. Ik ben echt blij met mijn auto, ik zie het ook als een soort vrijheid om te gaan en staan waar ik wil.

Truus

Ik rij al minstens 20 jaar in auto's van ca. 18/20 jaar oud (bij aanschaf) van gemiddeld 750 euro. Daar rij ik dan gemiddeld 5 jaar mee. Verdere kosten zijn kleine reparaties, APK, evt. een keer 2 banden (2de hands) vervangen o.i.d., maar NOOIT meer aan kosten dan ca. 300 per jaar. Wordt het hoger, dan gaat'ie eruit. Maar tot nu toe gaat dat zeer goed. Dus totaal kosten (los van benzine, wegenbelasting/verz (en die is peanuts bij een oude auto): Aanschaf 750 gedeeld door ca. 5 jaar is laten we zeggen 150 per jaar. Plus garage (APK, kleine beurt, kleine reparatie) 300 per jaar. Dus 450 a 500 per jaar max.

Vreemd

Volgens mensen in mijn omgeving is gemiddeld 50 euro per maand een heel normaal bedrag aan onderhoud en reparaties. Het verbaast me dus dat er mensen zijn die een echt oude auto kopen en daar dan jaren in rijden met 300 euro onderhoud per jaar. Rijd je dan zo weinig kilometers? Met mijn auto heb ik de afgelopen jaren een keer een vastgelopen rem gehad (remklauw + alles er omheen), dat was bijna 800 euro. Banden kosten minstens 70 euro per stuk, distributieriem is ook best prijzig, lekkende carburateur (?) voor 450 euro. Nou ja, en zo meer. Wegenbelasting en verzekering kost me 50 euro per maand, maar dat is bekend.
Triva, ik hoop met die auto van 7000 euro (vanaf omstreeks 2010/2011) weer een jaar of 7 te kunnen rijden.

fietsen of rijbewijs

Teen, je snapt toch wel dat ik als slechtziende bijvoorbeeld niet kan autorijden, omdat ik de borden op de snelweg pas kan lezen als we eronderdoor rijden. Verder heb ik een slecht perifeer gezichtsvermogen, dus zie minder goed opzij en zou ik veel te veel schrikken van alles wat langskomt. .

En op de fiets ga ik maar zo'n 20 km per uur op de fietspaden in de buitenwijken en in de stad zelf, met al die k-toeristen, maar ongeveer 15. Ja, en ik schrik weleens van iemand die ineens de straat op stapt, terwijl mijn man dat al van verre ziet aankomen, maar ach dat is te overzien. Al die pubers met hun telefoon in hun hand zullen daar ook vast van schrikken.

Gelukkig ben ik in de stad opgegroeid en dat is wel handig als je beperkt bent. Lastig is dat ik het nummer op de tram of bus niet kan lezen. Nou, dan vraag ik dat aan mensen die ook op de halte staan en trek me vervolgens niks aan van hun verbaasde blik.

nou toch wel leerzaam

Oke, ik begrijp het. Autorijden kan bij ons dus flink goedkoper. Het hoeft nu niet maar zou het ooit nodig zijn dan koop ik een auto voor 1000 euro. Ik wist niet dat het kon maar sommigen beweren hier van wel dus het zal wel. Ik dacht dat je dan toch wel steeds in de problemen zou komen met dure reparaties. Hortensia, wat jammer dat je niet steeds bij je familie op bezoek kunt maar dat je het echt moet afwegen. En als je ouders nou ziek worden? Ik hoop dat ze je nog heel vaak iets kunnen toestoppen. Dat gun ik je echt.

Truus en teen

Je kan altijd pech hebben natturlijk mer een oude auto. Dat is zo. Bij mij gaat het al minstens 20 jaar goed. Wat je niet moet vergeten, is dat auto's in de loop der jaren streeds beter worden. Dus een auto van 20 jaar oud die je in de jaren 70 of 80 kocht, is nier te vergelijken met een oude auto uit eind jaren 90 of begin 2000 die je nu koopt.

Geen auto én geen rijbewijs

In het dorp waar ik als kind woonde was het lastig geweest, maar in de stad is het geen probleem.

Vrienden zonder buffer kopen een goedkope auto. Vriendin rijdt al zes jaar in een bakje van 250 euro. Op het rubber bij de ramen staat letterlijk schimmel, maar hij rijdt nog prima.

Wij hebben jaren weinig gespaard. Te weinig voor een koophuis en een kind, bij best een aardig inkomen. Yolo inderdaad. Nu werkzaam als zelfstandigen, dus verstandiger zijn. Gaat ook prima, we hebben zo'n 10.000 netto per maand de laatste jaren. Sparen we 3000 per maand van. Kunnen we ook een jaar zonder inkomsten zitten.

Teen

Ik vind het bijna vermakelijk hoe je reageert. Hoe ik dat deed met de 'sportclub'? Nou... de eerste 5 jaar dat ze op een vereniging zaten hoefden ze amper te lopen. Dus geen fiets nodig. De vereniging die volgde was een stuk vermoeiender wat de reis betreft. Wel 10 minuten fietsen. De volgende voor mijn ene dochter zo'n 5 minuten fietsen en toen de jongste op voetbal ging, kon ze daar geheel zelfstandig met haar vriendinnen heen. 20 minuten fietsen. Bij uitwedstrijden moest ze inderdaad wel eens met anderen mee, maar gelukkig kon ik wel als het mijn beurt was de tenues wassen.

Er is eigenlijk al antwoord op gegeven. Fietsen is met slechte ogen vaak nog wel mogelijk. Alleen ben ik op een punt aangekomen, dat ik me zelfs daarmee niet meer altijd veilig voel. Zodra het gaat schemeren, zit ik dan ook niet meer op een fiets. Dat vind ik vele malen erger, dan dat ik nooit auto heb mogen leren rijden.

ogen op de fiets

Hoi kaaskopje. Ik snap wel dat je op de fiets een lagere snelheid hebt maar ik kan me voorstellen dat je je toch ook wel kwetsbaar moet voelen. Zeker als je in de stad woont. Ik vind het ook een eng idee dat er fietsers zijn die slecht zien. Als "andere weggebruiker" ga je daar ook niet van uit. Andere kwetsbare groepen zoals pubers en ouderen herken je gemakkelijker en daar kun je dan rekening mee houden. Maar hoe herken je een slechtziende fietser?

op het geluid / verkeerslawaai

Dit doet mij denken aan mijn klasgenootje van de middelbare, 30 jaar geleden. Bij een aantal vakken was ik haar maatje. Vertellen wat er op het plaatje te zetten zien was bij bio. Zorgen dat ze op de naastgelegen sportvelden aankwam bij buitengym. Met haar in het verkeer was doodeng. Ze luisterde naar verkeer en bepaalde dan of ze over kon steken. Nam dus regelmatig voorrang van links.
Bedenk me nu ik dit typ dat die twee oudjes op e-bikes misschien ook te weinig zien en mij niet expres maar "per ongeluk" iedere dinsdag onderweg naar de markt bijna van mijn fiets rijden.

Hier een auto die ook 5 van de 7 dagen op de parkeerplaats staat. Man moet met de fiets en trein van de baas. Ik mag door medische problemen niet rijden. Altijd op de fiets ook in slecht weer.

Slechtziende fietsers

Ik mag hopen dat écht slechtziende fietsers ehm... niet fietsen. Ik kies daar ook voor als het naar mijn gevoel echt onveilig wordt. Bij daglicht heb ik er vooral zelf last van. Ik stap soms af waar een ander gewoon snel kan inschatten dat doorrijden mogelijk is. Ik heb geen lagere snelheid hoor, althans...niet lager dan bij mijn conditie past en nu met e-bike gaat het ook in een lekker tempo, maar bij drukte, overstekende mensen van links naar rechts en omgekeerd, ja daar neem ik toch mijn verantwoordelijkheid.

Wat ik zorgelijker vind, is dat mensen die eigenlijk een bril nodig hebben, of sterkere glazen, gewoon nog achter het stuur van een auto kruipen.

Maar op de vraag, hoe je een slechtziende fietser herkent: als die fietser je omver rijdt, nou... dan kun je eens vragen of hij het wel zag .

Alicia

Hoe herken je een flauwe grappenmaker? Als de honden er geen brood van lusten. ;p

ervaring

Als zeer slechtziend persoon mag ik mij wel ervaringsdeskundige noemen. I.t.t. autorijden kan fietsen niet verboden worden.
Zelf heb ik een aantal jaren geleden wel een fietstest gehad. Een dame van Visio reed achter mij aan om te zien hoe ik fiets(te). Ik wilde graag weten of een 'deskundige' vond of ik mij verantwoord in het verkeer beweeg. Haar oordeel voelde alsof ik geslaagd was.
Ik moet wel zeggen dat ik in een groot dorp woon, de onoverzichtelijke kruisingen vermijd, liever een stukje omfiets als ik dat veiliger vind, niet in schemer en donker fiets en mij heel erg braaf aan de verkeersregels houd.
Heel soms fiets ik naar het grote winkelcentrum in de stad maar dat is een rechte weg met vrijliggend fietspad en verkeerslichten.

Mij zul je vooral herkennen aan het doorfietsen op een rustig recht stuk en 'overdreven' rustig doen bij het oversteken van een kruising

fiets

Ik vind de zorgen over geen auto hebben best vermakelijk. Mijn ouders hebben bewust nooit een auto gehad en nooit hun rijbewijs gehaald. Heel sportief gezin, we fietsten wat af! Op vakantie in Nederland: met de fiets. We hebben wat bekijks gehad als gezin met jonge kinderen die 80/100km fietsten om bij het hotel te komen.En dan ook nog met plezier! Wilden ze naar het buitenland dan namen we meestal de nachttrein, prima te doen. Sportclubjes, school, uitstapjes, het meeste kon op de fiets en anders met het OV.En we gingen heel regelmatig op zondag naar de dierenntuin oid. Mijn ouders hebben een auto niet gemist. Zelfs niet met de nederlandse regenbuien. En ja; heel af en toe rijden ze met iemand mee naar een feestje, waar ze dan benzinegeld voor geven. Eerlijk is eerlijk: alle kinderen hebben toch die auto. Maar mijn ouders, nu 80, fietsen nog steeds. Gelukkig hebben ze allebei nog een goede gezondheid, (misschien net wel door altijd te fietsen). En willen ze een dagje weg dan nemen ze de trein.

Echt, wij zijn verwend. Maar niet zonder auto kunnen zit echt tussen onze oren.

Geloof ik wel

Maar hier een hond die nogal wat nodig heeft en een héél druk leven.
Hond kieper ik 2 x pd in de auto en ik rijd met 'm naar een hondenuitlaatgebied, waar 'ie zich kan uitleven met andere honden.
Nu ben ik daar zo'n 1.5 uur mee kwijt per keer, de tweede keer vaak wat korter. Het is geen hond voor op de fiets. Zou ik lopen zou ik er zeker 2,5 a 3 uur mee kwijt zijn ipv 1,5 uur, die tijd heb ik niet.

Sowieso is ons leven echt enorm druk. (ja, ik doe vast iets verkeerd ik weet het)
Ik kom absoluut niet toe aan de dingen die ik wil en vaak ook niet die nodig zijn. Voor mezelf blijft erg weinig tijd over, te weinig.
En dat met alles met de auto. Ik zou dus echt niet weten hoe ik het voor elkaar zou moeten krijgen met ov/fiets.
Ik woon niet erg ver van werk maar werk met wisselende diensten en de tijden vind ik erg onprettig om te fietsen. Zoals erg laat op de avond, of na nachtdienst. (te moe) Na een dienst tot 23 uur moet ik de dag erna toch weer vroeg op. Het kwartiertje dat ik bespaar door met auto te gaan ipv fiets is me heilig, sorry. Zit ook in mn hoofd, ik weet het wel..

We zijn inderdaad te verwend

Teen, mijn ouders zijn al hoogbejaard en kwakkelend en de dag dat ze niet meer met de WMO-taxi kunnen, komt steeds dichterbij. Dan ben ik aangewezen op Kruidvatkaartjes en ja, ook daar moet ik voor sparen. ELke week heb ik een streng leefbudget, wat ik daar van over hou gaat in een spaarpotje. Over een week schijnen er weer Kruidvatkaartjes te komen, ik kan er in ieder geval eentje, misschien twee halen, zodat ik ook nog een uitstapje voor mezelf kan plannen!

Als ik ooit een telefoontje krijg dat ik nu-direct naar mijn ouders moet komen, zal ik dat ook wel voor elkaar krijgen, maar het is wel iets dat onherroepelijk financiële gevolgen voor mij zal krijgen as ik geen goedkoop treinkaartje heb liggen. Ik zal niet direct failliet raken, en met nog zuiniger leven kan ik het wel weer opvangen maar door allerlei omstandigheden die helaas niet allemaal het gevolg van keuzes zijn, is het vet inmiddels wel van de botten hier. Maar je leert er mee leven, je leert nieuwe prioriteiten stellen.

En zolang ik nog een dak boven mijn hoofd heb en geen honger heb, klaag ik niet. Ik merk alleen wel steeds vaker dat het voor anderen moeilijk voor te stellen is dat je niet even makkelijk kunt sparen, dat je geen auto meer wilt hebben vanwege de kosten (dit is wél een keuze geweest - het was dát, of echt niets meer te besteden hebben), dat je moet kiezen tussen de kapper en een servicebeurt voor je onmisbare fiets (fiets wint - ook dat is een keuze ).

En weet je, het is niet leuk, maar er is wel mee te leven. Je moet wel, maar je kunt het ook anders bekijken. Een laag inkomen is niet altijd een keuze, maar hoe je er mee om gaat, wel. Ik kan ook mijn kont tegen de krib gooien, toch die negendehands auto kopen en bidden dat ik geen panne krijg. Maar ik denk niet dat dat verstandig is.

Ik moet zeggen dat ik een beetje verbaasd ben dat er nog steeds mensen zijn die denken dat het onmogelijk is zo te leven. Ik heb ooit iemand horen zeggen "in geval van nood schil je aardappels met een vork". En zo is het.

We zijn gewoon ontzettend verwend, allemaal. Vinden luxe te vanzelfsprekend. Moeten allemaal een auto, moeten allemaal clubjes voor de kinderen, moeten allemaal de nieuwste mode aan. Fijn als het kan, maar als het moet, kun je ook prima zonder.
Leuk is het niet. Maar het leven is niet alleen maar leuk.

de kunst is

de luxe van een ruimer inkomen en de genoegens die je je daarmee kunt permiteren ook als luxe te blijven zien.

Als dat het geval is is het ook makkelijker om er weer afstand van te doen indien nodig.

Ik geniet me de blubber van mijn auto, de vakantie en de clubjes die ik dochter kan laten doen. Maar het zijn wel de eerste dingen die er uit zullen gaan indien nodig.

Vientje

Had je ook voor dit type hond gekozen als je geen auto had gehad? Op zich heb je hier wel iets te pakken wat ik ook als nadeel van het geen auto hebben ervaar. Er is maar weinig waarover ik zeg dat ik echt een auto móet hebben, maar het zou best handig zijn als we met de honden even op en neer naar het strand zouden kunnen rijden(, of voer zouden kunnen halen bij een Tuin/dierenwinkel). Nu zijn we daar echt teveel tijd aan kwijt voor een dagelijks ritueel, of zelfs wekelijks. Daarom loopt mijn man iedere dag een rondje om de wijk of verder en gaan we als het even kan naar een park waar we lopend heen kunnen. De hond kan daar los en lekker rennen.

Wat ik toch wel frappant vind in wat je zegt, is dat je na een nachtdienst te moe bent voor het ov of de fiets. Ben je dan nog wel fris genoeg om veilig aan het verkeer deel te nemen in een auto?

Ik weet niet of je iets verkeerd doet, waardoor je het druk hebt, maar die drukte heb je gekozen omdat het mogelijk was. Zonder auto had je waarschijnlijk andere keuzes gemaakt en had je misschien meer tijd voor jezelf gehad. Je zoekt het naar mijn idee dus zelf op en je voelt je daar gelukkig bij, anders deed je het niet.

Zonder auto

heb ik ook een aantal jaar gedaan. Ik werkte in dezelfde stad als waar ik woon en ik ging in het het begin met het OV, later met de fiets, toen ik genoeg had gespaard om er een te kopen.

Miste ik de auto, eigenlijk maar zelden.

Nu heb ik de luxe dat ik wel een auto tot mijn beschikking heb. Had ik dat niet, dan had ik met de OV naar mijn werk gegaan. Het scheelt mij per dag ruim een uur door met de auto te gaan. Daarnaast moet ik soms tussendoor nog voor mijn werk reizen.

Het niet hebben van een auto was voor mij ook vooral vanwege financiële redenen (veel schulden en laag inkomen, beide vanwege mijn scheiding).

Waar ik woon is een losloopgebied op loopafstand. Hier lopen wij daarom een aantal keer per week naar toe. Daar hebben wij geen auto voor nodig.

Een vriendin van mij heeft ook geen auto. Wel een fiets met een kar erachter. Haar hond is ook niet van naast de fiets, dus gaat hij in de kar mee, naar een losloopgebied. Ze doet bijna alles op de fiets, anders gaat ze lopend en heel soms met de bus of trein.

oei Vientje

Dus je denkt dat je vast iets verkeerd doet want je hebt het enórm druk. En je besteedt dagelijks 3 uur aan de hond. Drie uur?
En dan schrijf je:
"Voor mezelf blijft erg weinig tijd over, te weinig."
Maar wacht....die hond is er toch voor jou? (en evt ook voor de rest van het gezin). En jij kiest er toch voor om bijna 3 uur per dag puur aan de hond te besteden (en nog een beetje meer want thuis moet hij natuurlijk ook nog wat eten/aandacht). Die tijd met de hond in de auto en daarna in dat buitengebied is toch jouw heerlijke ontspanningstijd met niets anders te doen dan kijken of je hond het nog naar zijn zin heeft en zelf wandelend?
Als je de hond niet zou hebben -ook een keuze (ja nu niet meer, dat snap ik)- dan kon je in 3 uur per dag:
* (meer) werken
* meer tijd aan je kinderen of man besteden
* tijdje op de bank hangen (en ouders-onlinen!)
* eindelijk dat kastje opruimen of de wastafel van de badkamer schoonmaken of je band plakken (!)
* vroeger naar bed
etcetera.

Ik geef direct toe dat ik ook wel eens onnodig de auto neem. Best vaak zelfs: tegenwoordig zwem ik regelmatig en sporten is voor mij een opgave en als ik dan de drempel voel van dat fietsen, koud worden, etcetera, dan weet ik nu al dat dat zwemmen weer gauw afgelopen is.
Maar zowel uit milieu-overwegingen (mag dat tegenwoordig nog?) als vanwege gezondheidsredenen probeer ik wel sóms streng voor mezelf te zijn. Drie van de vier dagen fiets ik naar mijn werk (toegegeven, is maar 5 km enkele reis), de vierde dag moet ik grote dingen vervoeren. Als ik geen auto of rijbewijs zou hebben zou ik die grote dingen met moeite best in de bus krijgen en het wordt dan iets zwaarder ook met wat lopen na afloop, maar gewoon nog prima te doen in een klein beetje meer tijd. Zou ook best moeten kunnen.

Maar Vientie, als je wel af en toe het extra kwartiertje zou fietsen, zou het best eens kunnen zijn dat je je minder moe gaat voelen, fitter als je dat regelmatig doet, daardoor weer wat dieper slaapt. En wat minder schuldig dat je weer een van de velen bent die het milieu vervuilen en de wegen drukker maakt.
Daarbij scheelt het natuurlijk ook nog kosten, daar ging dit draadje dacht ik om

Noet

Zonder je iets te verwijten... maar vind het best grappig dat je zo geniet van je auto terwijl je aan de ander kant zo milieu bewust leeft.

Maar daar draait het leven ook om, dat je leeft op de manier die jou gelukkig maakt

Snap ik, heb ook gekeken of ik het met een deel auto ging redden maar dat was heel erg lastig. Alleen ov gaat nog minder dus nu van een peugot 307sw naareen seat mii.
Ik rijd de meeste maanden nog geen 500km, maar nu kan ik in het weekend naar mijn ouders, sporthallen op onmogelijke plaatsen etc.
En ik ben elke keer blij dat ik me deze luxe jan veroorloven, maar voel me soms ook schuldig. Liever een Tesla maar die kan ik me niet veroorloven.

Dat komt nog wel

Noet.

Beste Noet

Ik heb het niet geschreven om je een schuldgevoel te bezorgen.

Integendeel. Geniet er van.

Ginny

dan moeten ze nog heel veel goedkoper worden want ik ga geen jaarsalaris aan een auto besteden.

Dat worden ze ook

Ik geloof dat ze bezig zijn met een budgetmodel voor de kleinere portemonnee.

Lijkt mij ook gaaaaaaf.

Geen auto

Als je geen auto hebt red je je ook en ga je vanzelf redenen verzinnen waarom je de auto toch niet nodig hebt.
Ik ben alweer jaren autoloos maar weet nog met hoeveel plezier ik wel auto heb gereden. Als ik geld over had zou ik het toch weer doen denk ik.
Maar ook voor mijn gezondheid is de fiets heel belangrijk en met een auto voor de deur ga je daar toch veel makkelijker gebruik van maken.
Je kunt altijd een auto huren, een keer een taxi nemen, zaken laten bezoren, familie en vrienden benzine betalen als ze je meenemen en lekker een keer extra thuisblijven als het er toch niet inzit.

geen auto

Hier ook geen auto. Mis hem wel eens hoor. Maar niet genoeg voor wat hij kost. In het dagelijks leven heb ik de auto gewoon niet echt nodig. Doe alles op de fiets en dat bevalt goed. Bezoek buiten de plaats gaat met de trein.
Soms leen ik een auto tegen km vergoeding of ik huur er een.

Mijn kind zit trouwens ook op een sportclub met wedstrijden. Maar het rijden wordt verdeeld. Het komt maar 2 of 3 keer per jaar voor dat ik hoef te rijden. Ook toen kind op hockey zat