gratificatie blijkt iets anders
Enige maanden geleden ben ik intern van baan gewisseld in een groot bedrijf. Andere afdeling.
Het salaris wordt intern anders verdeeld, dus in de nieuwe groep wilden ze graag dat ik zoveel mogelijk vakantie-uren die nog stonden zou verminderen.
Dat snap ik. Wij krijgen best veel vakantie-uren, waarvan je zelfs een deel kan inzetten voor extra salaris of een fiets. Dus als ik nog erg veel uren zou hebben staan, moet de nieuwe groep daar ineens voor opdraaien.
Ik had in de loop van de tijd heel wat opgebouwd, dus heb laten uitbetalen wat mocht. Ook heb ik nog wat vrij genomen. Er was echter wat geharrewar over al mijn overuren (een andere keer zijn mijn overuren wel eens apart berekend en uitbetaald), dus ik heb dat vrij nemen niet officieel geregistreerd (dat mag namelijk ook nog achteraf en valt in alle drukte bijna zeker niet op. Ik ben normaal gesproken heel secuur en netjes met uren schrijven / opnemen).
Mijn overuren zouden gecompenseerd worden, die was mij gemaild.
Ik nam afscheid bij de oude groep en kreeg een zeer aardige mooie brief waarin een gratificatie werd aangekondigd. Er waren erg mooie woorden in de brief over mijn flexibiliteit en harde werk, dankbaarheid, etc. Ik was erg geroerd dat mij na al die jaren ook eens een gratificatie was gegund (ik hoorde het af en toe wel eens, dat iemand dat kreeg). Heel bijzonder en fijn.
Nu heb ik nog steeds mijn overuren nog niet gecompenseerd gezien dus ik heb dat nagevraagd. Doodleuk werd verteld dat ze dat op hebben gelost door mij die gratificatie te geven.
Ik was gewoon perplex. Nergens stond dat dat compensatie overuren was. Het is mij niet gezegd en het stond niet in de brief.
In feite heb ik dus het 'cadeau' gewoon zelf bij elkaar gewerkt!
Nu is het wel zo, dat er een wat ingewikkeld verhaal zit bij die overuren. Het werk was niet te doen zonder en men kon maar geen taken schrappen. Ik was soms bijna overspannen, werkte soms dus ook vanuit huis en schreef die uren dan op (soms kon ik dan wel iets vroeger weg of zo, om het op die manier te compenseren, maar gemiddeld bleven er overuren staan). Echter, expliciet toestemming voor overuren heb ik niet gevraagd. Alle anderen hebben een (veel) hogere functie en dan is overwerk heel normaal namelijk.
De vorige keer dat ik overuren wilde laten compenseren was dit nauwelijks een probleem want het vertrouwen ging twee kanten op.
Maar, als ze moeilijk zouden willen doen, kunnen ze natuurlijk wel zeggen dat die overuren voor hen niet had gehoeven c.q. dat ik er verder nooit toestemming voor heb gevraagd.
Maar ik vind het wel oneerlijk dat ik eerst een cadeau lijk te krijgen maar het blijkt om overuren te gaan. Zo krijgen anderen nooit een gratificatie.
Wat ik ook kan doen, is nooit meer praten over die vakantieuren die ik niet opgeschreven heb.
Wat zouden jullie doen? Ik twijfel nog een beetje.
Rechtsbijstand
Of vakbond. Eerst maar eens met een buitenstaander een duidelijk lijstje maken en kijken wat nodig is om een serieus gesprek aan te gaan op je werk. En koppel het los van gevoel, gratificatie etc. Gewoon zakelijk benaderen en de case op tafel leggen. Zo'n bedrijf gaat echt niet failliet hieraan. Het zou wat anders zijn als je met 15 man en macht probeert faillissement te voorkomen, maar zo'n groot bedrijf dat dit doet heeft duidelijk z'n priorities niet straight....
Gr Angela
Oplossing
https://www.fnv.nl/themas/vakantie-vrij-verlof/vakantiedagen/vakantiedagen-uitbetalen/
Kan zijn dat men de gratificatie heeft bedacht, zonder dat aan jou uit te leggen, omdat je niet alle vakantiedagen mag uitbetalen.
Hmmm
Kijk de handelswijze is natuurlijk heel zuur, zo’n sigaar uit eigen doos gevoel. Snap dat je daar van baalt.
Maar als jij in jouw functie toestemming moet hebben om in een situatie overuren te schrijven en je had die niet (expliciet, in een schrijven), je overwerk was deels onzichtbaar (vanuit huis), soms gecompenseerd (heb je daar staatjes van?) maar soms ook niet en ook ingegeven omdat jij het werk niet aankon/wegkreeg (je was half overspannen) heb je denk ik geen sterke casus om die overuren uitbetaald te krijgen. Los van de wijze van communicatie, die ik ronduit knullig en onnadenkend vind, hebben ze je denk ik een dienst bewezen. Zonder deze kunstgreep had je waarschijnlijk kunnen fluiten naar deze uren betaald krijgen, simpelweg omdat de voorwaarden om er aanspraak op te maken niet zijn ingevuld.
Eea natuurlijk afhankelijk van de afspraken in jouw cao en contract
Eens met Ely
Ik denk ook dat ze je op deze wijze toch nog een extra'tje hebben willen geven.
niet echt overspannen
Nou, overspannen. Dat is misschien ook een te groot woord.
Het lag helemaal helder niet aan mij: er werd echt veel te veel werk verwacht in die hoeveelheid uren. En dat heb ik ook regelmatig aangekaart.
Misschien had ik nog harder en duidelijker kunnen zijn, maar het vervelende is dat als het werk verre van af is en je steeds verder achter loopt, dat toch vooral op jezelf afstraalt. Gegarandeerd dat (ook al wisten ze dat het te weinig uren was - die groep kreeg van bovenaf te weinig uren voor deze functie), ze toch alsnog over mij ontevreden zouden zijn.
Met periodes was ik iets duidelijker: 'dit heb ik niet gedaan want de tijd was op' (expres iets zichtbaars gekozen), maar uiteindelijk is het ook voor jezelf erg frustrerend als de lijst oploopt.
De laatste paar jaar moest ik het werk in veel minder uren doen en toen kwamen de problemen. Je raadt het nooit: juist nu is net besloten dat die groep weer het oude aantal uren krijgt voor die functie. Dus ze zijn ook een stuk meer salaris kwijt aan mijn opvolger.
Dat maakt het ook weer logischer dat overuren eigenlijk onvermijdelijk waren
Inmiddels heb ik trouwens toch een sneaky zinnetje in de verder prachtige en lovende gratificatiebrief gezien. Iets als "Om je voor je inzet te compenseren, en om onze waardering voor het werk dat je hebt geleverd te onderstrepen, willen we je een eenmalige gratificatie van XXX netto doen toekomen."
Dus er staat wel een woord 'compenseren' in. Ai. Ik had eerder wel de hoeveelheid overuren moeten opgeven. Per e-mail. Antwoord was dat ze mij daarvoor gingen compenseren. Hmmmm.
Als het nu duidelijk gecommuniceerd was, iets als: het wordt een beetje lastig met die overuren, maar we hebben nu bedacht dat we dit in de vorm van een gratificatie doen'. Dat was toch anders. Ik dacht dat de gratificatie puur waardering was (in de vorm van mooie brief plus zomaar een bedrag). En ik wachtte nog op de compensatie overuren die me beloofd was.
Inderdaad: sigaar uit eigen doos. Ik heb zo'n enorm dankbare e-mail gestuurd n.a.v. die gratificatie! En dat terwijl ik al jaren zei dat het niet lukte, al dat werk in die uren. Dat we hebben gezocht naar taken die geschrapt konden worden maar dat kon niet. Nu ben ik weg en kan het toch. En ik heb mijn eigen cadeau bij elkaar gewerkt.
Ja duh
‘En ik heb mijn eigen cadeau bij elkaar gewerkt.’
Dat is het bestaansrecht van het fenomeen gratificatie.
De algemene werkgevers vereniging Nederland zegt op hun site;
‘Een gratificatie is een beloning voor een buitengewone, niet vooraf afgesproken (bijzondere) inspanning of prestatie van een medewerker of groep medewerkers.’
Jij kreeg je werk niet af in de daarvoor gestelde uren en hebt niet structureel overwerk aangevraagd. Je hebt dat werk verricht in je eigen tijd en de uren soms gecompenseerd en soms opgeschreven (=weinig transparant zoals je t beschrijft). Als blijk van waardering krijg je nu een gratificatie, top.
Jouw aanname dat je overuren kan schrijven, soms compenseren, soms laten uitbetalen zonder daar vooraf toestemming voor te vragen is onterecht. De teleurstelling blijf ik snappen maar je hebt hier zelf echt een aandeel in. Zorg dat je in je nieuwe functie daar beter op let, ook voor je eigen bestwil
oké
oké, dat is ook wel een goed gezichtspunt Ely.
Ik kan nu nog een heel verhaal schrijven om uit te leggen waarom transparantie bijna niet meer te doen was (en ook een van de redenen om na vele jaren toch maar eens intern van baan te gaan veranderen), maar het feit is er en ik zal jullie er niet mee vermoeien.
Dan haal ik gewoon netjes die uren weg. Ik blijf wel vinden dat de hele communicatie erover niet prettig gegaan is: 'we gaan je voor die XX uur compenseren' (waar dit vroeger ook al eens was gebeurd, zelfde situatie: formulieren mogen invullen en het werd uitbetaald, uren in de avond of weekend zelfs hoger) - en een poosje later krijg ik bij mijn afscheid een dankbrief met 'cadeau'. En dat cadeau wordt vaker gedaan bij mensen en gaat meestal over flexibiliteit (uren worden in een lager betaalde baan dan daarnaast wel degelijk opgeschreven). Ze zijn dan flexibeler geweest in werktijden en hebben grote inzet vertoond of meer gedaan dan in de functie verlangd, en krijgen daar puur extra geld voor. Mochten ze ook overuren gemaakt hebben en het is een lager betaalde baan, dan komt dat erbovenop.
Maar inderdaad, het was niet enorm transparant van mij (overigens wel helemaal eerlijk).
Kortom: ik baal ervan maar los het netjes op en zeur niet meer! (heb ook helemaal geen zin in gezeur)
Communicatief niet handig nee
Dat klopt.
Maar wel netjes opgelost door je werkgever.
Iets met gegeven paarden enzo.....
Je bent er steeds zelf bijgeweest, en als ik het goed begrijp had je feitelijk geen recht op uitbetaling. Dus dan vind ik het wat ondankbaar om nu zo te piepen. Je had even het idee dat je en uitbetalng en gratificatie kreeg. En dat is ook wel heel veel. Onder de gegeven omstandigheden is een van beide wellcht echt al niet verkeerd. Vind ik dan.
