Geen recht op partner- of kindalimentatie
Hoi allemaal,
We zijn bezig samen met een mediator met het ouderschapsplan. En qua alimentatie was de uitkomst voor ons beide verassend. Mijn partner ging ervanuit dat hij alimentatie zou moeten betalen, en ik had verwacht wel recht te hebben op alimentatie. Puur gebaseerd op het feit dat hij aanzienlijk meer verdiend dan mij.
Wie kan mij meer vertellen? Ik heb wel gelezen op internet, maar de meeste dingen gaan mij boven de pet.
We willen co - ouderschap, kinderen 4 dagen bij mij en 3 bij hem.
Zijn netto inkomen (fulltime): 3300€
Mijn netto inkomen (werk inmiddels 32 uur vanwege de aankomende scheiding): €2000
De kinderbijslag, en kindgebonden budget zal ik krijgen.
Op basis van de berekening van onze mediator (hij rekent de kinderbijslag en kgb bij mijn inkomen op) zit er een verschil van circa €400 a €500 per maand wat mijn partner meer te besteden heeft.
Dus onze inkomens - vaste lasten - kosten kinderen.. dan houdt mijn partner dus meer maandelijks over dan mij. Ik persoonlijk vind het gat vrij groot, is dit normaal? Vervalt dan je recht op alimentatie?
Dit betekent bijvoorbeeld wel dat hij met dat geld leuke uitjes kan plannen, efteling, dierentuin, vaker terras of ijsje halen. Dat zou ik dan niet kunnen.. ik kom vermoedelijk maar net rond.
tsjor schreef op 08-11-2023 om 12:31:
3300 minus 400/500 is altijd nog 2800/2900 per maand. Is dat opgroeien met weinig geld? De armoede is hier niet het gebrek aan geld, maar kijken naar de ander, die het altijd beter heeft en daaronder lijden. Dat moet je niet doen.
Het advies van Zonne2017 is heel waardevol. Als je dat niet lukt, dan zou ik begeleiding zoeken bij het verwerken van de echtscheiding.
Vorige week hoorde ik een mooi Brabants gezegde: Als je van armoede niets kunt maken, dan ben je de armoede niet waard.
Tsjor
Dat heet relatieve deprivatie.
Wat gaat er betaald worden van de kinderrekening? Zitten daar dagelijkse kosten bij, eten busbedrijf en dergelijke? En uitjes?
Draai het eens om. Je kan ook afspreken dat de kinderen 4 dagen bij hem zijn en 3 bij jou. Kan jij fulltime gaan werken en hij 32 uur. Heb jij meer geld te besteden aan de kinderen, alleen minder tijd, net als hij nu. Dan kan je je toch afvragen wat voor de kinderen meer waardevol is.
Je kan in overleg natuurlijk afwijken van de berekening, als jullie allebei het gevoel hebben dat dit niet eerlijk is zo.
Jouw verhaal lezend ben ik blij met de belangrijkste les die ik mijn dochter meegeef: geef nooit je carrière op voor een man/gezin. Samen kinderen is samen zorgen en samen werken.
Veel succes voor de toekomst! Het komt vast goed. Kinderen hebben vooral liefde en aandacht nodig.
Voor minder geld kun je ook hele leuke uitjes doen met de kinderen, zeker als ze nog wat jonger zijn zijn er veel mogelijkheden met bv de museumjaarkaart, een abonnement op de dierentuin als die in de buurt zit en verder naar de speeltuin of de bieb of alles wat je maar aan leuke goedkope of gratis uitjes kan vinden. Als je ze daar veel aandacht bij geeft kon dat best eens opwegen tegen met papa naar de Efteling waar hij alleen maar voor zijn werk loopt te bellen en te appen…
Ik snap het sentiment wel maar het heeft weinig zin om nu al boos te gaan zitten worden op hoe hij in jouw ogen straks de concurrentiestrijd om de waardering van de kinderen gaat winnen.
Wat kinderen in ieder geval niet leuk vinden is een verzuurde moeder…
Het lijkt me nog wat vroeg om nu al van een verzuurde moeder te spreken. Het is nu zaak voor Anna om ervoor te zorgen dat ze goed uit de scheiding komt en ze mag keihard voor zichzelf opkomen. Als dat nou eenmaal rond is, dan kan ze zich aanpassen aan de nieuwe situatie en weer vooruit kijken en dan zal ze echt geen verzuurde moeder zijn.
Foetsie schreef op 08-11-2023 om 21:27:
Het lijkt me nog wat vroeg om nu al van een verzuurde moeder te spreken. Het is nu zaak voor Anna om ervoor te zorgen dat ze goed uit de scheiding komt en ze mag keihard voor zichzelf opkomen. Als dat nou eenmaal rond is, dan kan ze zich aanpassen aan de nieuwe situatie en weer vooruit kijken en dan zal ze echt geen verzuurde moeder zijn.
Ik zeg niet dat ze dat is, ik zeg alleen dat kinderen meer hebben aan hoe je doet dan aan wat je kan betalen.
Zonne2017 schreef op 08-11-2023 om 11:30:
Ik lees een aantal dingen die achter het financiële stuk lijken te liggen : Boosheid omdat jij je bedrogen voelt door je ex. Met terugwerkende kracht voel je dat je een offer hebt gebracht in jullie huwelijk wat je misschien niet had gedaan als je dit op voorhand had geweten. Je hebt destijds samen de keuze gemaakt voor deze verdeling met een bepaalde toekomst voor ogen. Het blijkt nu anders te lopen en nu zit jij met de gebakken peren, hij niet. Ik kan me voorstellen dat dat echt verschrikkelijk voelt. Heel zuur.
Ten tweede lijkt er een angst bij jou om de gunst van de kinderen. Daarbij ga je ervan uit dat degene met het meeste geld het meest in de gunst staat. Dat zegt iets over jou en hoe jij denkt over geld en relaties. Ik snap jou angst echt wel, maar hij is ongegrond. Kinderen kijken op de lange termijn echt niet naar geld, spullen of uitjes, maar naar de oprechte liefde, zorg en aandacht die ze hebben gekregen van hun ouders.
Blijf oprecht, zuiver en eerlijk naar je kinderen, doe je best voor ze en, héél belangrijk : praat niet slecht of neerbuigend over hun vader, vermijd kritiek op hem zoveel mogelijk. Bescherm je kinderen tegen jullie volwassen gevoelens en problemen. Allemaal veel belangrijker dan geld.
Oh ja, nog iets : Gun de kinderen van harte hun (dure) uitjes met hun vader en de spullen die ze krijgen. Ben oprecht blij voor ze en wens ze veel plezier, het is belangrijk dat ze jou goedkeuring daarin voelen anders breng je hen in een loyaliteitsconflict en dat is echt funest voor hun ontwikkeling
Dit is zó waar.
Anne: print deze uit en hang hem op zodat je het vaak kan lezen.
Mooie post van Zonne2017, ik hoop dat je er wat mee kan?
Ikzelf vind de discussies over ‘recht hebben op geld van je ex’ ook al besluit de specialist (dat is een mediator toch?) anders best ingewikkeld. Er is blijkbaar een soort eerlijkheidsprincipe wat dan speelt die niet iedereen hetzelfde beleefd.
TO zegt (lijkt te zeggen): ik heb geïnvesteerd in de kinderen, daar veel tijd en aandacht in gestoken en minder in mijn eigen professionele en persoonlijke ontwikkeling en dat maakt dat ik nu minder geld verdien. Dat is niet eerlijk
Misschien zegt haar ex wel; ik heb altijd geïnvesteerd in mijn professionele en persoonlijke ontwikkeling, daar veel tijd in gestoken en daardoor kan ik minder tijd met mijn kinderen doorbrengen. Dat is niet eerlijk
We leven denk ik allemaal ons leven, nemen beslissingen met de inzichten van dat moment en kunnen terugkijkend best bedenken dat je het misschien beter anders had gedaan. Volgens mij hoort dat erbij
Ik sprak laatst een man, hoge management functie in grote corporate. Hij kon maar niet ophouden vertellen over zijn kleinkind. Ik vroeg wat maakte dat dit zo speciaal was. Hij antwoordde dat hij bij zijn eigen kinderen zich nooit had gerealiseerd hoe speciaal het is. Hij was altijd aan het werk, was ook de provider. Nu was hij vier dagen gaan werken om bij zijn kleinkind te zijn. Hij en z’n vrouw passen die ene dag op. Had hij bij zijn eigen kinderen nooit gedaan.
keuzes keuzes
