financiële voorziening voor beëindiging samenwerkingsverband
Wij worstelen op ons kantoor met een vraag en ik hoop dat iemand hier misschien een mooie tip heeft.
Wij werken met een aantal mensen in een maatschap samen, en die maatschap heeft enkele administratief medewerkers in dienst (en huurt een pand, en een kopieermachine, etc...). Eén van de maten is bij ons gekomen na het opheffen van zijn vorige kantoor, en hij weet nu uit ervaring dat het opdoeken van een dergelijke onderneming een hoop kosten met zich meebrengt. Die kosten komen neer op de maten die op dat moment deel van de maatschap uitmaken.
Als er iemand bij ons weggaat heeft hij/zij een opzegtermijn van drie maanden, maar daarna gaat hij/zij weg en als hij meer in kantoor heeft gestoken dan volgens de boekhouding had gemoeten, dan wordt dit "overschot op de rekening courant" uitgekeerd.
Waar wij ons zorgen over maken is het volgende scenario: een of meer maten verlaten het samenwerkingsverband, en kort nadien besluiten de achterblijvers dat ze het niet meer kunnen bolwerken. Die achterblijvers krijgen dan alle kosten voor de kiezen (met name bij de gedachte aan de transitievergoeding voor onze trouwe werknemers breekt het klamme zweet ons uit), terwijl de paar collega's die (net iets) eerder zijn opgestapt fluitend verder kunnen.
Wij zoeken naar een manier om een voorziening te treffen voor de kosten die komen kijken bij het opheffen van een kantoor. Een spaarpot zou kunnen, maar dan loop je weer het risico dat mensen jarenlang bijdragen voor niks. Het kan ook dat ons kantoor nog vrolijk dertig jaar doorgaat namelijk.
Heeft iemand hier toevallig een idee voor een oplossing voor dit probleem? Of, nog beter, ervaring? Dit probleem moet zich voordoen in alle sectoren waarin maatschappen voorkomen, dus er zijn vast wel meer forummers die zich zoiets voor kunnen stellen.
Groeten,
Temet
Geen ervaring
Ik heb geen ervaring hiermee. Maar kan je niet een begroting maken van wat eventueel stoppen zou kosten. Het bedrag wat daar uitkomt deel je dan door het aantal maten. En als iemand weg gaat dan moet deze het bedrag wat daar uitkomt achterlaten in de maatschap. Op het moment dat er een nieuwe maat komt krijgt de vertrokken maat het geld.
bijvoorbeeld:
De maatschap opzeggen kost €10.000,-
Er zijn 5 maten.
Dus wanneer de maatschap opgezegd wordt kost dit p.p. €2.000,-
Wanneer iemand de maatschap verlaat moet deze persoon €2.000,- achterlaten in de maatschap.
Wanneer er een nieuwe maat komt dan neemt deze de opzegkosten over en wordt de €2.000,- uitbetaald aan de vertrokken maat.
Verder zou ik in de overeenkomst nog opnemen dat na een bepaalde tijd het bedrag ook wordt terugbetaald wanneer er geen nieuwe maat komt binnen die tijd. Mits de maatschap niet is opgezegd binnen die tijd.
In dat geval zou de maatschap dus doorgaan met 4 maten en wordt het bedrag €2500,- p.p. voor het opzeggen.
Jaarlijks een indexering op het bedrag of de begroting elk jaar opnieuw maken.
Jullie kunnen de overeenkomst vast heel goed maken.
kamer van Koophandel
Kan de kamer van Koophandel jullie geen advies geven? Jullie zullen vast niet de eerste of enige maatschap zijn die hier vragen over heeft.
Netwerk
Temet, je hebt in je netwerk vast wel wat bedrijfsjuridische kennis(en) toch?! Die weten dat nog veel beter.
Stoelendans
Hm, ik geloof dat filalu het probleem blootlegt.
Bedrijfsbeëindiging kost een veelvoud van 10.000 euro. In het geval van een maatschap met meerdere personeelsleden wordt het nog duurder.
Als je daar voor een buffer zou maken dan betekent dat dus dat de maatschap een buffer dood geld heeft liggen ter grootte van een halve jaaromzet.
Er zou meer zekerheid gesteld zijn dan een bank verplicht is te geven. Dat is niet heel erg handig.
Ondertussen is het wel waar dat bedrijfsbeëindiging niet zomaar gaat. Je moet het kunnen betalen.
Ik kan me voorstellen dat bepaalde situaties verzekerbaar zijn (de maten ontvallen ons als mussen uit de dakgoot wegens Spaanse griep?)
Ik kan me bovendien voorstellen dat er in de maatschapsovereenkomst een clausule staat over de omzet van een maat die door arbeidsongeschiktheid en of oud overleden is en welk deel er aan de maatschap valt (dus niet aan de erven).
Misschien kan dat inspiratie geven.
Tegelijkertijd geloof ik juist dat er al een vergoedingsruil in het vertrek zit. De vertrekkende maat ontvangt geen vergoeding van door haar/hem opgebouwde goodwill (dat denk ik tenminste, zo heb ik dat bij het beëindigen van een vof meegemaakt). Dat valt aan de rest van de maten die de maatschap voort zetten. De risico's van dat voortzetten hoort dan ook bij hen.
Een andere oplossing voor dit probleem is groeien. Driftig groter worden totdat The Firm groot genoeg is zodat dit soort "kleine" zorgen niet bij de individuele maten belandt.
In mijn ondernemersleven heb ik eenmaal een ontbinding van een vof meegemaakt en recent het eigen bedrijf beëindigd. Het laatste geval was het duurste, maar dat hebben we opgelost door het stukjes bij beetjes te doen in vijf jaar.
Misschien kun je voor zoiets een scenario opzetten + een clausule die voorkomt dat de maten het zinkende schip verlaten en zo de traagste maat met de schade laten zitten.
Ik zie wel ineens een heel nieuwe interpretatie van het het spel "stoelendans"
Lol
Wat Miriam zegt
In een kleine maatschap is er niet tegenop te sparen. Ik ben wel eens een ondernemer tegengekomen die moest blijven doorwerken tot zijn enige personeelslid met pensioen ging. Er was gewoon niet genoeg geld om die man zijn ontslagvergoeding te betalen.
Je kunt ook afspreken dat iemand pas mag uitstappen als er een nieuwe maat is gevonden. Of een andere rechtsvorm kiezen zodat je niet meer zelf aansprakelijk bent voor het personeel.
dank
Dank voor de suggesties. Inmiddels denk ik zelf een aanzet tot een oplossing gevonden te hebben: sparen (over een reeks van jaren), en de vertrekker krijgt de inleg in stukjes terug als diezelfde stukjes door een opvolger worden ingelegd. Dus ieder jaar een beetje. Anders is het namelijk niet te doen, als iemand zich ahw in éen keer zou moeten inkopen komt er nooit meer een opvolger.
Wij hebben al geprobeerd ons licht op te steken bij branchegenoten en bij de brancheorganisatie, maar niemand die een goed idee had.
Mensen verplichten om te blijven totdat zich een opvolger meldt, is om meerdere redenen niet zo'n daverend plan.
De oplossing zal denk ik toch gevonden moeten worden in een buffer 'dood geld' (om met Miriam te spreken), omdat dit voor een groot deel een niet-verzekerbaar risico is. Mensen die arbeidsongeschikt worden, krijgen een uitkering van de verzekeraar (iedereen hier heeft verplicht een verzekering afgesloten). Dat geeft tijd om een plan te trekken. Maar mensen die met pensioen gaan of om andere redenen opstappen, daar is geen verzekering voor af te sluiten. Dan blijft sparen over. Het is dat, of het risico lopen van een forse financiële strop.
Groeten,
Temet
Overleggen
Zelf alleen ervaring met het beeindigen van een eenmanszaak. Heeft niets gekost.
Maar ik kan me voorstellen dat de grootste kostenpost zit in personeel. Een ontslag kan heel veel geld kosten. Met overleg en wat geluk kan dit wel worden teruggebracht. Je kan de personeelsleden vragen om te gaan solliciteren en zelfs helpen een nieuwe baan te vinden. Dat laatste doe je door in je netwerk te rond te vragen of ze nog iemand nodig hebben.
Een kennis van me had een prima werknemer, alleen paste deze niet meer in de organisatie. Binnen haar netwerk was er een bedrijf die nog wel zo iemand kon gebruiken. Haar werknemer heeft eerst gedetacheerd in dat bedrijf gewerkt en is later daar in dienst gekomen.
Verder zit je natuurlijk met huurovereenkomst(en). Bedenk dat bij het aangaan of verlengen hiervan ook te onderhandelen valt.
