Curatele bij 18+
Ik wil graag jullie ervaringen hebben m.b.t. bewind over een meerderjarig kind.
Ik ben een gescheiden moeder van een bijna 18jarig kind met een autistisch spectrumstoornis. Er is naar omstandigheden normaal contact met de vader.
Kind zal voorlopig wegens praktische redenen (woningnood, nog geen diploma, problemen met zelfstandigheid) nog thuis wonen. Er is waarschijnlijk recht op begeleiding vanuit de Wajong, die is inmiddels aangevraagd.
Vader kwam n.a.v. een gesprek met de vraag of ons kind met zijn 18e wel bekwaam genoeg is om alle verantwoordelijkheden te dragen die bij deze leeftijd horen. Ik betwijfel dat ook, eerlijk gezegd. Hij (kind) heeft weinig inzicht in een aantal eisen die aan 18jarigen gesteld worden, financieel, bepaalde plichten, etcetera en is met een aantal dingen nog niet erg leeftijdsbekwaam. Er is echter wel goede hoop dat dat met de juiste begeleiding uiteindelijk wel goed komt.
Begeleid wonen is een optie waar we naar gaan kijken, maar hoe dat qua bewind zit, daar zijn we nog niet helemaal uit. Zijn vader is ooit curator geweest van een inmiddels overleden familielid in een instelling, in de praktijk stelde dat niet veel voor, bij onze zoon komt daar waarschijnlijk wel meer bij kijken omdat we er van uit gaan dat hij waarschijnlijk over een aantal jaar wél zelfstandig kan zijn. Mijn ex wil dat ik het curatorschap op me neem. Onze zoon moet er nog over nadenken, ziet wel de noodzaak maar heeft het er moeilijk mee. De bedoeling is niet dat ik bovenop hem ga zitten, maar een oogje in het zeil houd en hem begeleid bij vragen en dreigende problemen.
Over de achtergronden van de situatie van mijn zoon wil ik verder geen mededelingen doen. Neem maar van mij aan dat hij nu niet rijp genoeg is om zelfstandig beslissingen te nemen en dat dat te maken heeft met problemen die gerelateerd zijn aan zijn autistische stoornis.
Ik heb inmiddels wat gelezen over curatorschap. Het lijkt me een goed idee. Maar ik heb toch nog een boel vragen en zoek mensen die zelf ooit curator zijn geweest van een kind dat door bepaalde problematiek nog niet rijp genoeg was om met 18 zelfstandig te handelen zoals de wet van hem verwacht, met de bedoeling die curatele later op te heffen als hij voldoende rijp is om dit wel te kunnen.
Er is geen sprake van schulden o.i.d. bij mij, zodat ik in principe zijn curator kan worden. Ex zal ik betrekken bij eventuele vragen en problemen, maar die wil zelf geen curator zijn.
Voor de duidelijkheid: de curatele is nodig omdat we anders problemen verwachten omdat onze zoon nu nog niet goed kan overzien wat zijn verantwoordelijkheden worden, maar in de toekomst verwachten we dat dat alsnog goed komt. Ik wil hem zo zelfstandig mogelijk laten beslissen, maar nog niet voor de wet. En dat geldt niet alleen voor financiële zaken, maar ook voor huisvesting, externe begeleiding, indicaties verlengen en dergelijke. We zijn natuurlijk wel bezig hem daar al vertrouwd mee te maken en bij bijvoorbeeld de herindicatie van zijn PGB zal hij nauw betrokken worden.
Met welke voetangels en klemmen moeten we rekening houden?
Aan welke eisen moet hij voldoen om onder curatele geplaatst te worden? Hoe wordt dat aangevraagd? Bij de familie van mijn ex werd dat door de instelling gedaan, maar nu moeten we het zelf doen. Wat moeten we opsturen en waar moeten de stukken aan voldoen?
Curatele wordt volgens mij openbaar gepubliceerd, vroeger in ieder geval wel. Als onze zoon uiteindelijk goed zelfstandig kan zijn, kan dit dan ook na het opheffen van de curatele gevolgen hebben voor een krediet, hypotheek of solliciteren?
Waar moeten we nog meer rekening mee houden? Welke valkuilen zijn er? En is een curatele weer makkelijk op te heffen?
Geen verstand van
Ik heb wel een collega die hier meer over zou kunnen vertellen, want die heeft ook een kind waarvoor zij als curator optreedt.
Wat betreft het openbaar maken: is dat niet alleen als er sprake is van schuldeisers? Het openbaar maken heeft als functie dat schuldeisers op die manier kennis kunnen nemen van het feit dat iemand de rekeningen niet meer kan betalen, zodat ze zich kunnen aanmelden als eisende partij. Tenminste dat geldt voor faillissementen en WSNP.
Openbaar
Kaaskopje, ik meen me te herinneren, maar dat is alweer 30 jaar geleden, dat de uitspraak over de curatele van het familielid van mijn ex destijds in de krant is gepubliceerd. Het ging hier om een bewoner van een instelling die geen schulden had en nooit zelfstandig was geweest of zou worden. Maar ik kan me natuurlijk vergissen!
Bewindvoering?
Beste Leentje,
Een lastig dilemma waar je voor staat! Mijn persoonlijke ervaring met curatorschap (gewerkt in de zorg voor mensen met een meervoudige beperking) is dat voor curatorschap sprake moet zijn van een flinke beperking/handicap en feitelijk niet handelingsbekwaam zijn. Dit heeft nogal wat praktische implicaties.
Ik vond het op deze pagina duidelijk uitgelegd:
http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/curatele-bewind-en-mentorschap/vraag-en-antwoord/wat-is-het-verschil-tussen-curatele-bewind-en-mentorschap.html
Je zou je ook nog kunnen verdiepen in bewindvoering of mentorschap. Kent minder juridische beperkingen en laat meer ruimte aan je zoon om een deel van zijn eigen verantwoordelijkheden op zich te nemen. Het zal voor je zoon waarschijnlijk ook minder 'zwaar' voelen. Maar goed, ik heb te weinig juridische kennis om aan te geven wat nu precies de verschillen zijn.
Op deze site vind je de formulieren waarmee je bewindvoering/curatele kan aanvragen bij de kantonrechter.
http://www.rechtspraak.nl/NAAR-DE-RECHTER/FORMULIEREN/Pages/Curatele-bewind-mentorschap.aspx
Ik neem aan dat je formulieren mee moet sturen waaruit de beperking van je zoon blijkt. Het gaat dan waarschijnlijk om verklaringen van professionals, zoals een psychiater of arts. Mogelijke begeleiders van je zoon? En je moet dus getuigen aanvoeren die ter zitting vragen kunnen beantwoorden. En, wellicht het belangrijkste; hoe denkt je zoon hier eigenlijk over? Hij zal, tenzij er hele zwaarwegende redenen zijn, ter zitting moeten verschijnen. Als hij hier verklaart het niet eens te zijn en de kantonrechter is niet overuitgd van de stukken, dan sta je erg zwak. Gezien de diagnose ASS heeft je zoon mogelijk weinig zelfinzicht?
Maanve
Ik heb dat gelezen en ik vind het moeilijk te bepalen wat het best is. De hamvraag is: in hoeverre is hij inderdaad handelingsbekwaam? En ja, daarbij speelt het gebrekkige zelfinzicht vanwege zijn ASS een heel grote rol.
Ik denk dat school een goede rol kan spelen bij de aanvraag, en ook begeleiding. Ik weet niet in hoeverre ik als moeder en as. curator serieus genomen word? Van vader hoef ik op het officiële vlak niets te verwachten. Hoewel hij zelf met het idee kwam, zal hij in het openbaar liever schone schijn spelen (vader heeft ook ASS).
Hoe zoon hierin is, moet ik afwachten. Hij erkent wel dat het prettig is om nog even een steun in de rug te hebben, maar hoe dat is als puntje bij paaltje komt? Hij is momenteel ook heel erg aan het puberen en in verzet tegen mij (heeft niets met ASS te maken en alles met de puberteit, maar dat kan wel meespelen als het er op aan komt).
Kortom: heel wat haken en ogen...
Beschermingsbewind
Wij hebben het voor schoonmoeder zelf aangevraagd. Hoe dat moet zie je hier http://www.rechtspraak.nl/recht-in-nederland/themadossiers/beschermingsbewind/pages/default.aspx
Alle formulieren kun je downloaden.
Je zoon kan het zelf aanvragen en een bewindvoerder aanwijzen.
Bewindvoering is in beginsel altijd tijdelijk (zolang het nodig is). De bewindvoerder moet zich verantwoorden, veranderingen moeten gemeld worden.
De vraag is even of het nu al wel noodzakelijk is.
Bewindvoering gaat over geld en vermogen. Als je zoon zichzelf in netelige posities zou kunnen brengen (contracten aangaan die hij niet kan nakomen, misbruik van zijn vermogen door derden, zijn pinpas aan iedereen die het maar wil geven, zijn bankrekening lenen voor criminele doelen) dan is het zinnig.
Bij schoonmoeder was de aanleiding dat een hulpvaardige hulpverlener haar had overgehaald om hem al haar zaakjes te laten doen. Hij zou ook wel even een pgb aanvragen. Het was overduidelijk dat dat allemaal voor zijn eigen spaarrekening bedoeld was.
Maar als je zoon niet in de situatie is om dit soort dingen te doen (hij woont nog thuis, er zijn geen hulpverlenders, hij heeft geen bankrekening/vermogen, het komt niet in hem op om (op internet) een auto of een huis te kopen), dan is het misschien nog te vroeg.
"Als onze zoon uiteindelijk goed zelfstandig kan zijn, kan dit dan ook na het opheffen van de curatele gevolgen hebben voor een krediet, hypotheek of solliciteren?"
Dat denk ik niet. Beschermingsbewind is geen curatele.
Groet,
Miriam Lavell
M lavell
Bedankt voor het delen van je ervaring.
Zoon moet dat dus aanwijzen. Ik ben er al met hem een beetje over aan het praten, o.a. dat wij hem zelfstandigheid willen geven, maar dat dat in de praktijk best lastig is en dat ik daarom op de achtergrond aanwezig wil blijven. En dat is ook precies mijn bedoeling.
O.a. PGB-beheer is één van de redenen om dat te doen. En het regelen van de begeleiding. Dat zoon niet in een dwarse bui zegt "ik stop ermee". Verder ben ik bezig begeleid wonen voor hem te regelen, maar ik ben al drie maanden bezig met het maken van een afspraak omdat de intakers net niet op hun plek zitten en terugbelafspraken niet worden nagekomen (een heel normale gang van zaken in hulpverlenersland, heb ik geleerd; ook al een reden waarom ik voorlopig vinger aan de pols wil houden want ik ken het klappen van de zweep inmiddels door en door; zoon laat het er dan al gauw bij zitten, maar accepteert het wel als ik nu al namens hem handel).
Hij heeft wel een bankrekening. En het gaat dus niet alleen om financiële dingen, maar ook om zorg/begeleiding. Zoals het regelen van begeleid wonen binnen niet al te lange tijd.
Papier en praktijk
dat zijn natuurlijk verschillende dingen.
Als bewindvoerder kun je je zoon steeds meer vrijheden geven. Op het moment dat het mis gaat sta je met je bewindvoerderschap sterk om dingen terug te draaien. Zo kun je je zoon naar die zelfstandigheid begeleiden.
Even meeliften
moet je voor een handelingsonbekwaam kind ook al iets geregeld hebben voor als ze 16 worden? Ik meen dat dat ook een wettelijke grens mbt eigen verantwoordelijkheid is.
Bewind en mentorschap
"Zoon moet dat dus aanwijzen."
Dat moet niet, maar dat kan. En dat helpt wel bij de aanvraag. Bij beschermingsbewind is het nadrukkelijk de bedoeling dat de beschermde zoveel mogelijk zeggenschap heeft.
"O.a. PGB-beheer is één van de redenen om dat te doen. En het regelen van de begeleiding. Dat zoon niet in een dwarse bui zegt "ik stop ermee"."
Je moet hier onderscheid maken tussen de financiële kant en de zorg kant. Beschermingsbewind gaat alleen maar over geld/vermogen.
Voor beslissingen in de zorg (behandeling, begeleiding) bestaat het mentorschap.
We hebben voor mijn schoonmoeder beide geregeld. Mentorschap was nodig voor haar om de reden die je benoemt. Zij was nogal wispelturig in haar zorgwensen. Haakte af, ook daar waar dat echt niet kon. Klampte dan weer aan, ook als ze inmiddels op een wachtlijst stond omdat ze was afgehaakt.
De belangrijkste drempel die er voor ons lag was eigenlijk schaamte. Hoe vertel je je moeder dat ze niet meer zelfstandig beslissingen kan nemen? Hoe accepteer je dat je moeder je kind wordt?
We zijn er uiteindelijk samen met haar uitgekomen. Dat is het belangrijkste. Zij heeft het dus aangevraagd (formeel, natuurlijk hebben wij met uitleg aan haar de formulieren ingevuld en haar laten ondertekenen).
Denk er verder niet te zwaar over. Het is geen dwangbuis. Je zoon kan er onderuit, ook tegen jullie in, als hij werkelijk zelfstandig genoeg is en geen zin meer heeft in jullie bemoeienis.
Groet,
Miriam Lavell
Amk
Precies wat ik bedoel, ja!
En reken maar dat ik het te vaak mis heb zien gaan als zo'n nog volop puberende ASSer 18 is geworden. Daarbij is kind vrij laat (als in: recentelijk) gaan puberen... En iedereen weet dat zo'n puber in ultima forma de kolder in de kop krijgt 
Het is alleen dan wel handig als dat gebeurt als ze 15-16 zijn, en niet als ze 18 zijn en handelingsbekwaam worden geacht.
Maar ook het niet-leeftijdsadequate gedrag los van de late puberteitsperikelen dan (met name zelfstandigheid) speelt een heel grote rol.
Sylvia
Laten we het niet hopen want dan speel ik al anderhalf jaar in risicotijd...!
M lavell
Ik wil dus beide. Financieel over de schouder heen kunnen kijken én op basis van zijn stoornis, waarbij zorgmijden een bekend risico is, de zorg kunnen regelen. Ik zou verklaringen van school (cluster 4, dat helpt ook al) kunnen krijgen, de gezinsbegeleidster, de PGB-indicatie... En als ik zoon kan laten inzien dat het niet mijn bedoeling is om actief te bemoeien, hem vertrouw maar toch nog even op de achtergrond een vinger aan de pols wil houden omdat het volwassen leven best lastig kan zijn (en zo is het ook), denk ik dat hij dat ook in wil zien.
Handelingsbekwaam
Leentje, na de andere reacties heb ik nog wat zitten denken over wat 'handelingsbekwaam' nu precies is. Heb je deze folder gelezen? Op pagina 7 en 8 staat een mooi stukje over 'wilsonbekwaam'.
http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/curatele-bewind-en-mentorschap/documenten-en-publicaties/brochures/2011/12/05/curatele-bewind-en-mentorschap.html
Ik denk dat je voor verklaringen over je zoon vooral moet kijken naar concrete situaties die hij niet kan overzien, niet kan reflecteren op zijn eigen handelen, geen reeel beeld heeft van de belangen van anderen en hoe zij misbruik van hem kunnen maken, etc. Moeilijk waarschijnlijk om het echt concreet te krijgen. Bij de mensen waar mee ik werkte speelde duidelijke 'beperkingen' zoals bijvoorbeeld een IQ< 50. Een kantonrechter ziet dan goed wat de consequenties zijn wat dat IQ.
Ik kan me ook voorstellen dat het ocnfronterend is omdat het heel erg zal gaan om wat hij niet kan en niet om wat hij wel kan.
En ik zou proberen samen met je zoon op te trekken in bedenken waarmee hij hulp kan gebruiken, hoe jullie daar afspraken over kunnen maken en wat hij wel zelf kan/mag beslissen. Ik denk dat het er heel moeilijk doorheen te krijgen is als je zoon tijdens de zitting zijn kont tegen de krib gooit... Succes!
Maanve
Ik ben vanwege indicaties aanvragen al gewend dat dat inderdaad knap confronterend is, vooral omdat ik zelf liever naar de positieve dingen wijs en het benadrukken van de negatieve zaken tegen mijn aard in gaan.
Zoon heeft een gemiddeld IQ, maar heeft een aantal autismegebonden kenmerken waardoor er problemen kunnen ontstaan. Ik zal dit kunnen aantonen, vermoed ik, met rapportages van school (die werken ook mee met de wajongaanvraag), begeleiders en de recentste PGB-indicatie. Vooral gebrek aan zelfinzicht en daadkracht en het onvermogen zichzelf te motiveren (wat inmiddels hier en daar al niet-financiële gevolgen heeft die nog niet ernstig zijn maar dat wel kunnen worden, sorry dat ik het wegens privacy even vaag hou) baren me erg zorgen. Ik wil er vooral zijn op de achtergrond, maar wel wettelijk in staat om in te grijpen als hij bijvoorbeeld verzuimt aan zijn verplichtingen m.b.t. financiën, begeleiding, school en werk te voldoen. Die kans is heel groot, is eigenlijk al gebeurd, maar nu kan ik nog ingrijpen. Dadelijk niet meer. En als hij 18 is, is hij letterlijk aan de goden overgeleverd. Heel simpel: dit gaat hij niet redden, hij flipt al als er een eenvoudig formuliertje moet worden ingevuld.
Ik heb via een kennis een pakket bij MEE aangevraagd om door te lezen en in te vullen. Ik ben ook je url aan het lezen, die is heel helder.
Wordt vervolgd.