Collega is mij zat
Sinds ruim een half jaar heb ik een nieuwe baan (zelfde organisatie, andere club), waar ik best wel heb moeten wennen. Ik ben er nog steeds niet heel enthousiast over maar probeer wel enigszins met plezier te werken en alles onder de knie te krijgen. Het is een complexe functie waarin je pas na 1-3 jaar volledig zelfstandig kunt werken.
Vandaag had ik een vervelend gesprek met de collega die mij inwerkt. Of inwerkte want hij heeft dat per direct beëindigd omdat hij zich kapot ergert aan me en niet meer met mij wil werken. We hebben de afgelopen maanden wel wat meningsverschillen gehad, maar ik heb dat beschouwd als werkgerelateerde discussies. Hij vindt me echter eigenwijs, kort door de bocht en overtuigd van mijn eigen gelijk. Voor hem de druppel was dat ik twee cursussen op een dag had, door een wijziging bij een van de twee, en ik koos om naar A te gaan terwijl hij vond dat ik naar B moest. Dat vatte hij op als geen inzet tonen (ik vond A leuker, want eenmalig en algemeen, en B meer technisch op de functie gericht, en een van de 30 cursusdagen). Vervolgens nog een hele waslijst aan gebeurtenissen die hij heel negatief heeft ervaren.
Kortom, ik ben eigenlijk ook wel klaar met de man, maar voel me echt aangeslagen hierdoor. Hij zei er wel nog bij dat mijn werk goed was, maar dat maakt het eigenlijk nog erger.
Ik ga zo nog een mail aan mijn leidinggevende sturen, want mijn collega heeft het met de zijne besproken en ik wil niet dat dit negatief gaat rondzingen. Hebben jullie nog verstandige adviezen?
paar vragen/suggesties
1. jullie vallen niet onder dezelfde manager dus?
2. zullen jullie directe collega's blijven/worden/zijn straks?
3. is er in enige mate sprake van 'bedreiging' voor hem/zijn functie?
4. respecteer jij hem in zijn werk/expertise, vind je dat hij 'goed' is?
5. kan hij jou zaken goed uitleggen of kan hij het niet zo goed/wil hij het niet?
6. hebben jullie een cultuur waarin je met elkaar ook meta-gesprekken kunt voeren? intervisie achtige dingen, etc.
7. ik zou persoonlijk al direct de voicemail van m'n leidinggevende hebben ingesproken vanmiddag, dus ja een mailtje zou politiek gezien misschien wel handig zijn. Maar hou het neutraal, en plan meteen een afspraak in met die collega voor morgen om er eens wat uitgebreider over te praten.
8. kun jij je veroorloven om klaar met hem te zjin? In hoeverre heeft hij gelijk en ben je irritant stronteigenwijs . . . 
9. heb je afgelopen maanden al eens geëvalueerd met hem en of jouw manager?
gr Angela
Zonder eerder gesprek?
Heeft je collega het afgelopen half jaar eerder gezegd dat je eigenwijs enz.bent?
Of kreeg je vandaag iets totaal nieuws te horen en heeft hij ook direct zijn medewerking om je in te werken stop gezet?
Vandaag was de druppel, je koos niet de cursus die zijn voorkeur had, maar van de eerdere druppels had je geen weet?
En ben je inderdaad eigenwijs, kort door de bocht en een betweter?
Kortom....heeft de man misschien gelijk en valt daar nog over te praten?
Je doet me denken aan mijn zoon, hij bezit exact de kenmerken die je collega op noemt. Hij leert nu langzamerhand om adviezen van anderen gewoon eens aan te nemen en op te volgen, gewoon omdat dat soms slimmer is als je moet samenwerken. Omdat mensen die je iets willen leren het op prijs stellen dat je hun kennis hoog op neemt, dat je zelf nieuw bent en het niet beter weet.
Of misschien weet je dat wel, maar die kennis kan je bewaren voor een later stadium.
Advies; praten met die man, ermee "klaar" zijn gaat het niet worden, excuus aanbieden is misschien ook geen raar idee. Of kom je elkaar de komende jaren niet meer tegen?
Jawel
Hij heeft de afgelopen maanden wel gezegd dat ik heel eigenwijs was, maar ik heb regelmatig mijn waardering voor hem uitgesproken. Met sommige dingen zitten we gewoon niet helemaal op een lijn, maar ik neem ook genoeg ervaring mee om een eigen mening te mogen hebben, vind ik. Wij zijn directe collega's maar hebben in principe een solitaire functie. In het flexibele werken zat ik de afgelopen maanden bij hem aan het blok, maar daar heb ik nu ook niet zoveel zin meer in.
Zijn mededeling kwam als een donderslag bij heldere hemel, want ik was echt in de veronderstelling dat we bij sommige discussies stilzwijgend hadden besloten to agree to disagree. En collega is echt niet op zijn mondje gevallen, dus hij had allang iets duidelijk kunnen laten blijken. Ik ben dan weer niet zo goed in het tussen de regels doorlezen, dus het kan heel goed dat ik die signalen heb gemist als ze er waren.
Ik kom bij dezelfde organisatie vandaan waar ik bijna 20 jaar een gewaardeerde collega was, dus dat het allemaal aan mij ligt geloof ik ook niet.
(Ik merk dat ik nu wel betweterig klink, maar ik heb me echt ingehouden en opengesteld voor de nieuwe materie en zijn begeleiding).
maaris
ok, dat biedt wel aanknopingspunten toch?
1. ik zou niet zo kinderachtig reageren als 'ik ga niet meer bij hem zitten'
2. punt is dat je professionals bent en dat jij bij evt conflicten in ieder geval als de wijste gezien moet worden door anderen
3. ik zou in ieder geval excuses aanbieden en zegggen dat je het heel jammer vindt dat het hem zo ontzettend hoog zat. Dat je niet hebt kunnen vermoeden dat . . bla bla bla
4. en dan bekijken voor jezelf: hoeveel inwerktijd heb je nog nodig? In welke vorm is hij verantwoordelijk voor jouw inwerken? Hoezo kan hij beslissen over cursus volgen of niet, heeft hij daar echt wat over te zeggen? of zag hij het meer als voorbeeld van 'jij vindt het niet belangrijk genoeg'?
5. hoe goed jij het ook bedoelde allemaal, hij heeft het niet zo opgevat, ongeacht of je gelijk hebt.
6. als je zijn waardering niet nodig hebt, wat heb je wel nodig?
7. hoe belangrijk is hij voor zijn baas?
8. hoe belangrijk is hij voor jouw baan?
gr Angela
Bedankt
Qua inwerken denk ik dat ik het nu alleen kan. Er zijn genoeg andere collega's die ik om advies kan vragen als ik tegen dingen aanloop. Dat was overigens ook een puntje van hem. Ik ben van de grote lijnen en als ik tegen een probleem aanloop zoek ik het uit. Hij heeft zoveel ervaring dat hij bij elke casus direct de knelpunten ziet en met allerlei literatuur en informatie op de proppen komt, voor het geval de problemen zich voordoen. Dat ik dan niet direct al die dingen ging lezen en uitspitten stoorde hem ook (ook gebrek aan interesse, inzet).
Ik heb hem al bedankt voor zijn tijd en excuses aangeboden voor dat hij het allemaal zo heeft opgevat. Daar wilde ik het bij laten. Hij heeft mij echt geraakt, en het zit me enorm hoog. Op het werk kan ik wel gewoon professioneel doen, maar alleen als het nodig is.
Ik ben er nog niet uit hoe de hazen lopen en hoeveel last me dit gaat opleveren. Hij is een belangrijke pijler op de afdeling, meest ervaren man, en ik kom net kijken.
ja dat is dan inderdaad even goed opletten . . .
als hij door iedereen in ieder geval inhoudelijk als belangrijk wordt gezien (en gewaardeerd om zijn ervaring), dan vinden meer mensne hem misschien stiekum wel een enorme hork.
Is het misschien toch mogelijk om dit met hem te bespreken, dat je erg geraakt was door zijn uitbarsting? GEwoon om een 'normalere' verstandhouding met hem op te kunnen bouwen, en misschien de eerste te zijn die graag op die manier een gesprek wil aangaan en daarmee een bepaalde werkrelatie met elkaar wil opbouwen? Eerlijkheid voor alles denk ik dan maar, als je voldoende vertrouwen mag hebben in je eigen werkervaring en zelfstandigheid dan is dit misschien iets wat hij van jou kan leren. . . ?
Misschien niet meteen deze week proberen, maar voorzichtig over een week of 2 .. En deze en volgende week niet heel ostentief aan anderen raad gaan vragen, dat is voor zijn ego misschien ook niet fijn . . . ?
gr Angela
Je hoort hem wel maar je luistert niet
Volgens mij heb je echt niet begrepen wat hij je probeert te zeggen.
Hij moet jou inwerken vanuit een seniorpositie (want meest ervarene van de afdeling en jij komt net kijken, zeg je zelf) en jij neemt op geen enkel wijze aan wat hij zegt. Hij probeert je iets te leren en jij zegt alleen maar jaja en verdiept je niet een in wat hij je probeert bij te brengen. Ik kan me voorstellen dat dat vrij ongeïnteresseerd overkomt. En als ik me niet vergis verschillen jullie niet alleen inhoudelijk maar ook over de inzet van mening.
Dus ik kan me wel voorstellen dat hij daar geen zin meer in heeft en vindt dat hij zijn tijd beter kan gebruiken.
Ik denk dat je jezelf overschat, dat je je positie overschat en dat je de ernst van de situatie onderschat.
Hoe denk je dat dit overkomt op de rest van de groep. Verwacht je dat die tijd aan jou willen besteden als je zelf niet bereid bent om net dat stapje meer te doen? Je doet echt aan slechte pr...
Dus ik zou naast je leidinggevende ook je collega mailen en dan wat minder hoog van de toren blazen. Als je het allemaal al weet hoef je geen jaren ingewerkt te worden. En als dat wel moet, is enige bescheidenheid wel op zijn plaats. Jij hebt hem harder nodig dan hij jou.
Anders
Kan het kloppen dat jullie beiden gewoon heel anders zijn?
En dat hij jouw verwijt eigenwijs te zijn, maar dat hij dat eigenlijk ook is?
Dat hij misschien denkt dat hij, ook gezien zijn ervaring, de waarheid in pacht heeft?
Ik zou het advies van Angela volgen en uitspreken dat zijn opmerkingen je erg geraakt hebben. Dat je het niet zag aankomen en het altijd goed bedoelt etc. etc. Misschien komt het niet aan, hopelijk wel. Heb je het in elk geval geprobeerd.
Hopelijk dat je relatie met hem verbetert. Toch onhandig spanning met zo'n collega met wie je naar ik begrijp toch af en toe te maken hebt.
En verder hoop ik dat je je baan leuk vindt en dat je werk er niet teveel onder lijdt en dat je baas niet door hem een negatief beeld van je krijgt.
Nog contact met je baas erover gehad? Hoe reageerde die?
Kan
Ik denk en hoop dat ik er niet zo slecht voorsta als jij schetst, Ginny. Voor mijn gevoel heb ik me niet betweterig opgesteld, maar ik heb wel een bepaalde manier van leren. Zoals mijn collega zaken aanpakt is gewoon echt mijn ding niet, ik kan het niet op die manier. Je hebt in mijn vak doorwerkers en diepgravers, en die heb je allebei nodig. Mijn gebrek aan diepgraverigheid ziet hij als gebrek aan interesse. Daar had ik misschien toch wat meer moeten laten zien, al heb ik nog nooit zoveel gelezen als in de afgelopen maanden.
We gaan zien hoe het loopt. Ik heb mijn lg gemaild.
we gaan zien hoe het loopt?
maar wat is nou je uitgangspunt? wat is jouw stellingname in deze?
natuurlijk moet je goed opletten en observeren maar je moet zeker een positieve stelling innemen en deze ook zo goed mogelijk uitdragen. Het is aan jou om iets te doen, niet aan je leidinggevende. Je moet denk ik je leidinggevende vertellen wat jij zelf denkt dat goed is om te doen en daarover sparren.
En ja ook daar je kwetsbaar opstellen, geen glazen ingooien.
En wie weet moet je wel anders gaan leren op dit moment, ik zou het even niet uitsluiten totdat je daar duidelijke bevestiging in krijgt van deze en gene. . .
gr Angela
Eerst weer rust.
Als jullie beide jullie leidinggevende hebben geïnformeerd volgt er vast nog wel een gesprek. Je hebt hem bedankt en je excuses aangeboden, nu eerst rust. Rust in je hoofd, hij heeft je geraakt en dat moet even neerdalen.
Jij hebt zelf ook al 20 jaar ervaring en ik vind dat je mooi omschrijft dat dit je ook het recht geeft op een eigen mening. Dat je wel het gevoel had dat jullie niet op één lijn zaten. Voelt dat voor hem misschien als concurrentie?
Een "nieuwe met een eigen mening" of "een nieuwe die eigenwijs is", het is maar net hoe hij het wil zien. Jullie hadden geen klik, als hij dat los kan zien van je kwaliteiten heeft hij hier zeker ook wat van geleerd.
Ik hoop het ook voor je Maaris
En ik geloof best dat je je vak verstaat en dat jij ook echt wel wat toe te voegen hebt aan het team, maar je loopt nu het risico dat dat wegvalt tegen de ruis om je heen.
In mijn ogen werkt agree to disagree niet in zo'n werkverstandhouding als die van jullie. Ik kan me voorstellen dat hij dat eigenwijs vindt. En dat mag best, maar dat werkt niet in een meester-leerling verstandhouding.
Ik lees alleen maar tussen de regels door, maar als jij je sporen nog moet verdienen in dit team, lijkt me dit niet de juiste weg.
Maaris komt niet net kijken
Ze is een volwassen kundige en ervaren medewerker die op deze plek terecht gekomen is. En natuurlijk vraagt een nieuwe plek nieuwe kennis. Maar je vaardigheden en ervaring die je ruimt hebt opgebouwd, komen van pas op de nieuwe plek.
Ik zie in het verhaal van Maaris een mannelijke collega met meer ervaring op specifiek dit werkveld en daarbij Maris met ook veel ervaring maar dan net op een iets ander werkveld. Maris moet het specifieke werkveld leren maar ze neemt ook veel ervaring mee.
Als deze collega haar zo betuttelt, dan neemt hij haar ervaring en kennis niet serieus. Ze is immers niet de jongste medewerker. En ze is zelf in staat om in te schatten wat ze moet doen om de kennis te vergaren die nodig is. Daar heeft ze geen betweterige collega voor nodig.
En nu ga ik nog even speculeren: Ik heb geen idee van de werkomgeving maar ik denk dat college zich als man bedreigd voelt door een nieuwe vrouwelijke collega die duidelijk ervaring en kennis heeft. Die college moet nog wat extra kennis opdoen maar ze gaat een grote bedreiging vormen. En dat moet je als man dan de kop in drukken. Of je omgeving overtuigen dat jij veel beter bent dan zij. Einde speculeerstand.
Low Key
Ik zou me wel wat terughoudend opstellen. Je weet niet precies wat er op de achtergrond speelt. Mogelijk dat deze mijnheer vaker onmin heeft met mensen die niet precies doen zoals hij zich dat voorstelt en is dat zijn valkuil in een team van professionals en is zijn leidinggevende daarvan op de hoogte.
En mogelijk ben jij op een functie neergezet waar hij iemand anders voor naar voren had geschoven en blijft hij daarin vergelijken ten koste van jou.
En dan is het ook nog mogelijk dat hij na een gesprek met zijn leidinggevende zich bij jou verexcuseert en dat je vervroegd zelfstandig je functie gaat uitoefenen.
Zelfs komt voor dat iemand tegen een burnout aan zit of grote persoonlijke problemen thuis heeft waardoor hij zich op zijn werk op jou afreageert. En zich dat mogelijk ook realiseert.
Kan handig zijn als je het dan zelf wat neutraler opneemt en het niet groter maakt dan het door zijn toedoen lijkt.
Je had niet verwacht dat dit zo'n belangrijke zaak voor hem was. Je gaat er vanuit dat je onder professionals je eigen keuze mag maken, dat hoort bij een functie op dit niveau en je had niet verwacht daarop afgewezen te worden door een meer ervaren collega.
Kortom er kan een reden, buiten jezelf zijn, dat deze collega zich zo gedraagt. En je probeert niet zelf de zaak naar je toe te trekken.
maar
Ik kan me zijn positie ook indenken.
Hij doet zo te horen veel moeite je in te werken.
Jij zegt bij alles 'nee, bedankt'. (is gewoon niet mijn manier van leren)
Was misschien handiger geweest als je had aangegeven dat zijn manier van inwerken voor jou echt niet werkt.
Als je het niet kunt opbrengen je aan te passen dan.
Want krijg ook wel het gevoel dat je je aan het profileren bent, en misschien te vroeg. (iig naar zijn smaak) Soms is het handiger je eerst goed te laten inwerken.
Moeizaam
Door bezigheden buiten kantoor ben ik pas vandaag mijn collega weer tegengekomen. We hebben wel via de mail zakelijke dingen besproken. Ik heb mijn collega verteld dat ik mijn leidinggevende had gesproken en dat die graag een gezamenlijk gesprek wilde om de lucht te klaren. Waar ik overigens geen behoefte aan heb en mijn collega ook niet.
Ik heb ook verteld dat zijn kritiek nogal hard was aangekomen. Dat ik snap dat dat zijn gevoel is, maar dat hij de boodschap ook wat anders had kunnen verpakken. Waarop zijn reactie was: 'Zo zit ik nu eenmaal niet in elkaar.' Toen ik zei dat ik niet eerder had gemerkt dat hij zich zo aan me ergerde, en hem vroeg of hij mij als enige schuldige zag zei hij dat hem niets te verwijten viel want hij ergert zich niet aan zichzelf.
Nou ja, toen wist ik het ook niet meer. Het is in ieder geval een stuk ontspannener werken nu er niet constant iemand op mijn vingers kijkt. Mijn leidinggevende was het met me eens dat ik gewoon mijn eigen stijl mag ontwikkelen.
Blijkbaar
Zijn jullie allebei nogal stevig in vasthouden in hoe je bent; jij in je leer- en werkstijl, hij in zijn communicatiestijl. Dat dat botst snap ik maar ja, je kunt hem niet veranderen
maaris
goed dat je zulke metavragen hebt gesteld, je hebt in ieder geval geprobeerd om 'buiten de inhoud' te blijven. Dat hij niet op die manier naar zichzelf kijkt of naar anderen is een gemis voor hemzelf, maar soms dus ook voor mensen om hem heen. Als jullie af en toe als team bij elkaar komen (zelfde functie toch?) zou je kunnen proberen om het in het algemeen aan te kaarten, hoe je elkaar kunt helpen in het werk en dat je wellicht met intervisie en feedback training waardevolle verbetering kunt bereiken. Of is de rest zoveel makkelijker in het geven en ontvangen van feedback?
gr Angela