collega in mijn irritatiezone
Even van me afschrijven...
Ik heb een collega waar ik me me werkelijk groen en geel aan erger. Extreem. Het zal deels aan mij liggen maar ik durf te beweren dat de persoon in kwestie best wel bijzonder is en niet op haar plek is.
Waar ik me aan erger (o.a.) is dat ze enorm aanwezig is en heel veel klaagt en problemen ziet (over van alles, het werk ook, maar vooral haar zware privéleven). Als je je medeleven toont of een oplossing aandraagt is het blijkbaar niet wat ze wil, want de klacht wordt rustig nog 2 of 3 keer verteld. Haar bijdragen in vergaderingen zijn langdradig en niet in het belang van het team. Ik kan ook geen gelijk krijgen bij deze persoon ook al is het zo.
Wat het ergste is dat (leuke) collega's niet zo'n probleem met haar lijken te hebben als ik, dus blijkbaar is het iets in mij wat de ergernis bovenmatig maakt.
Herkenbaar? Heeft iemand tips om er mee om te gaan?
Pogingen tot het krijgen van gelijk zou ik opgeven. En in plaats van medeleven af en toe een "goh" of "jeetje", misschien zoekt ze dan iemand anders om tegenaan te zaniken.
Je zou eens een keer een leuke collega tussen neus en lippen kunnen toevertrouwen dat je toch wel wat moeite hebt met het geklaag van Marietje. Misschien barst die collega dan ook los. Het is mijn ervaring dat als je ergens een probleem mee hebt en denkt de enige te zijn, die indruk vaak niet klopt.
En verder kan je dit natuurlijk af en toe eens neuriën, als ze buiten gehoorsafstand is
Groeten,
Temet
Tips heb ik niet maar ik heb ook zulk soort collega's. Het is echter wel zo dat meerdere mensen problemen hebben met haar en onze manager ook. Ze past qua houding niet echt in ons team en heeft een coach toegewezen gekregen om haar privé issues mee te bespreken. En verder hebben we nog wat ruziestokers in ons team, maar gelukkig hebben we dat intussen al door dus dat scheelt wel wat.
Temet schreef op 08-09-2021 om 11:32:
Pogingen tot het krijgen van gelijk zou ik opgeven. En in plaats van medeleven af en toe een "goh" of "jeetje", misschien zoekt ze dan iemand anders om tegenaan te zaniken.
Brigitte Kaandorp - Ik heb een heel zwaar leven (Zó - 2009) - YouTube
Je zou eens een keer een leuke collega tussen neus en lippen kunnen toevertrouwen dat je toch wel wat moeite hebt met het geklaag van Marietje. Misschien barst die collega dan ook los. Het is mijn ervaring dat als je ergens een probleem mee hebt en denkt de enige te zijn, die indruk vaak niet klopt.
En verder kan je dit natuurlijk af en toe eens neuriën, als ze buiten gehoorsafstand is
Groeten,
Temet
Nou, dat heb ik dus al eens gedaan, twee leuke collega's die ik vertrouw vertellen dat ik me mateloos aan die persoon erger. En die hebben dat dus niet. Die vergoeilijken het geklaag ('maar ze heeft het ook heel moeilijk') en hebben er ook niet zo'n last van dat ze veel aan het woord is. Daarom begin ik wat aan mezelf te twijfelen...
Die van Brigitte Kaandorp ken ik! Hoe vaak ik die al in mijn hoofd heb gezongen op het werk 
dan schreef op 08-09-2021 om 11:34:
Tips heb ik niet maar ik heb ook zulk soort collega's. Het is echter wel zo dat meerdere mensen problemen hebben met haar en onze manager ook. Ze past qua houding niet echt in ons team en heeft een coach toegewezen gekregen om haar privé issues mee te bespreken. En verder hebben we nog wat ruziestokers in ons team, maar gelukkig hebben we dat intussen al door dus dat scheelt wel wat.
Dát is handig, een coach om de issues mee te bespreken. Als dat zou kunnen...! Maar hoe krijg je het gedaan dat een ándere collega een coach toegewezen krijgt. Wat vervelend trouwens, ruziestokers in het team. Dat vergroot de veilige werksfeer ook niet echt. Hier is een cultuur (nouja, de helft van het team ongeveer) waarin kritiek hebben, hoe klein of opbouwend gebracht ook, not-done is. Dus iedereen draait om de hete brij heen en geeft elkaar loze complimenten.
" En die hebben dat dus niet. Die vergoeilijken het geklaag ('maar ze heeft het ook heel moeilijk') en hebben er ook niet zo'n last van dat ze veel aan het woord is. Daarom begin ik wat aan mezelf te twijfelen..."
Dat heb ik dus ook heel vaak, dat aan mezelf twijfelen. Althans, dan vraag ik me af of ik nou zo'n botte hork ben of dat de fijngevoeligheid van mensen in mijn omgeving ook niet is wat het lijkt.
Maar ik heb besloten dat dat niet uitmaakt. En dat moet jij misschien ook maar doen. Jij ergert je aan haar gezeur. Of zij nu een zeur is of jij overgevoelig maakt daarbij eigenlijk niks uit. Ontlopen, negeren, af laten ketsen, en af en toe even Brigitte Kaandorp afspelen over je koptelefoon, meer zit er waarschijnlijk niet op. En natuurlijk zorgen dat haar Zware Leven er niet toe leidt dat jij allerlei extra klussen op je bord gekwakt krijgt "want Troelahoep vindt dat niet erg".
Sterkte ermee. En nog eentje uit de oude doos (die floot ik op mijn vorige werkplek wel eens, ik had ook een klagende collega)
Groeten
Temet
Meestal is waar je je bij een ander aan ergert iets waar je zelf weinig van hebt. Je collega is een oeverloze klager, dus jij waarschijnlijk een uitgesproken ‘niet lullen maar poetsen’ type?
Mijn allergie is mensen die luidruchtig overal hun mening over willen ventileren, zelfs als ze geen verstand van het betreffende onderwerp hebben. Of mensen die luidkeels steeds hetzelfde blijven betogen, in de hoop dat je ze dan wel gelijk geeft. Nou ja, en ik ben dus het tegenovergestelde, ik zeg alleen iets als ik zeker weet dat ik geen onzin blaat 
Misschien moet je eens met haar gaan lunchen en het over jullie verschillen hebben.
Temet schreef op 08-09-2021 om 14:10:
" En die hebben dat dus niet. Die vergoeilijken het geklaag ('maar ze heeft het ook heel moeilijk') en hebben er ook niet zo'n last van dat ze veel aan het woord is. Daarom begin ik wat aan mezelf te twijfelen..."
Zeur Niet - YouTube
Dat heb ik dus ook heel vaak, dat aan mezelf twijfelen. Althans, dan vraag ik me af of ik nou zo'n botte hork ben of dat de fijngevoeligheid van mensen in mijn omgeving ook niet is wat het lijkt.
Maar ik heb besloten dat dat niet uitmaakt. En dat moet jij misschien ook maar doen. Jij ergert je aan haar gezeur. Of zij nu een zeur is of jij overgevoelig maakt daarbij eigenlijk niks uit. Ontlopen, negeren, af laten ketsen, en af en toe even Brigitte Kaandorp afspelen over je koptelefoon, meer zit er waarschijnlijk niet op. En natuurlijk zorgen dat haar Zware Leven er niet toe leidt dat jij allerlei extra klussen op je bord gekwakt krijgt "want Troelahoep vindt dat niet erg".
Sterkte ermee. En nog eentje uit de oude doos (die floot ik op mijn vorige werkplek wel eens, ik had ook een klagende collega)
Groeten
Temet
Ik moest hier wel om lachen... maar toch vraag ik me af of het gaat helpen een liedje fluiten? Sommige klagers hebben een enorm bord voor hun kop of ze zijn zo fijngevoelig dat ze buitengewoon beledigd zijn en dan weer over jou gaan klagen.
Ik hoop dat Troelahoep kan thuiswerken, maar ja als ze bijvoorbeeld in de zorg werkt wordt het lastig. Wat vergaderingen betreft, wij hadden iemand die heel gedecideerd de vergaderingen kon leiden. En al van te voren zei: "to the point en zakelijk" en mensen ook echt afkapte. Ideaal!. Verder voorstellen om niet zo vaak te vergaderen, er wordt veel en veel te veel vergaderd. En ontlopen als dat lukt. Ik weet niet wat TO doet, maar een andere werkplek kiezen, andere diensten draaien, thuiswerken en niet teveel aandacht besteden aan haar. Alles wat je aandacht geeft groeit. 
O nee, dat fluiten moet vooral buiten gehoorsafstand. Want inderdaad, dat wordt uiteraard niet gewaardeerd. Maar een mens moet wel eens stoom afblazen, nietwaar.
groeten,
Temet
"Misschien moet je eens met haar gaan lunchen en het over jullie verschillen hebben""
Zou ik niet doen. Lunch verpest, de irritaties vast niet opgelost, en grote kans dat de collega zich aangevallen voelt, daarover gaat klagen, en dan heeft TO het gedaan. Gelet op de opmerkingen die TO maakt over het taboe op kritiek daar op die werkplek.
Vriendelijk maar vaag blijven, zou mijn advies zijn. Veel "jeetje", "och" en "rot voor je" en dan zo snel mogelijk naar de wc/ de volgende klant/het volgende overleg.
Groeten,
Temet
Temet schreef op 08-09-2021 om 14:36:
"Misschien moet je eens met haar gaan lunchen en het over jullie verschillen hebben""
Zou ik niet doen. Lunch verpest, de irritaties vast niet opgelost, en grote kans dat de collega zich aangevallen voelt, daarover gaat klagen, en dan heeft TO het gedaan. Gelet op de opmerkingen die TO maakt over het taboe op kritiek daar op die werkplek.
Vriendelijk maar vaag blijven, zou mijn advies zijn. Veel "jeetje", "och" en "rot voor je" en dan zo snel mogelijk naar de wc/ de volgende klant/het volgende overleg.
Groeten,
Temet
Oh, ik doe dat altijd wel en dat gaat best goed. Jouw teflonmethode is natuurlijk ook een optie, maar dan moet je het wel kunnen loslaten.
troelahoep schreef op 08-09-2021 om 13:25:
[..]
Nou, dat heb ik dus al eens gedaan, twee leuke collega's die ik vertrouw vertellen dat ik me mateloos aan die persoon erger. En die hebben dat dus niet. Die vergoeilijken het geklaag ('maar ze heeft het ook heel moeilijk') en hebben er ook niet zo'n last van dat ze veel aan het woord is. Daarom begin ik wat aan mezelf te twijfelen...
Die van Brigitte Kaandorp ken ik! Hoe vaak ik die al in mijn hoofd heb gezongen op het werk
[..]
Dát is handig, een coach om de issues mee te bespreken. Als dat zou kunnen...! Maar hoe krijg je het gedaan dat een ándere collega een coach toegewezen krijgt. Wat vervelend trouwens, ruziestokers in het team. Dat vergroot de veilige werksfeer ook niet echt. Hier is een cultuur (nouja, de helft van het team ongeveer) waarin kritiek hebben, hoe klein of opbouwend gebracht ook, not-done is. Dus iedereen draait om de hete brij heen en geeft elkaar loze complimenten.
De manager heeft zelf ook problemen met haar gedrag en ze liep overal haar problemen te verkondigen, niet alleen bij collega's. Dus na veel ergernissen heeft hij dan die coach geregeld.
Hier worden mensen verder wel op hun gedrag aangesproken, dat scheelt wel. Ik heb zelf ook liever dat collega's me aanspreken als er iets is, dan kan ik er iets aan veranderen en anders niet.
'Maar hoe krijg je het gedaan dat een ándere collega een coach toegewezen krijgt.' Of zo'n coach voor jezelf? Het verpest voor jou de werksfeer (ik zou er ook niet mee om kunnen gaan, maar ik denk dat ik mezelf niet in zou kunnen houden en er wel een keer iets van zou zeggen. Of inderdaad een gesprek met haar aan zou wijden met als onderliggende vraag: waarom krijg je het niet op orde?)
Tsjor
Als iemand veel bij ( onder andere ) jou komt klagen, dan lijkt het alsof je/jullie daar zelf een podium voor bieden. Misschien kun je je collega niet veranderen, maar wel de manier waarop jullie dat blijven faciliteren. Met al die begrijpende knikjes en aangedragen oplossingen houden jullie wellicht ook iets in stand. Valt daar winst te behalen?
misschien een keer een kernkwadrant maken in je team en dat bespreken? Dan komen kwaliteiten en valkuilen en allergieën snel naar boven. De uitdaging van de 1 is de kwaliteit van de ander. Kan interessant zijn als teamontwikkeling activiteit. Niet alleen op deze persoon. Misschien is er wel iemand in team die zich enorm ergert aan jou.....?
tsjor schreef op 12-09-2021 om 09:02:
'Maar hoe krijg je het gedaan dat een ándere collega een coach toegewezen krijgt.' Of zo'n coach voor jezelf? Het verpest voor jou de werksfeer (ik zou er ook niet mee om kunnen gaan, maar ik denk dat ik mezelf niet in zou kunnen houden en er wel een keer iets van zou zeggen. Of inderdaad een gesprek met haar aan zou wijden met als onderliggende vraag: waarom krijg je het niet op orde?)
Tsjor
Dat zal wellicht per branche of bedrijf verschillend zijn maar een andere collega heeft ook wel eens een coach toegewezen gekregen toen ze in een heftige situatie zat (partner die ongeneeslijk ziek was). Er wordt verder ook veel aangeboden aan de werknemers om vitaal te blijven.
Sommige mensen krijgen blijkbaar niet hun zaakjes op orde, ook al krijgen ze tips en doen ze hun verhaal een tig aantal keren aan iedereen die maar in het gebouw is.
De vraag is of je zoiets voor de ander wil regelen (terwijl die geen vraag heeft) of voor jezelf. Je hebt zelf wel een probleem. Troelahoep dan in elk geval.
Tsjor