Bijstand en studiefinanciering
Ik kom er maar niet uit. Mijn vriend verliest binnenkort zijn baan omdat zijn contract na drie jaar niet wordt verlengd. Hij krijgt nog drie maanden WW en daarna bijstand. Wat niet duidelijk is en wat ik ook niet kan terugvinden op de site van de Rijksoverheid of mijn studiefinanciering (een lening dus geen basisbeurs) meetelt voor de hoogte van zijn bijstandsuitkering omdat we samenwonen.
Studielening geldt als inkomen
http://www.goeievraag.nl/financien-werk/overig/vraag/117364/geldt-studielening-inkomen
Mogelijk kun je nog aanvullende bijstand krijgen op grond van minimum voor 2 personen.
AnneJ en Hortensia
Dankjewel voor het meedenken maar jullie linkjes spreken elkaar tegen als ik het tenminste goed heb begrepen. Die van AnneJ zegt inderdaad dat stufi geldt als inkomen terwijl bij de link van de rijksoverheid staat dat studenten die een opleiding volgen die recht kan geven op studiefinanciering of tegemoetkoming studiekosten niet meetellen met de kostendelersnorm.
We gaan er maar vanuit dat dat laatste link de meest betrouwbare is. Zou anders ook nogal vreemd zijn want dan stop ik snel met mijn rentedragende lening bij DUO.
het enige juiste antwoord
Dat kan jullie sociale dienst jullie vertellen.
2 dingen
- goeievraag.nl vind ik geengeschikte of betrouwbare bron voor dit soort dingen.
- bij goeievraag.nl gaat het om een hele andere situatie, namelijk een partner die een stufi heeft, ipv een kind dat stufi heeft.
Andere focus
Misschien kan hij zich beter richten op het vinden van een baan dan op uitzoeken hoe je gratis geld kan krijgen.
Tijgeroog
Het gaat om dezelfde situatie. Ik heb studiefinanciering en de vraag is of mijn partner een bijstandsuitkering krijgt als hij na drie jaar zijn baan verliest.
Ja Matthijs
dat gebeurt zeker ook. Helaas bestaat er geen garantie dat dat op korte termijn lukt en wil de huisbaas toch graag geld zien.
Matthijs
Jammer dat er altijd weer kortzichtige zeurkousen zijn die menen dat iedereen die in de bijstand terecht komt meteen een luie uitvreter is op zoek naar gratis geld. Ik wens je een tijdje in hun schoenen toe.
Kortzichtige zeurkous
Nou Hortensia, je kunt me dan wel een zeurkous noemen, maar ik vind het een rare gedachtegang om nu al over bijstand na te denken. Dat lijkt me een verkeerd uitgangspunt. Hij zou alles moeten doen om een baan te vinden en als dat niet lukt, ja dan komt de bijstand pas in de gedachten. Niet nu al.
En ik ben echt niet tegen bijstand an sich.
Kop in het zand Matthijs
http://www.ermelovannu.nl/actueel/4478-aantal-jongeren-en-45-in-bijstand-gegroeid
Weer meer mensen in de bijstand. Om je heen hoor je mensen met een vlekkeloos arbeidsverleden steeds vaker werkeloos worden of niet meer aan het werk komen.
Daar geen rekening mee houden is je kop in het zand steken.
Vorig jaar bij Pauw een groep vijftig plussers bedoeld om even aan te geven hoe hopeloos het vaak is.
Echter zelfs die mensen die al ongeteld veel brieven gestuurd hebben en initiatieven hebben genomen bleven zichzelf als 'incident' zien.
Voor veel mensen een nieuw fenomeen. Die bijstand. Daar mag je op een forum heus een vraag over stellen.
Met de opdracht tot het vinden van nieuw werk wordt je al doodgegooid.
En ervaring met solliciteren hebben steeds meer mensen.
Maar ervaring met de bijstand is voor een toenemende groep mensen nieuw en onwenselijk maar wel de realiteit.
Kop in het zand om dat te ontkennen.
ho. hier gaat iets mis!
Isabella, beide mededelingen zijn niet met elkaar in tegenspraak, en jij zit op de verkeerde lijn. AnneJ heeft gelijk (en Hortensia ook, maar er staat iets anders dan jij denkt)
Het verhaal van de kostendelersnorm gaat op wanneer volwassenen in hetzelfde huis wonen maar geen gezamenlijke huishouding vormen. Bijvoorbeeld iemand met een kamerhuurder. Maar ook een ouder met een inwonend volwassen kind. Dan wordt de uitkering gekort omdat je kosten kan delen, ook al ben je geen samenwoners. Maar dat geldt niet als een van die volwassenen een student met stufi is. De ouder met een inwonende student houdt zelf een volledige alleenstaandenuitkering (en de student houdt de stufi).
Maar jij en je vriend zijn wel een gezamenlijke huishouding. En dan geldt dat stufi telt als inkomen dat wordt meegenomen bij de berekening van het recht op bijstand. Voorheen kon de student met een afhankelijke partner trouwens meer stufi krijgen, weet niet hoe dat nu is. Dan kwam het inkomen dus van DUWO en niet van de gemeentelijke sociale dienst. En ja, een lening is ook inkomen, bizar genoeg.
Je bent dus de klos.
Groeten,
Temet
aanvulling
Ik vrees dat mijn posting niet duidelijk genoeg is. Er is dus onderscheid tussen de situatie van twee volwassenen die onder 1 dak wonen maar geen gezamenlijke huishouding vormen en twee volwassen die samenwonen, dus een gezamenlijke huishouding zijn.
In het eerste geval krijgen de mensen elk een eigen uitkering naar de alleenstaandennorm, maar met toepassing van de kostendelersnorm (dus een korting), tenzij een van de twee een student met stufi is.
Twee volwassenen die wel een gezamenlijke huishouding vormen hebben recht op bijstand naar de gezinsnorm (die is hoger), maar stufi wordt in dat geval volledig in mindering gebracht. Of het is dus zo dat helemaal geen recht op bijstand bestaat omdat er een aanvulling op de stufi mogelijk is voor een afhankelijke partner, maar dat weet ik dus niet en moet je uitzoeken.
Groeten,
Temet
Nou
@Matthijs 'maar ik vind het een rare gedachtegang om nu al over bijstand na te denken'...ik weet graag hoe het zit Matthijs, ik wil weten waar ik aan toe ben en dat lijkt me persoonlijk geen slechte eigenschap.
@Temet dank je voor je uitgebreide antwoord maar ik schrik er wel van. Het komt er op neer dat ik het geld dat ik hard nodig heb voor mijn studie (het is echt geen vetpot) in de toekomst misschien moet gaan gebruiken om mijn vriend te onderhouden. Dan moet ik er nog eens goed over nadenken...
Isabella, groot gelijk
Je hebt groot gelijk dat je je nu al oriënteert op de vraag: wat als... Matthijs heeft blijkbaar niet meegekregen wat er is veranderd rond de WW. Als je slechts (!) 3 jaar hebt gewerkt, dan is de maximumduur van je ww 3 maanden. Dat is een heel korte tijd, waarin je én een andere baan moet zoeken, én je uitgavenpatroon moet aanpassen én alle formaliteiten en papieren moet bijwerken. Het is bijzonder kort. Zeker als je ook nog moet verwerken dat je ontslagen bent.
Een bijstandsuitkering krijg je ook niet zomaar. Ook daarvoor moeten weer heel veel papieren worden ingevuld en gegevens overlegd. Het kost gewoon heel veel tijd. Tijd die je niet kunt stoppen in solliciteren.
Als je niet goed voorbereid bent, dan loop je grote financiële risico's.
Het zou mooi zijn als Matthijs de handen uit de mouwen zou steken en je vriend een baan aan zou bieden. kijk, daar heb je wat aan.
Het verhaal van je vriend zal veel vaker voorkomen, vooral omdat de tijdelijke kontrakten nu beperkt zijn tot 2 jaar. Als je geluk hebt en binnen 6 maanden (waarvan 3 maanden bijstand) weer een tijdelijk kontrakt vindt, dan heb je 4 jaar gewerkt binnen 5 jaar en dan krijg je zowaar 4 maanden WW.
Ik vraag me wel af waarover je nu gaat nadenken. De uitleg van Temet is duidelijk. Jouw conclusie is: 'Het komt er op neer dat ik het geld dat ik hard nodig heb voor mijn studie (het is echt geen vetpot) in de toekomst misschien moet gaan gebruiken om mijn vriend te onderhouden.'. Dat is niet zo aardig. als je nu studeert zou het zomaar kunnen zijn dat je vriend jou tot nu toe heeft onderhouden of in elk geval heeft laten studeren. Zonder klacht. Het gaat er niet om dat jij hem moet gaan onderhouden, maar dat jullie samen moeten kijken hoe je genoeg kunt verdienen voor je uitgaven patroon.
Kijk daarbij naar:
- hoeveel kun je maximaal lenen? Ik dacht 1000 euro per maand, dan zou je nog een aanvulling krijgen van de bijstand, want die is iets hoger.
- wellicht krijg je ook te maken met de sollicitatieplicht, omdat er inkomen zal moeten komen, van je vriend of van jou;
- je komt wel in aanmerking voor zorgtoeslag, misschien huurtoeslag, belastingaftrek voor je studie en zo zijn er misschien nog wel een paar dingen.
- wanneer ben je klaar met je studie en hoe zijn dan je beroepskansen?
Tsjor
Ach ja...
Matthijs is net Rutte, die een net ontslagen werknemer verwijt dat die meteen naar de UWV rent, terwijl het nota bene VERPLICHT is om direct naar dat UWV te rennen anders krijg je strafkorting.
Want het is allemaal dikke ikke. En zo zal het ook wel met bijstandsgerechtigden zijn, he, Matthijs? Die laten zich schaterlachend om al dat gratis geld in de steun zakken.
De weg naar de bijstand is een zeer ingewikkelde. Ik hoop dat de vriend ouder is dan 21, anders krijgt hij maar een paar honderd euro. En ja, studiefinanciering is een voorliggende voorziening (ook de lening, heb ik begrepen). Dus mogen ze rondkomen van die studiefinanciering, en als ze nog geen 21 zijn zit je met je studiefinanciering zelfs boven de bijstandsnorm.
Je moet je goed voorbereiden, ondertussen vanzelfsprekend blijven doorsolliciteren, maar als jouw WW 31 maart afloopt en jij stapt 1 april naar de bijstand en moet al die voorbereidingen nog doen, dan hoop ik dat je genoeg reserves hebt om de periode te overbruggen tot alles geregeld is. En soms kan dat wel maanden duren.
Het leven in de bijstand is heel vernederend. Los van het feit dat mensen als Matthijs menen dat je dan lekker op staatskosten op je luie reet ligt te roken, pilsje bij de hand, ben je in een heel nare, afhankelijke positie terecht gekomen.
Ik zal even wat dingen op een rijtje zetten.
* wie in de bijstand zit moet oppassen als hij vaak samen is met familie, buren of als mantelzorger vaak over de vloer komt. Of als je vaak de auto van de buren leent en samen boodschappen doet. Als er sprake is van een duurzaam contact van meerdere malen per week (de grens is vaag en wordt per gemeente bepaald) is er officieel sprake van een gezamenlijke huishouding, ook al woon je aantoonbaar niet op één adres. Gevolg: strafkorting.
* wie in de bijstand zit moet alles dat hij bijvoorbeeld op Marktplaats verkoopt opgeven. De kans is groot (maar ook dit scheelt per gemeente) dat de opbrengst met je uitkering wordt verrekend.
* wie in de bijstand zit is niet verplicht sociale rechercheurs binnen te laten, maar het kan wel consequenties hebben als je ze weigert.
* wie in de bijstand zit moet oppassen met wat hij op social media zet. Een vriendin van mij heeft zelfs te horen gekregen dat ze haar Facebook op openbaar moest zetten!
* wie in de bijstand zit is vogelvrij. In mijn vorige woonplaats heb ik verschillende keren sociale recherche aan de deur gehad die vragen kwamen stellen over de buurvrouw (die had een heel vervelende ex die telkens valse meldingen deed en ja, dan moesten ze weer op onderzoek uit). Ze zijn hier op een gegeven moment wel mee gestopt, maar ik zou het verschrikkelijk vinden als ik in de bijstand zou zitten en de sociale recherche ging bij de buren vragen of ik niet teveel mannen ontving.
* en daarom (voortbordurend op het vorige punt) zal ik het nooit hardop zeggen als ik zelf in de bijstand kom. Als ik op een mooie dag in mijn tuintje zit of een wandeling door het park wil maken, hoef ik geen jaloerse blikken van "kijk haar eens, van onze centen, en wij maar werken" van de Matthijsen om me heen.
* bijstand betekent ook dat je regelmatig al je papieren op tafel moet leggen. Wéér die drie maanden afschriften moet laten zien. Blauw formulier voor dit, geel formulier voor dat, en als je het vergeet: strafkorting.
* En vergeet de verplichte werkverschaffing niet. Je doet werk waar anderen voor ontslagen zijn, of waar je collega's wél een volwaardig loon voor krijgen, inclusief de voorrechten van een betaalde baan, zoals premie-opbouw en zo. Mijn vriendin (ja, die van het openbare Facebook) werd op een dag ziek en kreeg: strafkorting, want ze had naar de dokter moeten gaan. Wat erg lastig is als je buikgriep had. Trouwens: ga jij ook meteen de eerste dag naar de dokter als je aan de schijterij bent? En hoe wou je dat doen, als je continu over je nek gaat?
En zo kent de bijstand nog veel meer valkuilen waar je in je onnozelheid lelijk mee de mist in kunt gaan. Heb je De Monitor wel eens op tv gezien?
Last but not least: de tijd dat het gros van de bijstandsgerechtigden luie asocialen waren is allang voorbij. Ik ontken niet dat ze er zijn, maar het overkomt ook steeds meer Hardwerkende Nederlanders. Het zou jou ook zomaar kunnen overkomen, weet je dat? Want zekerheid bestaat niet meer tegenwoordig. Sterker nog: ik ken steeds meer mensen die na een mooie loopbaan ontslagen werden, niet aan de bak kwamen, ook niet buiten hun vakgebied (denk aan: 50+, te oud, overgekwalificeerd) het eind van hun ww-periode aan zien komen en dan óf afhankelijk van hun partner worden, óf mogen rondkomen van pakweg 950 euro in de maand plus wat toeslag.
Het is een allerlaatste vangnet en je moet er alles aan doen om er uit te komen en te blijven. Maar soms is het onvermijdelijk en is het beter dat je je goed voorbereidt. Het is fijn dat het bestaat, want anders rolde je de goot in. Maar het is wel een laatste vangnet.
En ik vermoed dat de vriend van Isabella dat heel goed snapt. Beter dan mensen als Matthijs.
over gezamenlijke huishouding en over luie asocialen
Er is sprake van een gezamenlijke huishouding als twee mensen hun hoofdverblijf hebben in dezelfde woning en hetzij financieel, hetzij op andere wijze over en weer in elkaars verzorging voorzien.
Die verzorging over en weer kan er al rap zijn als je regelmatig samen boodschappen doet van nu eens het geld van de een, dan dat van de ander. Samen koken, eten, en wassen zijn ook van die dingen.
De andere peiler is hoofdverblijf. En daar zijn geen vaste regels voor. Dat hangt van de omstandigheden af, vaagheid troef dus. Maar er is wel iets van een richtlijn: er wordt bijzonder belang gehecht (door de rechtspraak) aan waar iemand de nacht doorbrengt. Dat betekent in de praktijk dat als je meer dan de helft van de week samen in een huis slaapt (dat kan ook beurtelings het huis van de een en dat van de ander zijn), dat er dan al gauw van een gezamenlijk hoofdverblijf gesproken wordt.
Je ziet dan ook bij verslagen van verhoren (ik heb er beroepshalve een aantal voor mijn neus gehad) dat de sociaal rechercheurs proberen de uitspraak te ontlokken dat iemand minstens 4 nachten per week de vriend over de vloer heeft. Terwijl dat vaak helemaal zo duidelijk niet is. Maar ze duwen je richting die 4 nachten, iemand zet zijn handtekening et voila, de zaak is rond. Verder bewijs is er vaak amper, ik heb menigeen opgehangen zien worden aan zijn eigen verklaring.
Bedenk: je hoeft geen stel te zijn of een relatie te hebben om een gezamenlijke huishouding te vormen.
Bedenk ook dat het aanhouden van de eigen woning door beide betrokkenen helemaal geen biet uitmaakt.
Bedenk tenslotte dat de sociale recherche dan wel de afdeling handhaving niet aan waarheidsvinding doet, maar aan het opsporen van fraude. En fraude zullen ze vinden, desnoods met verklaringen van dubieus allooi. Wordt je ooit verhoord en krijg je de mededeling dat je niet tot antwoorden verplicht bent, zwijg dan vanaf dat moment als een oester, en herhaal slechts de woorden 'ik beroep me op mijn zwijgrecht'. Tot de piketadvocaat komt.
Het vervelende is dat je soms weer geen zwijgrecht hebt omdat je als uitkeringsaanvrager/gerechtigde de nodige inlichtingen moet verschaffen, dus dat is lastig. Denk er dan om dat je alle afgelegde verklaringen doorleest en niets tekent totdat het tot op de komma klopt.
En dan sloeg ik even aan op dit: "Last but not least: de tijd dat het gros van de bijstandsgerechtigden luie asocialen waren is allang voorbij. Ik ontken niet dat ze er zijn, "
Ik vraag me af of luie asocialen ooit in de meerderheid waren. Maar zelfs al was dat zo - er zitten nogal wat psychiatrische aandoeningen waaronder persoonlijkheidsstoornissen onder die 'luie asocialen'. Al geef je die honderdmaal een schop onder de kont, die komen niet aan het werk, omdat geen werkgever er iets mee kan beginnen. Het enige wat je met sommige mensen kan doen is ze om de haverklap hun uitkering afpakken als ze niet door de hoepeltjes springen, maar daar komen ze nog altijd niet mee aan het werk (althans niet wit. bijklussen voor een neef voor een paar tientjes gaat misschien nog, maar ook dat niet voltijds).
Er zitten veel mensen in de bijstand omdat er geen werk is. Er zitten ook grote aantallen in de bijstand omdat hun persoonlijkheid om wat voor reden dan ook op de huidige arbeidsmarkt niet past. En dat is echt niet omdat ze daar zelf nou zo'n diepe voldoening uit halen.
Groeten,
Temet