Arts/dementerenden
Mijn schoonmoeder is dement en verblijft in een verpleeghuis. In eerste instantie werd er steeds overlegd over haar medicijnen. Momenteel merken we steeds vaker dat veranderingen in de medicatie pas aan ons verteld worden op het moment dat ze a zijn ingegaan. Ik heb daartegen aangegeven dat ik graag van te voren wil weten wat ze doen en het liefst van te voren overleg met de arts. Nu heeft de arts aan te geven dat niet te doen, hij zegt:'Ik ben arts, ik heb een plan en voer dat uit.'
Is het niet zo dat hij verplicht is dit te overleggen?
In een eerder stadium is zonder overleg een medicatieverandering doorgevoerd en raakte zij daar van in een soort delirium; ze had heel veel last van bijwerkingen, is gevallen en kwam niet meer van bed: helemaal van de wereld. Zo troffen wij haar ineens aan. Op zich weten wij dat ze nogal gevoelig reageert op medicatie maar dat wisten ze daar nog niet.
Ik vind het vervelend dat ik niet van te voren ingelicht wordt, op zijn minst. Heb ik daar recht op?
Bewindvoerder?
Ben jij aangewezen als bewindvoerder of zaakwaarnemer? Zo ja dan moet er met jou overlegd worden tenzij het om een noodgeval gaat. Ben je dat niet dan hoeft er niet met jou overlegd te worden. Sterker dan mag het niet vanwege de patientprivacy.
Ellendig
Ik weet eerlijk gezegd de regels ook niet, maar ik heb gemerkt bij mijn moeder dat er ook vaak zonder overleg met ons al beslissingen waren genomen. Zoals bijvoorbeeld het fixeren in een rolstoel. Of inderdaad wijzigingen in de medicatie. Ik was niet echt bewindvoerder of zaakwaarnemer, maar wel 1e aanspreekpunt. En toen mijn vader nog leefde werd het ook niet met hem overlegd.
Patientprivacy, ja leuk, als je nog handelingsbekwaam bent. Maar dat was mijn moeder allang niet meer. Dus wij als familie moesten toch ergens onze handtekening onder zetten, maar dat kwam dus vaak pas achteraf.
Kan me er nog boos over maken, mijn moeder is nu bijna 1 jaar geleden overleden en ik zou bijna zeggen, in haar geval, gelukkig. Ik weet dat het hard en onaardig klinkt, maar op een bepaald moment is er gewoon geen menswaardig bestaan meer.
Wij zijn
officieel het aanspreekpunt (mijn man en ik) Een officiele bewindvoerder is er niet, dat is toch in de meeste gevallen zo?
Mentorschap
Er zijn veel vormen van mentorschap. Als je mee wil praten over medische beslissingen zul je officieel benoemd moeten zijn door een rechter. Op onderstaande link is goede informatie te vinden.
http://www.mentorschap.nl/files/mentorschap.nl/Alz_rehtsbescherming02.pdf
Tsjor
Tjsor
betekent dat dat je dus eigenlijk niks te vertellen hebt als je geen officiele status geregeld hebt?
daar komt het feitelijk wel op neer.
Pas als de persoon zelf niet meer handelingsbekwaam (geheel of gedeeltelijk) is bevonden door de rechter kan er iemand anders aangewezen worden die de beslissingen dan mag/moet nemen.
Oftewel
Iemand kan niet zomaar zichzelf benoemen als degene die het allemaal gaat regelen. Ook al heb je goede bedoelingen, je gaat toch over iemands leven beslissen. Wel of geen medicijnen bijvoorbeeld. Het probleem is dat de arts dat nu beslist en die krijgt geen tegenspraak meer waarschijnlijk.
Tsjor
Tjor
tenzij de familie een onderbewinstelling aanvraagt. Rechter komt dan in de instelling en constateerd dat de persoon niet meer handelingsbekwaam is en wijst dan een bewindvoerder aan. Maar de familie moet dan wel actie ondernemen.
Bewindvoerders
gaan och alleen over het geld? Volgens mij zit je dan eerder aan het mentorschap?
Kan
wij (mijn ouders en ik)waren beiden over mijn zus.
Dus het kan ook nog eens meer dan 1 persoon zijn.
Vraag bij de instelling na hoe je dit moet regelen en wat je moet aanvragen om te bereiken dat je mee moet beslissen.
Zij weten de routes en hebben vaak ook de contacten om dit te regelen.
Bewindvoering mentorschap
hier http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/curatele-bewind-en-mentorschap kun je meer informatie vinden over bewindvoering en mentorschap.
Wij hebben het nu bijna 1 jaar geleden aangevraagd voor mijn schoonvader, nadat hij via een BOPZ maatregel op een gesloten afdeling kwam.
In principe is het heel simpel, en helemaal als de broers zusters in overeenstemming zijn: Formulieren uitprinten, invullen, opsturen en griffierechten betalen.
In onze situatie is het bewind/mentorschap toegekend "op de stukken" , dwz het was niet nodig dat wij zelf voor de rechter verschenen.
Het was namelijk bekend dat schoonvader niet voor zichzelf kon zorgen (de BOPZ opname) en zijn zoons waren het er allemaal mee eens dat mijn man zowel bewindvoerder als mentor werd.
De andere kinderen moeten daar namelijk ook toestemming voor geven.
Over het mee beslissen:
In de instelling van mijn schoonvader werd er op een gegeven moment een overleg gehouden wie er "inzage in de papieren had" en wie niet. Toevallig kwamen wij achter die afspraak, en dat was voor ons de reden om dit aan te vragen, om te voorkomen dat wij inderdaad aan de zijlijn zouden staan, en pas achteraf (al dan niet toevallig) voor gedane daden zouden staan.
Succes ermee!
