36 uur werken en co-ouderschap
36 urige werkweek met flexwerken en co-ouderschp
Al enkele jaren werk is als freelancer. Inmiddels ben ik sinds een paar jaar gescheiden.
Mijn ex was altijd kostwinner en na onze scheiding hebben we de rolverdeling zoals die tijdens ons huwelijk was laten bestaan en daar passende financiële afspraken over gemaakt. Dat is aan de ene kant natuurlijk heel fijn maar aan de andere kant wil ik gewoon in mijn eigen levensonderhoud kunnen voorzien.
Vorig jaar kreeg ik een baan aangeboden en toen ik dat aan mijn ex vertelde reageerde hij niet zo positief. Het kwam er op neer dat hij het belachelijk vond dat ik een baan wilde (want we hadden immers afgesproken dat ik de zorg voor de kinderen op me zou nemen) en dat hij het mij altijd kwalijk zou nemen als de kinderen zouden ontsporen doordat ik zo nodig aan het werk moest. Die baan heb ik toen niet genomen.
Inmiddels zijn we ruim een jaar verder, heeft mijn ex een nieuw samengesteld gezin en een nieuw huis.
Hij weet dat ik op zoek ben naar een baan en vindt dat ook oke. Hij stelde zelfs voor om ons co-ouderschap waar we binnenkort mee gaan beginnen zo in te delen dat ik meer kan gaan werken (hij stelde voor 3/3,5 dag).
Tot mijn grote vreugde heb sinds vorige week een "echte" baan! En nog een hele leuke ook.
Maar het is wel voor 36 uur. Flexwerken is daar gebruikelijk. Ik kan dus de ene week 40 uur werken en de andere week 32 uur, waarvan dan ook nog een deel thuis. Mijn jongste kind zit in groep 8 en de anderen doen dit jaar eindexamen dus die zijn inmiddels redelijk zelfredzaam.
Dat lijkt me ideaal! Dus ik ben heel blij!
Nu is mijn vraag: wat vinden jullie van zo'n urenverdeling? En vinden jullie dat ik mijn ex überhaupt moet betrekken bij mijn werkleven? Ik ben namelijk verder geen slechte moeder 
Groeten van Roos
Prima
Lijkt mij dat je het prima geregeld hebt. Ik werk ook 36 uur, al jaren, en dat gaat prima met de zorg voor de kinderen. Ik bespreek niet met mijn ex hoeveel ik werk, hij heeft daar zeker geen stem in. De kinderopvang heb ik altijd geregeld, en is nu bijna niet meer nodig.
kinderen
Je kinderen zijn inmiddels 'groot', dus gaan zelfstandig van en naar school (en evt. afspraken, sport enz). Zolang jij voldoende ruimte hebt om 's avonds / weekend tijd en aandacht aan je kinderen te besteden, lijkt het mij geen probleem.
prima
Met zulke grote kinderen lijkt me dat prima te doen.
"Vorig jaar kreeg ik een baan aangeboden en toen ik dat aan mijn ex vertelde reageerde hij niet zo positief. Het kwam er op neer dat hij het belachelijk vond dat ik een baan wilde (want we hadden immers afgesproken dat ik de zorg voor de kinderen op me zou nemen) en dat hij het mij altijd kwalijk zou nemen als de kinderen zouden ontsporen doordat ik zo nodig aan het werk moest."
Van dat soort uitspraken krijg ik bultjes.
Heb je toen niet gezegd: joh, dan ga jij toch een tijdje wat minder uren werken?
Gelukkig dat je nu een jaar later wel een baan met meer uren wilt nemen.
Celine
Ja, dat heb ik inderdaad gezegd.
Het antwoord was: "Je weet toch dat dat niet gaat met mijn baan. Bovendien is jouw inkomen een druppel op een gloeiende plaat."
Die druppel ga ik nu van harte omarmen 
begrijp me niet verkeerd, hoor ...
Het is natuurlijk heel fijn dat we het zo goed hebben kunnen regelen en daar ben ik ook heel dankbaar voor. Maar ik wil graag mn zelfstandigheid (gedeeltelijk) terugvinden.
Natuurlijk...
Jullie hebben dat in overleg geregeld maar het lijkt mij niet helemaal de bedoeling dat hij vervolgens voor jou gaat bepalen hoeveel je mag werken. En het is al helemaal niet aan hem om dat een druppel op een gloeiende plaat te noemen. Dat is echt een minne opmerking.
Jullie zijn toch gescheiden, of heb je nog een soort van latrelatie? Ik vraag me af waar hij het recht vandaan haalt om zich zo met jou te bemoeien.
Wat wil je zelf
Je uren zijn prima. Je doet je kinderen echt niets te kort.
Of je co-ouderschap wilt moet je zelf beslissen.
Het is niet zo dat het automatisch moet gebeuren omdat jij gaat werken.
Ook de verhouding die hij afspreekt is niet vanzelfsprekend.
Het zal alleen gaan om je kind in groep 8, tenzij de anderen nog geen 18 zijn.
Zelf denk ik dat je een a.s. brugklasser niet heen en weer moet slepen als dat niet nodig is. Vraag vooral aan je kind wat hij/zij wil.
Het volgende schooljaar wordt spannend genoeg.
Waarom stelt je ex nu co-ouderschap voor? Zo te lezen heeft hij nu een samengesteld gezin. Dat is extra druk. Waarom wil hij juist nu de jongste vaker in huis hebben? Of is het een financieel ding? Dat hij dan minder hoeft te betalen?
Ik ben vooral argwanend omdat hij een jaar geleden vond dat jij niet kon gaan werken want dat zou slecht zijn voor de kinderen.
wat dat co-ouderschap betreft..
Het co-ouderschap is ter sprake gekomen omdat hij de kinderen toch wel erg mist. Dus ik heb dat al eerder voorgesteld maar dat wilde hij niet omdat hij fulltime werkt en vond dat de kinderen dan te lang alleen zijn. Inmiddels zijn de kinderen ouder (en zelfstandiger) en heeft hij een nieuwe vriendin waarmee hij over een paar maanden gaat samenwonen in een nieuw huis. Ze wonen u al min of meer samen maar in het nieuwe huis gaan ze echt een samengesteld gezin starten (zij heeft ook kinderen). Dus kennelijk zijn er nu factoren waardoor hij er meer voor open staat.
Ik neem aan dat hij ook voor zal stellen dat ik minder alimentatie nodig heb als de kinderen minder vaak bij mij zijn. Terecht maar deden te meer voor mij dus om een echte baan te hebben lijkt me.
LAT
We hebben dus zeker geen LAT-relatie
Zwak
Dus waarschijnlijk wil hij nu de kinderen wel omdat de nieuwe vriendin eraan komt. Ik vind zijn opmerking over dat jij schuld zou zijn aan het ontsporen van de kinderen als je fulltime zou werken bijzonder laag. Mijn moeder was weduwe met 5 jonge kinderen en zij heeft vanaf de dag dat de jongste 4 was altijd gewerkt én gestudeerd. Dergelijke kritiek was mijn grote angst: stel je voor dat mensen denken dat wij ontsporen. wij zijn niet ontspoord. Er is bij ons niet meer vreugde of verdriet dan in andere gezinnen.
Ik werk zelf ook het liefste fulltime. Als je parttime werkt verwacht iedereen dat je 100% beschikbaar bent, dus dan moet je alles overal maar doen en kunnen. als je fulltime werkt snapt iedereen dat je tijd beperkt is. Mijn kinderen zijn ook niet ontspoord overigens.
je kunt nu een andere keuze maken en je bent gescheiden. Je bent dus niet meer afhankelijk van de goedkeuring van je ex. Ga ervoor, het is geweldig dat je in deze tijd een leuke baan vindt. Feestje. Neem de baan aan, vermeld het feestelijk en ga daarna pas kijken naar eventuele consequenties voor de kinderen. en je ex mag nog mooi de alimentatie door blijven betalen als boete voor zijn lage, vrouwinperkende gedachten.
Tsjor
Werken
Heerlijk toch dat je het flexibel kunt indelen? Ik werk 40 uur, mijn ex, naar mijn weten, ook.
Ons kind is nu 14. Op het moment dat ze mij nodig heeft ben ik voor haar, of ik zorg voor andere liefdevolle opvang.
Mijn nekharen gaan ook overeind staan bij zo'n vrouwonvriendelijke opmerking van je ex. Hij werkt fulltime, maar dat is geen probleem? Dan ontsporen de kinderen niet? Wat een onzin.
die ex...
Ik krijg werkelijk rode vlekken in mijn nek bij het idee dat iemand zijn ex kan verbieden dat zij financieel onafhankelijk is en haar eigen broek ophoudt! Tenzij jullie dit eerder officieel hebben vastgelegd en hij royaal KA en in dit geval ook PA (ik ben anti-PA, tenzij er speciale omstandigheden zijn - dit is er zo eentje) betaalt.
En dan zouden de kinderen ontsporen? Waar is zijn verantwoordelijkheid? Oh ja, natuurlijk, hij verschuilt zich achter zijn eigen werk. Dat is belangrijker.
Sorry, maar hier ben ik zwaar allergisch voor 
ontaard
Het spitst zich door mijn vraagstelling nu een beetje toe op de reactie van mn ex maar ik ga die baan evengoed aannemen, hoor. Hij heeft nou eenmaal graag controle over mensen en situaties en hij kan er niet zo goed tegen dat ik belangrijke beslissingen neem zonder hem daarin te kennen. Omgekeerd doet hij dat trouwens wel maar dat past ook wel bij hem.
ik maak me gewoon zorgen over de hoeveelheid uren en of ik daardoor een ontaarde moeder ben. Natuurlijk is dat ingegeven door de ouderwetse ideeen van mijn ex maar ik zie deze bana als een grote kans. Vorige keer heb ik een (hele leuke) baan niet genomen door zijn reactie maar dat ga ik nu zeker anders doen.
Het sterkt me ook om te lezen dat jullie het niet vanzelfsprekend vinden om je ex bij dit soort keuzes te betrekken.
Je bent niet ontaard
Je kinderen zijn al groot en je bent flexibel in je uren. Allemaal prima geregeld dus.
En je ex is een rare koekenbakker!
Zelfs
Je bent zelfs geen ontaarde moeder als je vijf dagen werkt zonder flexibele uren en met een goed geregelde kinderopvang. Tien keer liever dat dan me laten betalen door mijn ex die in ruil daarvoor wil meebeslissen over hoe ik mijn leven leef.
Overigens vermoed ik ook dat hij jou nu graag aan het werk ziet zodat hij minder kan betalen. Wellicht vindt zijn vrouw dat een goed plan.
even een update...
Dank voor jullie opbouwende reacties!
Natuurlijk vind ik het fijn dat mijn ex me financieel ondersteunt. Maar ik voel me er ook schuldig over omdat ik afhankelijk van hem ben. En dat is nou net het hele idee van scheiden. Dat je onafhankelijk van elkaar bent (los van de band met de kinderen uiteraard).
Die rare koekenbakker reageerde eigenlijk verrassend positief Wellicht "onder invloed" van zn nieuwe geliefde of ingegeven door financiële motieven... geen idee.
Nou ja, niets zo veranderlijk als een mens zullen we dan maar zeggen.
Dus ik heb een baan en ik ben blij!
Nogmaals heel veel dank voor jullie reacties!!
niet ontaard
Maar gewoon normaal, vind ik. Dat het een probleem zou kunnen zijn, is alleen in nederland. Vanuit een frans perspectief bijvoorbeeld is het normaal dat een moeder voltijd werkt. En zo ontspoord zijn die fransen ook weer niet!
Ik werk 40 uur per week, mijn man nog meer met veel reizen, en we hebben 3 kinderen tussen de 10 en 4. Het gaat prima. Ons huis is regelmatig een chaos, en ik laat boodschappen thuis bezorgen, maar met de kinderen gaat het prima. Zij stappen gewoon over de rommel heen
sjonge jonge...
Je zal bij voorbaat al de schuld krijgen van de mogelijkheid dat je kind ontspoort...
Mag ik je veel plezier wensen bij je nieuwe baan? En wat is het?
nog even over dat ontaard zijn...
Mijn jongste zit in groep 8 en gaat al overal zelfstandig heen. De andere kinderen zitten op het vo en gaan dit jaar eindexamen doen.
Wat vinden jullie er dan van als een kind (groep 8) na school soms een paar uur alleen is? Als je afspraken maakt over "gedragsregels" (niet de hele snoeppot leeg eten, afspraakjes na school, op tijd naar sporttraining etc.) dan moet dat toch goed gaan?
Ik vind dat toch wel lastig omdat ik er tot nu toe altijd was als ze uit school kwamen. We ontbijten altijd met elkaar en ook 's avonds eten we gezamenlijk. Er moet er wel eens eentje later eten ivm sport maar verder delen we dat soort momenten wel altijd.
nog even een aanvulling
Ik werkte heel vaak 's avonds. Met die nieuwe baan kan/ga ik daar mee stoppen.
Ik vind het heel fijn om 's avonds in ieder geval thuis te zijn. Natuurlijk ga ik wel eens weg voor sport of een afspraak met vriendinnen maar in mijn beleving ben ik er wel voor ze op de belangrijke momenten van de dag.
Groep 7
Wij zijn halverwege groep 7 begonnen met na school alleen thuis zijn. Eerst 1 middag maar inmiddels vaker.
Gaat helemaal prima. Dus in groep 8 lijkt het me heen probleem. Hele dagen doen we nog niet dus in de vakanties is het wel bso tijd. Ligt in deels aan kind. Die wel nog geen hele dagen alleen thuis zijn.
36 uur werken
Mijn kinderen zijn altijd door de week bij mij en ik werk ook 36 uur. Nu zitten ze allebei op VO, maar ik deed dat al vanaf groep 7,8. Dus ze zijn geregeld paar uur alleen na school. Ik kan wel makkelijk af en toe thuiswerken. En ik werk op kwartier fietsen van huis. Als het moet ben ik zo thuis. Tot op heden zijn ze niet ontspoord
Roos
Mijn dochter is 10 en zit in groep 6 maar komt uit school alleen thuis en is dan tot een uur of 5 alleen, niet op de woensdag.
Met wat afspraken idd en de verplichting mij even te bellen als ze er is, vind ze zelf ook fijn, kan ze even haar verhaal kwijt.
Gaat prima.
Net 11
Mijn dochter (net 11, gr 7) gaat deze maand nog naar de BSO op woensdag. Daarna stoppen we er helemaal mee.
hier
net als bij Noet een kind in groep 6 dat niet meer naar de BSO gaat en 2 middagen alleen thuis is. Grote zus komt meestal wel thuis na een uur.
Man werkt vlakbij huis, als er wat is kan hij er zo zijn. En we zijn beiden flexibel in het werken, dus die dag dat de juf die ze zo leuk vond afscheid nam hoefde ze niet alleen thuis te zitten.
Flexibele uren
Misschien is je werk zo in te delen dat je 5 dagen kunt werken en de dagen dat je kinderen er zijn wat minder lange dagen kunt maken. Bijvoorbeeld 8-8-8-6-6, of 9-9-9-5-4, of iets daartussenin.
Kijk even bij het rooster maken wat de handige dagen zijn qua middelbare school, sommige scholen hebben een vaste vergadermiddag per week waarop de kinderen standaard vrij zijn. Het is dan natuurlijk wel leuk (hoewel niet absoluut noodzakelijk) als jij ook vrij bent.
dank!
Dank voor jullie reacties.
Ex heeft me inderdaad gevraagd om na te denken over de partneralimentatie.
Heb er een nieuwe vraag over gesteld.