25 euro voor bellen met huisartsenpost
Ik ben gestoken door een een of ander insect en ik krijg een bult op mijn arm van heb ik jou daar. Het is zondag, wat moet ik hier mee? De bult wordt steeds groter, ik bel de huisartsenpost en vraag: wat moet ik hier mee? Ogenblikje, ik overleg met de dokter zegt de dame aan de telefoon. Antwoord: daar hoeft u niets mee, daar kunnen we ook niets mee, alleen koelen.
Nou ok, dan koelen. Dat helpt niet, de plek wordt groter en groter, uiteindelijk met de plek 6 bij 15 cm en ik kan mijn arm nauwelijks gebruiken. Ik bel toch maar weer met de huisartsenpost en vraag of ik een antihistamine kan krijgen. Niet nodig, gaat vanzelf over.
Op maandag naar de eigen huisarts gegaan, plek is zo mogelijk nog groter, is rood, warm, dik en pijnlijk.
Huisarts schrijft sterke antihistamine voor en na een uur of twee-drie wordt het minder. Na zes-zeven dagen is de plek eindelijk weg.
Nu krijg ik tweemaal een rekening van 25 euro voor het bellen met de huisartsenpost, dat vind ik op zich niet zo erg, het was immers zondag. Maar die tweemaal 25 euro worden ook niet vergoed. Is dat niet raar?
Miriam
"Ik citeer de NHG praktijkwijzer:
"Er zijn beroepen waarvoor (nog) geen wettelijke regeling is getroffen voor eisen rond bevoegd- en bekwaamheid. Bijvoorbeeld voor doktersassistenten en praktijkondersteuners, voor zover deze geen verpleegkundige achtergrond hebben. Eigenlijk is dat vreemd omdat deze ondersteunende medewerkers al sinds lange tijd belangrijke taken krijgen gedelegeerd, zoals de telefonische triage"
Kijk aan. De koffiejuffrouw doet de triage."
Nee Miriam, degene die bij de HAP achter de telefoon zit is echt iemand met een diploma én heel lang ervaring én een triageopleding. Over het algemeen zitten er ook alleen opgeleide mensen achter de telefoon bij je EIGEN huisarts maar dat is de verantwoordelijkheid van de huisarts zelf. Die kan er voor kiezen dat die persoon alleen maar afspraken maakt en niet aan triage doet. Bij de HAP kan dat niet.
https://www.nvda.nl/waar-werk-jij/huisartsenpost/
https://www.huisartsenpost-amstelland.nl/nl/vacatures/we-hebben-2-vacatures-voor-triagist-in-opleiding-van-16-24-uur-per-week/
Het is overigens apart dat er nog steeds mensen denken dat je iemand op MBO4 niveau niet zou kunnen leren (met een aanvullende cursus) hoe je triage doet. Alsof die huisarts daar een jaar mee bezig was in zijn of haar studie. Dat er wat fout kan gaan is evident, fouten maken huisartsen ook, zeker als ze, zoals vroeger in hun eentje ook nog de weekenddiensten moesten draaien. Nu doen ze dat bij toerbeurt voor een groot gebied met collega's waarmee ze kunnen overleggen, hier zelfs gewoon letterlijk náást de spoedeisende hulp (zou het niet kunnen zijn dat het per ongeluk de spoedeisende hulp was die TS heeft gebeld?)
Oja en voor Ivar of hoe je nu ook heet: hier hebben we precies hetzelfde alleen neemt de huisarts de telefoon niet op maar houdt zich bezig met de patiënten die langskomen en gaat hij op huisbezoek. Er zitten er altijd minstens drie bij elkaar én ze hebben een auto met chauffeur waarbij de chauffeur ook helpt.
Ervaring
Zoals sommigen misschien nog weten, is er bij ons een hoop misgegaan door toedoen van een hap-telefoniste, maar daardoor hebben we ook een klein kijkje kunnen nemen in hoe het werkt. Bij ons 'akkefietje' ging het verschrikkelijk fout, maar er word normaal gesproken een vast protocol gevolgd, waardoor fouten tot een minimum beperkt moeten worden. Er wordt een vast script doorlopen, die al vragende en beantwoordende voort tot een resultaat moet leiden. In ons geval was er sprake van een nieuw script, maar de medewerkster was even vergeten om daar correct gebruik van te maken, waardoor ze niet bij de juiste oplossing uit was gekomen. In ons geval had het het leven van onze dochter kunnen kosten. Onze situatie is opgepakt in de training van de medewerkers als voorbeeld van 'zo moet het niet, wat kunnen we hiervan leren?'.
Zoals Triva ook zegt, kun je dit werk met MBO-4 doen, toch hoop ik wel dat ze hier mensen voor kiezen die niet vers van school komen, maar al ruime ervaring hebben opgedaan. Een script volgen is leuk en aardig, maar buiten een gedegen opleiding, moet je ook de ervaring hebben om in te kunnen schatten of je op het juiste spoor zit.
Het kan best zijn dat een telefoonmedewerker de gelegenheid heeft om even iets aan een huisarts te vragen, maar toch blijf ik het een wonderlijk verhaal vinden, dat dat tijdens het telefoongesprek 'even' gebeurt. Je kunt een arts toch niet steeds voor ieder wissewasje onderbreken? Hoe storend is dat? Een consult kost overigens rond de 90 euro, dus de tijd die iemand krijgt voor dat geld, mag ook volledig aan hem besteed worden lijkt mij.
Ik woon in een grote gemeente, maar nog steeds middelgroot te noemen en bij onze hap is het altijd zo druk, dat de telefoonmedewerkers soms zelfs amper tijd hebben om aan de balie te komen. Achter die balie is het callcenter gehuisvest en dat gaat maar door. Ik weet niet beter dan dat een telefoniste zegt dat je teruggebeld wordt, zodat ze een arts kan raadplegen als die daar tijd voor heeft.
Bizar druk
Een kennis van mij werkt als assistent (volgens mij achtergrond als verpleegkundige) op een HAP. Op haar werkdagen heeft ze amper tijd voor koffie, de telefoon gaat altijd, en meer dan de helft van de telefoontjes gaat over zaken die ook tot de volgende werkdag kunnen wachten. Dagen zonder dat ze uitgescholden wordt komen eigenlijk niet voor.
Ik ben zelf wel eens naar de HAP geweest en verbaas me dan ook wel over de mensen die er zitten met hun wandelblaar, of peuter met een bult op zijn hoofd.
Phryne
De blaar vind ik ook dubieus, maar een kind met een bult op het hoofd kan misschien toch een hersenschudding hebben.
Nog een vraag, over die insectenbeet
Er zitten hier kennelijk deskundigen.
Mijn dochter reageert altijd nogal heftig op steken van dazen en horzels. De laatste keer was haar kuit (letterlijk!) twee keer zo dik geworden als de andere. Die zwelling zakte langzaam naar haar enkel zodat ze wel een oud vrouwtje leek. Liever had ik gehad dat mijn ex met haar naar de dokter was gegaan i.p.v. er azijn op doen, maar dat terzijde.
Ze is nu met vader op vakantie en ik heb haar desloratadinetabletjes meegegeven van mezelf (mocht van de huisartsassistent) + Azaron, om direct na een steek te gebruiken. Zou dat dan afdoende zijn?
OT azaron
bij mij werkt azaron totaal niet. Ik gebruik liever nestosyl, fenistil (eigenlijk wondgel maar verkoelt heerlijk) of de zalf van de apotheek (hydrocortisonacetaat gebufferde cetomacrogolcreme, het kan zijn dat ik die op recept heb gekregen na een insectenbeet die maar bleef groeien en waarvoor ik toen een 3-daagse kuur prednison voor voorgeschreven kreeg naast histaminica)
Azijn
Kan best goed werken gewoonlijk.
Het belangrijkste daarbuiten is toch koelen, veel en vaak.
Niet waar triva
Ik snap wel dat je graag wil geloven dat medewerkers bij de hap uitstekend geschoold zijn, maar zekerheid hebben we daar helemaal niet over. Het is vooral ook niet een beroep dat is voorbehouden aan gediplomeerden van welke soort dan ook.
Ik citeer nogmaals: "Er zijn beroepen waarvoor (nog) geen wettelijke regeling is getroffen voor eisen rond bevoegd- en bekwaamheid. Bijvoorbeeld voor doktersassistenten en praktijkondersteuners, voor zover deze geen verpleegkundige achtergrond hebben. Eigenlijk is dat vreemd omdat deze ondersteunende medewerkers al sinds lange tijd belangrijke taken krijgen gedelegeerd, zoals de telefonische triage"
Dat is een tekst van het Nederlandse Huisartsen Genootschap dat zich voorzichtig verbaast over het feit dat dit werk wordt overgelaten aan personen zonder wettelijke opleidingsverplichtingen.
Daarmee is de opmerking van Dank, dat het werk is dat niet door een leek gedaan kan worden, apert onjuist. Het kan juist wél door een leek gedaan worden.
Daarom zou een wet goed zijn.
De ervaring die tsjor heeft gehad is volstrekt geloofwaardig in het licht van het ontbreken van wetgeving. Niet voor niets verzucht tsjor dat ze graag een wet wil.
En overigens: ik vind een MBO4 opleiding volstrekt onvoldoende voor het doen van telefonische triage.
Maar ja, er is niks geregeld dus mag zelfs de koffiejuffrouw het doen. Dat maakt mij niet extra blij met een MBO4 geschoolde medewerker.
Kaaskopje
"Normale mensen kunnen onderscheid maken tussen onaardig over mensen praten en geweld gebruiken. Dan is het wel de vraag waarom steeds meer mensen abnormaal gedrag vertonen.".
Dat denk je maar. Elk mens heeft die agressie in zich en of dat er uit komt hangt af van de omstandigheden.
In mijn praktijk is een poging tot doodslag geweest. Arts heeft het ternauwernood overleefd.
Gewoon persoon, geen strafblad, nooit eerder tekenen van agressie vertoond.
Vorige week kwam er iemand die wel even mijn bek zou verbouwen omdat ik iets niet kon doen.
Ik werk in een geaccrediteerde praktijk met alleen gediplomeerden. Daarnaast heb ik op de HAP gewerkt.
Ik ben gegeristreerd bij Kabiz, wat inhoudt dat ik mijn nascholingen volg en up to date ben, anders verlies ik terecht mijn registratie.
De NVDA is wel bezig met BIG; een goede zaak.
Wist je trouwens dat elk gesprek wordt opgenomen?
Dat kijkje achter de schermen bedoel ik meedraaien als werknemer ; niet als patient.
Bizar druk ja
Helaas het afgelopen1,5 jaar drie keer de HAP nodig gehad. Alle keren een ruim half uur in de wacht gehangen. En dat terwijl het toch wel echt spoedzaken waren.
Overigens ook alle keren een uiterst bekwame dame aan de telefoon gehad. En alle keren is er tijdens het gesprek overleg met een dienstdoende arts geweest. De eerste keer is er trouwens ook twee keer teruggebeld, een keer door de assistente en een keer door de arts.
Het waren mijn enige ervaringen met de HAP, dus ik heb verder geen vergelijkingsmateriaal. Behalve dat ik de wachttijd onacceptabel vond (en vind!) ben ik erg tevreden over de gang van zaken. Ik kreeg goed advies, en er is actie ondernomen toen dat nodig was. Eerste keer de dienstdoende mobiele arts op bezoek. De tweede keer een ambulance. De derde keer ben ik vanwege de snelheid zelf met de zieke naar de eerste hulp gereden, die al keurig was ingeseind door de HAP (die in een ander ziekenhuis zit, maar dat is voor een ander frustratiedraadje).
Ik ben het helemaal eens met Miriam en Tsjor dat er wetgeving zou moeten komen. Ook al is het nu vast vrijwel overal goed geregeld, en zitten er goed gekwalificeerde mensen als Dank aan de telefoon, als het om zoiets als je gezondheid gaat zou dat gegarandeerd moeten zijn.
Het klopt Anne J
dat Nederland jaar na jaar in de top 3 terecht komt in de rapporten van de Zweedse waakhond "The Health Consumer Powerhouse" (https://healthpowerhouse.com/), maar die is niet onomstreden, zoals u allicht weet.
The Health Consumer Powerhouse werkt zoals de OECD: met correlaties. Enkel met correlaties. En sommige criteria mogen dan wel erg betekenisvol zijn, maar ze zeggen niets over hoe deze of gene individuele patiënt geholpen wordt.
Wie de rapporten doorneemt (doe ik elk jaar), merkt al meteen op, dat de Nederlandse gezondheidszorg, zoals in elk land, ook wel zijn sterke en zwakke punten heeft.
Als je gaat rangschikken per criterium, in plaats van op het globale score, ziet het plaatje er nog altijd prima uit voor Nederland, maar met betrekking tot vb. beschikbaarheid (wachtlijsten...) scoren jullie niet zo best.
Volgens het rapport 2017 hebben jullie dat "allemaal opgelost": "Also, the Dutch healthcare system has addressed one of its few traditional weak spots, Accessibility, by setting up 160 primary care centre s which have open surgeries 24 hours a day, 7 days a week. Given the small size of the country, this should put an open clinic within easy reach for anybody.".
In de praktijk valt dat weleens tegen, blijkbaar. Jullie TV-programma "De Monitor" heeft daar al herhaaldelijk over bericht, o.m. in een beklijvende uitzending over mama's voor wie nauwelijks een plaats kon gevonden worden in een ziekenhuis om te bevallen (https://demonitor.kro-ncrv.nl/uitzendingen/geboortezorg-onder-druk).
Eerlijk gezegd: dat kennen we hier niet, en wij begrijpen heel goed waarom Nederlanders naar hier komen met hun medische besoignes.
""Overleg tussen de dame aan de telefoon met de arts" en van die onzin is hier gewoon in strijd met de wet. Punt.": elke verklaring van een arts is hier een "verklaring op erewoord". Een arts hier kan enkel een diagnose afleveren, een behandeling voorstellen, een verklaring afleggen enz. als hij "de patiënt persoonlijk onderzocht en ondervraagd heeft". Is dat niet het geval, dan maakt hij zich schuldig aan het "onrechtmatig uitoefenen van de geneeskunde" en/of meineed. Daar staan forse straffen op. Simpel toch?
Vergeet ik nog
nooit een rekening van gezien, trouwens, van die telefonische consulten.
OND (ot)
Was jij niet verbannen van OOL?!
Hier laagdrempelig
Ik heb een aantal keren contact gehad met HAP en bijna altijd adviseerden ze me langs te komen.
Maar in de meeste gevallen helde ik alleen voor info en geruststelling en bleek een bezoekje eigenlijk onnodig.
Ik vind dat wel jammer want het is er inderdaad altijd schreeuwend druk. En met echt serieuze klachten heb ik lang in wachtkamer moeten zitten.
Ook een keer dat ik echt huilde van de pijn, dat vond ik wel heel gênant om dan zolang in een overvolle wachtruimte te moeten zitten.
Ook kom ik er vaker met cliënten en dan moet ik nog veel langer wachten, niet fijn en handig.
de huisartsenpost
Ik weet dat mijn eigen huisarts, die al meer dan 30 jaar meedraait, vaak sneller en resoluter is met diagnoses, medicijnen voorschrijven en doorverwijzen, is dat ervaring? Ik kwam ooit met mijn, toen, peuterdochter bij de huisarts omdat ze al voor de zoveelste keer oorontsteking had. Ik verontschuldigde mij dat ik er al weer was. Hij zei toen: als jij bezorgd bent over je kind en jij kent je kind, dan kom je, dan bel je of wat dan ook. Ik heb liever dat je 20 keer te veel komt, dan 1 keer te weinig en stuurde ons kind gelijk door naar de KNO.
Andere situatie: eigen huisarts was op vakantie, er is een vervanger, weer oorontsteking, weer naar de huisarts. Daar kreeg ik de wind van voren: kleine kinderen hebben zo vaak last van oorontsteking! Je komt pas terug als ze meer dan 40 graden koorts heeft of de oorontsteking duurt langer dan 10 dagen met veel pus.
Ik vind het dus niet vreemd dat mijn huisarts wel antihistamine voorschrijft. Ik weet ook dat je haast overal antihistamine kunt krijgen, in lage doseringen. Ik ben niet zo'n mens die zelf een complete apotheek in huis heeft, het blijven medicijnen, vrij verkrijgbaar of niet. Ik heb liever op maat voorgeschreven medicijnen, zelfs al zouden die medicijnen vrij verkrijgbaar zijn. Dat ik vraag om antihistamine, is niet gek. Ik weet inmiddels echt wel dat dit nodig is, maar in welke sterkte? Dat weet ik niet, dat laat ik over aan een professional. De professionals denken er onderling ook anders over. De een zegt dat het vanzelf overgaat, de ander schrijft medicijnen voor.
In mijn geval ging het niet vanzelf over, in tegendeel, het werd alleen maar erger. Als de weekendarts medicijnen had voorgeschreven, had ik maandag zo kunnen gaan werken, nu heb ik een ziektedag gehad; ik had zoveel pijn aan mijn arm, kon m'n arm ook niet gebruiken.
Oh ja, ik hoef de kosten niet te betalen, wordt vergoed vanuit de basisverzekering, foutje in de administratie.
OND
"Derde wereldgeneeskunde, blijkbaar."
Was het maar derdewereld geneeskunde 
Mijn zoon heeft deze vakantie een flinke snee in zijn hand opgelopen bij het spelen met een blikje. Toevallig op nog geen 100 meter van een (commercieel) medisch centrum, klein, modern lijkend, ziekenhuis op een vakantieeiland. Hij kon direct doorlopen naar de eerste hulp. Twee verplegers en een dokter eromheen. Minutenwerk. Zelden in de geschiedenis zal een wond zo snel gehecht zijn.
"Ik begrijp niet waarom iedereen de Nederlandse gezondheidszorg zo de hemel in prijst, ook al schiet het systeem tekort aan alle kanten..."
We mochten natuurlijk ook gelijk dokken. (en straks declareren aan de verzekering) De staatsziekenhuizen zijn minder snel en luxueus. Maar als je priveziekenhuizen in Azie meemaakt weet je als Nederlander echt niet wat je overkomt.
"In België had u gewoon bij een huisarts "van wacht" langs geweest."
Huisartsen hebben ze hier blijkbaar niet, alleen specialisten.
Goede ervaringen HAP
Ik heb goede ervaringen met meerdere HAPs in Amsterdam. Ik heb nooit de ervaring gehad dat ze "strenger" waren dan de eigen huisarts. Als ze je afwimpelen over de telefoon doen ze dat best netjes (geruststellen, aangeven dat je opnieuw moet bellen als het erger wordt, etc.).
Sowieso denk ik dat de gesprekvaardigheden van de meeste mensen in het medisch circuit echt stukken beter zijn dan een generatie geleden. En al helemaal naar kinderen toe.
Ik heb wel twee slechte ervaringen bij de huisarts. Een bij een huisarts-in-opleiding op de praktijk die een foute diagnose stelde (epidemiologisch onmogelijk) en mijn worst-case-diagnose afwimpelde zonder goed te luisteren, dus ik verliet totaal niet gerustgesteld de praktijk. Wegens secundaire infectie naar de huisartsenpost gegaan waar de arts wel heel goed luisterde en ik dus durfde te zeggen dat ik toch echt een diagnose wilde en dacht aan worst-case-diagnose. Die arts ging wel concreet in op de symptomen en waarom dat niet worst-case-diagnose kon zijn. Zij kwam ook met een andere diagnose dan de huisarts. En schreef antibiotica voor voor de secundaire infectie.
Nou was die foute diagnose van de huisarts-in-opleiding superbegrijpelijk. De vroege symptomen van mijn kind waren heel erg atypisch voor de uiteindelijke diagnose. (Zo atypisch dat het in de Verenigde Staten een nieuwe diagnose met een eigen naam is geworden, maar de ziekteverwekker is een specifieke "strain" van de ziekteverwekker van de HAP-diagnose dus wat mij betreft klopt is die HAP diagnose correct.) Het probleem was dat de arts-in-opleiding mijn angsten niet serieus nam en geen goede gesprekstechniek had. Ik heb echt twee dagen grote angst gehad "wat als het erger wordt, waar moet ik dan heen want ik word niet geloofd"? En die arts-in-opleiding had dat gewoon kunnen ondervangen door instructies te geven over "wanneer opnieuw bellen" of door specifieke complicaties van worst-case-diagnose te bespreken maar hij deed dat niet.
Bij mijn eigen huisarts die doorgaans echt heel goede gesprekstechniek heeft, heb ik ook een keer een incident gehad met veel te star vasthouden aan officiële NHG richtlijnen. De huisarts zei tegen mijn man dat mijn kind hoogstwaarschijnlijk roodvonk had, maar keek voor de behandeling alleen maar naar de keelpijn en weigerde antibiotica voor te schrijven. Hij citeerde zelfs uit de richtlijn Keelpijn dat "80% van de keelpijn wordt veroorzaakt door een virus en daarom geven we geen antibiotica". En bij het "wanneer moet je terugbellen" deel van het gesprek noemde hij ook alleen maar complicaties van keelpijn (keelabscess etc) en geen complicaties van roodvonk.
We hebben opgezocht op internet dat roodvonk echt 100% veroorzaakt wordt door een bacterie en we lazen alleen maar verhalen van mensen die antibiotica kregen voorgeschreven (ook Nederlanders). Dus toen heb ik de praktijk gebeld en toen heeft de dokter teruggebeld - hij wist dus waar het over ging en had genoeg tijd om het na te zoeken - en hij weigerde toe te geven dat het om een bacterie moest gaan en zei alleen maar "het is geen officiele diagnose" en herhaalde zijn verhaal over "80% virussen".
Maar goed, roodvonk staat dus inderdaad nergens in de NHG richtlijn Keelpijn en staat in geen enkele andere richtlijn. Dus de interpretatie dat je dan geen antibiotica mag voorschrijven is denkbaar, hoewel ik denk dat de meeste huisartsen dit interpreteren als "hier schrijft de richtlijn niets over voor". In veel landen wordt iedereen die zich tot de huisarts wendt met alleen maar keelpijn al getest om te kijken of het om bacteriën gaat en wordt alle bacteriële keelpijn behandeld met antibiotica. Hier in Nederland laten we roodvonk onbehandeld!
En ja, sommige mensen zullen uit dit verhaal concluderen dat het probleem is dat cliënten onnodig ongerust raken van dingen die ze op internet lezen. Ik vind dat artsen daar mee om moeten leren gaan. Het internet brengt veel goeds. Ik kan juist veel meer problemen zelf oplossen zonder huisarts dankzij het internet.