Twijfel over relatie...
Hallo iedereen,
ik heb dit forum toevallig ontdekt en zou hier dan ook graag anoniem mijn verhaal willen doen. Wat ik hiermee wil bereiken? Dat weet ik zelf niet goed... erkenning misschien? Andere lotgenoten? (mag trouwens ook altijd via pb indien je prive wenst te reageren)
Ik ben ongeveer 10 jaar samen met mijn vriendin en we hebben samen 2 schatten van kindjes. Ook wij hebben uiteraard af en toe wat moeilijke periodes gekend, zoals elk ander koppel lijkt me. Soms heel moeilijke periodes... Mijn vriendin heeft heel veel aandacht voor de kinderen en ik voel me soms het 5de wiel. Ik voel me niet belangrijk in de relatie, dit terwijl ik echt wel volop meehelp in het huishouden en ook zorg voor de kids. Ik probeer wel tijd te maken voor onze relatie. Ik ben de persoon die momentjes probeer in te plannen om aan onze relatie te werken... Zij niet en ik heb zin om het op te geven...
Het probleem is ook dat ik seksueel gefrustreerd ben en ik zie niet onmiddellijk een oplossing.
In het begin van de relatie waren we verliefd en hadden we af en toe seks.
De hoeveelheid seks is tijdens de relatie alleen maar afgenomen. Ik wou wel meer maar mijn vriendin had er kennelijk niet veel behoefte aan. Er zijn soms periodes geweest dat er weken en zelfs maanden geen seks is geweest. Niet dat ik geen pogingen heb ondernomen, maar de zin bij haar was er gewoonweg niet. Moe? Last van haar maandstonden? Gewoon geen zin... Het waren vaak vage antwoorden als ik haar vroeg wat het probleem is.
Tijdens bepaalde periodes in onze relatie heb ik er mij dan ook soms gewoon bij neergelegd dat dit normaal is en dat ik haar ook niet kan dwingen om seks te hebben.
Niet dat ik het probleem niet heb aangekaart... Goh... ik kan het niet meer bijhouden hoe vaak ik erover ben begonnen dat dit voor mij soms niet leefbaar is en dat ik seksueel doodgefrustreerd ben.
Mijn vriendin is mijn eerste en dus tot nu toe ook enigste bedpartner geweest.
Ik wist dus in het begin ook niet beter dan dat dergelijk seksleven normaal is... Niet dus...
Ik ben na al die jaren heel openminded geworden in seks en voor mij is niks taboe. Voor mij is alles bespreekbaar.
Ik heb vaak zitten denken om de relatie te beëindigen... maar als ik mijn 2 kinderen zie, kan ik dit niet. Ik kan het niet om hun te verlaten en ik weet dat ik mijn vriendin ook zou missen. Want ik zie haar graag.
Ik ben verre van een perfecte man en ik besef heel goed dat dit mijn kant van het verhaal is. maar het is een hartverscheurende keuze die ondraaglijk is. Kiezen voor je gezin, je vriendin, je kids... en aanvaarden dat seksuele frustratie zal blijven. Of aanvaarden dat de relatie zal worden stopgezet met alle gevolgen vandien... zodat ik... ja... op zoek kan gaan om mijn nieuwsgierigheid in andere vrouwen te ontdekken...? Ik weet ook niet of dit mij voldoening zou geven... maar dit is het hem net... ik weet het niet want ik heb het nooit gedaan... Ik weet ook helemaal niet wat ik zou mogen verwachten... Ik ben ook helemaal niet op zoek naar een andere relatie denk ik.
Bedankt alvast om mijn verhaal te lezen...
lastig zeg. Ik snap je probleem. Maar heb je ook al ooit gesprekken gevoerd dat dit voor jou niet meer te doen is en dat er iets moet veranderen? Wat is daarop haar antwoord?
1. Kon je partner vroeger wel genieten van seks? Was zij toen seksueel gezien een normale vrouw die zin had in seks en ook een orgasmes bereikte?
2. "Ik ben na al die jaren heel openminded geworden in seks en voor mij is niks taboe" Hoe ben je dat geworden dan, als je partner de eerste is en je thuis nauwelijks meer seks had?
3. Ik zou haar voorstellen naar een relatietherapeut of seksuoloog te gaan. Ik begrijp mensen niet goed die vinden dat geen seks hebben als partners geen probleem moeten vinden. Wat maakt je dan partners? Laat je niet afschepen met vage antwoorden hoor. Laat ook blijken dat je twijfelt over de relatie hierdoor.
Dat is knap vervelend, als de behoefte zo uit balans is.
Een jong gezin, drukte, tropenjaren, ouders geworden en het partnerdeel schuift op de achtergrond, verschillende lustgevoelens, misschien moeite om te schakelen van moeder naar vrouw, of een van nature aangeboren mindere behoefte.
Je komt hier alleen uit ( met of zonder hulp) als jullie béiden praten, elkaar zien als partner, en beiden in staat zijn te investeren in koppeltijd; de ander. Wat heeft de ander nodig en wat kun je daarin betekenen? Dat houdt ook in: naar jezelf kijken, acceptatie, geduld en vooral liefde blijven geven. Laat het zien zonder seksgericht te zijn en biedt oplossingen als zij vaag blijft.
Ergens klink je heel redelijk en verwacht je het niet per se bij een ander of anderen te vinden.
Ik denk dat je daarmee 1-0 voor staat tov een hoop andere mensen. Als jullie liefde hebben: zet alles op alles.
MRI schreef op 05-04-2023 om 21:32:
1. Kon je partner vroeger wel genieten van seks? Was zij toen seksueel gezien een normale vrouw die zin had in seks en ook een orgasmes bereikte?
2. "Ik ben na al die jaren heel openminded geworden in seks en voor mij is niks taboe" Hoe ben je dat geworden dan, als je partner de eerste is en je thuis nauwelijks meer seks had?
3. Ik zou haar voorstellen naar een relatietherapeut of seksuoloog te gaan. Ik begrijp mensen niet goed die vinden dat geen seks hebben als partners geen probleem moeten vinden. Wat maakt je dan partners? Laat je niet afschepen met vage antwoorden hoor. Laat ook blijken dat je twijfelt over de relatie hierdoor.
Omdat je geest niet stilstaat in wensen, verlangen en ontwikkeling. Daar hoef je niet één keer seks voor gehad te hebben.
Max88 schreef op 05-04-2023 om 21:34:
[..]
Omdat je geest niet stilstaat in wensen, verlangen en ontwikkeling. Daar hoef je niet één keer seks voor gehad te hebben.
oh ik dacht dat het misschien door veel porno gebruik zou kunnen komen. Maar dat is het dus niet?
En deze vraag?:
Kon je partner vroeger wel genieten van seks? Was zij toen seksueel gezien een normale vrouw die zin had in seks en ook een orgasmes bereikte?
Dit lijkt mij een heel normale behoefte. Vaak zie je dat (met name vrouwen) op een gegeven moment klaar lijken re zijn met intimiteit. Ze hebben het druk met werk, huishouden en kinderen (die natuurlijk ook de behoefte om te knuffelen vervullen) en zo verschuift het verder naar de achtergrond. Maar hier lopen heel relaties uiteindelijk op stuk. Want er is ook nog een partner die wel behoeftes heeft. En als jullie hier niets aan doen zal de frustratie groeien waardoor er natuurlijk ook andere situaties kunnen ontstaan.
Wat je moet doen is dit duidelijk en meerdere malen met haar bespreken. Di is een onderdeel van een relatie. Je mag verwachten dat ze tijd in jullie steekt. Niet alleen de intimiteit maar alles daar omheen. Dus samen uit eten, bioscoop, of het thuis gezellig maken. Een keer een oppas en een nachtje weg. Gewoon moeite voor elkaar doen. Vraag haar waarom ze niet meer wil. En wat jullie samen gaan doen aan dit probleem (want dat is het). Als ze de relatie serieus neemt gaat ze hiermee aan de slag. Wil ze dat niet dan is de keuze aan jou.
Een alternatieve optie is een relatie die meer openstaat voor anderen. Maar dat moet je natuurlijk wel willen.
MRI schreef op 05-04-2023 om 21:48:
[..]
oh ik dacht dat het misschien door veel porno gebruik zou kunnen komen. Maar dat is het dus niet?
En deze vraag?:
Kon je partner vroeger wel genieten van seks? Was zij toen seksueel gezien een normale vrouw die zin had in seks en ook een orgasmes bereikte?
Dat kan natuurlijk ook🙂, maar dat hoeft niet altijd het geval te zijn.
Max88 schreef op 05-04-2023 om 22:56:
[..]
Dat kan natuurlijk ook🙂, maar dat hoeft niet altijd het geval te zijn.
nee dat begrijp ik hoor, vandaar dat ik het vraag.
Wat ik me afvraag aan TO is of hij nog wel zoent met zijn vrouw of knuffels geeft. Of is dat er ook niet meer?
Kikki39 schreef op 05-04-2023 om 20:57:
lastig zeg. Ik snap je probleem. Maar heb je ook al ooit gesprekken gevoerd dat dit voor jou niet meer te doen is en dat er iets moet veranderen? Wat is daarop haar antwoord?
Ik heb haar al een aantal keren heel duidelijk gemaakt dat dit voor mij niet meer kan. Soms wordt ze boos... soms wordt ze verdrietig als ze aanvoelt dat ik relatie wil stopzetten. Het is moeilijk...
MRI schreef op 05-04-2023 om 21:32:
1. Kon je partner vroeger wel genieten van seks? Was zij toen seksueel gezien een normale vrouw die zin had in seks en ook een orgasmes bereikte?
2. "Ik ben na al die jaren heel openminded geworden in seks en voor mij is niks taboe" Hoe ben je dat geworden dan, als je partner de eerste is en je thuis nauwelijks meer seks had?
3. Ik zou haar voorstellen naar een relatietherapeut of seksuoloog te gaan. Ik begrijp mensen niet goed die vinden dat geen seks hebben als partners geen probleem moeten vinden. Wat maakt je dan partners? Laat je niet afschepen met vage antwoorden hoor. Laat ook blijken dat je twijfelt over de relatie hierdoor.
In het begin hadden we wel vaker seks dan nu. Denk dat ze er ook meer van kon genieten. Maar of zij een orgasme bereikt... Dat weet ik niet. Ik vraag haar wel of ze van geniet en ze zegt dan wel dat het fijn is voor haar... maar ik weet het niet. Ik denk dat ze niet of amper een orgasme heeft.
Ja uw opmerking over het openminded zijn. Het is misschien wat ongelukkig neergeschreven. Ik bedoel meer dat ik na al die jaren gewoon meer zou openstaan voor andere dingen. Ik bedoel dat moest zij nu graag ook wat experimenteren, dat ik dit gerust zou toelaten. Als dit haar zou kunnen helpen om open te bloeien.
Ik heb haar al vaak gezegd dat ze eens naar een seksuoloog zou moeten gaan... Het blijft vaak bij vage beloften. En soms gaat het dan terug even beter en dan wordt het weer naar de achtergrond geschoven.
Izza schreef op 05-04-2023 om 22:26:
Dit lijkt mij een heel normale behoefte. Vaak zie je dat (met name vrouwen) op een gegeven moment klaar lijken re zijn met intimiteit. Ze hebben het druk met werk, huishouden en kinderen (die natuurlijk ook de behoefte om te knuffelen vervullen) en zo verschuift het verder naar de achtergrond. Maar hier lopen heel relaties uiteindelijk op stuk. Want er is ook nog een partner die wel behoeftes heeft. En als jullie hier niets aan doen zal de frustratie groeien waardoor er natuurlijk ook andere situaties kunnen ontstaan.
Wat je moet doen is dit duidelijk en meerdere malen met haar bespreken. Di is een onderdeel van een relatie. Je mag verwachten dat ze tijd in jullie steekt. Niet alleen de intimiteit maar alles daar omheen. Dus samen uit eten, bioscoop, of het thuis gezellig maken. Een keer een oppas en een nachtje weg. Gewoon moeite voor elkaar doen. Vraag haar waarom ze niet meer wil. En wat jullie samen gaan doen aan dit probleem (want dat is het). Als ze de relatie serieus neemt gaat ze hiermee aan de slag. Wil ze dat niet dan is de keuze aan jou.
Een alternatieve optie is een relatie die meer openstaat voor anderen. Maar dat moet je natuurlijk wel willen.
Ik heb een tijd geleden werk gemaakt van een vaste oppas. Zo kunnen we inderdaad eens een avondje weg. Dus proberen we nu regelmatig te doen. Maar ook dit komt van mij. Pas op, ik merk wel dat ze hiervan kan genieten en dat dit ons deugd doet. Op dat moment voel ik terug even dat we een koppeltje zijn. Het is ook niet dat er bijvoorbeeld stiltes vallen tijdens een etentje (en moest dat zo zijn zou dat ook niet erg zijn). Wij kunnen over heel veel zaken praten en hebben heel veel raakpunten.
Maar als het dan op intimiteit aankomt... Ik denk gewoon dat het voor haar niet hoeft?
Ruud1971! schreef op 06-04-2023 om 07:40:
Wat ik me afvraag aan TO is of hij nog wel zoent met zijn vrouw of knuffels geeft. Of is dat er ook niet meer?
Goh... knuffels geven we nog wel aan elkaar. Zoenen met elkaar, enkel eventjes als we dan eens seks zouden hebben. Dus niet zo vaak...
Zijn er dan nog koppels die na zo'n lange tijd nog vaak zoenen met elkaar? Ik bedoel dan niet een klein kusje ofzo.
Liam9841 schreef op 06-04-2023 om 19:39:
[..]
Ik heb haar al een aantal keren heel duidelijk gemaakt dat dit voor mij niet meer kan. Soms wordt ze boos... soms wordt ze verdrietig als ze aanvoelt dat ik relatie wil stopzetten. Het is moeilijk...
Met beide reacties kan jij natuurlijk weinig. En het helpt de relatie ook niet verder. Ipv boos of verdrietig worden zou ze dit op moeten pakken als een serieus probleem. Dus samen met jou of een professioneel personeel hieraan werken. Het probleem lost zich immers niet vanzelf op.
Indien ze dat niet daadwerkelijk doet (geen woorden maar daden) neemt ze jouw probleem niet serieus OF ze wil er niets aan doen. Wellicht is haar libido gewoon lagerben is zij daar wel tevreden mee.
Jij kunt
- De situatie accepteren
- Een open relatie bespreken (waarom zou ze jou wat ontzeggen wat ze zelf niet wil geven)
- relatie beëindigen.
Jullie kennen elkaar (en jezelf?) niet goed op dat vlak. Je weet niet of ze orgasmes heeft? Niet dus, een orgasme valt niet te missen.
Je vraagt of ze het fijn vindt? Praten erover kan goed en fijn zijn maar als het goed is merk je aan haar lichaam en lichaamstaal wat ze ervan vindt. Ik ga er dan ook vanuit dat ze het niet voldoende fijn vindt.
Dat kan aan haar liggen, aan jullie dynamiek, of aan jou. (Of combi’s natuurlijk)
Aan de laatste twee opties kun jij veel doen dus dat zou ik toch gaan uitproberen in deze situatie.
Wat doe je om haar op te winden, te verleiden? Een avondje uit kán helpen maar als dat functioneel en/of gezellig blijft draagt het niet zoveel bij aan je seksuele leven.
Probeer eens wat dingen uit, waar reageert ze goed/slecht op etc. Samen in bad, een lange massage, een onverwachte streling of compliment.