Sexualiteit en 60+
Ik vraag me wel eens af (en sorry als de vraag reeds eerder eens gesteld is op dit forum) of vrouwen die best nog heel aantrekkelijk zijn op latere leeftijd, een evenredig libido hebben om als 60 plusser nog fysisch en psychisch een actief seksleven te beleven.
Zelf ondervind ik als 68 jarige man nog een hevig, zeg maar dagelijkse behoefte aan intimiteit, ondanks gezondheidsproblemen. Die intimiteit vind ik niet meer bij mijn 62 jarige echtgenote, die ondanks haar leeftijd er best nog aantrekkelijk uitziet, maar absoluut geen intimiteit meer met mij wil.
In die optiek kan ik me niet voorstellen dat ze geen behoefte meer heeft aan initmiteit omwille van de overgang. Of vergis ik me ? Is het nomaaal dat vrouwen op die leeftijd totaal geen zin meer hebben in seks of heeft zij een minnaar gezien haar regelmatige afwezigheden bij "vriendinnen".
Wat is er waar over het overgangstaboe bij vrouwen ?
nog een keer
Maar waarom stel je die vragen niet gewoon nog een keer, als dat al zo lang geleden is? Misschien geeft ze nu wel antwoord. Misschien moet je niet alleen vragen stellen maar ook zeggen wat het allemaal met jou doet.
Zou ook nog kunnen meespelen dat ze bang is om sex met je te hebben ivm met je hartproblemen? (niet alles gelezen, dus misschien is dit al gevraagd)
Als zij echt 'het nut' er niet van in ziet verder, jullie geen relatietherapie willen, zie ik weinig hoop dat het goed komt. Dat jij (nog) wel zin hebt is natuurlijk volkomen normaal.
Ely
"Het is over het algemeen zo dat veel vrouwen liever met bv Brad Pitt gezellig doen dan met Jaws uit Moonraker"
En mannen meer met Wendy van Dijk dan de She-devil.
Je punt daarmee is ..... uiterlijk is belangrijk?
Ha man
Ben ik te cryptisch? Wat ik probeer duidelijk te maken is dat als Hopeless het uiterlijk van zijn vrouw belangrijk vindt (en daar gelukkig positief over is) het wellicht een mooi moment is even stil te staan bij zijn eigen verschijning. Wellicht zijn er ongemerkt wat dingen verandert waardoor zijn vrouw hem minder aantrekkelijk vind en kan hij daar relatief eenvoudig verandering is brengen. Dat zou toch fijn zijn.
Ely
Snapte je punt ook wel, alleen stond het er een beetje kort door de bocht.
Enige wat Hopeless aangeeft dat zijn vrouw er nog prima uitziet voor haar leeftijd en hij zegt niet dat dat randvoorwaardelijk is.
Wat ik me dan wel weer afvraag in jou post is waarom een vrouw een man minder aantrekkelijk zou gaan vinden op een leeftijd van eind 60. Bierbuik? Toupetjes? Uiterlijke schoonheid is slechts relatief.
Mijn antwoord op die vraag zou zijn...
Het gaat niet om het uiterlijk, maar wel om enige aandacht voor het eigen voorkomen. Wat ziet de ander als hij / zij jou ziet?
Buikje of kaal is het probleem niet, maar is daar een vrolijk hoofd bij te zien? En is de kleding passend en fris? Dat soort dingen spelen wel mee, lijkt me.
hopeless
Door bepaalde mensen potsierlijk genoemd te worden beschouw ik als compliment.
Maar even zonder dollen Hopeless
Zie je nou niet dat zowel hier als in een ander draadje het een hele polemiek wordt, waar je allerlei mensen tegen de haren instrijkt door goedwillende adviezen bot en agressief van de hand te wijzen. Het enige wat mensen kunnen zeggen is "ja je vrouw is vreselijk, zij moet veranderen".
Je bent verontwaardigd maar zie je nou niet dat het je eigen opstelling is? Je hoeft je niet te verdedigen, mensen willen je helpen door ook te kijken wat jij kan doen om de situatie te veranderen.
Dat lijkt me niet alleen relatief maar ook subjectief
En dat uiterlijke schoonheid relatief is geldt voor mannen en vrouwen lijkt me.
Waarom een vrouw een man van eind zestig minder aantrekkelijk zou gaan vinden? Ik denk dat het in dezelfde hoek zit als waarom Hopeless schrijft dat zijn vrouw 'ondanks haar leeftijd' nog wel aantrekkelijk is.
Persoonlijk staar ik me niet zo blind op bierbuiken en toupetjes (al heb ik vziw nog nooit het bed mee gedeeld) maar ik zou werkelijk waar niets durven zeggen over wat andere vrouwen vinden.
Sorry
Laatste post was in antwoord op Man, was beetje onduidelijk
De realiteit
Vrouw wil geen sexuele intimiteit meer. Man wil elke dag. Lijkt me lastig te overbruggen. En ik kan me voorstellen dat je dan als vrouw elke intimiteit gaat ontwijken omdat het tot sex kan leiden en je wil geen valse verwachtingen wekken. Echte geen fijne situatie. Maar wel een realiteit.
Ely
Werkt idd beide kanten op.
Druk
Ik zit aan het begin van de overgang en sinds enige tijd hoeft het van mij ook niet meer zo. Mijn man merkt dat natuurlijk ook en maakt regelmatig toespelingen. Volgens zijn zeggen niet om me onder druk te zetten maar zo voelt het wel. Je durft zo onderhand niet meer naar bed te gaan omdat je niet weer nee wilt zeggen. Ik zou zelf ook liever zien dat mijn libido onverminderd hoog was. Toch maar een beetje zin maken voelt ook niet altijd goed, zeker als mijn man er wel een heel uitgebreide vrijpartij van wil maken.
Dus tja, ik hoop juist dat het op een gegeven moment weer beter wordt of dat bij mijn man de jaren invloed gaan hebben op zijn libido. Hij is net 50 dus dat kan nog wel even duren.
Hopeless
Jij schreef dit:
do, 24/08/2017 - 05:29
#23
Hopeless
Ely
Je stelt je aan. Hoe ik er uit zie doet niks terzake. Ik vraag dat ook niet aan u en eerlijk gezegd, dat interesseert mij niet.
Je lijkt wel een hoofdredactrice van een sensatieblaadje dat een verhaal ruikt en er munt wil uitslaan.
===
Er is al door meer mensen op gereageerd, dus van mij nummer zoveel 
. In deze reactie gebeuren twéé dingen: je doet voorkomen of het je worst is hoe een ander naar je kijkt. Dat is op zich goed. Als je je tegen je 70ste nog bij elk dingetje druk maakt om de mening van een ander, dan is dat erg zonde. Maar als je dat zegt in verband met je vróuw, vind ik wel degelijk dat je een beetje je best mag doen. Ik vind het bijvoorbeeld lekker ruiken als mijn man fris en fruitig uit de badkamer komt met een lekker geurtje. Ik vind het positief als hij zelf in de gaten heeft dat het weer tijd voor de kapper is en ik word er blij van als hij een leuk shirt aantrekt. Kortom... ik vind het fijn als iemand een beetje zijn best doet. En dan heb ik het niet over make-up of maatpakken of dure jurken, nee gewoon verzorgt. Schoon haar, op tijd naar de kapper, schone kleren, geen onaangename luchtjes, dat soort zaken.
Het tweede in je reactie: je krijgt niet de reactie die je graag had willen hebben en dan word je meteen onaardig. Hoe is dat tussen jou en je vrouw? Je vrouw is onaardig tegen jou, weten we inmiddels, maar ik begin te vermoeden, dat jullie gewoon niet meer in staat zijn om aardig te zijn tegen elkáár. En dan zou het in bed opeens wél moeten gebeuren? Ik denk dat als je ergens het verschil tussen mannen en vrouwen kunt merken het op dit punt is: Ik vermoed dat een man makkelijk middenin een ruzie seks kan hebben, want ja... dat gaat gewoon door. Voor de meeste vrouwen, denk ik, werkt dat niet zo. Het lijkt me daarom echt verstandig om jezelf onder de loep te leggen. Wat is je eigen aandeel, wat kun je veranderen in een haalbare vorm? Daarnaast is de vraag voor je vrouw natuurlijk: maakt het nog verschil voor haar of jij je best doet of niet, of is ze na al jullie jaren samen niet meer in staat om weer aan het huwelijk te werken en is de koek op? Dat kan ook namelijk. Sneu en triest als dat zo is, maar dan is dát de realiteit.
Dank voor jullie tijd
Lieve mensen, ook die waar ik het expliciteit niet mee eens was, dank voor jullie antwoorden in deze thread.
Ik dacht dat ik er best aan doe om deze polemiek, want dat is het geworden, te beëindigen. Jullie zullen het me waarschijnlijk niet nageven, maar ik heb een hele boel informatie te verwerken gekregen en heus wees er maar zeker van, er is een en ander blijven hangen.
Ik denk dat het nagenoeg onmogelijk is om in een huwelijk na pakweg 4O jaar samen te zijn, elkaars gebreken en tekortkomingen nog effectief te veranderen. Mijn leeftijd en mijn fysieke toestand, alhoewel ik niet van plan ben om te zitten kniezen, laten niet toe drastische veranderingen door te voeren.
Misschien doe ik er best aan om mij minder of beter, helemaal niet meer te storen in haar gedrag en buitenhuis activiteiten. Wellicht heeft ze het niet alleen met mij lastig, maar kan ze zich na zoveel jaren sociaal contact op haar werk, niet aanpassen aan het nieuwe leven van een gezin en zoekt ze het buitenhuis... Who cares anyway.
Misschien is het best zelf ook eens een ruimere weg in te slaan en andere horizonten te ontdekken. Toegegeven, dat wordt een zoveelste moeilijke klus voor mezelf : gelet op mijn impulsiviteit, mijn reactie op onverwachte situaties, mijn vooroordelen, kortom een pakket van al de onhebbelijkheden die ik ten toon spreidt.
En ja, moet ik me niet schamen als een jochie die op mijn leeftijd nog seks wil als een jonge kerel ? Begrijp ik nu stilaan niet dat dat hoofdstuk voor mij gedaan is ? Dat wordt een harde dobber. Misschien even met de huisarts over praten, een ander oplossing is er niet of toch ? Zoek dan wat je thuis niet krijgt, ergens anders zei iemand uit de kennissenkring. God allemachtig, ik huiver van dat idee dat ik die weg zou inslaan, eerlijk daar heb ik de moed niet voor. Nu ja, dit even terzijde.
Ik wil jullie nogmaals danken voor de tijd die jullie aan mij opofferden en zoals er één van jullie de opmerking maakte dat het stilaan een soap serie aan het worden is, maak ik er meteen maar een einde aan.
Het ga jullie goed.
Copy and paste van deze tekst in de thread Sexualiteit 60 +
Laat ons deze thread beëindigen
Copy and paste uit thread "Vrouw gaat eigen weg" :
Lieve mensen, ook die waar ik het expliciteit niet mee eens was, dank voor jullie antwoorden in deze thread.
Ik dacht dat ik er best aan doe om deze polemiek, want dat is het geworden, te beëindigen. Jullie zullen het me waarschijnlijk niet nageven, maar ik heb een hele boel informatie te verwerken gekregen en heus wees er maar zeker van, er is een en ander blijven hangen.
Ik denk dat het nagenoeg onmogelijk is om in een huwelijk na pakweg 4O jaar samen te zijn, elkaars gebreken en tekortkomingen nog effectief te veranderen. Mijn leeftijd en mijn fysieke toestand, alhoewel ik niet van plan ben om te zitten kniezen, laten niet toe drastische veranderingen door te voeren.
Misschien doe ik er best aan om mij minder of beter, helemaal niet meer te storen in haar gedrag en buitenhuis activiteiten. Wellicht heeft ze het niet alleen met mij lastig, maar kan ze zich na zoveel jaren sociaal contact op haar werk, niet aanpassen aan het nieuwe leven van een gezin en zoekt ze het buitenhuis... Who cares anyway.
Misschien is het best zelf ook eens een ruimere weg in te slaan en andere horizonten te ontdekken. Toegegeven, dat wordt een zoveelste moeilijke klus voor mezelf : gelet op mijn impulsiviteit, mijn reactie op onverwachte situaties, mijn vooroordelen, kortom een pakket van al de onhebbelijkheden die ik ten toon spreidt.
En ja, moet ik me niet schamen als een jochie die op mijn leeftijd nog seks wil als een jonge kerel ? Begrijp ik nu stilaan niet dat dat hoofdstuk voor mij gedaan is ? Dat wordt een harde dobber. Misschien even met de huisarts over praten, een ander oplossing is er niet of toch ? Zoek dan wat je thuis niet krijgt, ergens anders zei iemand uit de kennissenkring. God allemachtig, ik huiver van dat idee dat ik die weg zou inslaan, eerlijk daar heb ik de moed niet voor. Nu ja, dit even terzijde.
Ik wil jullie nogmaals danken voor de tijd die jullie aan mij opofferden en zoals er één van jullie de opmerking maakte dat het stilaan een soap serie aan het worden is, maak ik er meteen maar een einde aan.
Het ga jullie goed.