Saaie seks en te weinig seks in huwelijk met baby
Hallo iedereen,
Ongeveer 5 jaar ben ik nu samen met mijn man waarvan 2,5 jaar getrouwd. Ik voel me nog altijd aangetrokken tot hem maar helaas heeft hij nu bijna een jaar steeds minder zin in seks. Dat komt door geldproblemen (al verdien ik zelf voldoende om het gezin te onderhouden) en problemen binnen zijn familie (zijn ouders waren nog niet klaar om hem los te laten en verwijten hem dat hij hen niet vaak bezoekt). Bovendien zijn we papa en mama geworden dit jaar dus de verantwoordelijkheden zijn toegenomen. Ik probeer te helpen waar ik kan. Ik zorg voor ons kind en laat hem alleen de leuke dingen doen, bijvoorbeeld lekker spelen met ons kindje. Alle huishoudelijke taken op het buiten zetten van de vuilnisbakken na (ik ben bang voor spinnen) doe ik en betaal zo'n beetje alle vaste lasten (zowel voor het huis, als voor ons kindje en hond). Langzaam begint hij nu steeds meer te werken (moest zijn studie nog afronden) en binnenkort zal hij weer centjes binnenkrijgen.
Ik snap dat een man zich minder kan voelen als zijn vrouw degene is die alles moet betalen en door alle familieproblemen erbij kan zijn libido dalen. Ik probeer echter met alles te helpen en ik weet niet hoe lang ik dit nog trek. Ik houd van seks. Ik wil graag seks. Liefst 2x in de week maar tenminste 1x. Nu gaan we eerder richting 1x in de zes weken. Ik heb het meerdere malen aangekaart (dat ik het mis en dat ik ongelukkig ben) maar tevergeefs. Hij zegt het ook te missen maar geld is voor hem belangrijker. Dus wil hij veel werken en dan is hij automatisch moe en moet daar in het weekend van bijkomen.
Ik heb een lange tijd gedacht dat het aan mij lag. Door de zwangerschap was ik aangekomen (inmiddels weer allemaal kwijt) en ik besteedde niet zoveel aandacht aan mezelf (dacht alleen aan mijn baby en alles eromheen). Dus ik ben meer mijn best gaan doen. Buikspieroefeningen iedere avond, sexy lingerie aan onder mooie jurkjes en meer initiatief tonen. Met als gevolg afwijzing. En dat doet pijn. Niks pijnlijker dan de dag doorbrengen met het verzorgen van de baby en het huis, betalen van de rekeningen, koken voor je man, mooi aangekleed op hem te wachten om vervolgens eigenlijk bijna genegeerd te worden. Hij komt binnen, eet, laat de hond uit, gaat douchen en bekijkt dan filmpjes op de ipad tot laat in de avond om vervolgens met oordopjes en al in slaap te vallen. En ik lig ernaast in een sexy setje.
Ik word er echt verdrietig van. We zijn beide bijna 30 en ons seksleven is slecht. Want ook als we dan eens seks hebben is het erg saai en kort. Hij wil het liefst dat ik hem even verwen en er dan op klim. Als ik zeg dat ik zelf ook verwend wil worden dan doet hij het met veel tegenzin (zuchten en nogal oppervlakkig een paar keer likken).
Soms denk ik is dit het dan, mijn leven? Ik vind mezelf echt een lieve hardwerkende verzorgende moeder en vrouw. Ik smeer nog altijd zijn broodjes voor werk. Ik wil graag voor hem en ons gezin zorgen maar het voelt alsof er niet meer voor mij wordt gezorgd. Hij zegt wel dat hij van mij houdt en dat hij mij mooi vindt maar ik wil dat ook voelen. Ik heb het nu al zo vaak aangekaart dat hij nu zelf heeft gezegd dat ik er niet meer over moet beginnen anders gaat het hem nog meer tegenstaan.
Mijn kind staat boven mijn verlangen, zo'n moeder ben ik nou eenmaal. Dus scheiden zit er niet in. Ik heb genoeg speeltjes en 18 jaar houd ik wel vol. Ik merk wel dat ik de laatste tijd anders ga kijken naar mijn man. Waar ik voorheen als ik hem zag dacht man wat ben je sexy denk ik nu man wat ben je sexy maar ow zo saai. En ik merk dat ik wat stiller ben. Meer in mezelf. Doe nog wel gewoon al mijn taken maar voel steeds minder de behoefte om met hem samen op de bank tv te kijken. Ik begin een beetje mijn eigen leven te leiden.
Ik wil graag geloven dat het zodra hij zijn centjes weer krijgt beter wordt maar hij stort zich helemaal op zijn werk en dat zal de komende jaren niet veranderen (zegt hij zelf). Wie herkent dit en heb je je erbij neergelegd? Hoe ging je om met je gevoelens?
Ik denk dat ik dit vooral opschrijf om het met anderen te kunnen delen. Ik weet van mezelf dat ik sowieso bij hem blijf tot ons kindje 18 is. Pas als het dan nog steeds slecht is kies ik voor mezelf.
Ik wist trouwens niet of dit nou bij relatie of seksualiteit hoorde maar goed, zal me vast worden vergeven.
Bedankt voor het lezen,
Mamavan1
Emotioneel onvolwassen
Die conclusie hadden we al eerder getrokken. Troll denk ik (helaas) toch niet...
Mv1, zoek alsjeblieft hulp voor jezelf. Word volwassen. Je kind heeft in ieder geval 1 volwassen ouder nodig...
Tijd voor afsluiting lijkt mij, ja jij ook Mv1
Het zou een idee voor forumbeheer kunnen zijn om dit topic op slot te zetten. Het lijkt wel een doel op zich te worden om 1000 reacties te krijgen, omdat er werkelijk op geen enkel gebied vooruitgang is te zien.
Het is triest als iemand niet gelukkig is. Soms is het wat het is, door bepaalde omstandigheden, maar als de situatie veranderd kan worden, maar je vindt het comfortabeler om dat niet te doen, is dat ook een keus. Eentje die je van jezelf moet accepteren en daar verder niet over moet klagen, ook al heb je momenten dat je ongelukkig bent. Dus maak een eind aan deze relatie, kies voor jezelf en geef de toekomst de kans om iemand anders te ontmoeten die aan jouw behoeftes kan voldoen, of accepteer dat je met deze man nooit meer seks zult hebben, maar dat beter is dan scheiden. Als je er dan vervolgens niet iets moois van weet te maken, vrees ik ook voor het geluk van jullie kind. Kinderen hebben onzichtbare antennes, die onzichtbare signalen op kunnen vangen, zeker als het in zijn eentje is. Zoals de situatie nu is, blijft jullie kind de enige, die in zijn eentje volop in jullie aandacht staat en in het ergste geval zelfs als praatpaal gebruikt gaat worden door jou en mogelijk ook je man. Zo'n kind is later rijp voor therapie.
Lijkt me niet Nozine
Hoewel ik ook vind dat Mv1 niet verder lijkt te komen dan posting 1, is het op slot zetten van een draad wel erg rigoreus. En op grond waarvan moet dat bepaald worden? In 'relatie' loopt een draad 'verder na ontrouw' die mensen zijn al aan 2700 berichten. En veel mensen zitten daar ook nog met dezelfde dilemma's als in het begin. Misschien heel logisch vanuit hun situatie maar voor Mv1 kunnen haar keuzes wellicht net zo legitiem zijn. Wie kan dat beoordelen? niemand toch? Nee het enige is als je er tabak van hebt, gewoon niet meer reageren. En dat gebeurt dus ook: de oudgedienden uit dit draadjes worden steeds kortaffer of blijven weg.
En ja Mv1 daarover zou je je achter je oren kunnen krabbelen en introspectief kunnen zijn. Maar ik denk dat je dit pas weer leest na weer eens een mislukte vrij poging volgend weekend?
Ik kap er in ieder geval mee hier te reageren totdat ik daadwerkelijke stappen hoor van jouw kant.
eigenlijk
vind ik dit niet kunnen: schrijfster moet haar leven beteren anders mag ze niet meer posten? Eerst moeten we de juiste stappen lezen voordat we nog reageren?..
Ik denk dat ze in theorie ook wel weet wat te doen, maar ze is daar gevoelsmatig nog niet over uit. Dan kan je wel in haar oor gaan tetteren en roepen dat ze onvolwassen bezig is, maar dat vind ik toch wel denigrerend.
Dus ik vind het prima dat TS hier haar vertwijfeling kwijt wil.
De enige aan wie ze zich 'moet verantwoorden' is zij zelf. Of haar kind later, maar die is nog zo klein, die heeft niet meteen een jeugdtrauma hiervan 
Mijntje
Het is geen 'schrijfster', het is gewoon een man die het leuk vindt om dat draadje zo lang mogelijk uit te spinnen. Het is niet de eerste keer dat we hier dit soort types tegenkomen, maar ze worden wel steeds subtieler, dat moet ik ze toegeven.
Maar als jij het leuk vindt om je invoelend vermogen te verspillen aan iemand die je alleen maar aan het lijntje probeert te houden, be my guest. Lees anders de hele draad nog eens door, het is een constant herhalende litanie.
Mijntje
Gedeeltelijk met je eens: ik vind het ook niet kunnen iemand een schrijfverbod op te leggen, zoals ik ook tegen Nozine zei. Maar dit "Eerst moeten we de juiste stappen lezen voordat we nog reageren?.." is mijns inziens onzin. Je bent toch niet verplicht te reageren? Je mag toch zeggen 'nou ik doe niet meer mee aan een iets waarvan ik ervaar dat mijn postings geen bijdrage leveren"? Sterker nog: ik heb het gevoel dat er hier over kunnen spuien, de situatie in stand houden en ik wil daar niet aan mee werken. Dat is mijn goed recht.
Topic sluiten
Ja, dat was meer een kreet van frustratie, ik geef het toe. Daar ga ik niet over .
Nou weet je
Het is eigenlijk niet zo moeilijk.
Wie denkt dat ie nog iets toe te voegen heeft blijft reageren. En de rest haakt af.
Ikzelf ben heb dat al een hele tijd geleden gedaan. Zou niet weten wat ik nog kan toevoegen, en ook een beetje omdat ik Ads scenario niet uitsluit. De beginpostings helpen daarbij inderdaad ook niet.
Als het mv1 helpt (op welk front dan ook) om hier te schrijven: prima toch. Gelukkig ga ik daar namelijk over. Ik ga alleen over wat ik lees en waar ik op reageer.
Groot gelijk
Jullie hebben gelijk. Er is totaal geen vooruitgang. Diep van binnen besef ik me dat heel goed. En dat mensen zelfs twijfelen of dit wel echt is laat zien hoe triest mijn leven is. Keuze is simpel; weggaan of blijven en situatie accepteren. Ik kies voor blijven en accepteren. Ik ben gewoon nog niet aan scheiden toe. Ik moet dan ook niet klagen. Het is fijn om het hier van me af te schrijven maar daar is het forum eigenlijk niet voor bedoeld. Men komt hier om adviezen en suggesties te krijgen, niet om te klagen.
Jongens, bedankt. Ja ook voor de wat 'hardere' reacties 
Ik blijf vinden
Dat er een derde optie is, namelijk er wat aan (proberen te) doen. Waarmee ik niet bedoel dat je niets gedaan of geprobeerd hebt, maar ik denk dat je het anders aan kunt pakken. En ik ben daar niet de enige in.
Als je over een tijdje dit draadje nog eens leest valt er misschien alsnog een muntje. Je kunt boodschappen pas plaatsen/iets mee doen als je eraan toe bent.
Maar echt, er is een andere weg die je in kunt (moet?) slaan, ooit.
En ik blijf van mening
dat het erg makkelijk praten is naar ts, en makkelijk oordelen.
Wat mij betreft volkomen onterecht, want ja, ze staat stil, maar ja, dat is zoals de meeste mensen leven. Alleen hebben wij mensen dat van onszelf vaak niet zo door maar zien we dat des te beter van een ander.
Ze hebben wel gelijk
Ook dat ik hier kom klagen is eigenlijk voor de situatie niet goed. Want ik kan het dan ergens kwijt. Nu houd ik het voortaan voor me, dan moet het een keer eruit en wellicht dat mijn man en ik een echt gesprek kunnen houden.
Nog 1 poging
Jullie moeten samen in praattherapie.
Zonder communicatie kom je er niet.
Mv1
Maar als je dat ergens kwijt kunnen nou eens combineert met het tegen iemand zeggen die je helpt stappen te ondernemen of iets duidelijk te krijgen? Zoals een therapeut? Al is het maar hoe je tot een echt gesprek kunt komen met je man...
communicatie met je vriend
Ginny schreef:
Nog 1 poging
Jullie moeten samen in praattherapie.
Zonder communicatie kom je er niet.
Precies.
En daar zou ik aan willen toevoegen: kennelijk lukt het jou/jullie keer op keer niet een ECHT gesprek (met diepgang, niet oppervlakkig met 1 opmerking en 1 reactie) te voeren.
DUS: zoek daar nou echt een derde bij om dat gesprek een keer wel echt te voeren.
Wat houdt je tegen om tegen je vriend te zeggen dat je niet gelukkig bent over hoe het nu gaat en dat je merkt dat jullie samen er niet een gesprek over willen voeren, dus dat je dat ECHT met iemand anders erbij wilt doen. Met als doel dat het weer fijner wordt tussen jullie en jij weer gelukkig bent.
Hij zal het toch niet fijn vinden als jij ongelukkig bent?
Maar wel serieus brengen dat dit is wat jij wilt. Niet voorzichtig vragen als een schichtig konijn.
Maar Lara
Ze heeft toch al een paar keer geprobeerd haar man mee te krijgen. Ook stellig. Hij wil gewoon niet. Hij heeft geen probleem
Mv1
Hoe is het met je? Zijn er al ontwikkelingen? Of durf je niet meer te posten hier na alle preken?
Gaat wel
Hoi Marsja,
Het gaat. We zijn nog steeds samen. Seks is denk ik 1x in de 4 weken. Maar gek genoeg vind ik het niet erg. Heb zelf ook geen zin meer. Neem zelf ook geen initiatief, vind wel goed zo. Weet niet, als ik er zo over typ merk ik dat ik gewoon moe ben. Geen zin meer heb me hier druk om te maken. Praten heeft geen zin gehad, hulp wil hij niet. Dus heel simpel voor mij: weggaan of blijven en accepteren. En voor nu accepteer ik het, vind wel prima zo. Verder gaat het goed, ben weer flink aangekomen. Oogt nu in ieder geval gezonder 
Leestip
Boek: Laura Doyle
The Surrendered Wife
Shea
Is zelfs een hele movement bij:
https://en.wikipedia.org/wiki/Surrendered_wife
Klint niet zo gek, als de ene aanpak niet werkt probeer dan het omgekeerde, zou zo maar kunnen dat je vast zit in een niet werkend wereld/relatiebeeld....
Interessant
dat gedachtengoed..
Het mag alleen niet toegepast worden in een 'abusive relationship'. Dat is wel verstandig dat ze dat erbij vertellen. Al denk ik dat zelfs dan elementen van deze theorie bruikbaar zijn.
Thera
Inderdaad Thera, als dit toegepast wordt in een 'abusive' relatie (en dan heb ik t vooral over de geestelijke mishandeling) dan vrees ik dat het juist averechts werkt, en minder goed afloopt voor de persoon in kwestie. Alhoewel het soms heel lang duurt voor dat je inziet dat je relatie ongezonde vormen begint aan te nemen. Mijn idee bij dit topic zoals beschreven door TS, geeft bij steeds meer het idee dat er door de partner een vorm van macht wordt uitgeoefend door geen seks te willen, en als het gebeurt, het op een manier gebeurt die alleen voor hem leuk is. Hoe dat TS zich in alle bochten wringt en er alles aan doet om maar gezien te worden, daar zit in een gezonde relatie toch geen man op te wachten?
Precies
Dan is het nog wel belangrijk dat je leuke dingen voor jezelf doet, maar sloopt het je denk ik juist als je dan de verwachtingen gaat koesteren die in deze theorie je beloofd worden. Dat je partner zal veranderen.
een goede relatie
Dat vond ik inderdaad het belangrijkste wat ik begreep uit Surrendered wife; dat je als vrouw aantrekkelijke wordt als je leuke dingen voor jezelf doet. Dat was voor mij het kenmerk, of eigenlijk een van de goede kenmerken, dat ik nu wel in een goede relatie zit; mijn partner vind het leuk dat ik leuke dingen voor mezelf doe. Hij staat erop dat ik dingen doe waar ik blij van wordt. Sterker nog, hij stuurt erop aan en helpt dat me dat ook lukt in alle drukke tijden.... Maar als je nog midden in een minder florisante relatie zit, of je relatie gaat bergafwaarts, probeer dan maar eens inzicht te krijgen in hoe het zo heeft kunnen komen en waarom je partner niet meewerkt en eerder tegenwerkt.
Interessant
Hoi allemaal,
Ik heb het vanochtend gelezen. Heel interessant maar ook heel lastig. Je accepteert als het ware dat je alleen jezelf kunt veranderen en dat je zelf verantwoordelijk bent voor je geluk. Maar wanneer leidt dat tot verbetering en wanneer zorgt het er alleen voor dat alles bij het oude blijft..
Tja ben ik een surrendered wife? Ja misschien wel. Ik heb in ieder geval geaccepteerd dat ik het tekort aan seks geen reden genoeg vind voor een scheiding. Maar goed, geen idee wat de toekomst brengt. Misschien ga ik wel juist de fout in en moet ik toch scheiden.
Zoek wel de grenzen op, dat zeg ik eerlijk. Ik laat me 2x in de maand masseren door een masseur en ik vind het heerlijk. Die mannenhanden over miijn lichaam. Die arme man (masseur) is zich echt van geen kwaad bewust. Ik weet zeker dat hij niets doorheeft. Maar ik vind het heerlijk. Ik lig daar dan te fantaseren hoe het verder zou kunnen gaan en vind die grote mannenhanden heerlijk.
Probeer ook iets vaker met vriendinnen af te spreken en pak ook vaker de wandelwagen met de kleine. Ik zorg dat ik me bezig houd. Het werkt wel want het gebrek aan seks stoort me minder als voorheen. Eerst hield het me continue bezig. Nu denk ik er weinig aan en als ik eraan denk dan haal ik automatisch mijn schouders op. Zo van tja het is niet anders, ik red me wel.
Mamavan1
Hoe gaat het met je?
Marsja
Hoi,
Sorry voor mijn late reactie. Ik lees nog altijd wel mee met andere draadjes in andere rubrieken maar niet meer mijn eigen draadje.
Hoe het gaat, ja wel goed. De kleine groeit flink. Daar geniet ik veel van. Tussen mij en mijn man gaat het goed, alleen de seks blijft nog moeilijk. De seks is nog altijd saai en gebeurt denk ik 1x in de 2 maanden. Maar hij wil er niet over praten. Ook aan hem gevraagd wat hij dan lekker vindt maar hij kan er niet open over praten.
Ik heb hem wel verteld dat ik dit op lange termijn niet volhou en ik heb zelf een oplossing gevonden. Heb even getwijfeld of ik dat hier moet posten maar ik denk niet dat ik het ooit aan een vriendin zal vertellen. Ik ga een seksrobot kopen. De mannelijke versie kan ik begin volgend jaar bestellen had ik begrepen (kort mailcontact gehad met het bedrijf, gevestigd in amerika) dus ik moet nog even wachten. Heb wel al wat voorbeelden gezien en ik denk dat het wel iets voor mij is. Ik ben vaak zelf bezig maar soms mis je gewoon 'gezelschap'. Zo'n robot kun je ook zinnen laten zeggen. Het is niet een oplossing waarmee ik 100% het probleem aanpak maar het is in ieder geval iets. Ik mag niet vreemdgaan, gigolo mag ook niet dus dit is dan het enige wat ik nog zou kunnen doen (praten met mijn man, hulp van buitenaf wil hij niet) zonder mijn gezin op te breken.
Mijn man weet dat ik dit ga kopen. Hij vindt het jammer dat het zo ver heeft moeten komen maar verder merk ik niet aan hem dat hij het erg vindt. Ik denk dat hij blij is dat ik een oplossing zoek binnenshuis.
Dus daar wacht ik nog op; ze zouden me weer mailen zodra ik een bestelling kan doen en tot die tijd moet ik nadenken over de uiterlijke kenmerken die ik wil etc. Ik vind het spannend en ik denk wel dat het me zal helpen om met het sekstekort te dealen. Gelukkig kan ik het me veroorloven want het is echt belachelijk duur.
Hoe gaat het met jou?
Robot
"Ik ga een seksrobot kopen. "!
Waah! Nog iemand die gelooft dat dit een echte vrouw met een echt probleem is?
Ad Hombre
Wat wil je Ad Hombre?
Mijn telefoonnummer en persoonsgegevens zodat je me kunt opzoeken?
Werkelijk waar, als je zo praat dan heb ik het idee dat ik echt een raar mens ben en ik heb het al moeilijk genoeg. Een seksrobot is voor mij een oplossing.
Het is dat ik werk met veel mensen anders had ik wel meer verteld over mezelf. Maar goed, ik laat jouw reactie varen.
Robots
Robots en trollen lijken mij een uitstekende combinatie. Ik hoop dat jullie heel gelukkig worden. Hou je ons op de hoogte?