ouders van homo

Opzichtig heb ik ook geen moeite mee

Ik moet ook altijd erg lachen om Martien Meiland. Ik zou er niet mee in een huis kunnen wonen en als directe collega lijkt hij me ook wat vermoeiend. Maar dat mag hè.

Ik zie openlijk homo in een sollicitatiegesprek inderdaad ook als open en eerlijk zijn over persoonlijke onderwerpen. En het is heel raar dat dat een issue is. Het zou eigenlijk ook geen onderwerp van gesprek moeten zijn.

Oh gatver

Die heb ik al zo vaak gehoord van zog. tolerante mensen: homo zijn mag maar je hoeft het niet uit te dragen....
Oh gatver wat maakt toch dat je denkt dat wat jij uitdraagt beter is dan dat? Omdat je wat 'meer gemiddelde' normen uitdraagt?
Brrr, ik hoopte dat we hier toch al ver voorbij waren inmiddels.

Je hoeft iemand niet mooi, sympatiek, aantrekkelijk, leuk of whatever te vinden om respectvol met IEDEREEN om te gaan.
Dat kinderen gniffelen om het een of ander kun je ze niet kwalijk nemen. Ik neem het de ouder die hierop niet acteert wel kwalijk.

Solliciteren

Als Martien Meiland zou gaan solliciteren als uitvaartbegeleider en tijdens de sollicitatie zijn eigen hysterische zelf is (mijn mening) wordt hij wellicht afgewezen.
Niet omdat hij homo is maar omdat hij gedrag vertoont dat niet zo past binnen de branche. Een andere homo met minder hysterisch gedrag wordt wellicht wel aangenomen, omdat het feit dat hij homo is niet zo expliciet naar voren kwam tijdens de sollicitatie.
En op vragen over je geaardheid hoef je niet te antwoorden. Dat doet niet ter zake voor de taken die je uit moet voeren.
Een uitzondering misschien, de sexwerkers.....

Ho eens even Stickertje

"Een andere homo met minder hysterisch gedrag wordt wellicht wel aangenomen, omdat het feit dat hij homo is niet zo expliciet naar voren kwam tijdens de sollicitatie."

Hiermee impliceer je dat hysterisch gedrag kenmerkend is voor homo's. En dat iemand aangenomen kan worden als maar niet zo expliciet naar voren komt dat hij homo is.

skik

Mijn geweten

komt nu aan de beurt en ja, over de top "nichterig" gedrag vind ik ook een lastige. Ik zou graag alles gewoon willen vinden, maar soms lukt dat net niet 100%. In de omgang met iedereen is het wél 100%. Het is iets van mijzelf, laat iedereen die dat is vooral ongewoon blijven. Het hangt bij mij ook van situaties af en ik vraag me weleens af (meestsl een paar seconden) waarom iemand zijn geaardheid zo uitvergroot presenteert. Dan denk ik stiekem toch "het hóeft niet". Homo ben je, over de top "nichterig" (toch even een sorry voor de term) lijkt mij aangeleerd. Maar ik sta open voor informatie hierover. Ik ervaar dat trouwens niet alleen bij homo's hoor. Vrouwen en mannen die zichzelf presenteren als vrouw 2.0 en man 2.0 werken ook enigszins op mijn frons- of lachspieren.

Wat werk betreft.. als baliemedewerker bij een bank zal een Martien Meiland minder kans krijgen. Bij een minder zakelijke omgeving zal het misschien minder uitmaken en ik kan dat wel volgen. Is dat eerlijk? Nee, maar zo werkt het bij álle mensen. Een minder knappe verschijning valt ook af voor persoonlijke klantcontact-functies. Het zal misschien naar klinken, maar dat zie je soms terug bij callcenters, maar dan juist wél minder knappe. Daar zien ze hem of haar niet, als de stem maar aantrekkelijk klinkt. Ik ben zelf niet lelijk, maar ook bepaald geen klassieke schoonheid, ik had telefonisch meer sjans dan op straat. Zou je vragen of het meespeelt bij werkgevers, dan krijg je vast rode koontjes te zien en gestotter en ontkenning. Die knapperd was gewoon de beste.

Hysterisch gedrag

Door het toe te spitsen op hysterisch gedrag en juist dat te verbinden met homoseksualiteit maak je er dus toch een karikatuur van. Ik zou denken dat hysterisch gedrag van wie dan ook zich diskwalificeert voor de meeste functies. Of het nu van homo’s of hetero’s komt.

Geëxalteerd/hysterisch gedrag vind ik ook irritant. Van alle mensen, niet speciaal van homo’s. En als ik me er dan toch eens op betrap dat bij homo’s extra irritant te vinden (geen ondeugd is mij nl vreemd) dan roep ik mezelf tot de orde: ik moet niet met 2 verschillende maten meten.

Over the top gedrag

is wat mij betreft leuk in entertainment en cabaret. Daar kunnen dingen wat mij betreft uitvergroot worden. Ook over homoseksualiteit, heteroseksualiteit, geloof enz. Dus in die zin kan ik zelfs nog wel eens lachen om de geëxalteerde, over de top Martien Meiland.

Over the top gedrag of extreem gedrag in het gewone leven vind ik doorgaans minder leuk. Of dat nu van een homo komt of van een enorme macho, extreem ‘vrouwtjesgedrag’ (heb een hekel aan de term ‘vrouwtje’ en heb me suf gepiekerd om een betere term te vinden maar dat lukte nu niet, dus toch maar neergezet hier omdat ik denk dat je wel snapt wat ik bedoel) is of nog iets anders, maakt me dan weer niet uit.

Terwijl ik dit schrijf, realiseer ik me trouwens wel dat het in de manier waarop ik naar een situatie kijk vaak ook nog meeweegt of ik gedrag van iemand zie als authentiek of gemaakt. In de eerste situatie vind ik het vaak weer niet of minder irritant.

Precies

Geef dan bij elke voorbeeld over homo's de tegenhanger aan. Dus de sollicitant die openlijk naar billen en borsten zit te kijken maar ja dat is niet 'hysterisch'.

Gatverdamme wat een nare discussie.

Martien Meiland solliciteert niet naar dit soort functies maar naar bijv medewerker in een woonwinkel of als kapper. De hetero alá bouwvakker met bilspleet die naar alle vrouwtjes fluit en kijkt solliciteert niet naar medewerker in een woonwinkel, als kapper of als medewerker bij een vliegtuigmaatschappij.

Kunnen we stoppen hiermee? Trots zijn dat je kinderen niet lachen maar het moeilijk vinden om niet te lachen als een homostel 'raar' (letterlijk) doet? Flink hoor. Blijkbaar ben je dan toch bezig met raar en normaal en moet blijkbaar iedereen normaal doen. Hoe dichtbij zit je dan bij: Je hebt het zelf veroorzaakt als je bespuugd, geslagen of getrapt wordt, moet je maar niet 'raar' doen? Hoe dichtbij zit je dan bij: Dat je verkracht bent komt door je kleding, moet je maar normale kleding dragen.

Hysterisch

Met zulk overdreven hysterisch gedrag kun je altijd gaan werken als intercedente bij Randstad. Althans, vroeger werkten daar van die dames die je begroetten met een luid ‘haaaaai meieieied, wil je kóóóffie.’.

Mijn ouders

Ik had het vorig jaar met mijn moeder over dit onderwerp. Ik wist al dat afkomst wel degelijk een punt was voor ze. We zijn niet racistisch, maar kom toch maar met een man van eigen soort (op slle fronten) thuis was toch wel de strekking. Niet zo letterlijk uitgesproken, er werd wel gezegd dat een andere afkomst voor moeilijkheden kon zorgen. Vorig jaar trok ik de stoute schoenen aan: "wat als we met een vrouw waren thuisgekomen?". Nou... dat was toch wel een PUNT geweest. "Zo erg dat we niet meer welkom waren geweest?". Na iets te lang nadenken "nouhou.. dát denk ik niet". Ze is oud, er teveel op ingaan heeft geen zin meer. Ik heb mijn not amused wel een béétje laten zien. Ik vermoed dat mijn ouders mét die twijfel toch verlichte zielen binnen de familie zouden zijn geweest, wat dit onderwerp betreft. De rest zou het er vrees ik echt te moeilijk mee hebben gehad. (Vrijgemaakt gereformeerd) Ik stuiterde trouwens toen vorige week op tv verteld werd dat er nog steeds oorden zijn waar men je van je zieke geaardheid hoopt te kunnen genezen. Dat ze er 40 jaar geleden nog waren wist ik, maar anno 2020? Schokkend!

Triva

Waarom stoppen met praten hierover? Ik heb dat liever dan het stilzwijgen. Door praten kun je tot nieuwe inzichten komen over elkaar en jezelf. Om heel eerlijk te zijn denk ik dat veel mensen eigenlijk ook niet 100% hetero zijn, maar dat niet durven benoemen. Er rust nog steeds een taboe op het hele geaardheid-verhaal. Dus praat vooral juist wel. En laat zien dat "we" misschien niet altijd hetzelfde denken, maar blijf wel met je takken van wat je niet bevalt af.

Artikel

Ik vind dat deze schrijfster het wel goed vertelt:

https://suzedijkstra.nl/waarom-oordelen-we-als-mens/

Jaja

Alles moet besproken kunnen worden...
Wat een kolder.
Een hele hoop dingen kun je beter denken en hoeft echt niet besproken.
Dat is toch ook onze beschaving?
Ik vind een hele hoop mensen die ik zie niet mooi/aantrekkelijk. Daar hoef ik toch verder helemaal niks mee.
Ik vind dat als je zo'n uitgesproken mening denkt te mogen ventileren over het uiterlijk van een ander dat je jezelf wel erg belangrijk maakt.
En als we het in deze context hebben over homo's die er niet hysterisch uit 'hoeven' zien dan is dat zeker nog een uitwerking van homofobie.
We mogen vooral niet afwijken van het gemiddelde en vooral ons aloude dogma 'doe maar normaal' niet schenden.
Ik vind het vrij zielig.

Clair

'Ik vind dat als je zo'n uitgesproken mening denkt te mogen ventileren over het uiterlijk van een ander dat je jezelf wel erg belangrijk maakt.'

Het afdelingshoofd in mijn voorbeeld wás ook belangrijk. Mede verantwoordelijk voor het inkomen van 50 medewerkers. Iemand die er als een SM-sexwerker uitziet, wordt op een kantoor in een gereformeerde omgeving nou eenmaal niet serieus genomen. Nog los van het feit dat het er onsmakelijk uit zag doordat ze haar kleren steeds minstens 1 maat te klein kocht.

Claire

Wie zegt dat je al je duistere gedachten er maar uit zou moeten kunnen flappen? Beschaving is dat je dat onderscheid voelt.

Typisch heterogedrag

Het is bepaald niet aan homo's voorbehouden om zogenaamd stereotiep gedrag te vertonen. Er zijn ook hetero's bij wie het er duimendik bovenop ligt dat ze hetero zijn. Kan net zo goed niet passen bij een bepaalde functie of situatie. Heel raar dus als je het wel specifiek bij homo's aanstipt.

skik

Gevaarlijk

Hier thuis is het een gevaarlijk onderwerp.
Toen ik mij thuis hardop afvroeg hoe het toch kwam dat de buurjongen ná zijn uit de kast komen ineens erg nichterig ging doen kreeg ik van mijn puber direct enorm op mijn kop. Het was van mij gewoon een oprechte vraag, het viel mij echt op en buurjongen is mij nog steeds even lief.

Ergens hierboven las ik het ook: iedereen mag zijn en doen wat hij wil en ik mag daar ook best wat van vinden. Zolang het maar geen verschil maakt in mijn houding naar diegene toe.

ineens

Heel erg nichterig gaan doen, na het uit de kast komen is een bekend verschijnsel. Het is denk ik een gevolg van het jarenlange moeten opkroppen van je identiteit en er dan eenmaal uit, even helemaal los in gaan. En dan ook een ontdekken van je identiteit binnen die groep van de LHBT-gemeenschap.
Wat ik wel weer bijzonder vind (dat zag ik bij mijn eigen zoon) is dat ondanks het feit dat iemand zelf homo is en weet hoe lastig is dat je niet geaccepteerd wordt, je toch oordeelt over homo's die wel het nichterige gedrag vertoont.

Ik denk trouwens dat je je vergist als je denkt dat 10 % van de sexuele identiteiten niet hetero is. Die indruk kun je krijgen maar van veel mensen weet of merk je het niet. van het gros eigenlijk ook niet.
Zo zijn er heel veel mensen die een heteroleven leiden maar in feite bi zijn. En dat is geen kwestie van niet uit de kast komen of zo, maar zo pakt het gewoon uit. Je blijft plakken aan een bepaalde persoon en je als je bi bent heb je niet perse altijd de behoefte om met een man en met een vrouw afwisselend seks te hebben.

Nichterig

'opeens' nichterig doen, ik kan me daar vanalles bij voorstellen.
Behalve dat het opgekropte frustraties en emoties kunnen zijn die een uitweg vinden of een verlangen om te uiten, kan het ook zo zijn dat de behoefte tot nichterig gedrag (stomme uitdrukking eigenlijk) al aanwezig was maar onderdrukt werd. (niemand zit voor z'n plezier in de kast)
Als eenmaal geuit wordt homoseksueel te zijn kan iemand misschien zich meer zichzelf voelen of meer de behoefte zichzelf te zijn durven uiten.
Copieer gedrag komt natuurlijk ook voor, dat doen we allemaal.
Hoe vaak mijn dochter niet op school accenten van anderen overgenomen heeft..
En homoseksualiteit draait nu eenmaal vaak om ontdekken en ontplooien van identiteit.
Jezelf laten zien is zo belangrijk! Niet voor niets neemt de gaypride zo'n belangrijke rol in.

Ik vind het fantastisch allemaal. Hoe diverser hoe liever. Dit voelt echt als een taboe om te zeggen, het wordt ook gewoon niet geloofd. Want dat is gewoon politieke correctheid, ofzo.
En ik voel me al helemaal niet 'beter' ofzo dan mensen die eerder een wat kleurloze massa prefereren. (ik ben zelf trouwens aardig kleurloos)
Maar de kleurrijkere mensen zijn er hoe dan ook ook en die moeten evenveel ruimte en respect krijgen als ieder ander mens.
En natuurlijk heb ik ook zo mijn allergieën bij mensen, maar die hebben (geloof ik) wat minder met uiterlijkheden te maken.

Vorig jaar lokale gay pride

Ik kon onverwacht meevaren. Het was een feest. Ik jubelde " volgend jaar wéér!" Maar helaas, corona 😒.

Tijdens zo'n evenement is het vooral "more is better" en dat maakt het dan juist zo'n feest. Ik was er nog nooit bij geweest en viel dus met mijn neus in de boter. Ik kon vanaf het water ervaren hoe hartverwarmend de reacties langs de route waren en hoe gezellig het was. Maar, na het feest en weer met beide benen op de grond... dit publiek staat er voor open, geen verrassing dus eigenlijk dat het geslaagd was. Het gaat wat acceptatie betreft om wie het niet wil zien en weten. Ik ben er al een poosje uit, maar is dit ook een onderwerp wat op scholen besproken wordt?

Het is meer Kaaskopje

Of het op scholen behandeld wordt weet ik niet.
Maar iedereen kent de pride, vriend en vijand.
Ik denk dat het een grote rol speelt in de zichtbaarheid.
Er zullen vast ook veel mensen puur uit nieuwsgierigheid gaan kijken.
En juist 'de overdrijving' speelt hierin een belangrijke rol. (en meestal slechts als middel)

En het gaat over en weer, de vrienden die komen kijken zorgen toch weer voor een boost voor de gemeenschap, iets dat ze hard kunnen gebruiken.

Vriendinnen

Ik heb 2 vriendinnen. Beiden zoons die homo zijn. Zij vertelden wat ze er moeilijk aan vinden. Op zich niet dat zoon op n man valt. Maar zij vinden het beiden echt n vies idee dat zoonlief zn piemel in de kont van n andere man stopt. Dat moeten ze maar accepteren of normaal vinden terwijl t erg ranzig en raar voelt voor n moeder. Dat is voor hun allebei t ergste. Dus niet de woorden "kind valt op man of vrouw" maar wat de zoon met mannen doet.

kinderen en seks / mama 40+

Ach dat is sowieso een raar iets, het idee dat je kind seks heeft. Net als andersom: kinderen willen echt niets weten van het seksleven van hun ouders

Overigens is anale seks niet alleen voorbehouden aan homo's hoor, wist je dat niet??

Clair

Ik zie je reactie nu pas. Ja, ik weet dat het bijdraagt aan meer begrip. Acceptatie of tolerantie hoeven niet hetzelfde te zijn als begrip. Het komt misschien soms meer neer op gedogen, omdat dat nu eenmaal moet in onze maatschappij.

Mammaveertigplus

Er zijn meer vormen van homoseks én hetero-. Wat iemand anders prettig vindt valt voor mij onder "ieder zijn meug". Ik hoef het niet te snappen of willen. Het zou je vriendinnen (echte??) helpen om niet te fantaseren over hoe hun kind seks heeft. Wel zo prettig.

Deze gepensioneerde seksuoloog vertelt het prima.

https://www.gezondheidsnet.nl/seks-en-soas/hoe-normaal-is-anale-seks

don't feed them

.

Mamveertigplus

'Dat moeten ze maar accepteren of normaal vinden terwijl t erg ranzig en raar voelt voor n moeder.'

Ze moet ook niet meedoen!

ElenaH!

De banaan zit achter in mijn keel....

...

Dat was voor de vriendinnen iets waar ze heek veel moeite mee hadden. Opmerking van Elena slaat kant noch wal.