Oplossingen libidoverschil
Er wordt, zowel hier als op andere forums, veel geschreven over de een die meer of minder wil dan de ander. Vaak zijn de antwoorden in de trant van: veel praten en samen een oplossing vinden, maar je hoort zelden hoe het afloopt.
Zijn er hier koppels die dit probleem hebben ervaren en er ook een oplossing voor gevonden hebben? Hoe is het bij jullie gegaan?
Ik hang zelf een beetje vast op mijn partner die aangeeft: dit is wat het is en ik kan er niet meer van maken. Hierdoor wordt “ons” probleem “mijn” probleem en kom ik niet echt verder. De liefde is voor mij wel te groot om er een punt achter te zetten (een relatie is meer dan seks alleen en die enkele keer dat we het dan wel doen is het wel erg fijn).
Y123 schreef op 15-12-2023 om 17:25:
[..]
Er zijn mensen als nick90 die als single blijkbaar meerdere scharrels per dag hebben maar ik denk dat voor de meerderheid een relatie toch fijner is. Anders werd er zoveel geld niet verdiend met o.a. datingsites. En ik denk ook dat de meerderheid van de seks nog steeds plaatsvindt in een monogame relatie. Ik vond single zijn niet fijn en had toen geen seks, dat is volgens mij niet zo uitzonderlijk. Ik denk dus dat je het wat te ver gaat zoeken, mijn verleden is wat het is en ik kan het toch niet veranderen.
Euh ik ben inmiddels keurig getrouwd hoor, maar in m’n vrijgezelle jaren heb ik er inderdaad wel op los gescharreld.
Moederkareltje schreef op 15-12-2023 om 17:35:
[..]
Je moet je ook niet verkijken op seks in de relatie van anderen. Waar nick90 toendertijd in zijn singletijd er misschien 3 per week had heeft hij met zijn vriendin nu al 7 maanden geen seks nu er een tweede kind is. Het is maar waar je je mee vergelijkt. Je hebt het nu iig 1 keer per maand.
Enige verschil is dat ik het op het moment ook niet echt mis en een baby in mn slaapkamer is een ware moodkiller dus niemand klaagt hier over te weinig seks.
Y123 schreef op 15-12-2023 om 17:25:
[..]
Er zijn mensen als nick90 die als single blijkbaar meerdere scharrels per dag hebben maar ik denk dat voor de meerderheid een relatie toch fijner is. Anders werd er zoveel geld niet verdiend met o.a. datingsites. En ik denk ook dat de meerderheid van de seks nog steeds plaatsvindt in een monogame relatie. Ik vond single zijn niet fijn en had toen geen seks, dat is volgens mij niet zo uitzonderlijk. Ik denk dus dat je het wat te ver gaat zoeken, mijn verleden is wat het is en ik kan het toch niet veranderen.
Nee dat is zo, je kan het niet veranderen, het enige wat je kan veranderen is je reactie er op en je lijkt je zelf best een slachtoffer te vinden. Dat is niet sexy.
MRI schreef op 15-12-2023 om 18:06:
[..]
Nee dat is zo, je kan het niet veranderen, het enige wat je kan veranderen is je reactie er op en je lijkt je zelf best een slachtoffer te vinden. Dat is niet sexy.
Zo wil ik niet overkomen. Ik heb een issue waar ik geen raad mee weet. Ik ben geen slachtoffer.
“Misschien net daarom dat ik het nu zo moeilijk heb, heb ik eindelijk die leuke vriendin en dan is het nog steeds moeilijk.”
Ik maak hieruit op dat jij het hebben van een relatie beschouwd als dé permanente oplossing om je seksuele behoeften te bevredigen. Met andere woorden: jij hebt die seksuele bevrediging continu nodig, anders wordt je depressief en als vrijgezel bleek dat niet te lukken. Daarom heb je een relatie nodig vanuit de overtuiging dat de ander die behoefte bevrediging net zo hard nodig heeft als jij. Je lijkt je niet verdiept te hebben in haar als persoon, maar meer te zien als middel om je doel te bereiken. Nu blijkt ze een mens van vlees en bloed met haar eigen emoties, verlangens en behoeften en straal jij uit dat jij je bekocht voelt. Je hebt een kat in de zak ‘aangeschaft’ want jouw primaire doel om in een relatie te zitten wordt niet gehaald.
Heeft je vriendin misschien toch gelijk en is het allemaal zinloos omdat jij haar niet helemaal als mens ziet en onverzadigbaar bent? Ik begin meer en meer te denken dat jij het probleem bent en de manier waarop jij naar seks kijkt en niet zij. Wat je beschrijft in een van je reacties klinkt een beetje incel achtig. Heel eerlijk gezegd.
Y123 schreef op 15-12-2023 om 18:14:
[..]
Zo wil ik niet overkomen. Ik heb een issue waar ik geen raad mee weet. Ik ben geen slachtoffer.
Jawel want je laat je geluk afhangen van wat iemand buiten je wel of niet doet en je klaagt erover. Begrijpelijk, maar de oplossing ligt niet altijd bij de ander, misschien kan je ook eens naar jezelf kijken. Dat zou samen bij een relatie therapeut kunnen. Nu blijf je je maar focussen op wat er niet is. Doe het eens andersom: begin bij wat er wel is en bouw vandaar uit verder in verbinding.
En wat Zonne zegt.
Zonne2017 schreef op 15-12-2023 om 18:29:
“Misschien net daarom dat ik het nu zo moeilijk heb, heb ik eindelijk die leuke vriendin en dan is het nog steeds moeilijk.”
Ik maak hieruit op dat jij het hebben van een relatie beschouwd als dé permanente oplossing om je seksuele behoeften te bevredigen. Met andere woorden: jij hebt die seksuele bevrediging continu nodig, anders wordt je depressief en als vrijgezel bleek dat niet te lukken. Daarom heb je een relatie nodig vanuit de overtuiging dat de ander die behoefte bevrediging net zo hard nodig heeft als jij. Je lijkt je niet verdiept te hebben in haar als persoon, maar meer te zien als middel om je doel te bereiken. Nu blijkt ze een mens van vlees en bloed met haar eigen emoties, verlangens en behoeften en straal jij uit dat jij je bekocht voelt. Je hebt een kat in de zak ‘aangeschaft’ want jouw primaire doel om in een relatie te zitten wordt niet gehaald.
Heeft je vriendin misschien toch gelijk en is het allemaal zinloos omdat jij haar niet helemaal als mens ziet en onverzadigbaar bent? Ik begin meer en meer te denken dat jij het probleem bent en de manier waarop jij naar seks kijkt en niet zij. Wat je beschrijft in een van je reacties klinkt een beetje incel achtig. Heel eerlijk gezegd.
MRI schreef op 15-12-2023 om 18:47:
[..]
Jawel want je laat je geluk afhangen van wat iemand buiten je wel of niet doet en je klaagt erover. Begrijpelijk, maar de oplossing ligt niet altijd bij de ander, misschien kan je ook eens naar jezelf kijken. Dat zou samen bij een relatie therapeut kunnen. Nu blijf je je maar focussen op wat er niet is. Doe het eens andersom: begin bij wat er wel is en bouw vandaar uit verder in verbinding.
En wat Zonne zegt.
Voor mij is de behoefte aan seks iets heel normaal/menselijk. En het kan nu eenmaal niet alleen.
Ik heb mijn relatie niet voor de seks, ik hou van mijn vriendin. Maar ik vind seks wel belangrijk en het heeft inderdaad wel een invloed op mijn humeur (bij iedereen trouwens wel denk ik), en gezien ik een monogame relatie heb met mijn vriendin kan ik voor die behoefte enkel bij haar terecht. Dat is niet hetzelfde als zij die er enkel is voor mijn behoeften te vervullen.
"Voor mij is de behoefte aan seks iets heel normaal/menselijk. En het kan nu eenmaal niet alleen."
Zowel mijn partner als ik kunnen het prima alleen. Waarom kun jij het niet?
Y123 schreef op 15-12-2023 om 19:11:
[..]
[..]
Voor mij is de behoefte aan seks iets heel normaal/menselijk. En het kan nu eenmaal niet alleen.
Ik heb mijn relatie niet voor de seks, ik hou van mijn vriendin. Maar ik vind seks wel belangrijk en het heeft inderdaad wel een invloed op mijn humeur (bij iedereen trouwens wel denk ik), en gezien ik een monogame relatie heb met mijn vriendin kan ik voor die behoefte enkel bij haar terecht. Dat is niet hetzelfde als zij die er enkel is voor mijn behoeften te vervullen.
GA TANTRA DOEN . Een ander is nooit verantwoordelijk voor het vervullen van jouw behoefte. Je kan op verschillende manieren omgaan met behoeftes en je kan er ook verschillende manieren en vervulling aangeven dat kan samen maar dat kan zeker ook alleen.
IMI-x2 schreef op 15-12-2023 om 19:21:
"Voor mij is de behoefte aan seks iets heel normaal/menselijk. En het kan nu eenmaal niet alleen."
Zowel mijn partner als ik kunnen het prima alleen. Waarom kun jij het niet?
Als jullie het prima alleen kunnen waarom doen jullie het dan samen?
Masturberen en seks zijn voor mij twee heel verschillende dingen…
misschien zijn jullie toch gewoon een mismatch in libido en is dit wat het is. Ik vraag mij af of dit altijd al zo is geweest maar deze status nu op deze jonge leeftijd zonder kinderen beloofd niet veel goeds voor de toekomst. Je bent nog jong en er zijn meerdere "waren "op deze planeet. Je moet voor jezelf kijken of je dit gaat volhouden nog 50 jaar.
Y123 schreef op 16-12-2023 om 09:00:
[..]
Als jullie het prima alleen kunnen waarom doen jullie het dan samen?
Masturberen en seks zijn voor mij twee heel verschillende dingen…
Ik krijg toch de indruk dat jouw relatie met (fixatie op) seks niet helemaal gezond is. Ik denk dat dit probleem in jullie relatie blijft bestaan, als je daar niet mee aan de slag gaat. Behoefte aan seks is heel normaal, maar het is best bijzonder als je humeur er afhankelijk van is. Dat klinkt als een verslaving. De seks is nodig want als het te lang niet gebeurt wordt je humeurig, somber? Daarmee maak je je partner dus verantwoordelijk voor jouw humeur en mentale welzijn en dat moet opgelost met seks, dat is heel instrumenteel en niet gezond. Dan kan je dus ook niet ontspannen met seks omgaan. Dat werkt door in hoe jouw partner seks ervaart, en ik denk dat daar jullie huidige situatie uit is ontstaan.
Je hebt tot nu toe je pijlen gericht op haar zo ver krijgen dat zij vaker seks wil, maar dat gaat de oplossing niet zijn. Ik denk dat je alleen uit deze situatie raakt als je een gezondere relatie met jezelf en met seks krijgt en samen beter gaat communiceren en afstemmen. Dus niet alleen insteken op samen naar een relatietherapie/seksuoloog/tantra, maar ook inzetten op een traject voor jezelf.
Y123 schreef op 16-12-2023 om 09:00:
[..]
Masturberen en seks zijn voor mij twee heel verschillende dingen…
Voor mij niet echt. Ik heb een wat hoger libido dan mijn partner, en dat los ik zelf op. Dat kan wanneer ik alleen ben, maar ook in zijn bijzijn en in contact en verbinding met hem.
Ik vind dat ik een uitstekend seksleven heb, en toch gebeurt "het" veel minder vaak dan mijn ideale frequentie (dat zou 1 a 2 keer per week zijn). Toch ben ik heel tevreden, want hij is een lieve, goede, attente minnaar die mij volop aan mijn trekken laat komen. Tussen de vrijpartijen door zijn er veel momenten van liefdevol aanraken, rustig knuffelen, strelen, aandacht voor elkaar, grapjes maken. Dat vind ik misschien nog wel belangrijker dan seks, dat zorgt voor intimiteit en verbinding en ik word daar vrolijk van.
Hoe kan het dat alleen "de daad" jou opvrolijkt, heb je dat al helder voor jezelf? Wat vind je daar zelf eigenlijk van? Ik heb tientallen dingen die mij opvrolijken, jij maar een? En hoe zit dat met jouw vriendin? Waar wordt zij vrolijk van binnen jullie relatie?
Saar76 schreef op 15-12-2023 om 08:23:
[..]
Als je samen een gelijke behoefte hebt aan vrijen zou het geen probleem zijn, maar dat is nu eenmaal niet zo.
Ik zou het er ook benauwd van krijgen als mijn partner steeds laat blijken dat hij zin in me heeft en ik dat als compliment moet zien. Leuk als je evenveel zin hebt in seks, maar als je minder of minder vaak zin hebt in seks is het heel vermoeiend als de ander er steeds toespelingen op maakt.
In zekere zin is jouw hoge libido ook echt jouw probleem, althans aan de kant dat het niet verzadigd wordt. Maar geloof me dat het ook door jouw partner als probleem wordt ervaren want zij ervaart daardoor waarschijnlijk regelmatig druk om iets te doen wat ze niet wil of krijgt zij de kans niet om iets te willen. Zij heeft dus een ander probleem dan jij.
Wat ik bedoel met dat zij de kans niet krijgt om iets te willen: een groot risico is dat jouw partner mogelijk geen toenadering meer doet omdat ze weet dat dit dan ergens toe moet leiden omdat je anders teleurgesteld raakt. Intimiteit in gang zetten is dus nooit vrijblijvend en zonder grote verwachtingen aan jouw kant. Bovendien zal jij altijd meer en sneller opgewonden zijn dan zij, en dus mogelijk (grote kans) niet afgestemd op haar stemming reageren. Haar voorzichtige zin in seks zal waarschijnlijk altijd wordt 'overschaduwd' door jouw zin in seks. Hierdoor kan zij mogelijk niet meer echt voelen wat ze voelt, of eraan toegeven.
Ik zeg dit uit eigen ervaring en ik denk dat dit een dynamiek is die veel voorkomt als de behoefte aan seks uit elkaar ligt.
Dit herken ik heel erg, ik denk dat dit belangrijke info kan zijn voor TO en zijn partner om mee aan de slag te gaan.
Voor mij speelt ook dat het niet per se als een compliment voelt als mijn man met mij wil vrijen. Het voelt eerder als een compliment als hij in fases van weinig seks duidelijk veel om mij geeft en heel lief voor me is.
Wij hebben een goede manier hiervoor gevonden (meestal) maar dat heeft wel veel afstemming gevraagd.
Moederkareltje schreef op 16-12-2023 om 09:12:
misschien zijn jullie toch gewoon een mismatch in libido en is dit wat het is. Ik vraag mij af of dit altijd al zo is geweest maar deze status nu op deze jonge leeftijd zonder kinderen beloofd niet veel goeds voor de toekomst. Je bent nog jong en er zijn meerdere "waren "op deze planeet. Je moet voor jezelf kijken of je dit gaat volhouden nog 50 jaar.
De rest van de relatie zou ik wel volhouden de komende 50 jaar, we hebben heel veel gemeen op heel veel vlakken en staan op eenzelfde manier in het leven. Alleen op vlak van seks, en dan vooral in frequentie/behoefte, verschillen we.
Saar76 schreef op 16-12-2023 om 09:43:
[..]
Ik krijg toch de indruk dat jouw relatie met (fixatie op) seks niet helemaal gezond is. Ik denk dat dit probleem in jullie relatie blijft bestaan, als je daar niet mee aan de slag gaat. Behoefte aan seks is heel normaal, maar het is best bijzonder als je humeur er afhankelijk van is. Dat klinkt als een verslaving. De seks is nodig want als het te lang niet gebeurt wordt je humeurig, somber? Daarmee maak je je partner dus verantwoordelijk voor jouw humeur en mentale welzijn en dat moet opgelost met seks, dat is heel instrumenteel en niet gezond. Dan kan je dus ook niet ontspannen met seks omgaan. Dat werkt door in hoe jouw partner seks ervaart, en ik denk dat daar jullie huidige situatie uit is ontstaan.
Je hebt tot nu toe je pijlen gericht op haar zo ver krijgen dat zij vaker seks wil, maar dat gaat de oplossing niet zijn. Ik denk dat je alleen uit deze situatie raakt als je een gezondere relatie met jezelf en met seks krijgt en samen beter gaat communiceren en afstemmen. Dus niet alleen insteken op samen naar een relatietherapie/seksuoloog/tantra, maar ook inzetten op een traject voor jezelf.
Ik vind het juist bijzonder dat jouw humeur niet afhangt van het vervullen van die behoefte. Ik heb al zo vaak mensen horen klagen dat ze al x tijd niets gehad hebben. Als je alleen al in deze rubriek kijkt lijkt zowat de helft van de topics over te weinig seks te gaan en de sombere gevoelens die daar bij horen.
Ik heb al aangegeven dat ik ook aan mezelf wil werken. Ik heb al gezegd dat ik soms preventief masturbeer en dat ik zou willen dat ik mijn eigen libido kon uitzetten. Maar het feit dat er een prachtige dame in mijn huis rond loopt waarmee ik dus hele fijne dingen zou kunnen doen maar uiteindelijk mag het niet maakt mij inderdaad somber. Opnieuw een beetje dat gevoel van op restaurant zitten maar niet mogen eten denk ik. Voor mij klinkt dit logisch maar volgens jou dus niet?
IMI-x2 schreef op 16-12-2023 om 10:18:
[..]
Voor mij niet echt. Ik heb een wat hoger libido dan mijn partner, en dat los ik zelf op. Dat kan wanneer ik alleen ben, maar ook in zijn bijzijn en in contact en verbinding met hem.
Ik vind dat ik een uitstekend seksleven heb, en toch gebeurt "het" veel minder vaak dan mijn ideale frequentie (dat zou 1 a 2 keer per week zijn). Toch ben ik heel tevreden, want hij is een lieve, goede, attente minnaar die mij volop aan mijn trekken laat komen. Tussen de vrijpartijen door zijn er veel momenten van liefdevol aanraken, rustig knuffelen, strelen, aandacht voor elkaar, grapjes maken. Dat vind ik misschien nog wel belangrijker dan seks, dat zorgt voor intimiteit en verbinding en ik word daar vrolijk van.
Hoe kan het dat alleen "de daad" jou opvrolijkt, heb je dat al helder voor jezelf? Wat vind je daar zelf eigenlijk van? Ik heb tientallen dingen die mij opvrolijken, jij maar een? En hoe zit dat met jouw vriendin? Waar wordt zij vrolijk van binnen jullie relatie?
Daarin verschillen we dan. Voor mij is masturberen even snel de druk er af en weer verder met het leven en seks is een fijne tijd samen beleven. Masturberen is een snelle boterham met kaas en seks is met mijn partner uitgebreid tafelen, zoiets. Overigens masturbeer ik nooit in haar bijzijn zoals jij aangeeft, altijd alleen. Hebben we in het verleden wel geprobeerd maar als zij geen zin heeft is er van verbinding geen spraken en ligt ze er maar bij te hopen dat het snel over is, dat stimuleert mij op zo’n moment niet echt.
Die dingen die jij opnoemt, aanraken, knuffelen, strelen. Nu je dat zegt, die doen we tussendoor ook, maar die komen eigenlijk vooral van mijn kant. Zij is daarin vrij koud bedenk ik mij nu. We geven elkaar een zoen voor we gaan slapen, voor we gaan werken, enz, maar moest ik daar mee stoppen dan zou het denk ik niet meer gebeuren. Als we seks hebben (of gaan hebben) en zij heeft zin dan komen die dingen van haar kant wel.
Wat het is dat mij opvrolijkt aan “de daad” weet ik niet. Ik merk dat het verschil maakt, en dat ik mij minder goed voel als het lang niet gebeurt. Ik heb wel hobby’s enzo die ik leuk vind en die vrolijken mij ook op, maar gewoon op een andere manier. Ik ga er over nadenken en kom er op terug. Mijn vriendin geniet vooral van het samen dingen doen, we wandelen veel, fietsen in de zomer, gaan graag uit eten/naar de kroeg, enz. Dat zijn de dingen die zij aangeeft fijn te vinden. Overigens geniet ik ook wel van die dingen hoor.