Oplossingen libidoverschil
Er wordt, zowel hier als op andere forums, veel geschreven over de een die meer of minder wil dan de ander. Vaak zijn de antwoorden in de trant van: veel praten en samen een oplossing vinden, maar je hoort zelden hoe het afloopt.
Zijn er hier koppels die dit probleem hebben ervaren en er ook een oplossing voor gevonden hebben? Hoe is het bij jullie gegaan?
Ik hang zelf een beetje vast op mijn partner die aangeeft: dit is wat het is en ik kan er niet meer van maken. Hierdoor wordt “ons” probleem “mijn” probleem en kom ik niet echt verder. De liefde is voor mij wel te groot om er een punt achter te zetten (een relatie is meer dan seks alleen en die enkele keer dat we het dan wel doen is het wel erg fijn).
Moederkareltje schreef op 14-12-2023 om 08:05:
[..]
Ik deed het voor ik mijn man had voor het geld. Ik voel me niet zo gauw gebruikt, kan wel wat hebben. Zie het meer als een handeling wat mannen nodig hebben. Ben er makkelijk in geworden. En ja zin in seks verminderd als ik zelf geen plezier hebt. Hij maakt het soms goed door te doen wat ik fijn vind.
Dit klinkt alsof er voor jou bar weinig veranderd is t.o.v. de tijd dat je ervoor betaald werd. Dit is toch niet hoe je in een liefdevolle relatie met elkaar om zou moeten gaan, van beide kanten niet!
Mugs schreef op 14-12-2023 om 09:33:
[..]
Dit klinkt alsof er voor jou bar weinig veranderd is t.o.v. de tijd dat je ervoor betaald werd. Dit is toch niet hoe je in een liefdevolle relatie met elkaar om zou moeten gaan, van beide kanten niet!
Inderdaad, dit is sekswerk maar dan gratis.
Moederkareltje schreef op 14-12-2023 om 08:46:
[..]
Jij zou waarschijnlijk ook niet met een ex-sekswerker trouwen. Niet iedereen is even ruimdenkend.
Ik zou dit niet onder de term ruimdenkend scharen. Dit is gebruikmakend, dat is wat anders. Ik begrijp ook niet dat een man dat wil, hem er even in hangen bij iemand die er zelf niets aan beleeft.
En van de kant van de gelegenheidsbieder, de vrouw die er even over heen laat gaan zonder er plezier aan te beleven maar voor ander gewin als dat hij even aardig is bijvoorbeeld: tja het zijn vrouwen die op zo'n manier het patriarchaat in stand houden. Zichzelf verloochenen voor geldelijk gewin of dat hun keuken gewit wordt. Privileges van de man in stand houden om er iets uit te halen, ook al gaat dat gepaard met het ontkennen van hun eigen lichamelijke integriteit.
Als je daar over praat als 'ik ben niet zo moeilijk' vind ik dat best triest. Dat impliceert dat als je wel alleen wil vrijen als je zin hebt je moeilijk doet? Het zegt ook dat je je lichaam bent gaan zien als een gebruiksvoorwerp voor anderen. Ik denk dat je meer waard bent.
Mugs schreef op 14-12-2023 om 09:33:
[..]
Dit klinkt alsof er voor jou bar weinig veranderd is t.o.v. de tijd dat je ervoor betaald werd. Dit is toch niet hoe je in een liefdevolle relatie met elkaar om zou moeten gaan, van beide kanten niet!
Waarom niet? Je mag best iets voor een ander doen zonder er zelf beter van te worden. En zin is ook iets dat je gaandeweg kan krijgen, door gewoon te beginnen en niet door een plekje in je agenda te prikken of op de bank te gaan zitten wachten tot de zin vanzelf opkomt.
(Het zelfde geldt overigens voor inspiratie, gewoon aan de slag gaan helpt beter dan ijsberen en hopen dat er een muze langskomt.).
In de tijd dat wij “verplicht” op bepaalde dagen moesten vrijen omdat we zo graag een kindje wilden, was het soms ook even zuchten omdat we weer moesten maar het was dan ook best leuk, en erg samen.
En soms mis ik dat ook wel, nu kan het altijd morgen nog of volgende week en eind van het liedje komt het er dan vaak niet van.
Het hoeft ook niet altijd spetterend en geweldig, eten doe je ook elke dag en soms is dat een kliekje en soms een duur diner.
AnnaPollewop schreef op 14-12-2023 om 10:27:
[..]
Waarom niet? Je mag best iets voor een ander doen zonder er zelf beter van te worden. En zin is ook iets dat je gaandeweg kan krijgen, door gewoon te beginnen en niet door een plekje in je agenda te prikken of op de bank te gaan zitten wachten tot de zin vanzelf opkomt.
maar als het een ruilhandel wordt kan je onder het mom van "ik heb dat voor mijn man over" in een patroon van ontkenning van jezelf terecht komen die imho niemand goed doet. Het zijn ook altijd vrouwen die het weggeven van hun lichaam en seksualiteit 'over hebben' voor de man. En vaak daar mee iets proberen te bewerkstelligen. Zo van 'a blowjob a day keeps the lawyer away'. Nee, je seksualiteit is iets kostbaars, niet een vorm van valuta.
Het is wat anders als je van jezelf hebt gemerkt dat je gaandeweg zin krijgt natuurlijk, dan doe je het uiteindelijk wel ook voor jezelf. Of als je samen een plekje in je agenda prikt, dan doe je het voor elkaar en gezamenlijk.
Moederkareltje schreef op 14-12-2023 om 08:46:
[..]
Jij zou waarschijnlijk ook niet met een ex-sekswerker trouwen. Niet iedereen is even ruimdenkend.
En wat heeft dat precies met ruimdenkend zijn te maken?
To ik heb daar in het verleden mee te maken gehad. Naar mijn mening zou het altijd open besproken moeten kunnen worden in een relatie. En als seksualiteit minder is zou er absoluut nog sprake moeten zijn van goede intimiteit (dat zijn verschillende zaken). Als intimiteit ook nog ontbreekt is het voor mij einde relatie. In een vriendschap of broer-zus relatie heb ik absoluut geen trek. Dan ben ik beter single om te kunnen doen wat ik wil.
Wat mij betreft heeft iedereen zeggenschap over zijn eigen seksualiteit en niet over die van een ander. Dus prima dat de ander echt niet meer wil (iemand die het doet zonder zin wil ik niet). Maar dan moet je mij de vrijheid gunnen de relatie te openen. In alle openheid. Jij wilt niet meer maar kunt mij daarmee niet een celibaat opleggen. Ik zou dus in gesprek gaan over een Fwb. Hij wil of kan jou dit niet meer bieden terwijl dit gewoon een levensbehoefte is.
Zonne2017 schreef op 13-12-2023 om 21:28:
Wij kunnen er open over praten, op een moment dat we samen gezellig op de bank zitten en er bij beide geen behoefte is op dat moment. Maar bij ons is het niet zo dat er sprake is van wanhoop of dat ‘het alweer zover is’, compleet met wakker liggen en gevoelens van oneerlijkheid. Dan is er meer aan de hand lijkt mij.
Wij benaderen elkaar gewoon en we zijn zo op elkaar afgesteld dat we wel aanvoelen of de ander ervoor open staat of niet. Als dat niet zo is, is het geen probleem, dat komt dan binnenkort wel weer. Wel houden we gevoelsmatig een frequentie aan van ongeveer 1 a 2 keer per week om de verbinding goed te houden, ook als de zin er niet spontaan is bij de een, die zin komt dan meestal vanzelf wel en anders stoppen we. Het is vaak een kwestie van schakelen; uit je hoofd en in je lijf. Wat wel heel belangrijk is, is het vertrouwen in elkaar dat we er okay mee zijn om te stoppen en het vertrouwen dat we dan binnenkort weer verder gaan. Zonder wrok, gevoelens van afwijzing of teleurstelling. We zorgen op die manier voor elkaars behoeften binnen ons vermogen.
Het vetgedrukte is er bij ons niet. Het lijkt dat wanneer zij niet de beslissing genomen heeft dat er wat gaat gebeuren dat er niks gebeurt. Dat neemt alle ruimte voor initiatief langs mijn zijde weg wat maakt dat ik bij wijze van spreken niks anders kan doen dan wachten.
Izza schreef op 14-12-2023 om 13:01:
To ik heb daar in het verleden mee te maken gehad. Naar mijn mening zou het altijd open besproken moeten kunnen worden in een relatie. En als seksualiteit minder is zou er absoluut nog sprake moeten zijn van goede intimiteit (dat zijn verschillende zaken). Als intimiteit ook nog ontbreekt is het voor mij einde relatie. In een vriendschap of broer-zus relatie heb ik absoluut geen trek. Dan ben ik beter single om te kunnen doen wat ik wil.
Wat mij betreft heeft iedereen zeggenschap over zijn eigen seksualiteit en niet over die van een ander. Dus prima dat de ander echt niet meer wil (iemand die het doet zonder zin wil ik niet). Maar dan moet je mij de vrijheid gunnen de relatie te openen. In alle openheid. Jij wilt niet meer maar kunt mij daarmee niet een celibaat opleggen. Ik zou dus in gesprek gaan over een Fwb. Hij wil of kan jou dit niet meer bieden terwijl dit gewoon een levensbehoefte is.
De relatie is verder wel fijn, we kunnen goed met elkaar praten, gaan graag dingen samen doen enzo. En de seks is ook niet per se slecht. 1x per maand is gewoon vooral te weinig voor mij. En vooral ook omdat het eigenlijk altijd volgens hetzelfde vaste patroon verloopt. Op haar initiatief, enkel op haar vrije dag (als ze die dag veel gepland heeft gebeurt het niet, ik kan bijna op de kalender aflezen wanneer we seks gaan hebben en hoe lang ik nog moet wachten). En verder zit ik er erg mee dat ik mij niet echt gesteund voel in mijn verlangens. Volgens haar is het allemaal goed dus ik moet dat ook maar vinden, koppels die het drie keer per week doen zijn fabeltjes, en mannen zijn onverzadigbaar dus als we het vaker zouden doen zou het nog niet genoeg zijn. Dat maakt ook dat een fwb nooit bespreekbaar zou zijn want ik haar ogen heb ik die niet nodig.
Nou ja 1 keer per maand is beter dan niks lijkt me.
Klinkt alsof het voor haar heel sterk samenhangt met haar eisprong. Veel vrouwen hebben rondom de eisprong zin. Rondom de menstruatie juist niet.
Nick90 schreef op 14-12-2023 om 17:25:
Nou ja 1 keer per maand is beter dan niks lijkt me.
1 keer minder per maand en je hebt een broer/zus relatie.
MRI schreef op 14-12-2023 om 09:59:
[..]
Ik zou dit niet onder de term ruimdenkend scharen. Dit is gebruikmakend, dat is wat anders. Ik begrijp ook niet dat een man dat wil, hem er even in hangen bij iemand die er zelf niets aan beleeft.
En van de kant van de gelegenheidsbieder, de vrouw die er even over heen laat gaan zonder er plezier aan te beleven maar voor ander gewin als dat hij even aardig is bijvoorbeeld: tja het zijn vrouwen die op zo'n manier het patriarchaat in stand houden. Zichzelf verloochenen voor geldelijk gewin of dat hun keuken gewit wordt. Privileges van de man in stand houden om er iets uit te halen, ook al gaat dat gepaard met het ontkennen van hun eigen lichamelijke integriteit.
Als je daar over praat als 'ik ben niet zo moeilijk' vind ik dat best triest. Dat impliceert dat als je wel alleen wil vrijen als je zin hebt je moeilijk doet? Het zegt ook dat je je lichaam bent gaan zien als een gebruiksvoorwerp voor anderen. Ik denk dat je meer waard bent.
Ik denk wel dat het met ruimdenkendheid te maken heeft anders. Ik heb zelf geen ervaring als sekswerker en ook helemaal niet veel bedpartners gehad. Ik weet alleen wel dat je in de seksindustrie naast vrouwen die het niet geheel vrijwillig doen, er ook vrouwen zijn die seks oprecht heel erg leuk vinden en er geen probleem mee hebben om dat met iedereen te doen. Dat is m.i. zeker niet hetzelfde als ontkenning van de eigen lichamelijke integriteit (wat dat betreft nog steeds een taboe op seks). Net als bepaalde seksuele handelingen verrichten, ik ken een vrouw die vindt een man oraal bevredigen totaal vrouwonvriendelijk en kan zich niet voorstellen dat je dat als vrouw prima vindt of zelfs van kunt genieten (maar vindt andersom wel goed, dat ook nog).
Ik denk dat het wat over jezelf zegt als je het triest vindt dat een ander zegt 'ik ben niet zo moeilijk' op de manier zoals je het zelf stelt. Dan kun je je niet voorstellen dat het gewoon kan, makkelijk zijn op seksgebied. Er zijn ook mensen die zijn makkelijk overwerken, anderen snel in vertrouwen nemen en heel open zijn over hun gevoelsleven, ik noem maar wat. Daarvan zeg je toch ook niet direct dat die persoon meer waard is en niet gelijk zijn leven aan de baas moet geven of zijn hele ziel en zaligheid op tafel moet leggen?
Begrijp me goed, ik vind echt niet dat je seks tegen je zin moet doen, maar dat geldt voor alles wat je tegen je zin moet doen. En bij iedereen liggen de grenzen aan wat je ok vindt ergens anders.
Y123 schreef op 14-12-2023 om 14:44:
[..]
Het vetgedrukte is er bij ons niet. Het lijkt dat wanneer zij niet de beslissing genomen heeft dat er wat gaat gebeuren dat er niks gebeurt. Dat neemt alle ruimte voor initiatief langs mijn zijde weg wat maakt dat ik bij wijze van spreken niks anders kan doen dan wachten.
[..]
De relatie is verder wel fijn, we kunnen goed met elkaar praten, gaan graag dingen samen doen enzo. En de seks is ook niet per se slecht. 1x per maand is gewoon vooral te weinig voor mij. En vooral ook omdat het eigenlijk altijd volgens hetzelfde vaste patroon verloopt. Op haar initiatief, enkel op haar vrije dag (als ze die dag veel gepland heeft gebeurt het niet, ik kan bijna op de kalender aflezen wanneer we seks gaan hebben en hoe lang ik nog moet wachten). En verder zit ik er erg mee dat ik mij niet echt gesteund voel in mijn verlangens. Volgens haar is het allemaal goed dus ik moet dat ook maar vinden, koppels die het drie keer per week doen zijn fabeltjes, en mannen zijn onverzadigbaar dus als we het vaker zouden doen zou het nog niet genoeg zijn. Dat maakt ook dat een fwb nooit bespreekbaar zou zijn want ik haar ogen heb ik die niet nodig.
Nou, dat is wel een punt want wat zij zegt is gewoon niet waar. Hier een koppel die zeker wel meer dan 3x per week "iets" aan seks doen. Niet alle dagen de hele riedel, maar op zijn minst bloot bij elkaar in bed kruipen, een kusje op een intieme plek etc. Dat is voor ons heel verbindend en een manier waarop wij elkaar genegenheid geven (en ook wel een beetje elkaar tegemoet komen als de een wel zin heeft en de ander niet). Moet ineens ook aan de 7 talen van liefde of hoe heet dat ook alweer denken.
troelahoep schreef op 14-12-2023 om 18:54:
[..]
Ik denk wel dat het met ruimdenkendheid te maken heeft anders. Ik heb zelf geen ervaring als sekswerker en ook helemaal niet veel bedpartners gehad. Ik weet alleen wel dat je in de seksindustrie naast vrouwen die het niet geheel vrijwillig doen, er ook vrouwen zijn die seks oprecht heel erg leuk vinden en er geen probleem mee hebben om dat met iedereen te doen. Dat is m.i. zeker niet hetzelfde als ontkenning van de eigen lichamelijke integriteit (wat dat betreft nog steeds een taboe op seks). Net als bepaalde seksuele handelingen verrichten, ik ken een vrouw die vindt een man oraal bevredigen totaal vrouwonvriendelijk en kan zich niet voorstellen dat je dat als vrouw prima vindt of zelfs van kunt genieten (maar vindt andersom wel goed, dat ook nog).
Ik denk dat het wat over jezelf zegt als je het triest vindt dat een ander zegt 'ik ben niet zo moeilijk' op de manier zoals je het zelf stelt. Dan kun je je niet voorstellen dat het gewoon kan, makkelijk zijn op seksgebied. Er zijn ook mensen die zijn makkelijk overwerken, anderen snel in vertrouwen nemen en heel open zijn over hun gevoelsleven, ik noem maar wat. Daarvan zeg je toch ook niet direct dat die persoon meer waard is en niet gelijk zijn leven aan de baas moet geven of zijn hele ziel en zaligheid op tafel moet leggen?
Begrijp me goed, ik vind echt niet dat je seks tegen je zin moet doen, maar dat geldt voor alles wat je tegen je zin moet doen. En bij iedereen liggen de grenzen aan wat je ok vindt ergens anders.
Niet mee eens, Ik ben/was altijd heel makkelijk met seks en seksuele handelingen. Ik ben altijd seksueel heel vrij geweest. Maar wel als ik zelf zin had en omdat ik er zin in had. Ik vind het niet ruimdenkend jezelf te laten gebruiken ik vind het zelfontkenning. Als iemand zijn ziel en zaligheid op tafel legt doet hij of zij dat omdat ze er zelf iets mee wil, er is een belang bij. Die persoon wil aandacht. Ook bij overwerken wil je iets terug. En dat is dan te vergelijken met bijvoorbeeld stakingsbrekers die wel in een onderdrukkend systeem willen (over) werken terwijl anderen voor hun rechten strijden. Vrouwen willen iets terug voor deze geste van zich laten nemen. Dat is geen vrijheid maar inspelen op patriarchale verhoudingen waarbij vrouwen hun macht ontlenen aan seks weggeven. En je zou zeggen 'dat moeten ze toch zelf weten'. En dan geef ik je gelijk, dat is mijn twijfelpunt altijd: ik vind dat ze het zelf moeten weten maar aan de andere kant baal ik toch een beetje dat ze zo bestaande ideeen over mannelijke privileges in stand houden, in een maatschappij waar heel veel vrouwen daar niet voor kiezen.
Ik moet altijd maar denken aan de dames van de playboy mansion. Wij zeiden: lieverds je laat je gebruiken en objectiveren. Nee was heus waar niet zeiden zij. Wij waren vieze vuile feministen die niet van seks hielden en zij waren zo vrij in seks. Ja tuurlijk joh. Nu, veertig jaar later is er een tiendelige serie waren de dames een voor een hun beklag doen over hoe schandalig seksistisch ze zijn behandeld. Verkrachting, mishandeling, moord. Maar zij waren zo seksueel vrij en wij bekrompen. Ze hadden niet zo behandeld moeten worden, dat blijft voor mij hoor. Maar laat je gewoon niet gebruiken.
Het is juist niet ruimdenkend als je vind dat vrouwen ook gewoon soms nee willen/mogen zeggen en dat dat gerespecteerd moet worden. We zijn niet allemaal een sekspoes, met je ruimdenkendheid.