Man bisexueel - hoe vertellen we het de kinderen?

Te laat?

Het ligt er een beetje aan wat jullie kinderen nu al weten over relaties en homoseksualiteit. Maar in principe ben ik toch geneigd om te zeggen dat 13 jaar al rijkelijk aan de late kant is. Met dat soort lastige dingen kunnen de kinderen beter opgroeien vanaf dat ze zo jong mogelijk zijn. Dan accepteren ze het namelijk als normaal. En dan durven ze er nog over te praten en vragen te stellen. Mijn vriendin is opgegroeid in precies dezelfde situatie als jouw kinderen. Dus behalve dat bovenstaande mijn mening is, heb ik ook gezien hoe het bij haar thuis ging. Zo veel mogelijk openheid en duidelijkheid.

Polygamie

Rifka,
Ik denk dat je je kinderen niet zo zeer hoeft uit te leggen dat biseksualiteit bestaat, liefde = liefde, of het nu om mannen of vrouwen gaat..... maar dat de nadruk meer zou moeten liggen op het polygame aspect van je man's leven...

erykah

Eens met marieke.

Ik denk niet dat ze zitten te wachten op de sexuele voorkeur van hun vader

Of is er een reden om het toch te willen vertellen?

Reactie tussendoor

Het zou inderdaad gemakkelijker zijn geweest als vanaf het begin van onze relatie duidelijk was dat hij bi is. Maar hij weet het zelf nog maar een paar jaar (in zijn opvoeding is het hele woord nooit voorgekomen, hij werd verliefd op een vrouw en wist niet eens dat het bestond) en heeft vervolgens na een lange tijd van ontkenning het mij verteld. Toen moest het eerst maar eens een plek krijgen in onze relatie. We willen het de kinderen vertellen omdat bisexualiteit niet alleen met sex te maken heeft maar ook met identiteit, mijn man voelt zich sinds hij het weet echt "compleet". We zijn zeker ook niet van plan ze op de hoogte te brengen van de details, net zomin als we dat over ons eigen sexleven doen. Ze weten overigens wel dat homo/bi bestaat, wij hebben ze altijd al voorgehouden dat het een volkomen normale variant is. Sexualiteit is als de kinderen er zelf over beginnen een normaal gespreksonderwerp. Tot slot, mijn man heeft een groeiende behoefte aan een coming out (richting vrienden, familie), wat het risico oplevert dat de kinderen het van een ander horen. Dat willen we ook liever niet.
Rifka

Waarom vaak bi en polygami?

Ik heb helemaal geen ervaring met biseksuele relaties maar ik vind het zo merkwaardig om te horen dat biseksuelen die een relatie hebben vaak daarnaast een relatie onderhouden met een partner van de andere sekse. Waarom zou je in zo'n geval 2 relaties tegelijk onderhouden? Iedereen moet dat natuurlijk voor zichzelf uitmaken, maar als mijn vriend ook op mannen zou vallen dan knoopt hij maar een relatie met een man aan als die met mij is beëindigd! Ik ben zelf nl ook monogaam binnen een relatie.

Rifka,

"Tot slot, mijn man heeft een groeiende behoefte aan een coming out (richting vrienden, familie), wat het risico oplevert dat de kinderen het van een ander horen. Dat willen we ook liever niet."

Dat is een goede reden om het de kinderen dan wel te vertellen.

Het lijkt me moeilijk om het de kinderen te vertellen.......althans, om een begin te maken met het gesprek.....de oudste is 13, ik heb geen idee hoe oud de andere kinderen zijn.

Simpel

Het ligt eraan wat je man wil vertellen. Vertellen dat hij bi is kan in mijn ogen gewoon, op ieder moment. Misschien was het inderdaad makkelijker geweest om het al jonger te vertellen als het eens ter sprake kwam, van er bestaan mensen die bi zijn, net als ik. Maar dat kon dus niet. Ik zou er niet zo'n drama van proberen te maken, gewoon eens luchtig, zo'n ramp is het toch ook niet? Papa valt op mannen en vrouwen, maar is getrouwd met en verliefd geworden op mama. Prima toch?
Ik vind niet dat de kinderen hoeven te weten dat papa daarnaast dus kennelijk (?) ook seks heeft met mannen. Ik vind namelijk ook dat bi niet per sé in hoeft te houden dat je vreemd gaat. Als je daar allebei vrede mee hebt is het natuurljk prima, net als dat het prima is om binnen een hetero huwelijk met een ander seks te hebben als je daar beiden achter staat. Maar ook dan vertel je dat toch niet tegen je opgroeiende kinderen?
Roos

Tjongejonge

Ineens én bi en poly en dat binnen een huwelijk met kinderen. Vervolgens ook nog behoefte aan een coming-out. Is dit een uit de hand gelopen, vervroegde midlife crisis? Dat kan hij niet maken, echt niet. Het spijt me, maar ik vind dit zo egocentrisch. Waar sta jij, Rifka? Wat blijft er voor jou over?
Ik ben het bovendien geheel eens met hetgeen Marieke en Triple erover melden.

Wat wil hij vertellen?

Triple:
"Ik heb helemaal geen ervaring met biseksuele relaties maar ik vind het zo merkwaardig om te horen dat biseksuelen die een relatie hebben vaak daarnaast een relatie onderhouden met een partner van de andere sekse. Waarom zou je in zo'n geval 2 relaties tegelijk onderhouden?"
Wie had het over 2 relaties? Mss wil Rifka-man wel gewoon af en toe wat scharrelen in de darkroom.

Rifka:
"Tot slot, mijn man heeft een groeiende behoefte aan een coming out (richting vrienden, familie), wat het risico oplevert dat de kinderen het van een ander horen."
Waarom die behoefte aan coming-out, en wat wil hij precies vertellen? Hoe gaat hij zelf met zn bisexualiteit om? Heeft hij een vaste vriend die ook meemoet naar familiefeestjes, of scharrelt hij wat in darkrooms, of ergens daartussenin?
Dat bepaalt namelijk ook sterk, of en wat je aan je kinderen gaat vertellen.

Tinus_p

Tinus_p,
Grappig dat jij zo bagatelliserend over 'wat scharrelen in de darkroom' schrijft! Daar zou ik absoluut niet mee kunnen leven. Ik verhef hiermee mijn mening niet tot norm hoor. Ik voel me alleen een beetje van Mars komen als ik zoiets hoor.

Maar over dat 'scharrelen': Rifka schrijft in haar eerste berichtje dat haar man een vaste vriend heeft, die ook is getrouwd en kinderen heeft, en soms heeft haar man losse contacten. Dat noem ik dus wel 'een relatie erbij hebben'.

Ik zou het zelf net zoiets vinden als mijn man ook op lange slanke brunettes zou vallen (ik ben rossig, dik en klein) en dan met een vrouw van 'die soort' een tweede relatie zou aanknopen.

Overigens, Rifka, dit schrijf ik allemaal niet om jou af te vallen hoor! Als jij je in deze constructie gelukkig voelt is het helemaal goed. Blijft wel de lastige kwestie van het vertellen aan kinderen en omgeving. Dat lijkt me makkelijker worden als jullie er allebei volledig achter staan. Het lijkt me heel vervelend dat je je de hele tijd zal moeten verantwoorden. Zoals bijvoorbeeld mensen zonder kinderen steeds om uitleg gevraagd worden of vegetariers of principiele flesvoeders...

Sterkte!

Tinus

in de openingspost heeft Rifka het over de vaste vriend van haar man (& zo nu en dan een losse scharrel).

Ik vind eigenlijk het hele bi-seksuele aspect van ondergeschikt belang, waar het op neer komt is dit: Rifka's man heeft twee relaties (en zo nu en dan een extraatje), rifka heeft daar blijkbaar geen probleem mee (en de vaste vriend ook niet). So far so good, ieder heeft zo z'n eigen grenzen.

Als Rifka's man zo veel behoefte heeft om dit aan vrienden en familie te vertellen (waarom?!?!) kan hij mooi eerst een goed gesprek met zijn kinderen proberen te voeren.

(Ik begrijp het niet: waarom is biseksualiteit een excuus voor polygamie? Als deze man nu heteroseksueel was, maar, naast rifka, ook viel voor oudere vrouwen? Is: "Ik hou van jou, maar ik val nu immers ook op ouderen" ook een geldig excuus om een tweede relatie te beginnen?)

erykah

Je geaardheid is geen midlifecrisis...

Wendelien: "Is dit een uit de hand gelopen, vervroegde midlife crisis? Dat kan hij niet maken, echt niet. Het spijt me, maar ik vind dit zo egocentrisch. Waar sta jij, Rifka? Wat blijft er voor jou over?"

Ook al ging mijn vraag ergens anders over, ik wil er toch op ingaan. Ik snap dit soort heftige reacties goed, het is ook niet niks. Ik stond ook heus niet te juichen toen ik het voor het eerst hoorde want het geeft een hoop gedoe. Het is ook 1 van de redenen om het tot nu toe nog niet naar buiten te brengen. Iemand die bi is, is immers iemand "die van 2 walletjes wil eten" of "niet kan kiezen". De vooroordelen zijn haast nog groter dan als je homo bent. Je zou het egocentrisch kunnen noemen dat mijn man beide kanten van zijn geaardheid wil verkennen. Misschien is het dat ook, hij zou het immers ook kunnen laten bij wat hij heeft. Hij houdt van mij, we hebben een complete relatie en willen samen oud worden. Het is niet zo dat ik het moet doen met wat er over is, ik sta bovenaan het lijstje. Los daarvan hebben we ook nog eens kinderen die we samen willen grootbrengen. Ik hou van hem, ben hetero en heb totaal geen behoefte aan sex buiten de deur. Ik geef hem de ruimte die hij vraagt (onder bepaalde voorwaarden die met mijn eigen grenzen te maken hebben, zoals altijd veilig en regelmatig testen en geen gedonder met verliefdheden aub) en ik kom zelf ook geen enkel vlak wat te kort. Ik ben ruimdenkend opgevoed en heb er eerlijk waar geen moeite mee dat hij het wel eens met een man doet. Als het niet om sex ging, was het allemaal veel overzichtelijker, zoveel mensen vinden bij een ander (vriend/in, familielid) iets wat hun partner niet bieden kan. Met zijn vriend heeft hij een totaal andere band. Het gaat dan wel niet helemaal om de sex (er is ook genegenheid, vriendschappelijkheid, ze delen samen ook andere dingen) maar het is geen complete relatie. Hij staat echt niet als volwaardige partner aan zijn andere zij bij wat voor gelegenheden dan ook, het is meer een goede, speciale vriend.
Rifka

Het zijn geen 2 relaties

erykah: "Ik vind eigenlijk het hele bi-seksuele aspect van ondergeschikt belang, waar het op neer komt is dit: Rifka\'s man heeft twee relaties (en zo nu en dan een extraatje), "

In de vorige reactie legde ik al uit dat het geen volwaardige relatie naast die met mij is. Daarnaast is voor mij het bisexuele aspect juist wél van belang. Ik zou niet graag zien dat hij het met een andere vrouw zou aanleggen. Daar zou het voor mij veel diffuser zijn wat er nou te vinden is wat hij thuis niet krijgen kan. Hij zoekt bij mannen iets wat ik hem niet bieden kan, oa een vorm van sex maar ook een bepaalde verbondenheid en manier van omgaan. Ik kan me daar eerlijk gezegd wel wat bij voorstellen, iedereen weet toch dat mannen onderling anders met elkaar omgaan dan m-v? Nouja, voor mij is het in elk geval de reden om me niet bedrogen te voelen en het te kunnen accepteren. Bisexualiteit is geen toevallige hobby maar een onderdeel van je persoonlijkheid. Ook al een reden dat hij het niet langer als een "smoezelig geheim" voor zich wil houden. En ook dat willen we onze kinderen bij brengen: iemand hoeft zich er niet voor te schamen.
Rifka

Geen darkrooms

Triple: ".... bagatelliserend over \'wat scharrelen in de darkroom\' schrijft! Daar zou ik absoluut niet mee kunnen leven. Ik verhef hiermee mijn mening niet tot norm hoor. Ik voel me alleen een beetje van Mars komen als ik zoiets hoor."

Ook dit heeft niet met mijn oorspronkeljke vraag te maken maar ik vind het toch goed om er op in te gaan, gewoon omdat ik het leuk vind meer uitleg te geven.
Ik kan je vertellen dat de gemiddelde vrouw, ik zelf in elk geval wel, zich van nog veel verder dan Mars zou voelen komen als ze hoort wat er zich in de homo-wereld afspeelt Ik ben een hoop wijzer geworden de afgelopen jaren.
Mijn man gaat gelukkig niet naar darkrooms (al moet iedereen die daar lol in heeft het vooral doen wat mij betreft), dat is hem toch wat te treurig, net als die parkeerplaatsensex. Hij heeft naast zijn vriend wel af en toe losse contacten, maar die zijn niet anoniem en alleen met mannen die hij aardig vindt. Maar de lust staat daarbij centraal, dat is wel zo. Ik wil daar helemaal niet alles van weten trouwens, maar ik wil wel bespreekbaar houden van hoe hij het nou aanpakt. Bovendien wil ik zelf kunnen kiezen voor veilig vrijen als hij het naar mij idee wat te wild aanpakt allemaal. Ik heb het idee dat hij uiteindelijk wel in rustiger vaarwater terecht zal komen en dat dan de wildste kanten er wel af kunnen gaan.
Rifka

Ff kort

Helaas heb ik nu geen tijd om mijn idd heftige reactie nader toe te lichten maar ben blij dat je er zo in staat, Rifka. Ik vind het knap van je en je man mag zich zeeer gelukkig prijzen met zo'n ruimdenkende vrouw. Ik begrijp nu echter minder dan ooit van je openingsvraag. Is seksuele geaardheid, ook wanneer die plotsklaps veranderd lijkt, werkelijk zo'n groot onderdeel van je persoonlijkheid dat je je kinderen en de rest van de omgeving daarover moet inlichten?

Sja

Triple:
"Grappig dat jij zo bagatelliserend over 'wat scharrelen in de darkroom' schrijft! Daar zou ik absoluut niet mee kunnen leven. Ik verhef hiermee mijn mening niet tot norm hoor. Ik voel me alleen een beetje van Mars komen als ik zoiets hoor."
T punt was een beetje, dat dat gescharrel in darkrooms mij nu juist typisch iets lijkt, waar je je kinderen niet over vertelt. Of iig niet hoeft te vertellen.

Het punt is vooral, wat is de rol van die vriend, en wat vertel je daar dan over, aan de buitenwacht en aan je kinderen. Dat is dus ook wat Rifka mee zit. Dan moet je dus idd helder hebben wat je sowieso over die vriend wil vertellen, niet alleen aan je kinderen, maar ook aan de rest.

Ik denk dat roos gelijk heeft

Roos: "Ik zou er niet zo\'n drama van proberen te maken, gewoon eens luchtig, zo\'n ramp is het toch ook niet? Papa valt op mannen en vrouwen, maar is getrouwd met en verliefd geworden op mama. Prima toch?"
Ik denk dat dit is wat we het best kunnen doen op het moment dat het onderwerp zich aandient. Ik verwacht niet dat de kinderen zullen doorvragen naar de detais en als ze dat wel doen, kunnen we dat afhouden (ze krijgen immers inderdaad ook niet te horen wat wij in bed doen). Dat kan altijd later nog, als ze volwassen zijn.
Rifka

Inderdaad wezenlijk onderdeel van persoonlijkheid

Wendelien: "Helaas heb ik nu geen tijd om mijn idd heftige reactie nader toe te lichten maar ben blij dat je er zo in staat, Rifka. Ik vind het knap van je en je man mag zich zeeer gelukkig prijzen met zo\'n ruimdenkende vrouw."
Dat doet hij ook, hij beseft terdege wat hij vraagt. Daar staat tegenover dat hij voor mij nog steeds de man van mijn leven is. Zo'n opgave is het ook weer niet. Bovendien viel er veel op zijn plaats toen hij het mij vertelde. Naast "mannelijke" heeft hij veel "vrouwelijke" eigenschappen die ik altijd erg heb gewaardeerd. Moet ik nu dan zeggen: dit ene aspect komt me niet zo goed uit, die slaan we even over?
Wendelien: "Ik begrijp nu echter minder dan ooit van je openingsvraag. Is seksuele geaardheid, ook wanneer die plotsklaps veranderd lijkt, werkelijk zo\'n groot onderdeel van je persoonlijkheid dat je je kinderen en de rest van de omgeving daarover moet inlichten?"
Volgens mij wel. Niet de details van hoe je het met wie doet, maar wel de geaardheid zelf. Ik weet niet of je (verhalen van) homo's of bi's (m/v) kent die uit de kast zijn gekomen. Meestal is er veel opluchting, het gevoel eindelijk te kunnen zijn wie je echt bent, erkenning voor je persoon als geheel. Natuurlijk hoef je er niet dag in dag uit met jan en alleman over te praten, maar er een geheim van blijven maken kan erg belastend zijn.
Rifka

Rifka

Je zegt dat je oudste 13 is, hou oud / jong is de jongste ? Ik kan me jullie dilemma best voorstellen. Samen kunnen jullie hiermee verder, maar hoe vertel je dit aan de kids (en misschien anderen). Ik denk wel dat het inderdaad belangrijk is dat jullie kinderen het als eerste weten. Maak het niet te zwaar en geef ze de kans om vragen te stellen. Misschien moet je samen met je man eerst samen beslissen welke vragen te persoonlijk zijn en wat jullie wel willen vertellen. Wat weten ze al over homo-lesbisch-bi relaties ? Welke rol zal de vriend van je man verder innemen ? Je bent zelf heel ruimdenkend en jullie kinderen zullen dus ook wel zo zijn opgevoed ?! Ik denk dat ze vooral duidelijkheid over jullie relatie willen, maar de puberleeftijd zou het wat moeilijker kunnen maken,

Succes, gr Dropke

De behoeftes van je man

Rifka, dit gaat over de behoeftes van je man, zijn sexualiteit en zijn behoefte aan een coming out. Wat zijn de behoeften je kinderen (en van jou)?
Aan mij heb je een slechte, ik begrijp niks van de behoefte aan een coming out en en de behoefte aan bevestiging van anderen in dit soort zaken. Ik begrijp weinig van de behoefte om alles maar in alle openheid te willen bespreken. Er zijn ook hele wezenlijke delen van mijn persoonlijkheid die ik heel goed voor mij kan houden. Verder is het is zo groot en zo essentieel als je het zelf maakt, lijkt mij.
Overigens hoe had jij het gevonden als je ouders dergelijke zaken met je bespraken toen je 13 was? Was je daar blij van geworden?
Marieke

Ja marieke

Ik vond het heel goed van mijn ouders dat ze beperkt problemen van hun bespraken. Zo kwam de scheiding van mijn ouders niet uit de lucht vallen en wist ik dat mijn ouders eerlijk waren naar ons toe. (ik weet dat de vraag niet aan mij gesteld werd) Als Rifka en haar man dit op een goede manier kunnen bespreken met de kinderen is het misschien alleen maar goed. Wat als ze het toevallig van een ander horen ? Lijkt me veel schadelijker. (vertrouwen) Rifka vraagt volgens mij geen advies in hoe zij er mee op moet gaan, maar hoe ze het samen aan de kinderen moeten vertellen.

"Er zijn ook hele wezenlijke delen van mijn persoonlijkheid die ik heel goed voor mij kan houden."

Dat is ook prima, maar haar man wil zichzelf niet ontkennen of negeren, dat kan toch ook ? Jij vindt / vond het oke het voor jezelf te houden, hij niet. Maar ik ben wel van de eerlijkheid...kan ook aan mij liggen,

gr Dropke

Eerlijkheid

Maar als je met jouw behoeftes aan eerlijkheid over de behoeftes van een ander die het niet zou willen weten heenwalst ben je ook niet goed bezig.
Als je met je eigen vrijheid ernstig in die van een ander komt dan moet je je nog eens achter de oren krabben. Eerlijk zijn is soms wel de makkelijkste weg voor jezelf maar niet altijd de juiste.

Rifka

Gewelidig, zoals jij er tegenaan kijkt en het aanpakt met je man. Het lijkt me niet gemakkelijk maar wel een goede oplossing. Bi-sexueel zijn is inderdaad anders dan waneer je man ook nog een sexuele relatie zou hebben met een andere vrouw (hoewel ik dat persoonlijk ook niet zo'n issue vind).
Zolang je open blijft en goede afspraken maakt lijkt mij hier goed mee te leven.
En voor wat betreft het vertellen aan je kinderen: ik zou dat wel doen, maar hou het luchtig. Leg ze een keer uit wat bisexueel zijn is en vertel erbij dat pappa dat ook is. En dat dat ok is en dat iedereen sex op zijn of haar manier kan beleven. Geen details, dat lijkt me echt niet nodig. Sommige zaken zijn wel echt prive, ik vertel mijn kinderen ook niet alles, zeker niet op dit vlak. Maar hetero, homo of bi zijn is heel wezenlijk en dat zou ik dus wel gewoon vertellen. Succes!

Groetjes Marijke

Dropke

Dropke: "Je zegt dat je oudste 13 is, hou oud / jong is de jongste ?"

Die is 4, dus nog veel kleiner en op een andere manier er mee bezig. Er zitten er nog 2 tussen in. We hebben van de sexuele opvoeding nooit een grootscheeps thee-met-een-koekje verhaal gemaakt, maar gewoon terloops, op een moment dat een kind er zelf mee komt. We geven ook alleen antwoord op de vraag die gesteld wordt (en niet een hele verhandeling er achter aan). Altijd is duidelijk dat vragen gesteld kunnen worden, al komen ze soms ongelegen en moet je antwoorden dat je niet in een volle wachtkamer wil uitleggen hoe het ook alweer precies zat met die eitjes en zaadjes Met kinderen van verschillende leeftijden is dat lastiger omdat ze ook van elkaar dingen horen. Toch merk ik dat wat een kind nog niet aan kan, min of meer overvliegt. Pas als ze er met de pet bij kunnen, valt het kwartje. Ik denk dat dat met dit soort zaken ook prima werkt.

Dropke: "Maak het niet te zwaar en geef ze de kans om vragen te stellen. Misschien moet je samen met je man eerst samen beslissen welke vragen te persoonlijk zijn en wat jullie wel willen vertellen. Wat weten ze al over homo-lesbisch-bi relaties ? Welke rol zal de vriend van je man verder innemen ? Je bent zelf heel ruimdenkend en jullie kinderen zullen dus ook wel zo zijn opgevoed ?! Ik denk dat ze vooral duidelijkheid over jullie relatie willen, maar de puberleeftijd zou het wat moeilijker kunnen maken"
Het is inderdaad wel goed om samen voorbereid te zijn op de vragen die ze zouden kunnen stellen. Onze kinderen zijn inderdaad ruimdenkend opgevoed, ze weten dat iemand ook op de eigen sexe kan vallen (en de laatste jaren is ook de bi-variant wel eens ter sprake geweest) al wil ik me ook niet vergissen in hoe conservatief ze soms kunnen zijn. Kinderen willen liever niet opvallen en al helemaal niet dat hun ouders dat doen. Je hebt ook gelijk dat ze zullen willen weten of het voor onze relatie gevolgen heeft. De vriend van mijn man speelt geen voorname rol, voor de kinderen is het gewoon 1 van onze vele vrienden en kennissen. Dat zal wat mij betreft ook zo blijven. Wat mijn man daarvan vindt, weet ik niet, moeten we het inderdaad maar eens over hebben.
Dank voor je inzichten, dat geldt trouwens ook voor alle andere reacties tot nu toe! Het helpt erg om op deze manier van gedachten te wisselen.
Rifka

Marieke

Marieke: "Overigens hoe had jij het gevonden als je ouders dergelijke zaken met je bespraken toen je 13 was? Was je daar blij van geworden?"
Mijn ouders waren ook altijd aardig open. Dat wil niet zeggen dat ze ons met hun problemen opzadelden of met ons praatten alsof we volwassen waren. Maar als we iets wilden weten, konden we altijd wel terecht. Zelf vind ik ook dat alles in principe bespreekbaar is met kinderen, maar wel op hun eigen niveau, en vanuit hun eigen vragen en belangstelling. Niet meer vertellen dat ze zelf vragen (zie vorige reactie). Natuurlijk gaan we niet uitgebreid in op vragen naar details over ons sexleven, die overigens tot nu toe nooit gesteld zijn. Mijn oudste vond het al heel wat dat wij "het" blijkbaar wel 4 keer gedaan hadden (gezien dat we vier kinderen hebben). Meer wilde ze echt niet weten
Rifka

4 en 13 jaar

Dat maakt het toch best moeilijk ja. Zoals jullie er nu mee omgaan vind ik al knap, maar 4 en 13 jaar is wel een groot verschil. Toch mijn eerdere mening staat nog steeds. Gewoon luchtig en eerlijk zijn. Bespreek het op hun niveau en verder niet. De vragen komen dan later wel. Als ze jullie liefde zien, komt het best wel goed.

liefs Dropke

Geen details

Leuk om te lezen hoe jij hiermee omgaat Rifka. Ik ben zelf bi, en omdat ik dit (helaas) onder mn eigen nick ben begonnen, wil ik er niet al te veel over uitweiden. Maar ik heb het wel altijd aan mijn kinderen verteld in de zin van dat het bestaat en dat ik ook op vrouwen verliefd kan worden. Maar ik werd verliefd op papa en dat is prima. Wat ik er verder mee doe of van vind komt niet ter sprake en gaat hun ook niets aan vind ik, ook niet als ze er wel naar door zouden vragen. Heel misschien als ze volwassen zijn, maar nu niet. Ik zie daar echt de toegevoegde waarde niet van in, en ben wel benieuwd hoe jouw man daarover denkt.
Ik heb ook nooit zozeer een coming-out gehad. Voornamelijk omdat ik het al wel jong wist. Bij nieuwe vrienden en bekenden is het ook niet iets wat ik speciaal ga vertellen, maar als het ter sprake komt zeg ik het wel gewoon. Nog nooit ook maar 1 vervelende reactie op gehad (in mijn gezicht dan althans...). Ik ben erg vrij opgevoed, dat scheelt misschien ook wel met hoe ik erin sta. Bij ons werden sprookjes boeken zo voorgelezen: er waren eens..een prins en een prinses, maar dat zouden natuurlijk ook twee prinsen kunnen zijn of twee prinsessen enz .
Roos

Thee-met-koekje

Mooie omschrijving, Rifka, seksuele voorlichting als thee-met-koekje verhaal. Het lijkt me voor dit biseksueel verhaal ook beter om dat niet uit de doeken te doen op een manier van 'onthulling van het grote geheim' met de hele familie tegelijk rond de keukentafel. Terloops een of ander laten vallen, zoals: goh papa is trouwens ook biseksueel, lijkt me veel beter. Dan kan het langzaam doordringen wat dat eventueel voor jullie gezin betekent.

Overigens vind ik dat je er buitengewoon relaxt tegenover staat Rifka! Petje af hoor.

Nou ja

Mijn mond valt weer eens open hier. Alle lof die Rifka ten deel valt. Opmerkingen als 'met een andere man gaan is heel anders dan met een andere vrouw'. Ik begrijp hier niets, werkelijk niets van.
Ik ben zelf biseksueel ook uitgelegd aan mijn kinderen. Als ik nog met de vader van mijn kind zou zijn, zou ik niet daarnaast ook met een vrouw gaan. Maar als ik 'vrij' ben kan ik op een man of op een vrouw vallen. Dat weten mijn kinderen (15 en 12) ook. Maar het naast je huwelijk of relatie andere relaties ernaast hebben is toch gewoon het uitacten van je seksuele hobbies, of zie ik dat nou fout? Als Rifka nou eens tegen de kids zou willen zeggen 'oh btw, papa gaat ook elke vrijdag naar de hoeren'. Of wil hij het niet uitacten?
Ik ben er ook relaxt over als mijn man of vrouw bi is (ja, zou een beetje gek zijn als ik dat niet was) maar als daar gevolg aan gegeven wordt in de zin van met anderen naar bed, haak ik af, zonder aanziens van de gender hoor.
Het komt hier zo raar politiek correct over omdat het om ho- of bi- gaat. Het lijkt wel een soort omgekeerde discriminatie. Hoe zouden jullie reageren als Rifka's man per se met andere vrouwen moest vrijen?

Margo