mag zoontje opeens niet meer bloot zien

Ach

Ik geef mijn kinderen al jaren en jaren geen zetpillen meer. Sinasprilletjes doen het ook prima. Vanaf kleuterleeftijd geen zetpillen meer. En hoewel ik mijn kinderen wel bloot zie. Behalve de oudste dan maar die is ouder kijk ik eigenlijk nooit of ze wel schoon zijn. Ze gaan in bad of douche en dat lijkt mij voldoende. Het enige wat ik bij de jongste kinderen controleer is of ze alle shampoo er wel uit gewassen hebben.

Ik zou mij er niet druk over maken.

Ik ook niet

Het is zijn lichaam. Ik vind het juist goed dat hij daar zuinig op is. Ik vind blootheid afdwingen echt een heel heel verkeerd signaal.

hmm

Ik vind best dat het zijn lichaam is en zo en blabla maar ik zou wel willen weten of er geen REDEN is voor dit plotselinge gedrag. Is er iets gebeurd? Heeft hij wat meegemaakt? Is hij onzeker over zijn piemel, ballen of andere dingen?

Inderdaad: leer hem medicijnen doorslikken, daar heb je de rest van je leven wat aan

Met man eens

Ik vind dat een kind van zeven echt wel gewoon gezegd mag worden dat hij iets moet doen dat hij niet leuk vindt. Natuurlijk is het zijn lichaam, maar als zelfs zijn ouders hem niet bloot mogen zien, dan zou ik daar wel iets tegen doen. Er bij blijven als hij doucht bijvoorbeeld, dan went hij er wel aan. Wat als hij naar een dokter moet en je daar een hele scene krijgt omdat hij zich niet wil uitkleden. Zit zo'n arts ook niet op te wachten. Ik zou niet toegeven aan dit preutse gedrag bij een kind van zeven. Kom op zeg, hij is niet de baas in huis.

Baas over eigen lichaam

is hij wel, Adinde.

Ik sluit me aan bij de reacties van mirreke, Barvaux, etc.

waarom wennen?

Waarom zou je een kind willen laten wennen aan 'tegen je zin in en zonder concrete reden bloot voor een ander staan'. Wanneer heb je die vaardigheid nodig?

Ik sluit me bij de rest aan. In zijn waarde laten en achterhalen waarom hij het niet wil.

(En als het bij de dokter een keer moet dan moet het, dan kan je altijd de strijd aan gaan. Dokters zijn wel wat gewend).

Ik vind van niet

Ik vind dat een kind van zeven geen baas is over zijn eigen lichaam. Tenminste niet de baas in plaats van zijn ouders. Als je met een kind van zeven bij de tandarts komt en die ontdekt een gaatje, vraag je dan ook aan je kind of hij die wel gevuld wil hebben? Nee, dan beslis jij dat het moet gebeuren ook al vindt het kind het niet leuk.
Als je kind een probleem heeft met zijn urinewegen, genitalien of anus, zal er echt naar gekeken moeten worden, ook al wil dat kind niet dat er een vreemde dokter naar kijkt. En dan is dit nog veel erger, want de arts zal dan ook aan het kind zitten.

Een kind dat thuis bloot is in de badkamer en de ouders zien dat, dat is veel minder invasief. Daar zal dat kind dan maar gewoon aan moeten wennen. Ik bespeur hier op het forum dat kinderen tegenwoordig met zijden handschoentjes worden aangepakt. Trouwens niet alleen op dit forum, ook in de maatschappij. Elk afwijkend gedrag, elke nuk krijgt een psychisch labeltje. Maar we leven nu eenmaal met een grote groep mensen bij elkaar en af en toe moet je dus iets doen wat buiten je comfortzone ligt.
Zoals een uitstrijkje laten maken. Niet mijn favoriete bezigheid, maar ik zet me dan ook over mijn gene heen en laat de arts toe.

Adinde

Een kind dat leert dat zijn ouders de baas zijn over zijn lichaam, leert dat mensen die iets over hem te zeggen hebben, ook de baas zijn over zijn lichaam. Die kinderen zullen jou als ouder niet vertellen dat de juf, de trainer, de scouting leider aan hem gezeten hebben. Hij weet niet dat ze dat niet mogen. Zij zijn immers de baas. Hetzelfde geldt voor jongeren (meestal meisjes) die verkracht worden door vriendje, leraar, buurman.
Ik vind het baas zijn over je eigen lichaam veel belangrijker voor de toekomst van elk kind, dan het gemak dat je kunt hebben bij de dokter.

mee eens

Ik ben het met je eens dat een kind maar tot op zekere hoogte de baas is. Als iets moet moet het. Einde discussie.

Maar als het niet moet.. pick your battles. Vertel een kind dat als het nodig is (dokter) hij zich wel bloot laat zien en laat het daar bij.

Om hij jouw uitstrijkjes voorbeeld te blijven. Laat jij ook regelmatig een vreemd vrouw/man iemand in je wroeten om er aan te wennen? Of zou je dat nooit toestaan maar tollereer je wel een uitstrijkje?

twee kanten

Ik sta er wat dubbel in merk ik. Aan de ene kant vind ik dat een kind best 'baas over eigen lijf' mag zijn, tot op zekere hoogte want inderdaad in geval van medische problemen zal 'ie er toch aan moeten geloven.
Maar aan de andere kant: een zwembroek aan onder de douche? Dat zou mij te ver gaan. Ik zou zeggen: joh, ik kijk wel even de andere kant op, maar altijd perse de badkamer uit of kind een zwembroek aan, daar zou ik dus niet aan beginnen.

Lopen jullie zelf vaak in je blootje in de aanwezigheid van je kinderen? Zo nee, begin daar dan mee, zou ik zeggen. Als je zelf heel preuts bent kan ik mij voorstellen dat een kind dat overneemt. En probeer ook te achterhalen wat er achter zit, àls er al iets achter zit (want dat hoeft natuurlijk niet).

Tegenwoordig douchen kinderen bij sport en gym ook vaak in ondergoed. Echt bezopen vind ik dat. Lijkt mij geen gezonde ontwikkeling, dat overdreven preutse. Maar goed, lastig te doorbreken want geen van die kinderen wil de eerste of enige zijn in zijn blootje... Thuis is toch weer wat anders, daar zou het toch niet zo'n probleem moeten zijn.

Ik denk dat ze dat onderscheid niet weten

Dat blijkt wel in de praktijk. Kinderen vinden autoriteit en bedreigingen heel belangrijk. Iets vertellen als ouder is niet genoeg.
Als jij je autoriteit gebruikt om naar zijn lichaam te kijken (los van de dokter) dan accepteert hij die autoriteit ook makkelijker door een ander.

Hier ook

Onze zoon van bijna 6 wil niet meer dat ik zijn blote piemel zie. Papa mag nog wel, maar als ik in de buurt ben als hij bloot is, dan doet hij zijn hand ervoor.
Geen haar op mijn hoofd die daar een strijd van zal maken. Ik leer mijn kinderen dat je lichaam van jezelf is en dat je zelf bepaald wat je ermee doet.
Ik vind dat een heel belangrijke les. En als mijn zoon met een zwembroek in bad wil vind ik dat alleen maar grappig.

Zeker

Ik heb een preutse dochter, al vanaf een jaar of 7, en eentje die zonder problemen naakt door het huis loopt (tot grote ergernis van haar zus die dus ook anderen niet bloot wil zien). Ik vind het prima dat ze haar grenzen aangeeft en ze weet dat ze er bij de dokter soms niet aan ontkomt om meer van zich te laten zien dan ze zou willen.

Is het niet gewoon een fase?

Bij mijn dochter, die nu elf is, merk ik dat het preutsheidniveau nogal schommelt. Ik vermoed dat hoe meer je er een punt van maakt, hoe meer kans dat hij "raar" blijft doen. Kijk het gewoon eens een tijd aan, waarschijnlijk ebt het wel weer weg.

waarom?

Misschien kun je eens vragen waarom het niet meer mag ? Hij is baas over eigen lichaam maar op deze leeftijd is er nog een grens die jij als ouder te stellen hebt zoals je zegt soms zal het erg o.handig zijn.

hier ook

Ik was er eerlijk gezegd niet op gekomen om het af te dwingen.
Ik zag er geen noodzaak toe. Hygienecontrole? Dat kan je toch gewoon bespreken. Mijn zoon heeft echt een aantal jaren zo'n preutse fase gehad aan het begin van de basisschooltijd, daarna was het weg en nu begin puberteit is de preutsheid, begrijpelijk, weer terug.

Ik vond het onverwacht, snapte ook niet helemaal waar het vandaan kwam. Het was niet bij me op gekomen om dit af te dwingen. Ik krijg daar een heel naar gevoel bij. Vooral omdat er imho geen goede reden voor is. Van die redeneringen als hij is pas 7, en als hij dit al niet doet... daar kan ik niets mee. Ik vind dat je als ouder ook een redelijk belang moet hebben om de preutsheid te breken, en ik kan dat niet bedenken.

Overigens ook niet vanuit het idee dat mijn zoon een etiketje heeft. Totaal niet. Hij moet gewoon zijn eigen domein kunnen hebben. Daar heeft ieder mens behoefte aan.

Normaal

Ik vind dit redelijk normaal hoor. Bij het ene kind komt de preutsheid sneller dan bij het andere. Bij die van jou blijkbaar al met 7 jaar. Leg hem uit wat hij bij het douchen moet doen en laat het hem zelf doen. Als haren wassen nog niet zelf lukt doe je dat bij hem. En als hij wil doet hij die keren dan een zwembroek aan.
Hier wilde dochter ook weleens met een zwembroekje aan in bad, was denk ik dezelfde leeftijd. Vond het geen probleem. Later was dit weer over. Dochter hier heeft overigens wel een preutse periode gehad nadat er wel iets was gebeurd bij haar. Dat was toen ze zo'n jaar of 6 was. Dat is later wel weer minder geworden. Inmiddels is ze bijna 14. Ze doet nu alles zelf maar laats vroeg ze opeens of ik erbij wilde zijn toen ze ging douchen. Zijn dan weer mooie momenten om te praten over de veranderingen die het puberlichaam ondergaat.
Zoon is nu 10 en bij hem mocht ik er best lang bij blijven. Nu sinds kort vindt hij het prettiger om alleen te douchen. Haren wassen doet hij nu ook zelf.
Hoe doet je zoon het op school met gymmen? Of hoeft hij daar niet te douchen?
Ik zou er geen strijd van maken. Wel zeggen inderdaad dat het bij de dokter wel nodig kan zijn dat hij zijn lichaam laat zien en mocht hij inderdaad een keer naar de dokter moeten, dit nog een keer herhalen. En misschien nog een keertje zeggen dat als er wel iets gebeurd is, dat hij dat jullie altijd mag vertellen.

Schaamte

Ja dat komt rond deze leeftijd hoort erbij hoor is ook alleen maar goed

Geen paniek

Om maar even de bekende dooddoener te gebruiken. Het is een fase. Na de kleuterfase krijgen ze meer schaamte en is het niet zo vanzelfsprekend meer dat je als mama of papa je kinderen bloot ziet. Dit verschilt ontzettend van kind tot kind en van gezin tot gezin.

Als je kind veel om zich heen ziet dat andere jongetjes angstvallig hun handen voor hun piemeltje houden of met een handdoek lopen te rommelen gaat hij dit overnemen, als hij vervolgens bij een logeerpartij een neefje of vriendje gewoon z`n onderbroek ziet wisselen zonder alle verstopperij kan hij er weer anders tegenaan kijken. Je kunt het wel eens hebben over het douchen en hygiëne "denk je er aan dat je alles wast, dus ook je hoe je het ding ook benoemd naar je kind` Met iets afdwingen creëer je alleen maar een averechts effect of `doe niet zo raar`. Succes ermee!

Ach, het is een .....

Om er even een lekkere dooddoener tegenaan te gooien `het is een fase`. Mijn zoon (nu 14) was ook zo op en neer met preutsheid. Hoe het komt? De omgeving? Doen vriendjes ook zo? Reageren broertjes en zusjes flauw als ze hem bloot zien?

Meneer had bedacht dat `meisjes` zijn piemel niet meer mochten zien (en rekende mij voor het gemak ook even tot de meisjes) toen hij zo`n 6/7 jaar was. Papa was geen punt. Een jaar of wat later geneerde hij zich weer voor geen meter om met z`n jongere zusjes een waterballet te houden. Met 9 jaar was de badkamer weer een totale `no entry area` en met 11/12 kwam ik af en toe met een slaperig hoofd de badkamer in en denk `eeh goedemorgen?` terwijl meneer uit de douche z`n tanden staat te poetsen in z`n adams-costuum. `Mogguh` Maar gewoon bij al die fasen geaccepteerd hoe hij ermee omgaat.

Mijn twee meiden (8 en 10) hebben nog geen echte preutsheid, maar zijn ook niet onze huis-naturistjes. Reageren naar mijn zoon ook niet met dom gegiebel als het een keertje voorkomt in de drukte van de ochtend- of avondspits en dat maakt ook dat hij er geen heisa van maakt. We hebben in huis voor iedereen (dus niet alleen voor de slaapkamer van mijn zoon) een klop-klop regeling op verzoek van zoon voor de bad- en slaapkamers aangezien zoon ook bezig is met een nieuw ontdekte puberhobby. Ik wil het daarom niet focussen dat het alleen voor hem geldt, omdat ... nou ja gaat ze niets aan. Iedereen in huis wil z`n privacy, dus heb ook tegen de meiden gezegd dat IK dat bedacht heb een goed idee vind. En zo gaat het er allemaal relaxed aan toe in huize Pardoel.

Oeps

en toen zag ik dat ik een paar maanden geleden al een reactie heb gegeven, nou ja zie het maar als een verdere uitbouw

Niemand van het gezin mag hem zien

Toen mijn zoon 7 was wilde hij ook niet dat ik hem in zijn blootje zag. Maar omdat hij als kleuter een nauw voorhuidje had, vonden we het wel nodig dat er iemand erbij was als hij in bad of onder de douche ging. Niet alleen om hygienische redenen, maar als hij het 'op kon rekken' konden we een besnijdenis voorkomen. Dus was papa erbij, na uitvoerig te hebben uitgelegd waarom. In het begin vond het dat niet zo geweldig maar het werd al snel normaal. Nu (15) is hij nog steeds erg preuts als het om zijn zus en mij gaat en dat is prima zo. Hij wil ons ook niet naakt zien. Nadeel is alleen dat mijnheer nogal vaak en lang in de badkamer is sinds hij een vriendinnetje heeft en dan moeten wij wachten tot ie klaar is.