50 + en seks
Ik ben de 50 gepasseerd en de overgang is al een paar jaar bezig. Seks heeft voor mij nooit een hoofdrol gehad, maar van mij hoeft het nu helemaal niet meer. Het voelt niet lekker meer en als het tijdens een vrijpartij toch in de goede richting gaat, gebeurt er wel weer iets waardoor het goede gevoel verdwijnt en ik een orgasme op mijn buik kan schrijven. Ik zou er niet rouwig om zijn als ik niet meer zou hoeven. Maar ik ben niet alleen. Mijn partner begrijpt dit niet en lijdt eronder. Hij wordt er chagrijnig van, waardoor de sfeer langzaam maar zeker steeds meer keldert.
Ik heb daarover nagedacht en ik vond dat ik mijn partner de vrijheid moest geven om weg te gaan en iemand te zoeken die wel kan geven wat hij nodig heeft. Als hij dat zou willen zou dat in allerlei opzichten heel erg zijn, maar ik wil hem ook niet vasthouden in een situatie die hem steeds ongelukkiger maakt.
Vanmiddag kwam het weer tot een uitbarsting over het feit dat zijn humeur te maken heeft met het gebrek aan seks en toen heb ik mijn voorstel gedaan. Hij vond het belachelijk en hij houdt evengoed nog van me. Ik moet maar naar de dokter voor advies. Voor zover ik weet, is er door middel van hormonen wel iets aan te doen, maar dat is voor zover ik gelezen heb niet goed voor je. Verder lees je dat glijmiddel kan helpen. Dat heb ik nog niet geprobeerd. Ik denk ook niet dat het daarmee opgelost is. Het voelt gewoon niet prettig meer en bij te langdurig stimuleren raakt de clitoris ook rauw lijkt wel. Vroeger kon ik twee uur lang gestimuleerd worden zonder risico op beschadigingen bij wijze van spreken.
Ik heb een keer op het Viva-forum over dit onderwerp gelezen en de vrouw die het probleem daar voorlegde kreeg de wind van voren. Ze vonden haar maar egoïstisch. Ze moest het maar op zien te lossen. Wat ze wel niet dacht.
Wie herkent mijn situatie en ben je eruit gekomen zonder scheiding.
Tja
Ik zou dat glijmiddel eerst maar eens uitproberen en een half uurtje sex kan ook prima zijn. Of je het vroeger 5x kon of 2 uur aaneengesloten is niet erg van belang toch? De sex had toen geen hoofdrol en hoeft nu ook geen dagtaak te worden.
Je voorstel om om deze reden te gaan scheiden vind ik net zo belachelijk als je man het vindt.
hm...
Ik vind scheiden om die reden ook een boel bruggen te ver.
Maar een partner die chagrijnig wordt omdat de seks niet meer goed lukt vind ik ook niet prettig. Het draait (weer!) om de man die aan zijn gerief moet komen en de vrouw die zich dan maar moet schikken, lijkt wel...!
Sorry, maar na een heel vervelend huwelijk ligt dit heel gevoelig bij me, dus ik reageer misschien wat ongenuanceerd, maar ik kan heel slecht tegen dit soort verhalen. Als de man 'm niet omhoog krijgt is het zielig voor de man, als de vrouw 'm niet nat krijgt is het ook zielig voor de man!
Anja, ik zou je toch willen aanraden een arts te bezoeken. Je hoeft echt geen hormonen te slikken. Glijmiddel kan ook helpen. En misschien zijn er nog wel variaties mogelijk waarbij je partner op een andere manier aan zijn gerief kan komen. Tegen de klippen op toch maar die clitoris blijven stimuleren tot die voelt als biefstuk tartaar om hem te plezieren is ook niet gezond. Misschien orale seks, speeltjes (ook voor hem) of nog iets anders?
Probeer alternatieven te zoeken, glijmiddel, andere stimulatie (voor hem), maar bewaak boven alles je grenzen. Dus ook geen chagrijn in huis en geen pijn voor jou!
Je hebt sámen seks, zoek dan ook sámen een oplossing die niet ten koste van één van jullie gaat (in de vorm van pijn, chagrijn of helemaal geen seks meer).
ook overgang gepasseerd
en ook zo'n vrouw die al vele jaren seks geen hoofdrol gaf. Ook een man aan wie ik merk dat hij het zwaar heeft als de seks een paar weken vrijwel afwezig is.
Maar ik heb ook gemerkt dat waardevolle seks tussen je oren zit.
Als je voelt dat het 'de goede kant op gaat' geef er dan aan toe en laat je niet verstoren (!!) door elementjes die eventueel storend kunnen zijn.
Nu en dan goeie seks helpen de woestijntijden door te komen.
Scheiden omdat er geen seks (meer) is - niet doen!! Goede intense vriendschap en verbondenheid gaan verder dan seks. Hoe dacht je dat mensen anders 50, 60, 70 jaar getrouwd kunnen zijn en/of verbonden blijven met elkaar in tijden van fysieke teruggang?
Partner doet veel
Ik kan niet anders zeggen dan dat mijn partner erg zijn best doet. Maar ook hij is niet meer de fitte man van 30 jaar terug. Dat soort dingen gaan meespelen.
Inmiddels zijn we een dag verder en de scheiding doet niet meer mee. Het idee alleen al was zo schrikken, dat we dat als besproken en afgekeurd hebben afgevoerd.
Dat het mis kan gaan op momenten dat het de goede kant op gaat, is een lichamelijk probleem en niet iets wat tussen mijn oren of door invloeden van buitenaf komt. Een paar seconden onderbreking kan al genoeg zijn.
Eerst maar eens glijmiddel proberen dus.
Anja, eenzijdige sex
Ik weet dat een axioma van sex is dat je er allebei zin in moet hebben, maar het kan echt ook zonder als je dat wilt.
Je kunt een man pijpen en/of aftrekken (c.q. bij een vrouw: vingeren/beffen) zonder dat je daar zelf opgewonden voor hoeft te zijn. Het is geen enorm offer, maar je kunt er iemand blij mee maken. Alleen al aan zijn tepels likken terwijl hij zich aftrekt kan al heel prettig zijn en een gevoel intimiteit geven met een minimale 'sexuele investering'.
Je loopt wel het risico dat je er alsnog zelf opgewonden van raakt, maar dat moet je dan maar nemen. 
Beschouw het als een daad van liefde en verzorging.
Het is misschien niet de hele oplossing, maar het kan je relatie een stuk relaxter maken en dat is al heel wat. Wees creatief, speels en flexibel, dan hoeft sex geen sta-in-de-weg te zijn.
Ad Hombre
Ik vind dit wel een oplossing vanuit de man bekeken. En ja, dat doen we al, maar op den duur is dit voor mij toch onbevredigend.
Maar
Als we dus altijd maar vanuit de vrouw blijven kijken kijken we dus altijd vanaf de vrouw en kan de man wel inpakken want ja we hebben in de jaren 60 geleerd dat je als vrouw altijd zin moet hebben en moet willen geen zin mag maken. Met een beetje toegeven en dus niet urenlang doorgaan met de clitoris stimuleren hebben jullie het toch allebei fijn? Jij omdat je je man pleziert zonder dat het pijn doet en hij omdat hij aan zijn trekken komt. Probeer dus eerst eens dat glijmiddel zodat dat stimuleren niet meer hoeft en doe ervoor of erna iets wat jij fijn vindt.
Andere oplossing
Hier een man die al minstens 8 jaar geen interesse meer heeft in vrijen. Hooguit 3 keer per jaar. Hij is verder goed gezond. Sportief,,lief, prima figuur.
Ik heb er een aantal jaren over gezeurd. Dat kwam de sfeer niet ten goede. Sinds 3.5 jaar een andere oplossing. ik heb een fwb. Partner fwb verblijft in een verpleeghuis. Natuurlijk is dit niet goed te praten richting onze partners, we plegen bedrog.
Anja & Akkem
Anja:
"Ik vind dit wel een oplossing vanuit de man bekeken."
Sommige vrouwen zijn dol op dat soort beschuldigingen maar zoals ik tussen haakjes al aangaf, het kan net zo goed de andere kant op. Er zijn natuurlijk andere oplossingen, zoals die van akkem hieronder, misschien wat voor jou en je man. (deze keer dan eens niet vanuit de man gedacht?)
akkem:
"Ik heb er een aantal jaren over gezeurd. Dat kwam de sfeer niet ten goede. Sinds 3.5 jaar een andere oplossing. ik heb een fwb."
Mijn zegen heb je. De wereld zit vol met mannen en vrouwen op zoek naar sex en naar elkaar, je zou wel gek zijn als je daar geen gebruik van zou maken, al heeft openheid wat mij betreft de voorkeur.
Offer
Hombre, hoezo kun jij voor een ander bepalen wat wel of geen groot offer is.... Dat is iets persoonlijks, toch???? Niet dat ik het beschreven probleem niet zie, of niet aanvoel dat een probleem van geen behoefte hebben aan seks uiteindelijk een probleem van de hele relatie is waarbij het niet afgedaan kan worden dat degene die dan geen seks meer krijgt alleen maar botte pech heeft.... Maar wat een groot of klein offer is en of dat wel of niet gemaakt kan worden is een individuele kwestie. Daar ga jij niet over. Lijkt mij.
Aagje
Offer
De sfeer lijdt eronder als we geen seks hebben en daar doe ik het vooral voor. Een soort investering dus. De winst is dat ik er een goedgehumeurde partner door hou/krijg. En ja, dat voelt toch een beetje als offer, hoe akelig ik het ook vind om het zo te noemen.
Dat is dus mijn grens
Ik snap jouw gevoel van dat offer wel.
Oplossingsgericht denken, prima! Er zijn 1001 variaties mogelijk om de seks toch leuk te krijgen.
Maar ik vind het pure chantage om jou onder druk te zetten door de chagrijnen. Daar is een term voor: emotionele chantage.
Sámen (hij dus ook) een oplossing bedenken: prima, zo moet het ook.
Maar ga als man je probleem niet met chagrijn oplossen. Dat is een walgelijk stuk emotionele chantage waar ik heel slecht tegen kan (sorry, ik heb ooit zelf zo'n vent gehad die me op die manier onder druk zette dus het ligt behoorlijk gevoelig bij me).
"gewoon"
Als je in de overgang zit veranderen er lichamelijk en geestelijk best veel dingen.
Iemand die chagrijnig wordt zonder sex en dat botviert op zijn vrouw heeft een probleem.
Je krijgt je vrouw dan waarschijnlijk niet warmer voor meer.
Als er (nog) verbondenheid is, is er een opening om samen aan de oplossing van het probleem te werken, desnoods met professionele hulp van buitenaf.
Iemand met wie je je niet in dien mate verbonden voelt een handje helpen zou ik niet kunnen opbrengen. Dan is het of ik dat bij een vreemde zou doen. Daarvoor moet er een bepaalde stemming zijn.
Als iemand mij emotioneel chanteert met primitief gedrag voor een primitief probleem, kan hij m wat mij betreft in de stofzuigerslang steken; regel ik de zuigkracht wel.
Samen is het toverwoord.
Doenja
Jij begrijpt helemaal wat ik bedoel.
Ehh alleen chagrijnige mannen?
Wordt een vrouw dan niet chagerijnig als zij wel zin heeft maar haar partner niet??
Daarbij
Een vrouw die geen medicatie wil proberen, geen glijmiddel en zich urenlang laat stimuleren terwijl ze weet dat dat geen zin heeft doet het wel goed? Is dat dan eerlijk ten opzichte van je man? Gaat de vrouw en wat zij wil dan altijd voor bij jullie? Vrouw heeft geen zin en basta, hij kan het verder uitzoeken. Hoe denk je dat mannen hierover praten op een mannenforum?
Verbondenheid
We houden van elkaar. Partner heeft mij ook weer flink op het hart gedrukt dat hij dit zo voelt.
Hij zegt vaak dat hij er niets aan kan doen dat zijn stemming erdoor keldert. Ik ben geen man, ik weet niet wat gewoon is of niet. Ik vraag me wel af hoe het voor een man zou zijn als seks standaard eindigt zonder klaarkomen, terwijl zijn vrouw standaard wel aan haar trekken is gekomen. Dat het bij ons de laatste tijd zo gaat, vind ik niet de schuld van mijn man. Mijn lichaam werkt gewoon niet mee en dat ik hoe dan ook weinig behoefte heb aan seks is ook niet bevorderlijk.
Vrouw
Ik laat mij geen urenlang stimuleren. Die tijd heb ik juist gehad, omdat het een rauw biefstukje wordt, zoals eerder werd gezegd. Vroeger kon ik het uren volhouden als ik de smaak te pakken had. Mannen wisten niet hoe ze het hadden. Doodvermoeiend.
Stimuleren heeft wel zin, maar er hoeft maar je dat te gebeuren, of al dat werk gaat verloren. Als de opwinding niet van binnenuit komt, maar door zin maken en stimuleren, is de opwinding vaak zo weer verdwenen.
Ik lees nooit op een mannenforum. Oudersonline is ook geen vrouwenforum. Op het Viva-forum worden vrouwen als ik vaak volledig in de pan gehakt als zijnde egoïstische krengen. Van je soortgenoten moet je het hebben.
Vrouw
Ik heb ook niet gezegd dat ik geen glijmiddel wil proberen trouwens. Juist wel. Medicijnen waar hormonen in zitten gaan mij wel te ver. Ik slik al 28 jaar de pil niet meer en ik hou het graag hormoonloos. Ik sta wel open voor suggesties over andere medicijnen.
lauwtje/vrouw
lauwtje: Heb ik in elk geval niet gezegd. Ik heb sinds 1999 al geen sex meer gehad omdat mijn man me niet zag zitten. Nu ik alleen ben heb ik nog steeds geen sex. Dan had ik dus al 16 jaar chagrijnig moeten zijn?
Vrouw: Ook dat heb ik niet gezegd. Ik heb gezegd dat chagrijnigheid een primitieve reactie is op het probleem. En dat je daar samen iets aan moet doen. Chagrijnig zijn en verder niets doen is toch ook niet echt "werken aan een probleem"? Samen is wat ik zei, samen een oplossing zoeken.
Anja schreef dat ze daar WEL voor openstond overigens.
En hormoonloos...dat snap ik maar al te goed.
Praten, proberen, huisarts, sexuoloog, er is nog zoveel te proberen zonder eventuele medicijnen.
Website
Ken je de website 'De Paarse Keizerin' (www.depaarsekeizerin.nl)? Die heeft als titel 'Een leven lang liefhebben'. Het is een ingetogen, goed geschreven site over liefde en seksualiteit. In allerlei vormen en op allerlei leeftijden. Er staat ook een goed stuk tussen over seks tijdens/na de overgang. Zowel bij vrouwen als bij mannen. En met tips en adviezen:
http://www.depaarsekeizerin.nl/info-adviezen/verandering-seksualiteit-na-je-45ste#.VaaW3vntmko
Ik zou zeggen; lees het eens.
Paasei
Dank je wel!