Wat verwacht je van een kerk
Hallo,
Ik worstel er zelf mee: wat kan ik verwachten van een kerk?
Bij onze kerk in de VS wordt veel input gegeven van de leden. ik neem aan dat dat in NL ook hetzelfde is. Diverse groepen, bijeenkomsten, onderhouden van contacten en hulp aan zieken en bejaarden indie nodig op gebied van eten brengen, ritjes naar de dokter, maar ook het versieren van de kerk met kerst, zondagschool lessen, bijeenkomsten voor jongeren, bijbelstudies, noem maar op. Best leuk en interesant.
Nu vroeg ik mij af: als je hulp nodig hebt, zeg maar: je relatie loopt helemaal verkeerd of je werk loopt voor geen meter, verwacht je dan dat je op de kerk hierover met iemand kan praten? Zeg maar een luisterend oor vinden? Of als je ziek bent of geopereerd bent, wil je hier dan met iemand van de kerk, dominee of wie dan ook, over kunnen praten? En als dat zo is bij jouw kerk, hoe is dat geregeld, wie doen zoiets? Ik ben nieuwsgierig naar de ervaringen van anderen en zil weten wat en of ik hier iets mee kan voor mijn eigen kerk.
groeten,
Angie
Vs - nl
Wat ik ervan begrepen heb, is dat veel kerken in de VS een sterker sociaal verband hebben dan in Nl. Mensen reizen er vaak een heel eind om diensten en bijeenkomsten bij te wonen en eten dan ook geregeld samen. Alleen dat al bevordert het contact.
een Nederlander is meestal binnen een korte tijd bij de kerk en zal wellicht wat minder informele contacten onderhouden met andere kerkgangers, hoewel dat per kerkelijke gezindte verschilt.
In Nederlandse kerken is het veelal zo dat elke 'pastorale eenheid' (huisadres) gekoppeld is aan een kerkelijke wijk of iemand in de kerkenraad. Als het goed is, hebben de pastors van de kerk (bv. predikant, kerkelijk werker, pastorale ouderlingen) zicht op hoe het met mensen gaat. Er zijn echter ook volop mensen die wel bij een kerk zijn ingeschreven maar geen contact willen. Dan is het vanuit de kerk gezien lastig te weten wat er leeft en of er behoefte is aan hulp of een luisterend oor. Het hangt van de kerk af hoe actief men is in het benaderen van niet-actieve kerkleden.
Zover ik weet: als je als persoon met moeilijkheden aanklopt bij degenen die zich vanuit de kerk inzetten voor pastorale of diakonale zorg dan zal men daar zeker voor ingaan (even kijken op de website van de kerk of de gids van de woonplaats). De dingen die je noemt (moeilijkheden in de relationele sfeer, ziekte, financiele zorgen) zijn zeker zaken die in pastorale gesprekken een plaats krijgen.
Wanneer de (zorg)vraag groter is dan deze mensen kunnen bieden zal men samen zoeken naar een andere oplossing.
Hoe geregeld
Ik denk dat bij de meeste kerken de informele route goed werkt, via je bestaande contacten.
Daarnaast biedt onze kerk een 'inloopuur' eens per twee weken. Op een neutrale plek (dus niet in de kerk) is er een inloopuur voor iedereen, kerkelijk of niet, die bemand wordt door vrijwilligers die veelal uit de zorg/hulpverlening komen. het is bedoeld als laagdrempelige vorm van luisterend oor/helpende hand voor allerlei uiteenlopende vragen of problemen.
Daarnaast is de wijk ingedeeld in drie delen, voor elk deel een dominee, die delen weer in stukken voor ouderlingen en uiteindelijk in straten met contactpersonen. Dit systeem werkt natuurlijk alleen als je betrokken bent bij de kerk en een indeling heb van wie voor welk deel verantwoordelijk is. Het idee is dat de conatctpersoon iemand is uit jouw straat, en dus makkelijk benaderbaar. Voor mij persoonlijk werkt de informele route het best.
