Eerste communie?
Geen standaard onderwerp voor mij maar graag had ik een aantal meningen gehoord over hoe andere mensen omgaan met het sacrament ‘eerste communie’. Sorry als mijn uiteenzetting wat warrig is... .
Mijn zoon zit in groep 4, en vanuit school (katholiek) wordt dit jaar de eerste communie gedaan en gevierd. Dat wil zeggen dat in de klas alles hiertoe zal voorbereid worden (wat is het / liedjes leren / oefenen in de kapel...). Deze voorbereidingen komen dan tot een hoogtepunt in de plaatselijke kerk waar de (hele) klas de communie zal doen.
Maar ik sta dus voor een dilemma: alhoewel wij onze kinderen opvoeden (althans proberen) met christelijke waarden (goed zijn voor anderen ed.) zijn we niet echt gelovig. Willen we onze zoon zijn communie wel laten doen? Hij zegt van wel, alhoewel hij nog niet echt weet wat het inhoudt (“waarom zou hij van ons geen kindje van Jezus mogen worden?”). Volgens mij is 7 jaar gewoon te jong om te weten waar je voor kiest. Ik kan hem de communie laten doen om niet uit de boot te vallen: een half jaar alles meeoefenen, voor niks, waarschijnlijk als enige van de klas; vind ik eerlijk gezegd toch wat zielig. Te weten dat mijn zoon al wat anders is dan de meeste kinderen, zal hij zich hierdoor nog meer alleen en anders voelen. Maar zijn dit wel de goede redenen om de eerste communie te doen?
Vanuit school een brief: “kopie doopsel” en “kopie huwelijksakte” meegeven. Nou, wij zijn noch getrouwd, noch zijn mijn kinderen gedoopt. Om alsnog gedoopt te worden zullen we naar de pastoor moeten (online gesprek aanvragen) en dan ter plaatse onze beweegredenen uiteenzetten. Pff, moet ik zeggen “ik vind het eigenlijk veeleer onzin maar loop nu uit gemak toch maar mee met de meute?” Ik vind dit erg moeilijk. Gezien de massale leegheid van de kerken, kan ik er ook moeilijk inkomen dat iedereen “actief” gelovig is, en met volle overtuiging deelneemt aan het kerkelijke leven. Of hebben die anderen mensen geen probleem met ‘we doen het maar gewoon’?. De communie laten doen “uit gemak” voelt zo verkeerd. Maar, moet ik daarom mijn kind aandoen dat hij een half jaar een ‘einzelgängertje” moet zijn? En dan nog een reden verzinnen waarom hij geen kindje van Jezus mag zijn?
Wat is de visie van andere ouders hierop?
P.S: oorspronkelijk zaten mijn kinderen in een school waar dit niet gevierd werd – dat sloot aan bij onze manier van opvoeden. Maar doordat mijn zoon structuur nodig had, zijn wij naar een gestructureerde school moet switchen, en dat is hier nu eenmaal een katholieke school.
Tja
Ik zou hier geloof ik toch een grens trekken. Jullie zijn niet belijdend RK, en zoon is zelfs niet gedoopt. Dat laatste lijkt mij eigenlijk wel een voorwaarde voor het doen van Eerste Communie (is het kennelijk ook, gezien je posting)
Dat betekent dat je, omdat je het nu zo zielig zou vinden als zoonlief 'anders' is, eerst dat kind moet dopen, terwijl jullie niet geloven en zoon eigenlijk niet weet hoe en wat, dan alsnog de eerste communie moet doen (en t.z.t. ook nog het vormsel als hij 12 is?)...
Hij wordt dan trouwens ook al 'anders' omdat hij eerst gedoopt moet worden, terwijl de overige kindertjes ongetwijfeld al gedoopt zijn voor ze hun eerste tandjes hadden.
Dat die andere mensen niet 'uit volle overtuiging actief meedoen ' etc wil ik graag aannemen. Maar er zijn vele gradaties van gelovigheid, je kan best overtuigd RK zijn zonder er op zondag vroeg voor te willen opstaan 
. Of het gewoon een mooie traditie vinden waar je toch aan mee wilt doen...
Maar dat geldt niet voor jullie. Jullie zijn niet (niet meer?) van die club. Zo is het nou eenmaal. Ik zou dat aan zoonlief proberen uit te leggen, en op de dag dat de hele klas eerste communie doet gaan jullie lekker met hem iets leuks doen en feestelijk eten, heeft hij ook een beetje feest.
Je kan nou eenmaal niet met alle geloven meedoen. Als hij bij een zooi moslimkindertjes in de klas had gezeten zou je vast ook geen besnijdenisfeestje doen ...
Groeten,
Temet
Bij mijn dochter
was een meisje in de klas dat ook niet gedoopt was. Zij heeft (met veel plezier) de klassikale voorbereiding gewoon meegedaan. Op de dag van de communie liep ze voor haar klasgenootjes uit de kerk in: zij mocht het kruis dragen! Misschien heeft de juf van je zoon ook een 'taakje'voor hem waardoor hij toch betrokken kan worden?
Met school bespreken
Het zal toch niet de eerste keer zijn dat ze een niet-belijdend gelovige op hun school hebben?? Ze hebben vast wel en scenario klaarliggen voor niet-communicantjes lijkt me. De oplossing van de school van Sancy vind ik prachtig.
Overigens vind ik het wat vreemd, dat de school zich zo intensief met de geloofsbeleving bemoeit.
n@nny
Hier heel anders
Misschien ligt het aan de regio hoor waar je woont. Hier is de voorbereiding iets van de kerk. Onze kinderen zitten op een RK school, maar slechts 25% doet eerste communie. In groep 4 in de periode van voorbereiding komt de pastoor wel op school om ook de andere kinderen er wat over uit te leggen. De klas knutselt iets met de overige kinderen voor de kinderen die eerste communie doen. In de shcoolkrant wordt vermeld wie eerste communie doen en worden kinderen en ouders gevraagd op die zondag naar de kerk te komen. Meestal doet ook wel een aantal klasgenootjes dit. De juffen van groep 4 en soms de directeur zijn meestal ook aanwezig. Dit is dus het enige dat onze RK school er aan doet.
Tijdens de periode van voorbereiding is ook nog wel een van de kindjes uit de voorbereidingsgroep gedoopt, dus dat gebeurt wel meer. Onze kinderen zijn ook pas op 5 en 6-jarige leeftijd gedoopt. Maar wel omdat we dat zelf wilden.
Nuance temet
Temet, je schrijft: "Dat betekent dat je, omdat je het nu zo zielig zou vinden als zoonlief 'anders' is, eerst dat kind moet dopen, terwijl jullie niet geloven en zoon eigenlijk niet weet hoe en wat, dan alsnog de eerste communie moet doen (en t.z.t. ook nog het vormsel als hij 12 is?)... "
Ik heb verder niet geschreven dat wij ongelovig zijn, wij zijn niet echt gelovig, toch een belangrijke nuance. Zoals ik ook schreef voeden wij onze kinderen op met bepaalde waarden, die eigenlijk overeenstemmen met de christelijke waarden. Maar die waarden geven wij mee omdat wij ze belangrijk vinden, niet omdat het in de bijbel staan.
Dat mijn zoon niet weet 'hoe of wat' vind ik ook geen correcte opmerking. Uiteraard krijgt hij wekelijks godsdienstles (al vanaf groep 3 - en dochter nu vanaf groep2) en gaat hij mee naar de mis met de klas/School.
En het niet goed weten waar je voor kiest ligt mijns inziens eerder aan de jonge leeftijd van 7 jaar -dat geldt dus voor alle klasgenootjes; niet alleen voor mijn zoon. Wij zijn niet echt katholiek, maar ook niet anti.
En zoon zal/zou inderdaad nog moeten worden gedoopt, dat gaat echter de dag van de communie vooraf, hierdoor zal hij dus niet opvallen. Om nou maar te zeggen "ach kind, je bent niet gedoopt en dus hoef je verder maar nergens meer over na te denken" vind ik wel erg bekrompen. Zeker omdat een doopsel in ieder geval niet door het kind/baby gekozen wordt, maar een ouders' keuze is.
Mijn dilemma is dat ik niet tegen maar ook niet voor ben. Ik heb maar de indruk dat de meeste mensen maar meedoen omdat het nou meestal nog zo gebeurd. En ik vind dat je je daar zeker vragen bij mag stellen.
Wat Temet voorstelt, het lentefeest: daar heb ik dus ook een probleem mee (ja sorry 
. Dat vind ik nou echt 'ik wel niet meedoen met het geloof' maar we willen wel cadeau's en een feest. Wat vier je eigenlijk met zo'n lentefeest? Da's toch pure compensatie van het niet doen van de eerste communie? Nou, dan kies je of voor communie én feest, of helemaal niks.
Wat Sancy schrijft is allesinds een mooi alternatief, vind ik wel mooi gevonden.
Nanny: in principe wordt communie privé geregeld, maar omdat het percentage deelnemers in school erg hoog ligt (nagenoeg 100%), wordt het vanuit school gedaan. Oa. ook om te vermijden dat kinderen vanuit omliggende dorpen in hun kerk niemand kennen en daar die bijzondere dag zouden staan met een hoop onbekende kinderen. [Ahum, duidt toch ook weer op feit dat die kinderen gewoon nooit naar de mis gaan?]
Aanvulling
het 'niet goed weten waar je voor kiest' bedoel ik mee "niet de consequenties kennen", nog niet genoeg inzicht hebben in het reilen en zeilen van de wereld, vragen als 'waarom kan er oorlog/ziekte/ ... zijn als er toch een God is' ed.
Twee voorbeelden
1. Vriendin van mij is getrouwd en niet gelovig maar wonen wel in een zeer katholiek klein dorpje. Ze hebben er wel voor gekozen om hun dochter te laten dopen (bij een pastoor die elke leven een kans wil geven, ze moesten daar voor in een ander dorp zijn). Juist om te zorgen dat hun kind niet als enige bij dat communiegebeuren buiten de boot zou vallen. School en kerk zijn daar nog erg met elkaar verweven.
2. Mijn neefjes wilden ook communie doen toen ze hoorden van feestjes en vooral de kado's. Ze moesten toen nog wel gedoopt worden.
Persoonlijk sta ik meer achter verhaal nummer 1.
En hier
Hier wordt het communiegebeuren geregeld door de kerk. Kinderen die op de zelfde school zitten vormen voorbereidingsgroepjes en alle kinderen van één school zitten in de zelfde communieviering. Ook al is het een RK-basisschool, de school heeft er verder niets mee te maken.
Sasvangent
"het \'niet goed weten waar je voor kiest\' bedoel ik mee "niet de consequenties kennen", nog niet genoeg inzicht hebben in het reilen en zeilen van de wereld, vragen als \'waarom kan er oorlog/ziekte/ ... zijn als er toch een God is\' ed."
Daar noem je ook wat zeg. Deze vraag (de theodicee) is zo ongeveer de oervraag en het grootste probleem van het geloof. Een heleboel volwassen gelovigen hebben daar ook nog geen antwoord op. Als je pas mee mag doen met het geloof als je daar een sluitend antwoord op hebt kun je de meeste kerken wel sluiten, dan komt er niemand meer.
Ik kan me allerlei afwegingen voorstellen om je kind niet mee te laten doen met de communie, maar dat een kind eerst alle afwegingen en ins en outs doorleefd en overwogen moet hebben zou er voor mij juist geen zijn.
Ik vind het twijfelachtiger dat het zo verweven is met school. Maar ja, dat is nu eenmaal een gegeven binnen het onderwijsbestel, en als je kind verder goed gedijt op die school moet je ermee zien te dealen.
Wat vindt de juf of de meester er eigenlijk van, hebben die een tip of advies over hoe je hier invulling aan kunt geven?
Groet, Ellen
Ja ellen w.
Hm, ik herlees mijn standpunt/vraag en je hebt eigenlijk wel gelijk. Het is waarschijnlijk omdat ik het antwoord ook niet heb, maar niet tevreden ben met 'omdat het zo is' 'alles heeeft een reden'; kortom aanvaarding zonder vragen' dat ik niet echt gelovig ben. Ik ga er maar weer eens over nadenken.
Sasvangent
Misschien zou je omdat je op zich niet negatief staat tegenover een eventuele doop inderdaad eens met die pastoor kunnen spreken. Misschien dat er in een gesprek wat meer helder kan worden. Het is denk ik belangrijk om twee zaken duidelijk te krijgen. Ten eerste wat willen jullie zelf als ouders, hebben jullie in principe bezwaar tegen doop/eerste communie? Als dat niet zo is dan is de tweede vraag natuurlijk wat je zoontje wil? Hij zal natuurlijk op zijn leeftijd heel veel theologische vraagstukken niet kunnen overzien maar het is inderdaad de vraag of dat bezwaarlijk is. Ik zou vaak met hem praten over geloof, eerste communie, wat het precies inhoudt die keuze enzovoorts. De pastoor kan misschien ook wat met hem spreken. Als zowel jullie zoontje als jullie zelf acher de keuze staan dan zou ik hem laten dopen en dus ook eerste communie laten doen.
Maylise
Hier
ik woon in zuid limburg, erg katholiek, op de school van onze oudste doet dus ook 99% de communie. De kinderen die niet de communie doen, doen wel mee met de voorbereiding maar worden niet betrokken bij de mis. Uiteraard zijn er zoveel klasgenootjes en vriendjes die de communie doen dat ze die dag van feestje naar feestje hollen.
Wij hebben onze kinderen laten dopen, niet zo zeer uit geloofsovertuiging maar voor mij hoort het erbij. net zoals een communie erbij hoort.
Trouwens bij de eerste heilige communie kiest een kind nog niet bewust voor het katholieke geloof, dat gebeurt meen ik pas bij de belijden is in groep 8!! Je kunt er bijvoorbeeld ook voor kiezen om wel de communie te laten doen maar het bewuste kiezen in groep 8 acherwege te laten.
Hier
Ik vind het bijbrengen van waarden als medemenselijkheid ook zeker geen specifieke christelijke waarde, er zijn wel meer stromingen die dit nastreven.Zelf zat ik ooit op een christelijke school en er werd nergens zoveel gepest als daar, vooral als het ging om "buitenstaanders" zoals kinderen van gescheiden ouders, andersgelovigen enz..
Ik verbaas me er ook over dat mensen hun kind laten dopen "omdat het erbij hoort net zoals de communie" en nog niet eens uit geloofsovertuiging.Vreemde motivatie.Zelf ben ik ooit wel gedoopt maar als ik het had mogen zeggen was het niet gebeurd.
Soms moet een kind leren dat het ergens anders in is en dat dat helemaal geen punt is. Dat je dan gewoon ook OK bent en er mag zijn.Wat betreft het "geen kindje van Jezus worden": misschien tijd om er eens eerlijk over te zijn hoe je er zelf instaat.
groetjes Damajo
Lastig
Wat een lastig probleem. Ik weet eigenlijk niet precies wat communie doen inhoudt, ik ben ook niet echt gelovig.
Ik denk dat ik een nogal tegenstelde mening heb van de meerderheid hier op Ouders Online. Ik zou het wel laten doen als mijn kind het zelf ook wil. Ik heb misschien wel een vreemde kronkel, want ik heb er zelfs vroeger wel eens aan gedacht om mijn kinderen te laten dopen. Voor het geval dát, je weet maar nooit 
. En omdat ik het zoiets moois vind. Maar omdat ik ook wel weet dat dit niet helemaal de bedoeling is heb ik het niet gedaan (en een nogal principiele man, dat hielp ook niet ).
Hier zou ik mijn kind ook aan mee laten doen. Ik zou het niet leuk vinden om hem als enige niet mee te laten doen terwijl hij zelf wel wil. Baat het niet, schaadt het niet. En natuurlijk is het goed om je kind te leren dat anders zijn niet erg is enz. Maar ja, niet ieder kind staat zo sterk in zijn schoenen.
Roos
Communie
De 1e communie is eigenlijk een hernieuwing van de doopbelofte. De doopbelofte hebben de ouders voor het kind gedaan, de 1e communie komt al meer bij het kind zelf te liggen. Natuurlijk weet ik een kind niet 100% wat het allemaal inhoudt en wat er later allemaal bij komt kijken. Dat je zoon denkt dat hij dan een kindje van Jezus wordt, klopt niet helemaal. In feite is hij al een kindje van Jezus en eigenlijk maakt hij een extra afspraak met Jezus. Dat hij zal leven zoals Jezus het wilde. Pfff, klinkt wel zwaar en zo is het niet bedoeld, maar het geeft wel een beetje de strekking weer. Ik ben geen pastoor. Maar als je niet de 1e communie wilt laten doen, kun je je zoontje wel duidelijk maken dat hij toch een kindje van Jezus is (als dat belagnrijk voor hem is).
In de 6e klas, maar in sommige kerken ook pas rond het 15e jaar, is er weer een vernieuwing van de doopbeloften, het heilig vormsel. Je bent dan weer iets ouder en kunt nog bewuster kiezen. Rond het 21e jaar kun je nog belijdenis doen.
Ik heb zelf pas in de 5e klas de 1e Communie gedaan, omdat ik daarvoor op een openbare school zat en mijn ouders het mij niet wilde aandoen dat ik in een groep kinderen zat die ik totaal niet kende op zo´n feestelijke dag. Nu woonde ik toen ook in een grote stad, dus de situatie is anders dan in een dorp. Het jaar erna heb ik het vormsel gedaan. Ook dit werd vanuit school georganiseerd, maar het stond je vrij om niet mee te doen.
mijn dochter is niet gedoopt, omdat wij toen in een nieuwe gemeente woonden en ik totaal niets had met de kerk daar. Maar ook zij gelooft dat zij een kindje van Jezus is en in God. Dat is voor jonge kidneren ook heel gemakkelijk te accepteren. Voor hun is de wereld ook iets wonderlijks, dus dat God die wereld gemaakt heeft is voor hun heel logisch.
Baat het niet dan schaadt het niet?
dat vind ik wel een heel rare reden. Een aantal vrienden van ons zijn ook in de kerk getrouwd terwijl ze nooit iets met het geloof doen, hun kinderen niet hebben laten dopen en ook de communie niet laten doen. Dat in de kerk trouwen is dan mijns inziens puur het 'romantische'plaatje. Dat vind ik ook met communie doen omdat de rest het ook doet.
Ikzelf ben wel gedoopt maar niet gelovig opgevoed, veel kinderen uit mijn klas deden communie. De voorbereidingen vonden plaats in aangrenzend kerkje. Ik ben 1 keer mee gegaan om te kijken wat het was en ik vond het 'vreselijk'. Zelfs toen ik zo jong was koos ik ondanks alle kadootjes heel bewust niet voor de communie. Dus baat het niet dan schaadt het niet past niet echt bij ons. Het gaat om het geloof en dat is een serieuze aangelegenheid. OOk al ben ik niet gelovig zo sta ik daar wel in. Ik zit regelmatig in mijn eentje nog op het bankje in de kerk (bruiloft of begrafenis) terwijl anderen de hosti gaan halen. Ik zou op zich mee kunnen lopen in het kader van baat het niet dan schaadt het niet.
Wie heeft die kadootjes eigenlijk bedacht??? slaat eigenlijk nergens op.
groetjes....
Angel
90 procent van de kinderen doet nu eenmaal de communie vanwege het feest, de leuke kleren en de kadootjes. Het zijn kinderen. Ik verwacht niet van hun dat zij zo bezig zijn met de vragen des levens dat zij niets om de kadootjes malen. Ik zelf was helemaal verbolgen dat ik maar 2,50 gulden kreeg van een tante. En waarom geen kadootjes, het is een feest.
Ja, die dubbelzinnigheid
Angel omschrijft goed het gevoel dat ik heb met veel wat met geloof te maken heeft: de dubbelzinnigheid: niet echt geloven maar toch meedoen, zoals een familielid van mij dat haar 2 oudste kinderen liet dopen, en de 2 jongste niet meer.
Als je bewust gelovig bent, en dan ook al de sacramenten laten uitvoeren, dan vind ik dat best mooi. Maar bepaalde dingen wel doen (kerkelijke trouw) en dan verder het geloof als onzin afdoen, vind ik raar. Het is niet meer puur zeg maar.
En nog erger is dat het vaak gewoon gaat om het feest, de cadeau's... : zowel voor een trouw als een communie. Je kan het de kinderen waarschijnlijk niet kwalijk nemen, maar daar draait een communie toch niet om? En die cadeau's mogen niet meer eender wat zijn; nee, het moet geld kosten (welk kind is nog tevreden met een boek -al was het geen bijbel)?
Mijn kinderen (alhoewel nog jong) zijn nogal filosofisch ingesteld, en stellen soms echt vragen over al dat kerkelijke (afin, over moeder maria, over Jezus enzo). Echt, gisteren kwam mijn zoon thuis en zei "als ik verdrietig ben, zeg ik gewoon tegen Jezus, ach ik ben maar een schaapje". Huh, dacht ik, hij heeft zeker godsdienstles gehad. Dus, mijn kinderen zijn er wel mee bezig, en ik zal dat zeker niet tegenhouden, van mij mogen ze alles zelf ontdekken.
Afin, ik zie nog altijd niet duidelijk. Misschien kan ik op school eens gaan polsen, of kan een leuke pastoor mijn inzicht brengen. Kan mijn kind zijn keuze primeren? Maar ik lees hier wel veel interessante berichten, alvast bedankt daarvoor.
Reden om communie te doen
Ik denk dat je niet persé van een goede of een slechte reden kan spreken om communie te doen. Zoiets is zo persoonlijk en het beoordelen daarvan is lastig. Ik weet dat veel mensen in onze omgeving het raar vonden dat ik mijn kinderen liet dopen. Immers ik geef mijn kinderen niet een "echte" katholieke opvoeding want ik heb een man die moslim is en die uiteraard ook wat in te brengen heeft. Er zijn door sommige mensen toen best nare dingen gezegd, zowel tegen mij als tegen hem. Voor mij echter was die doop wel belangrijk en man kon zich in mijn beweegredenen vinden (nou ja, we hebben eigenlijk gewoon geruilt, hij mocht de jongens laten besnijden als ik de kinderen mocht laten dopen 
)en uiteindelijk hebben al die mensen daar niks mee te maken. Het was iets tussen man, mij en de priester. Ik zou dus ook niet vlug mensen veroordelen die hun kind eerste communie laten doen. Daarnaast speelt er zeker in katholieke regio's natuurlijk naast de godsdienstige ook een culturele component. Het is verder denk ik niet schadelijk of schandelijk om een kind uit het oogpunt van de traditie handhaven mee te laten doen.
Maylise
ps: en een feest vind toch iedereen leuk? Waarom geen feest? Dat hoort er een beetje bij en het is ook gewoon een feestelijke aangelegenheid.
Andere levensovertuiging
Misschien is dit juist een prima moment om je zoontje te leren dat er in de wereld meerdere geloven en levensovertuigingen bestaan en dat die prima naast elkaar kunnen bestaan (dat velen elkaar precies om die reden de kop inslaan, komt helaas later wel aan de orde).
Ik zou mijn kind niet omwille van de school of eventuele groepsdruk laten dopen en communie laten doen. Dat gaat mij persoonlijk echt te ver, zeker als je er zelf niet verder in gelooft.
Ik heb zelf op een RK-basisschool gezeten, waar een groot aantal klasgenootjes 'opeens' communie hadden gedaan. Maar ik heb ook geleerd dat ik als niet-RK-kind daarom niet minder waard was of er niet bij hoorde: het was een prima eerste kennismaking met een ander geloof. We konden in de klas best samen leven, bleek maar weer.
Inschrijven kerkgemeenschap
Nog even iets ter overweging: om je kind communie te mogen laten doen, moet je hem eerst laten dopen. Dat is je al bekend. Maar met de doop schrijf je hem in bij de Katholieke Kerk. Hij is dan officieel katholiek zeg maar, wordt ook als zodanig geregistreerd bij de gemeente en doet mee aan alle tellingen (meestal via SILA-registratie).
Het lijkt een detail, maar realiseer je wel dat je hem officieel aanmeldt bij een club.
n@nny
Vormsel en belijdenis
Mar, naar mijn beste weten wordt het vormsel altijd rond het 12e levensjaar gegeven (grofweg: groep 8). Zoals met 7 (communie-leeftijd) de leeftijd des onderscheids is bereikt, zo is een 12-jarige klaar om volledig geïnitieerd te worden in de gemeenschap. Het vormsel is een overblijfsel uit de middeleeuwen. Zoals jongelingen tot ridders werden geslagen, zo werd de vormeling met een zwaardslag geïnitieerd. Mooie symboliek wel.
Overigens is belijdenis-doen mij in het katholieke geloof volstrekt onbekend. Misschien dat individuele kerken dit als een soort cursus aanbieden of zo, maar het is in elk geval geen sacrament.
n@nny
Nee
Mijn kinderen zitten op een RKschool,en de voorbereidingen van de communie vinden buiten school plaats,namelijk in de kerk,waar het hoort.Er zijn hier meer niet gelovige kinders.Vanuit school wordt gelegenheid geboden en wordt men er attent op gemaakt,en in de wekelijkse nieuwsbrief staat er ook altijd wel een stukje over de kinderen die ter communie gaan.Maar op deze school willen ze graag een goede balans vinden tussen al dan niet gelovige ouders.
Groetjes,Bastet
Vraagje tops
"Bij dopen en communie beloof je als ouders je kind in het RK-geloof op te voeden."
Maar, wat wil dat eigenlijk zeggen? Hoe ver trek je zoiets door? Ik ga er toch vanuit dat de meeste ouders hun kind proberen op te voeden als "een goed mens". Dat mag -denk ik- toch een kerndoelstelling zijn van het geloof (welk geloof dan ook). Of je nu wel of niet gelovig bent, wel/niet gedoopt bent of wel/niet je communie hebt gedaan.
Ik las gisteren op een website van de kerk dat ze rekening houden met de veranderde maatschappij, dat het allemaal moeilijker wordt voor de ouders om hun kind RK op te voeden. Er wordt blijkbaar ook gewoon minder verwacht, dus dat "RK opvoeden" wil nu wat anders zeggen dan 25 jaar geleden (zelfs voor de kerk). Maar mss. weet ik niet goed wat er verwacht wordt?
Rk school
Persoonlijk vind ik wel dat een RK school de communie voorbereiding (deels) op school moet doen. De vorige school van mijn kinderen was alleen nog in naam RK en deed er weinig aan behalve wat kerstliedjes zingen. Ik heb samen met wat andere ouders en de parochie waar de school onder viel geprobeerd om daar wat aan te veranderen maar het feit dat we ons er mee bemoeiden werdt door de school niet op prijs gesteld. Die ene keer in mijn leven dat ik wat voor de school wil doen mag het niet... Uiteindelijk heb ik deels om die reden mijn kinderen naar een andere school gedaan. Dit was een openbare school en beviel mij veel beter. Je kreeg waar je voor getekend had.
Nu zijn we verhuisd en zitten de kinderen weer op een RK school en hier wordt er wel veel meer aan gedaan. Dat vind ik prima. Als je jezelf RK noemt vind ik dat je daar ook voor moet staan en er iets mee moet doen. Daarom hoort communie viering vind ik wel degelijk op school thuis.
Maylise
Sasvangent
Ik ben niet 100% op de hoogte maar bij de doop beloof je inderdaad dat je het kind RK zal opvoeden. Echter dat is vooral voor babies natuurlijk. Als kinderen ouder worden zal het misschien niet meer nodig zijn dat ouders dat beloven? Hier in de parochie is laatst een jongen van 12 gedoopt en de moeder is niet gelovig en heeft dus helemaal niks beloofd.
Bij de eerste communie hoeven ouders niets te beloven. In tegenstelling tot de Doop en het Vormsel is de Eerste Communie ook geen sacrament. De Eucharistie met als onderdeel daarvan de commmunie wel natuurlijk maar de eerste communie niet. Volwassenen die zich laten dopen doen dan ook gelijk vormsel. De eerste communie is wat dat betreft veel minder "belangrijk" dan de doop.
Mijn man heeft trouwens ook niks beloofd bij de doop van de kinderen. Dat zou wel erg hypocriet zijn geweest gezien hij moslim is.
Maylise
Belijdenis
Ik had van mijn moeder begrepen dat zij indertijd belijdenis had gedaan, maar realiseer mij nu dat zij toen nog protestant (meen ik) was en later katholiek is geworden.
Ik heb zelf Vormsel op mijn 11e gedaan. Maar van mijn 20 tot 26e jaar heb ik in een katholiek jongerenkoor gezongen. Wij zijn in heel wat kerken geweest waar ze het Vormsel rond een jaar of 15 gaven, omdat de kinderen dan een echt bewuste keus kunnen maken.
Maar het zou mij niet verbazen als in de zwaar katholieke streken het Vormsel gewoon in de 6e klas wordt gegeven.
Tja
Bij een Christelijke opvoeding gaat het toch vooral om de rol van Christus. Speelt die geen rol.dan zou ik er niks over gaan beloven en poppenkasten, ook niet om in de groep te vallen.
Geen communie doen
Als je er als ouder niet achter staat moet je 't m.i. niet doen. Ik heb zelf door omstandigheden als enig protestants kind op een katholieke basisschool gezeten, maar dat was daar geen enkel probleem, heb er een heerlijke tijd gehad.
Ons zoontje zit nu ook als niet-gedoopt kind op een katholieke school en het gaat prima: soms vertelt ie wat over bijbelverhalen en als het zich aandient vertellen wij hem wat we daarvan vinden. Zo leert ie vanalles wat. Maar communie...? Nee, dat zal niet gaan.
Maylisse
"In tegenstelling tot de Doop en het Vormsel is de Eerste Communie ook geen sacrament. De Eucharistie met als onderdeel daarvan de commmunie wel natuurlijk maar de eerste communie niet. Volwassenen die zich laten dopen doen dan ook gelijk vormsel. De eerste communie is wat dat betreft veel minder "belangrijk" dan de doop."
Dat klopt gewoon niet. Eerste Communie is 1 van de 7 sacramenten van de Katholieke Kerk (zie ook http://nl.wikipedia.org/wiki/Eerste_Communie).
n@nny