Belang van geloof binnen school

Starry

Ik voel veel voor het model waar elk kind welkom is,waar elk geloof gerespecteerd wordt,en waarin de kinderen ook eventueel aan anderen kunnen uitleggen wat kenmerkend is voor hun geloof,en welke feesten zij vieren bijvoorbeeld.Het grappige is wel dat mijn kinderen op een RK school zitten,waar dit ook gebeurt,naast de rk-vieringen met kerst en pasen in de kerk,onder schooltijd.
Groetjes,Bastet

Tegengevallen

Mijn mening hierover is behoorlijk veranderd. Mijn oudsten zitten op een pc school. Ook open voor andere religies hoor, maar veel aandacht voor de christelijke feesten, christelijke liedjes en dergelijke. De meeste leerkrachten zijn kerkelijk meelevend. Ik schat dat van de ouders een derde wel vaker dan een keer per jaar naar de kerk gaat, een kwart is ongeveer moslim en de rest 'doet er niet zoveel mee'.
Ik koos daar bewust voor. Ook uit gewoonte, ik heb zelf ook op een pc school gezeten en de vanzelfsprekendheid van geloven spreekt mij wel aan. Maar ook vanwege die vage 'normen en waarden', ik verwachtte toch een positieve houding ten opzichte van de medemens op de school.
Maar die normen en waarden, daar ontbreekt het wel behoorlijk aan vind ik. Niet bij iedere leerkracht hoor, gelukkig. Er lopen echter een paar figuren rond die echt geen liefde en vergevingsgezindheid hebben. En voor mij zijn dat toch de kernpunten van mijn geloof. En dan heb ik een kind met gedragsproblemen dat die liefde en die vergevingsgezindheid zoooo hard nodig heeft.
Dan wordt ik een boos van binnen als er tijdens de vieringen in de kerk schijnheilig 'Iedereen is anders' wordt gezongen. Niets 'je mag er zijn', de praktijk is: Pas je aan, doe wat we zeggen en stel nooit kritische vragen, wij weten wat goed voor je is, jij moet je hier naar schikken.
Ik ben ook geschrokken van de houding van veel ouders ten opzichte van de allochtone leerlingen op school. Brrrr. Ook dat is mij erg tegengevallen, soms hoor ik ronduit racistische opmerkingen.
Mijn jongsten gaan over een jaar naar een openbare school.

Geloof binnen onderwijs

Ik heb door de jaren heen met mijn kinderen 7 verschillende basisscholen meegemaakt (er zit een leeftijdsverschil van 18 jaar tussen mijn oudste en jongste en we zijn vaak verhuisd). Ik heb zowel openbare als katholieke scholen meegemaakt en (kortstondig) een PC school. Ik denk dat respect voor de individuele leerling, normen en waarden enzovoorts weinig te maken hebben met het signatuur van de school en veel meer met de leerkrachten en hoe die staan binnen de school, tegenover de leerling en tegenover elkaar.

Op dit moment zit mijn jongste zoon op een openbare basisschool. Het is zeker geen perfecte school maar de manier van omgaan met de leerlingen en ook tussen de leerlingen is ronduit prettig te noemen. Er is veel respect voor elkaar en voor zaken als elkaar accepteren, iedereen is anders enzovoorts. Dus in dat opzicht zeker een fijne school. Aan geloofszaken wordt geen aandacht besteed maar dat vind ik voor een openbare school ook niet noodzakelijk. Hoogstens zou je in de hoogste groepen bij geschiedenis en/of maatschappijleer achtige vakken wat aandacht kunnen besteden aan de verschillende godsdiensten op een neutrale wijze. Dat lijkt mij voor de algemene ontwikkeling aan te bevelen.

Ik heb op deze school nooit gemerkt dat er geen respect is voor kinderen die geloven.

Wat voor mij het voordeel zou zij van een praktiserend katholieke school (mijn religie) is dat wat thuis eventueel onderwezen wordt op school ook wordt voortgezet. In mijn geval omdat mijn man niet katholiek is dus de kinderen sowieso niet echt katholiek worden opgevoed vond ik het wel een fijne gedachte als ze daar iets van zouden meekrijgen op school.

Aan de andere kant vind ik het voordeel van openbare school weer dat kinderen ook in aanraking komen met kinderen die wat anders of helemaal niks geloven.

Zelf speelt de religie voor mij een secondaire rol bij het kiezen van de school. Ik kies eerst op kwaliteit. Daarna kijk ik pas of het een openbare of christelijke school is. Een hele strenge protestants christelijke school zou wat mij betreft sowieso afvallen, een wat minder strenge waarop ook andere gezindten welkom zijn is een ander verhaal. Daar zou ik geen probleem mee hebben.

Maylise

Openbaar

Allereerst dank voor jullie reacties. Samenvattend onderschrijven twee mensen mijn eigen gevoelens hierover en twee zijn door ervaringen in de loop der tijd van gedachten veranderd.
Wanneer alle scholen openbaar zouden zijn, dan gaat dat er natuurlijk anders uitzien dan nu. Dan wordt dat daadwerkelijk een som van alle geloven (en niet-geloof) bij elkaar. Ik neem dus aan dat je dan ook minder het soort situaties zult krijgen die Rugby omschrijft. Ik ben zelf niet gelovig, maar ik zou absoluut niet willen dat mijn kinderen in een dergelijke sfeer zouden opgroeien. Net als Bastet hebben wij trouwens ook voor een RK basisschool gekozen (wel omdat die niet als heel streng in de leer bekend stond) en voor mijn dochter nu voor een christelijke middelbare school (waar door sommige leraren voor de les gebeden wordt).
Godsdienstlessen binnen een school vind ik essentieel. Godsdienst is een essentieel onderdeel van onze samenleving en de wereldgeschiedenis, het is goed als iedereen van elkaar weet wat de gewoonten en de ideeën zijn.
"Voordeel van gelijkgestemden op n school is dat je niets hoeft uit teleggen, niets hoeft te verdedigen, samen kan bidden, je steun ook vindt hierin bij klasgenoten/juf." (Rugby)
Dat kan ik aan de ene kant heel goed begrijpen. Maar aan de andere kant vind ik 'je niet hoeven verdedigen' niet a priori een gunstig iets, zeker niet op een school.
Kijk... het is gewoon jammer dat het vaak (al dan niet) terecht zo gevoeld wordt: je moeten verdedigen. Als de sfeer echt zo is dat kinderen gewend zijn dat er meerdere meningen en overtuigingen binnen de muren van de school zijn, dan zal er ook minder aangevallen worden. Van beide kanten. Aanvallen, dat doen we over het algemeen toch wat ons niet bekend is, wat ons wezensvreemd is.
Voorbeeld: iemand ging onlangs nogal tekeer over moslims en Marokkanen-in-het-algemeen tegen mijn dochter. Op heldere toon begon mijn dochter (12) toen allerlei stellingen onderuit te halen. "Nee hoor, wat u zegt klopt niet. Op school zit ik naast O. en zij is moslim en Marokkaans. Maar ze wil mij helemaal haar geloof niet opdringen. Ze vertelt er wel over, maar ik hoef het niet ook te geloven van haar." En zo ging het door, ik was gewoon echt trots op haar!
Maar wat het me duidelijk maakte: degene die al die dingen over moslims en Marokkanen zei, die kent zelf geen moslims en Marokkanen. En mijn dochter dus wel: ze is bevriend met twee moslimmeisjes, een Turkse en een Marokkaanse. Niet heel bewust, maar gewoon omdat ze ermee in de klas zat en zit en die meiden mag. Zoals dat gewoon gaat met vriendschappen.
Samen bidden en met gelijkgestemden zijn, daar zijn genoeg andere plekken voor. Daar is de school toch niet voor nodig? School is juist zo geschikt om ook eens onder andere mensen te komen.

Starry

Dat was ook een reden om de RK signatuur van de school te waarderen:Christendom is ook onderdeel van onze maatschappij,geschiedenis en cultuur.En als er daarbij ook nog een goed klimaat heerst,dan ben je al een heel eind!!
Daarbij zitten er,doordat de school juist open staat voor anderen,ook moslimkinderen op school,bijvoorbeeld.
Groetjes,bastet

Duidelijkheid

Ik wil vooral duidelijkheid, als ik mijn kind op een school aanmeldt.

Niet alleen maar over de eventuele levensbeschouwing en wat ermee gedaan wordt, maar ook over punten zoals overblijf en ouderhulp.

Direct hier om het hoekje zit een pc-school, en al in de schoolgids vermelden ze, dat overblijven eigentlijk niet gewenst is, tenzij het echt niet anders kan.

Terwijl ik hier helemaal niet mee eens ben, ben ik toch blij, dat ze het al in de schoolgids duidelijk maken, hoe hierover gedacht wordt - dat geeft mij als ouder namelijk duidelijkheid (ook al is het, dat deze school niet geschikkt is voor ons).

Dit soort do's and dont's weet ik graag voordat ik mijn kind aanmeldt op een school.

En zo is het ook met religie op school. Ik wil duidelijk weten, wat ze met geloof doen op school en als een school zeggt, christelijk te zijn, mogen ze hier ook echt iets mee doen in mijn ogen. Scheelt een hele hoop verwarring en eventuele teleurstelling bij ouders.

Bij een openbare school verwacht ik, dat er geen bijbelse verhalen vertelt worden bij de ochtendkring of bij schoolse aktiviteiten. Of als er bijbelse verhalen vertelt worden, dan a.u.b ook joodse/islamische/hinduistische verhalen, zodat er een evenwicht is en aandacht aan alle levensbeschouwingen, niet alleen maar voor de christelijke.

Geloof wenselijk op school?

Ik ben wat dit betreft een twijfelaar. Ik weet het niet. Misschien is het wel dat ik kies voor rk onderwijs omdat ik het gewend ben. Het is bekend terrein, fijn om met geestverwanten in contact te komen of ook een soort gemakzucht. Omdat thuis over het geloof spreken, bidden ook vaak eens soort gene geeft in deze tijd.

Ik probeer me voor te stellen hoe de scholen zouden zijn als er geen bijzonder onderwijs meer was. Hoe zouden die openbare school er op de bible belt dan uitzien? Zouden de leraren echt neutraal kunnen zijn of zou je daar toch een nestgeur van (streng)christelijk onderwijs hangen? Ik probeer me voor te stellen hoe dat dan zou gaan.
Misschien gaat het dan wel de andere kant op sommige scholen. Zoals Rugby beschrijft, een uitzondering zijn in de klas als gelovige en gekwetst worden in je gevoelens omdat er zo negatief over geloof gedaan wordt.
Hoe zou de politiek reageren? Ik denk dat het nu nog ondenkbaar is.

Thuis voelen

Ik denk dat het vooral te maken heeft met een gevoel je thuis te voelen. Dan kunnen mensen wel zeggen 'ach er is buiten school genoeg gelegenheid om geloofservaring te delen en dingen te leren' maar een jong mens brengt vele, vele uren op school door. Ik kan me best voorstellen dat ouders bij het zoeken naar een school kiezen voor iets wat lijkt op 'thuis' - zeker bij kleuters voor wie thuis de wereld is.

Een leerkracht is geen instrument, maar een mens. Elk mens brengt zijn/haar kleur mee. Mensen maken een school. Voor mij zijn mensen belangrijker dan wat er in een boekje staat.
Papier is geduldig. Regels kun je noteren (en die duidelijkheid is prettig, zoals Balletmama aangeeft), maar hoe mensen met elkaar omgaan - dat kun je alleen maar beleven. Dan kan een boekje tegenvallen.

Mijn kinderen groeiden op binnen het PC-onderwijs en gingen daarna naar een seculiere omgeving. En daar merken ze vaak dat men wel van plan is 'respect' te tonen, maar ondertussen mensen met een geloof toch laatdunkend of vol onbegrip benadert. Of het nu christenen of moslims zijn.

Het zou mooi zijn als 'respect' geen makkelijk buitenkantwoord meer zou zijn maar doorleefde werkelijkheid.

tonny

Zo slecht is het huidige systeem niet...

...zeker als je het vergelijkt met Duitsland.

In Duitsland heb je, zeker op het platteland wonend, weinig keuze: Kindergarten is al meestal door de kerk gedragen, en bij veel scholen hoort de "Einschulungsgottesdienst" er gewoon bij - bij gewone openbare scholen wel te verstaan.

Ook heeft de kerk (zowel pc als ook rk) in D het recht, om godsdienstonderwijs te geven op school. Je kan je kind hiervan afmelden, maar zeker in kleine gemeentes kan het dan gebeuren, dat andere kinderen niet meer met jouw kind mogen spelen of dat er tenminste raar naar jouw gezin gekeken wordt.

Het verschillt per regio, welke kerk er meer aanwezig is, maar over het algemeen kan je zeggen, dat het minder aanvaardt wordt, om je kind zonder geloof te willen opvoeden dan hier in NL en je toch wat minder keuze heb dan hier.

En dat vindt ik nu zo leuk hier in NL: Je kan echt de keuze maken, of je kind godsdienstonderwijs volgt of niet door een school te kiezen, die bij je eigene levensbeschouwing passt.

Dus daarom ben ik ervoor, dat christelijke scholen blijven. Ook al zal ik persoonlijk mijn kind niet op een christelijke school sturen, maar ik vind wel, dat ouders deze optie moeten hebben, als ze dat dan graag willen.

In D word je door omstanden praktisch gedwongen, om je kind bloot te stellen aan godsdienstonderwijs, maar het andere extreem (geen christelijke scholen meer) zal ook niet goed zijn.

T maakt je weerbaar

mijn er aring is dat , als je als gelovige, op n openbare school zit (of zoals mijn oudste op n chr middelbare, maar waar ze weinig aan het geloof doen)je wel weerbaar wordt. Je leert jezlef te verdedigen, op te komen voor jezelf en voor God. En dat is ook zoals het in de echte wereld gaat! Op je werk later, bij de buren, de voetblvereniging of wat, zal je altijd mensen treffen die loeken, je (geloof) uitlachen, en als je uit n zeer beschermde omgeving komt (kerk, buurt, school allemaal hetzelfde geloof)dan valt de wereld zwaar. Mijn oudste zegt dat ze het meer gewend is (en dus makkelijker vindt) om met ongeloigen te zijn, waar ze zich meer bewust is van haar geloof, zij komt voor God op, zegt wat van het vloeken. Maar met de meiden van de kerk praat ze juist veel minder over het geloof, want iedereen vindt 'hetzelfde', ze hoeft nooit iets uit te leggen (waarom ga jij zondag niet naar de kermis, winkelen, wat doe je met kerst.... Daar mist ze juist het praten over het geloof...
En deze eraring heb ik van meerdere ouders gehoord, opvallend toch?!

Seculiere maatschappij

Terwijl ik zelfst atheist ben, vind ik nog steeds, dat religie een plek moet hebben in de maatschappij. Het mag geen taboe worden, om religieus te zijn.

In het voormalige Joegoslavië was het "not done" om je geloof openbaar te uiten. In de era Tito was Joegoslavië een communistisch seculier land. Dit kon niet goed gaan, omdat in Joegoslavië bevolkingsgroepen bij elkaar gedwongen waren, die in deze regio al sinds eeuwen in onvrede met elkaar liggen - katholieke Christenen (kroatisch), servisch-orthodoxe Christenen en Moslime (Bosniers en albaanse moslime). Om de scherpe hoekjes er een beetje af te halen besloot Tito, dat Joegoslavië een seculier land moest zijn.

Als je dus te openbaar achter je geloof stond, kon je hiervan zowel in beroep als ook prive in problemen komen.

Het is een ding, als je zelfst besluit om atheist te zijn - maar een ander ding, als het van de overheid opgeleggt wordt. Verschillen tussen deze 3 bevolkingsgroepen mochten er officiel niet zijn, iederen was gelijk, elkaars genoot. Dat de voorouders van deze genoten elkaar in WO2 (en eeuwenlang hiervoor) brutaal afgemaakt hadden, was een taboe, evenwel als de haat, die onder de fassade verder bestond. Opene dialoog hierover was echter niet mogelijk, evenmin als dialoog over culturele/religieuze verschillen.

Toen de oorlog begon, sloeg deze gedwongene atheisme op alle kanten om in religieuze fanatisme en de onderdrukkte haat kwam weer boven. De buurman, waar je 3 weken geleden nog een bier mee gedronken had, mocht omgebracht worden - want jij bent Serv en hij Kroaat of andersom.

Dat Tito de opene dialoog tussen de verschillende religieuze groepen bevordert had en iedere van hun religies een plekje in de maatschappij gegeven had, was deze orloog waarschijnlijk nooit gekomen. Maar inplaats hiervan stopte hij deze bevolkingsgroepen met elkaar in een land en hoopte, dat het allemaal wel goed zou komen.

En daarom ben ik tegen een seculiere maatschappij. Ik denk niet, dat het hier in NL ooit zover zal komen als in Joegoslavie, maar als wij een seculiere maatschappij hebben, verdwijnt ook de dialoog tussen de verschillende bevolkingsgroepen.

Als mensen zich moeten schamen of bang zijn om naadelen te ondervinden door hun religieuze overtuiging, wordt dit land opgesplitst. Als religieuze scholen niet meer toegestaan zijn, verdwijnt voor een grote bevolkingsgroep iets belangrijks, en dat mag niet gebeuren.

Nou, cobi - o.t.

zou Allah niet boven in de blauwe luchten wonen, in de beleving van kleuters? Ik denk alleen niet dat hij met 'vader' wordt aangesproken, maar met een kleine aanpassing van de tekst...

Bestaan er trouwens geloofsliedjes in de Islam??

tonny

Izar

De gemiddelde RK school is voor iedereen toegankelijk,hoe kom je erbij dat dat niet zo is?
Groetjes,bastet

Bastet

Izar zegt ook dat het op papier niet toegankelijk is.

de pc en de rk scholen mogen namelijk kinderen weren, openbaar mag dat niet.

Paar reacties

@Marie-Laure:
"Ik probeer me voor te stellen hoe de scholen zouden zijn als er geen bijzonder onderwijs meer was. Hoe zouden die openbare school er op de bible belt dan uitzien? Zouden de leraren echt neutraal kunnen zijn of zou je daar toch een nestgeur van (streng)christelijk onderwijs hangen? Ik probeer me voor te stellen hoe dat dan zou gaan."
Ik denk dat het niet te voorkomen is dat in bepaalde orthodox-christelijke gebieden scholen minder 'openbaar' zullen zijn dan in andere, ja Zo herinner ik me dat ik vroeger wel eens in een café in de Alblasserwaard kwam, waar de eigenaar (niet-gelovig) gedwongen was op zondag gesloten te zijn. Dat betekende een fincanciële strop voor de man, want er wordt m.n. 's zomers - juist op zondag - veel gefietst in dat prachtige gebied. Maar zondagsopening had voor hem een boycot door de plaatselijke bevolking betekend.
Maar ik vind dat niet voldoende reden om de handdoek dan maar in de ring te gooien. Het grootste deel van Nederland is tamelijk gemengd volgens mij.
@Balletmama (reactie 1):
Ik begrijp niet helemaal je redenering. In Duitsland, schrijf je, is er vaak geen keuze. Je bent gedwongen een bij een kerk aangesloten school te bezoeken, of je dat nu wilt of niet. Ik begrijp dat het in Nederland dan prettig is te merken dat die keuze er wel is, maar wanneer je scholen universeel maakt, dan leg je toch ook niemand iets op?
"In D word je door omstanden praktisch gedwongen, om je kind bloot te stellen aan godsdienstonderwijs, maar het andere extreem (geen christelijke scholen meer) zal ook niet goed zijn."
Ik pleit niet voor niet-christelijke scholen. Ik pleit voor scholen waar alles door elkaar loopt. En waar De leerkrachten zich dus niet richten op slechts één visie of overtuiging.
@Balletmama (reactie 2):
"En daarom ben ik tegen een seculiere maatschappij. Ik denk niet, dat het hier in NL ooit zover zal komen als in Joegoslavie, maar als wij een seculiere maatschappij hebben, verdwijnt ook de dialoog tussen de verschillende bevolkingsgroepen."
Veel westerse staten zijn al seculier, in die zin dat ze kerk en staat scheiden. 'De staat tracht zich neutraal op te stellen tegenover alle religies, voor zover deze de burgerlijke wetgeving integraal erkennen en respecteren. Deze staten beschermen hun onderdanen ook tegenover eventuele religieus gemotiveerde inbreuken op hun rechten.'
Maar dat hoeft dus geenszins 'gedwongen atheïsme' tot gevolg te hebben. Wie atheïsme wil gaan afdwingen is zelf religieus bezig, zou ik zelfs durven stellen.

Izar

Ik als atheist breng mijn kinderen al jaren met plezier naar een RKschool.Het is by far de beste school in de buurt,die enkele kerkdienst neem ik voor lief.Ze hebben respect voor andere opvattingen,er zitten ook moslimkinderen op school,kinderen van katholieke ouders,kinderen van niet gelovige ouders,noem maar op.
Groetjes,bastet

O.b.s. mooie combi aan geloven

bij mijn dochter op de obs. zitten zeer verschillende geloven, dat vind ik mooi en een verrijking van de opvoeding van mn dochter.Leren omgaan met verschillen op een respectvolle manier.(al zouden de juffen/meesters daar soms nog n lesje over mogen volgen)Wij zijn gereformeerd, maar er zijn ook moslim-kinderen, er zijn ook redelijk veel kinderen van Jehova's Getuigen. Die willen geen sinterklaas+kerst vieren, anderen hebben het suikerfeest, wij vinden pasen en kerst toch op een andere manier feestelijk dan de ongelovigen/moslims....en het kan allemaal in 1 school. Er wordt altijd rekening mee gehouden, al wordt dat wel minder is mij opgevallen..helaas.

Starry

"Ik begrijp niet helemaal je redenering. In Duitsland, schrijf je, is er vaak geen keuze. Je bent gedwongen een bij een kerk aangesloten school te bezoeken, of je dat nu wilt of niet. Ik begrijp dat het in Nederland dan prettig is te merken dat die keuze er wel is, maar wanneer je scholen universeel maakt, dan leg je toch ook niemand iets op?"

Als alle scholen universeel zijn, ontneem je christelijke ouders wel de keuze voor een school, die in hun belevingswereld passt. Er zijn gewoon ouders, die godsdienstonderwijs en vieringen in hun eigen geloof op school belangrijk vinden, en het is hun goed recht om dit belangrijk te vinden. Net zo als het mijn recht is, dat ik geen godsdienstonderwijs op school wil voor dochter, of tenminste een godsdienstonderwijs waar alle religies aan de orde komen en niet alleen maar het Christendom.

Als alle scholen universeel zijn, geef je niet gelovige ouders meer keuzevrijheid, maar tegelijk besnijd je de keuzevrijheid van gelovige ouders.

"vroeguh"

Vroeger zaten mijn zusje en ik op een openbare school. Mijn ouders waren overtuigd atheisten (vinden het dan ook niet zo leuk dat mijn kinderen gedoopt zijn maar dat terzijde), godsdienst is opium voor het volk zeg maar. Zij waren ook overtuigd dat school en kerk gescheiden moeten zijn. En in principe ben ik het daar wel mee eens. Maar op onze openbare school kregen we wel gedegen godsdienst-lessen. De meeste bijbelverhalen zijn mij bekend. Ik durf gerust te zeggen dat ik een stuk meer weet over geloof en de bijbel dan mijn echtgenoot met zijn RK-achtergrond. Wij hadden een godsdienstjuf die een keer per week een uur les kwam geven. Wat ik tegenwoordig hoor op openbare basisscholen is dat er niet meer op deze manier godsdienstles wordt gegeven. Er wordt aan allerlei geloven aandacht besteed, wat opzichzelf natuurlijk heel goed is. Maar steeds meer merk ik dat de christelijke cultuur daarbij ondergeschoven raakt en dat vind ik een slechte ontwikkeling. Op sommige scholen waar veel moslimskinderen zitten wordt zelfs meer over hun geloof verteld dan over het christendom. Zelfs al ben je atheist, moslim, hindoe, je kunt niet ontkennen dat het christendom de basis van onze Nederlandse cultuur is. Als je daar niet het nodige over leert is dat in mijn ogen een hiaat in je opvoeding ook als je moslim of hindoe of wat dan ook bent en je woont hier. Dat geldt trouwens ook andersom als je christen bent en je woont in een overwegend moslimland. In zoveel andere vakken is het christendom verweven, denk aan geschiedenis, literatuur, kunst etc. Ik vind dat je als Nederlander toch minimaal het verschil tussen het Oude en het Nieuwe testament moet weten om maar iets te noemen.

Izar

citaat:
Waarom? Gelovige ouders kunnen hun kinderen toch gewoon naar een openbare school sturen. Daar krijgen hun kinderen geen ideeen te horen die haaks staan op hun religeuze opvattingen.

.....
Ik denk daar toch anders over; mijn dochter leert dat de aarde door de oerknal is ontstaan, ze leert dat dood dood is.
Ik leer haar dat God de schepping heeft gemaakt en ik leer haar over eeuwig leven...
Ik zou graag zien dat ze op schol zou horen over de 2 mogelijkheden hoe men denkt dat de aarde is ontstaan....(mijn man gelooft niet en thuis praten wij ook over zijn ideeen en over mijn ideeen, en dat de kinderen zelf hun eigen idee moeten ontwikkelen)
Mijn idee is ook niet dat juf gewoon mag vloeken in de klas...

Zo is dat

vloeken en schelden hoort een leerkracht sowieso niet te doen, op wat voor school hij/zij ook werkt.

Over dood is dood en eeuwigheid - daarover kunnen ook mensen onafhankelijk van hun religie heel verschillend denken, kijk maar eens in dat derde-kind-draadje.

Over het ontstaan van alles wat er is - ook daarover zijn allerlei visies mogelijk.

Het lijkt me goed kinderen altijd bij te brengen dat over dergelijke diepgaande zaken verschillende gedachten bestaan. Wat voor kleur het onderwijs ook heeft.

tonny

Rugby en balletmama

Rugby: "mijn dochter leert dat de aarde door de oerknal is ontstaan, ze leert dat dood dood is."
Op een school met een bepaald predikaat is sprake van één versie. Op een algemene school niet, daar zullen alle visies juist aan bod komen.
En Balletmama, ik begrijp dat er gelovigen zullen zijn die de vermenging van onderwijs met hun geloof belangrijk vinden. Maar waarom precies, en is die reden objectief gezien houdbaar genoeg om er een recht van te maken, daar ben ik benieuwd naar?

Visies

Wat zalig,hier dus een RKschool waar heel veel verschillende visies aan bod komen!
Groetjes,bastet

Onderwijs en geloof

elders zei Cobi 'De wens om de sfeer van school aan te laten sluiten bij de geloofsopvoeding thuis, vind ik legitiem. Leren gaat beter op een plek waar je thuis voelt.' Ik denk dat het daarmee te maken heeft, zo voelde ik dat vroeger ook.

Maar hoe objectief je dat onderwijs-thuisgevoel kunt meten, tja, ik weet niet. Het is gevoelsmatig.

Je moet een Feyenoorder ook niet vragen voortaan maar in de Arena naar het voetballen te gaan kijken, onder het motto 'Voetbal is voetbal, ze spelen daar ook 11 tegen 11.'

tonny

Eerlijk gezegd (bastet)

... geloof ik dat het op het moment een beetje vanzelf die kant op gaat. Mijn dochter zit op een christelijke middelbare school (waar door sommige leraren gebeden wordt voor de les), maar de godsdienstlessen zijn heel breed. Ze voelt zich er als klein atheïstje dat van een RK basisschool komt prima thuis, gezeten naast haar moslimvriendinnetje dat ook alle ruimte krijgt voor haar geloof. Zo hadden de Islamitische kinderen vrij afgelopen vrijdag i.v.m. het Offerfeest.

Tonny

Maar je kunt je afvragen hoe gewenst het is dat een mens zich louter thuis kan voelen tussen gelijkgestemden. Ik vind dat geen vanzelfsprekendheid in ieder geval.

Je thuis voelen tussen gelijkgestemden - we gaan o.t.

is dat gewenst?

Da's een leuke vraag!

Hoeveel mensen leven voornamelijk tussen anders-gestemden en vinden dat tóch heel plezierig?

tonny

Tonny

"Hoeveel mensen leven voornamelijk tussen anders-gestemden en vinden dat tóch heel plezierig?"
Binnen mijn gezin zijn we gelijkgestemd gelukkig. Daar vind ik het wel prettig. Maar bijvoorbeeld op mijn werk lopen collega's rond in allerlei soorten en maten waar het levensovertuiging betreft. En ik voel me er zeer zeker thuis.
Ook op de scholen waar mijn kinderen zitten is dit het geval. En ja, ook zij voelen zich daar thuis.