Zoon wil niet naar (bonus) oma
Mijn zoon van bijna 8 zit al een tijdje niet lekker in zn vel. Hij loopt tegen veel onrecht en oneerlijkheid aan en dit maakt hem boos en soms tot een echte boze bui aan toe.
Vorige week was hij bij de moeder van mn nieuwe partner. Dit is altijd heel goed gegaan. Ze waren een spel aan het spelen en volgens mn zoon ging t niet eerlijk en volgens oma heeft mn zoon gefoeteld. Wat mij betreft de heftige discussie niet waard. Uiteindelijk: zoon boos en wil niks meer,luisterd dus ook niet als hij naar de gang moet omdat hij van onmacht t spel door de kamer gegooid heeft. Wil helemaal niks en gaat zitten bokken. Oma belt mij op en ik moet hem komen halen. Ik geef zoon aan dat zn gedrag niet oke is,hij ruimt vervolgens t spel op en zegt sorry en tis klaar. Maar vervolgens komt Oma de dag erna zeggen tegen ons,dat ze dit gedrag niet normaal vindt en niet accepteerd enz. Heel drama,terwijl ik denk,laat gaan. We zouden gaan eten daar, maar dat was nu niet gewenst. Ik vind t allemaal wat overtrokken,maar goed.
Conclusie: mn zoon zegt nog net hallo als hij Oma tegen komt maar voelt zich er niet fijn bij en wil er ook niet naartoe.
Ik weet niet goed wat ik ermee moet want hij voelt zich duidelijk afgewezen. Wat ik begrijp.
Ik vind de tijd dat ze elkaar ‘kennen’,drie jaar, nog maar kort. Zowel voor deze vrouw als voor de jongen. Ze is ook geen oma van hem, geen familie. De reacties van zowel de vrouw als de jongen kunnen misschien voortkomen uit een gevoel van met elkaar opgescheept zitten ? TO en partner kozen voor elkaar. De vrouw en de jongen moeten het daarmee doen. Wat niet wil zeggen dat ze elkaar niet aardig kunnen vinden, maar over het algemeen kun je véél meer hebben van een bloedverwant dan van iemand die dat niet is.
Waarom is de jongen alleen thuis bij de moeder van je partner ? Is dat uit eigen keuze omdat ze dat gezellig vinden of heeft de moeder van je partner een oppas taak over de jongen ? Als dat laatste het geval is zou ik daarmee stoppen.
Het lijkt er ook op dat de jongen nog heel wat te verwerken heeft, is daar al hulp voor ?
dank allemaal voor jullie openheid. Kan er zeker wat mee. Ik noem t woord bonus omdat ik de rest zo hatelijk vind klinken en om duidelijk te maken dat t niet hun echte oma is. Overigens zeggen zijn wel gewoon oma kaar dat is altijd spontaan gegaan,ik heb t altijd zo laten gebeuren zoals t ging. Wat ik vooral lastig vind is dat zij t woord heeft over hoe t allemaal zou moeten en wat dan wel of niet normaal zou zijn aan een kind. Normaal...? Wat is normaal en mijn kinderen zijn zoals ze zijn en reageren echt niet abnormaal. Ik laat t gewoon zoals t is en laat mn zoon hierin zelf even bepalen wat hij wil en fijn vindt. Als ze daar moeite mee heeft,dan praat ze zelf maar met hem 
overigens was t bij oma zijn voor de gezelligheid. Ze heeft geen oppas taak. Betreft hetgeen mn zoon heeft mee gemaakt hebben we nu indd hulp ingeschakeld want het niet lekker in zin vel zitten is wel iets met een oorzaak.
Kp1985 schreef op 31-10-2022 om 20:46:
dank allemaal voor jullie openheid. Kan er zeker wat mee. Ik noem t woord bonus omdat ik de rest zo hatelijk vind klinken en om duidelijk te maken dat t niet hun echte oma is. Overigens zeggen zijn wel gewoon oma kaar dat is altijd spontaan gegaan,ik heb t altijd zo laten gebeuren zoals t ging. Wat ik vooral lastig vind is dat zij t woord heeft over hoe t allemaal zou moeten en wat dan wel of niet normaal zou zijn aan een kind. Normaal...? Wat is normaal en mijn kinderen zijn zoals ze zijn en reageren echt niet abnormaal. Ik laat t gewoon zoals t is en laat mn zoon hierin zelf even bepalen wat hij wil en fijn vindt. Als ze daar moeite mee heeft,dan praat ze zelf maar met hem
Mijn dochter noemt de moeder van mijn vriend gewoon de moeder van de vriend van mijn moeder. Dat kan je wel ingewikkeld vinden, maar het is zeker niet hatelijk. Geen ongevraagde bonuszussen, -oma's, -vaders, -broers of -neven hier. Geen sprake van, ook niet 'spontaan'.
Gezien haar opmerkingen denk ik niet dat zij uit zichzelf naar jouw zoon toe gaat om het goed te maken. Jij laat het je zoon zelf bepalen. Wat zegt hij dan, wat vindt hïj fijn? Als je denkt dat hij het allemaal vanzelf wel oplost, waarom deel je je zorgen hier?
